✳ غذای جان 📌 #بی‌دینی با #پوچی، و پوچی با #اضطراب همراه است، و انسان همواره از اضطراب و پوچی فرار می‌کند. پس در واقع غذای جان انسان -بخواهد يا نخواهد- #دینداری است. 👤 #استاد_اصغر_طاهرزاده 📚 از کتاب #آشتی_با_خدا اینجا #حرف_حساب بخوانید 👇 https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f

✳ برای رسیدن به میز رئیس باید راه زیادی طی کرد! 🔻 و این هم طرز تفکر بعضی از مسئولان حاضر و سابق که تنها نامشان را به اسم #مسئول می‌شناسیم. درصورتی که آن‌ها #هیچ مسئولیتی را نمی‌پذیرند: 🔸 ارباب‌رجوع باید برای رسیدن به میز رئیس، راه زیادی را طی کند. این مسافت برای این است که فکر نکند خیلی راحت می‌تواند با رئیس حرف بزند؛ باید احساس #اضطراب کند؛ اصلا کار باید به‌قدری با #مانع باشد که کارگران فکرش را هم نکنند که می‌توانند با رئیس ملاقات کنند... . 📚 برگرفته از کتاب «روزی که عمه‌ی خورشید مُرد!» 👤 منیژه آرمین ✅ اینجا #حرف_حساب بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f

✳️ قطره‌ی متصل به دریا به‌اندازه‌ی دریاست... 🔻 چه کسی احساس #معنویت و پُری می‌کند؟ آن که #خدا در #دل او باشد. والّا هر چه در دل انسان باشد، احساس #سبکی می‌کند. 🔸 «إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا»؛ این «هلوع» یعنی سبک‌سر؛ یعنی احساس #پوچی، احساس سبکی، دل پر از #غم و غصه و دلهره و #اضطراب ؛ «إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا* إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا* وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا»؛ به‌راستی که انسان، سخت آزمند خلق شده است. چون صدمه‌ای به او رسد، عجز و لابه کند و چون خیری به او رسد، بخل ورزد.(معارج، ۱۹) 🔺 آدمی که خدا در دل اوست، احساس سنگینی می‌کند. سنگین است؛ به اندازه‌ای که خدا سنگین است. قطره‌ی وصل به دریا به‌اندازه‌ی دریاست. والّا اگر قطره باشد، هر بادی او را می‌برد. به قول امام صادق علیه‌السلام، هیچ است. اگر بخواهیم سنگین باشیم و احساس پوچی نکنیم، باید با خدا رابطه داشته باشیم. 👤 #آیت_الله_مظاهری 📚 برگرفته از کتاب «در ساحل سپیده‌ی اخلاص» #⃣ #توحید #معرفت_نفس ✅ اینجا #حرف_حساب بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f