اندیشه‌جویان استاد حسن عباسی
📽 ببینید| امام خامنه‌ای -اول فروردین۹۷ ✔همان گونه که محاسبه نفس در مسائل شخصی لازم است، #محاسبه_نفس
💠 زندگی یک قمار است که در آن هر انسانی در تلاش برای طی مسیر عمر، بَرنده خواهد بود یا بازنده. انسانی که ریشه در آسمان دارد، #منفعت یا #ضرر دنیوی خودش را با #فلاح و #خسارت اخروی، و عزت یا ذلتی که برایش رقم خورده می‌بیند. اگر سود و منفعتی که برده است، بر حق باشد و برایش عزت به ارمغان آورد، او بُرده است. بسیاری از مشکلات نظام مهندسی اجتماعی و فرهنگی و اخلاقی ما در این است که توانایی تشخیص سود و زیان خود مبتنی بر حق یا باطل را نداریم.
🔺از نگاه عموم، مواجهه با چنگ و دندانی که کفتار و گرگ و شغال نشان می‌دهند، زیان‌آور است؛ اما اگر عزت و فلاح ما بر این تقابل باشد، چه باک از زیان. امام حسین (علیه‌السلام) نیز علی‌الظاهر شکست‌خورده و ضرر کردند؛ خود و یارانشان شهید شدند و خانواده‌شان را به اسارت بردند. در مقابل، سپاهیان یزید سود برده و پیروز شدند. اما در این ضرر دنیوی، فلاح و رستگاری آخرت بود و در آن منفعت دنیوی یزید، خسارت آخرت. این‌گونه است که فرمود: پسر مرجانه مرا بین شمشیر و عزت مخیر کرده است؛ البته من و پذیرش ذلت، هیهات! اگر چنین قوه‌ی تشخیص در نظام اجتماعی وجود داشته باشد، آن را تبدیل به یک نظام اجتماعی ممتاز می‌کند.
🔸در اندیشه‌ی قرآنی مترصد آن هستیم تا نفع و ضرر انسان، بر پایه‌ی رستگاری دنیوی و اخروی او باشد. به همین علت مهم است که قرآن کریم، به موازات منفعت و ضرر، فلاح و خسارت را نیز برجسته نموده است.
🔸کافی است انسان به این نکته باورمند بشود که نباید خسارت ببیند؛ آنگاه از خود می‌پرسد، آیا سودی که از ربا و نظام مالی ربوی حاصل او می‌شود حق بوده و مبتنی بر حلال و حرام بوده یا خیر؛ چنین منفعتی برای خود و کشورش رقم زننده‌ی #عزت است یا #ذلت؟!
✳️ جایی که عقل سرخ، امام حسین(ع) #امنیت خود و خانواده خود را برای حفظ دین جدش به خطر می‌اندازد، تمامی محاسبات عددی و کمی شوراهای امنیت ملی به روش غربی به هم می‌ریزد. سعادت یک امت، ورای امنیت آن است و چه بسا حفظ سعادت منوط به به خطر انداختن امنیت باشد؛ چه بسیار دشواری‌هایی که با تحمل آن، سعادت یک امت رقم خواهد خورد که در صورت عدم لحاظ نمودن آن، امتی را به شقاوت می‌رساند. بر همین اساس است که نهاد #ولایت_فقیه، مسؤولیت سعادت #امت را برعهده دارد.
❇️ همان گونه که در حوزه فردی به محاسبه نفس و اعمال خود به صورت روزانه توصیه شده‌ایم، چنین محاسبه‌ای در حوزه ملی نیز برای جامعه‌ی دینی ضروری‌ست. اگر فرد و جامعه به فلاح نرسند، قطعاً خسران دیده‌اند و در آخرت به جهنم می‌روند؛ داشتن یک جامعه‌ی جهنمی، افتخار نیست گرچه آحاد این جامعه در حوزه‌ی مادی نافع و سودبرنده بوده باشند.
✅ #فلاح، #سعادت و #تعالی امت، می‌باید در کنار سود و ضرر مادی یک سال #محاسبه و #احصاء بشود. نهادهای #سازمان_بازرسی و #دیوان_محاسبات در تحقق اسلام ناب، نهادهایی هستند که می‌باید مؤلفه‌های عزت و ذلت، فلاح و خسارت، سعادت و شقاوت و... را محاسبه کنند. اما عاجز از چنین امری هستند چراکه شالوده‌شان دانش حسابداری سکولار مبتنی بر دیدگاه افرادی چون پونزی است که در دانشگاه‌های ما تدریس می‌شود و افراد شاخص آن وارد این دو سازمان می‌شوند. بنابراین طراحی علم #اقتصادسنجی و #حسابداری که اساس آن بر محاسبه فلاح و خسارت باشد، ضروری است که در جلسه ۳۳۹ #کرسی_نظریه_پردازی #کلبه_کرامت با موضوع «دکترین ملی حسابداری» (در فروردین۹۱) بررسی شده است:
👉 kolbeh-keramat.ir/Sessions/Single/253
#اختصاصی
کانال رسمی اندیشه‌جویان استاد حسن عباسی
📡 @hasanabbasi_students
💠 «اللهمّ ارْزُقْنی فیهِ طاعَةَ الخاشِعین واشْرَحْ فیهِ صَدْری بإنابَةِ المُخْبتینَ بأمانِکَ یا أمانَ الخائِفین»
💠 «خدایا در این روز اطاعت بندگان #خاشع و خاضع خود را روزیم؛ و شرح صدرِ مردان فروتن و خداترس را به من عطا فرما به حق امان بخشی خود ای ایمنی دل‌های ترسان»
✅ برای شناخت خاشعین، بهتر است #متکبرین که نقطه مقابل خاشعین هستند را بشناسیم. متکبر و #مستکبر کسی‌ست که برای خود #طلب_مقام_کبریایی دارد که در چند سطح دیده می‌شود:
1⃣ استکبار درونی - خوی تکبر و برتری جویی
2⃣ استکبار داخلی - نفاق در جامعه‌ی اسلامی
3⃣ استکبار جهانی - شیطان بزرگ
4⃣ ابلیس - جنود ابلیس و وسوسه‌های آن
❓چرا #متکبر می‌شویم؟
☑️ #روح_استکباری و خوی تکبر، زمانی در ما شکل می‌گیرد که نمی‌توانیم #فقر و حدود خود را بشناسیم. تصور کنید در بیابان، زمینی دارید؛ تا به دور آن قطعه‌ی چند صد متری یا چند هزار متری که متعلق به شماست و می‌خواهید در آن کشاورزی کنید یا خانه بسازید، دیوار یا حصار نباشد، بی‌مهابا تصور می‌کنید همه‌ی این بیابان از آن شماست. تا زمانی که به #فقر و حد خود پی نبریم، تلقی ما از هستی این‌گونه می‌شود که می‌توانیم همه‌ی دنیا را به چنبره و سیطره‌ی خود درآوریم؛ پس به هر گزاره‌ای متوسل می‌شویم تا اراده‌ی خود را به دیگری تحمیل کنیم.
🔸وقتی حد خود را شناختیم و دانستیم که کوچک و محدودیم، پس از این «خود» و «من» بیرون آمده و احساس حضور در محضر خدا می‌کنیم؛ معرفت می‌یابیم که #مقام_کبریایی از آن اوست. «الله اکبر» پس در محضر خدا، پیشانی بندگی خود را به خاک می‌ساییم؛ محدودیت و حقیر و کوچک بودن ما، موجب عدم #تعالی و مانع رشد ما نخواهد بود.
✳️خضوع و خشوع در مقابل پروردگار عالمیان همان طاعت و بندگی خالصانه در مقابل ذات اقدس اوست. #عبودیت ما در «ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ» بیشتر از آنکه عملی در نسبت با خدا باشد، معرفت به فقری‌ست که متوجه هستی ماست. ما محدود و محصور در زمان، مکان و بُعد هستیم. هستی ما مطلق و جاودان و کامل نیست. لذا از دید انبیا(ص) «الفقرُ فَخری» فخر می‌کنیم که پی به فقر و محدودیت خود بردیم و دانستیم خدای خالق و مطلق و کاملی وجود دارد که ما در تابع او تعریف می‌شویم. این، روح #عبادت و بندگی‌ست، مقام خاشعین.
▫️شرحی بر دعای روز پانزدهم #ماه_رمضان - برگرفته از جلسه ۳۶۴ #کرسی_نظریه_پردازی #کلبه_کرامت (در مرداد۹۱) :
💻 kolbeh-keramat.ir/Sessions/Single/561
#اختصاصی
کانال رسمی اندیشه‌جویان استاد حسن عباسی
🌐 Students.Ystc.ir
📡 @Hasanabbasi_students
💠 «اللهمّ اغسِلْنی فیهِ من الذُّنوبِ وطَهِّرْنی فیهِ من العُیوبِ وامْتَحِنْ قَلْبی فیهِ بِتَقْوَى القُلوبِ یا مُقیلَ عَثَراتِ المُذْنِبین»
💠 «خدایا مرا در این ماه از گناه بشوی؛ و از عیب‌ها پاکم کن؛ و دلم را به #تقوای_قلب_ها آزمایش كن؛ اى چشم پوش لغزش‌هاى گناهكاران»
🔸ممکن است زبان ما حرف از تقوا بزند ولی قلب ما بهره‌ای از آن نداشته باشد؛ یعنی جایی که #ایمان به آن وارد می‌شود.
💠 «قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا ۖ قُل لَّمْ تُؤْمِنُوا وَلَٰكِن قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا يَدْخُلِ #الايمان فِي قُلُوبِكُمْ»
🔸در اصول عملیات نظامی توصیه می‌شود که هرگاه اسیر شدید، به سه چیز فکر کنید: در اولین فرصت فرار کنید؛ شرایطی پیش آمد، فرار کنید؛ موقعیتی حاصل شد، فرار کنید. انسان مسلمان هم، #تسلیم شده است؛ درحالی که هنوز #ایمان به قلب او وارد نشده پس هرآن ممکن است فرار کند و کافر شود. اسلامِ ما باید به مرحله‌ی #ایمان برسد.
🔸هر انسان مؤمنی که می‌خواهد بی‌مهابا به سوی گزاره‌های باطل نگرود، راهی ندارد جز آنکه از دروازه‌ی #تقوا بگذرد که: « إَن تَتَّقُواْ اللّهَ يَجْعَل لَّکُمْ فُرْقَاناً » اگر تقوا بورزید، در شما فرقان، یعنی قوه‌ی تشخیص حق از باطل قرار می‌دهیم.
🔸تا بر خواهش‌ها و هواهای نفسانی خود دهانه نزده و آن را مهار نکنیم، #تعالی ما ممکن نیست. اگر با #تقوا به شهوات خود میدان نداده و آن را مهار کنیم، نیاز به گزاره‌ی ایجابیِ جایگزین نداریم تا بالنده شویم بلکه همین عاملِ مهار است که انسان را متعالی می‌سازد.
▫️شرحی بر دعای روز بیست و سوم #ماه_رمضان - برگرفته از سرفصل «دکترین اسلام» #کرسی_نظریه_پردازی #کلبه_کرامت:
📚 llink.ir/88i9
#اختصاصی
کانال رسمی اندیشه‌جویان استاد حسن عباسی
📡 @hasanabbasi_students
🔰 ضرورت طراحی علم اقتصادسنجی و حسابداری که اساس آن بر محاسبه فلاح و خسارت باشد
🔹 زندگی یک قمار است که در آن هر انسانی در تلاش برای طی مسیر عمر، بَرنده خواهد بود یا بازنده. انسانی که ریشه در آسمان دارد، #منفعت یا #ضرر دنیوی خودش را با #فلاح و #خسارت اخروی، و عزت یا ذلتی که برایش رقم خورده می‌بیند. اگر سود و منفعتی که برده است، بر حق باشد و برایش عزت به ارمغان آورد، او بُرده است. بسیاری از مشکلات نظام مهندسی اجتماعی و فرهنگی و اخلاقی ما در این است که توانایی تشخیص سود و زیان خود مبتنی بر حق یا باطل را نداریم.
🔹 از نگاه عموم، مواجهه با چنگ و دندانی که کفتار و گرگ و شغال نشان می‌دهند، زیان‌آور است؛ اما اگر عزت و فلاح ما بر این تقابل باشد، چه باک از زیان. امام حسین (علیه‌السلام) نیز علی‌الظاهر شکست‌خورده و ضرر کردند؛ خود و یارانشان شهید شدند و خانواده‌شان را به اسارت بردند. در مقابل، سپاهیان یزید سود برده و پیروز شدند. اما در این ضرر دنیوی، فلاح و رستگاری آخرت بود و در آن منفعت دنیوی یزید، خسارت آخرت. این‌گونه است که فرمود: پسر مرجانه مرا بین شمشیر و عزت مخیر کرده است؛ البته من و پذیرش ذلت، هیهات! اگر چنین قوه‌ی تشخیص در نظام اجتماعی وجود داشته باشد، آن را تبدیل به یک نظام اجتماعی ممتاز می‌کند.
🔹 در اندیشه‌ی قرآنی مترصد آن هستیم تا نفع و ضرر انسان، بر پایه‌ی رستگاری دنیوی و اخروی او باشد. به همین علت مهم است که قرآن کریم، به موازات منفعت و ضرر، فلاح و خسارت را نیز برجسته نموده است.
🔹 کافی است انسان به این نکته باورمند بشود که نباید خسارت ببیند؛ آنگاه از خود می‌پرسد، آیا سودی که از ربا و نظام مالی ربوی حاصل او می‌شود حق بوده و مبتنی بر حلال و حرام بوده یا خیر؛ چنین منفعتی برای خود و کشورش رقم زننده‌ی #عزت است یا #ذلت؟!
🔹 جایی که عقل سرخ، امام حسین(ع) #امنیت خود و خانواده خود را برای حفظ دین جدش به خطر می‌اندازد، تمامی محاسبات عددی و کمی شوراهای امنیت ملی به روش غربی به هم می‌ریزد. سعادت یک امت، ورای امنیت آن است و چه بسا حفظ سعادت منوط به به خطر انداختن امنیت باشد؛ چه بسیار دشواری‌هایی که با تحمل آن، سعادت یک امت رقم خواهد خورد که در صورت عدم لحاظ نمودن آن، امتی را به شقاوت می‌رساند. بر همین اساس است که نهاد #ولایت_فقیه، مسؤولیت سعادت امت را برعهده دارد.
🔹 همان گونه که در حوزه فردی به محاسبه نفس و اعمال خود به صورت روزانه توصیه شده‌ایم، چنین محاسبه‌ای در حوزه ملی نیز برای جامعه‌ی دینی ضروری‌ست. اگر فرد و جامعه به فلاح نرسند، قطعاً خسران دیده‌اند و در آخرت به جهنم می‌روند؛ داشتن یک جامعه‌ی جهنمی، افتخار نیست گرچه آحاد این جامعه در حوزه‌ی مادی نافع و سودبرنده بوده باشند.
🔹 #فلاح، #سعادت و #تعالی امت، می‌باید در کنار سود و ضرر مادی یک سال محاسبه و احصاء بشود. نهادهای سازمان بازرسی و دیوان محاسبات در تحقق اسلام ناب، نهادهایی هستند که می‌باید مؤلفه‌های عزت و ذلت، فلاح و خسارت، سعادت و شقاوت و... را محاسبه کنند. اما عاجز از چنین امری‌ست چراکه شالوده‌شان دانش حسابداری سکولار مبتنی بر دیدگاه افرادی چون پونزی است که در دانشگاه‌های ما تدریس می‌شود و افراد شاخص آن وارد این دو سازمان می‌شوند.
🔹 بنابراین طراحی علم اقتصادسنجی و حسابداری که اساس آن بر محاسبه فلاح و خسارت باشد، ضروری است که در جلسه ۳۳۹ کرسی نظریه‌پردازی کلبه کرامت با موضوع «دکترین ملی حسابداری» (در فروردین۹۱) بررسی شده است:
kolbeh-keramat.ir/Sessions/Single/253
🧮 به مناسبت ۱۵ آذر؛ روز حسابدار
اندیشه جویان استاد حسن عباسی
📡 @Hasanabbasi_students
🔰 ضرورت طراحی علم اقتصادسنجی و حسابداری که اساس آن بر محاسبه فلاح و خسارت باشد
🔹 زندگی یک قمار است که در آن هر انسانی در تلاش برای طی مسیر عمر، بَرنده خواهد بود یا بازنده. انسانی که ریشه در آسمان دارد، #منفعت یا #ضرر دنیوی خودش را با #فلاح و #خسارت اخروی، و عزت یا ذلتی که برایش رقم خورده می‌بیند. اگر سود و منفعتی که برده است، بر حق باشد و برایش عزت به ارمغان آورد، او بُرده است. بسیاری از مشکلات نظام مهندسی اجتماعی و فرهنگی و اخلاقی ما در این است که توانایی تشخیص سود و زیان خود مبتنی بر حق یا باطل را نداریم.
🔹 از نگاه عموم، مواجهه با چنگ و دندانی که کفتار و گرگ و شغال نشان می‌دهند، زیان‌آور است؛ اما اگر عزت و فلاح ما بر این تقابل باشد، چه باک از زیان. امام حسین (علیه‌السلام) نیز علی‌الظاهر شکست‌خورده و ضرر کردند؛ خود و یارانشان شهید شدند و خانواده‌شان را به اسارت بردند. در مقابل، سپاهیان یزید سود برده و پیروز شدند. اما در این ضرر دنیوی، فلاح و رستگاری آخرت بود و در آن منفعت دنیوی یزید، خسارت آخرت. این‌گونه است که فرمود: پسر مرجانه مرا بین شمشیر و عزت مخیر کرده است؛ البته من و پذیرش ذلت، هیهات! اگر چنین قوه‌ی تشخیص در نظام اجتماعی وجود داشته باشد، آن را تبدیل به یک نظام اجتماعی ممتاز می‌کند.
🔹 در اندیشه‌ی قرآنی مترصد آن هستیم تا نفع و ضرر انسان، بر پایه‌ی رستگاری دنیوی و اخروی او باشد. به همین علت مهم است که قرآن کریم، به موازات منفعت و ضرر، فلاح و خسارت را نیز برجسته نموده است.
🔹 کافی است انسان به این نکته باورمند بشود که نباید خسارت ببیند؛ آنگاه از خود می‌پرسد، آیا سودی که از ربا و نظام مالی ربوی حاصل او می‌شود حق بوده و مبتنی بر حلال و حرام بوده یا خیر؛ چنین منفعتی برای خود و کشورش رقم زننده‌ی #عزت است یا #ذلت؟!
🔹 جایی که عقل سرخ، امام حسین(ع) #امنیت خود و خانواده خود را برای حفظ دین جدش به خطر می‌اندازد، تمامی محاسبات عددی و کمی شوراهای امنیت ملی به روش غربی به هم می‌ریزد. سعادت یک امت، ورای امنیت آن است و چه بسا حفظ سعادت منوط به به خطر انداختن امنیت باشد؛ چه بسیار دشواری‌هایی که با تحمل آن، سعادت یک امت رقم خواهد خورد که در صورت عدم لحاظ نمودن آن، امتی را به شقاوت می‌رساند. بر همین اساس است که نهاد #ولایت_فقیه، مسؤولیت سعادت امت را برعهده دارد.
🔹 همان گونه که در حوزه فردی به محاسبه نفس و اعمال خود به صورت روزانه توصیه شده‌ایم، چنین محاسبه‌ای در حوزه ملی نیز برای جامعه‌ی دینی ضروری‌ست. اگر فرد و جامعه به فلاح نرسند، قطعاً خسران دیده‌اند و در آخرت به جهنم می‌روند؛ داشتن یک جامعه‌ی جهنمی، افتخار نیست گرچه آحاد این جامعه در حوزه‌ی مادی نافع و سودبرنده بوده باشند.
🔹 #فلاح، #سعادت و #تعالی امت، می‌باید در کنار سود و ضرر مادی یک سال محاسبه و احصاء بشود. نهادهای سازمان بازرسی و دیوان محاسبات در تحقق اسلام ناب، نهادهایی هستند که می‌باید مؤلفه‌های عزت و ذلت، فلاح و خسارت، سعادت و شقاوت و... را محاسبه کنند. اما عاجز از چنین امری‌ست چراکه شالوده‌شان دانش حسابداری سکولار مبتنی بر دیدگاه افرادی چون پونزی است که در دانشگاه‌های ما تدریس می‌شود و افراد شاخص آن وارد این دو سازمان می‌شوند.
🔹 بنابراین طراحی علم اقتصادسنجی و حسابداری که اساس آن بر محاسبه فلاح و خسارت باشد، ضروری است که در جلسه ۳۳۹ کرسی نظریه‌پردازی کلبه کرامت با موضوع «دکترین ملی حسابداری» (در فروردین۹۱) بررسی شده است:
kolbeh-keramat.ir/Sessions/Single/253
🧮 به مناسبت ۱۵ آذر؛ روز حسابدار
اندیشه جویان استاد حسن عباسی
📡 @Hasanabbasi_students