〰〰 🔸🍃🌸﷽🌸🍃🔸〰〰 🔰 #سوره_مبارکه_بقره ✅ #آیه_۷۸و۷۹_بقره : ☀️ وَ مِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لَا يَعْلَمُونَ الْكِتَابَ إِلَّا أَمَانِيَّ وَ إِنْ هُمْ إِلَّا يَظُنُّونَ ☀️ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتَابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هَٰذَا مِنْ عِندِ اللَّهِ لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَوَيْلٌ لَّهُم مِّمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَ وَيْلٌ لَّهُم مِّمَّا يَكْسِبُونَ ☀️ 🔺 #ترجمه_آیه‌ها (استاد انصاریان) : ﻭ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﺍﺯ ﻳﻬﻮﺩ، ﻛﻪ ﺟﺎﻫﻞ ﻭ ﺑﻲ‌ﺳﻮﺍﺩﻧﺪ [ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺗﻮﺭﺍﺕ ﻓﻌﻠﻲ ] ﻛﻪ ﺟﺰ ﺑﺎﻓﺘﻪ‌ﻫﺎﻱ ﺩﺭﻭﻏﻴﻦ [ ﻋﺎﻟﻤﺎﻥ ﺧﺎﺋﻦ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ ] ﻧﻤﻰﺩﺍﻧﻨﺪ، ﻭ ﺣﺎﻝ ﺁﻥ ﻛﻪ [ ﺩﺭ ﺍﻣﺮ ﺩﻳﻦ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻋﺪم ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻭ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻧﻜﺮﺩﻥ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ] ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﮔﻤﺎﻥ ﻭ ﺧﻴﺎﻝ ﻭﺍﻫﻲ ﻗﺪم ﺑﺮﻣﻰﺩﺍﺭﻧﺪ. (٧٨) ﭘﺲ ﻭﺍﻱ ﺑﺮ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ‌ﻫﺎﺷﺎﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ‌ﺍﻱ ﺭﺍ ﻣﻰﻧﻮﻳﺴﻨﺪ، ﺳﭙﺲ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ: ﺍﻳﻦ [ ﻧﻮﺷﺘﻪ ] ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺧﺪﺍﺳﺖ. ﺗﺎ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ [ ﻛﺎﺭ ﺯﺷﺖ ﻭ ﺧﺎﺋﻨﺎﻧﻪ ] ﺑﻬﺎﻳﻲ ﻧﺎﭼﻴﺰ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﻧﺪ؛ ﭘﺲ ﻭﺍﻱ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺳﺖ‌ﻫﺎﺷﺎﻥ ﻧﻮﺷﺖ، ﻭ ﻭﺍﻱ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﻰﺁﻭﺭﻧﺪ. (٧٩) ✨ #واژه‌ها : 🍃 #أُمّيّون : 👈 «أُمّيّون» جمع «أُمّي» به معناي منسوب به «أُمّ» (مادر) يا «أُمّ القري» يا «أُمّة العرب» يا امّت به معناي خلقت است و در صورتي كه منسوب به «أمّ» به معناي مادر باشد، كنايه از مكتب نرفتن شخص امي و عدم قدرت وي بر كتابت است؛ و اين كه او از فضل، علم، تربيت و معرفت همان قدر برخوردار است كه به طور طبيعي از مادر به او رسيده است؛ اگر منسوب به «أم القري» يا «أمّة العرب» باشد، تنها در مواردي كه به عنوان ذمّ به كار مي رود، كنايه از نداشتن سواد و عدم قدرت بر كتابت است؛ چنان كه اهل مكه و ملّت عرب در جاهليت اين چنين بودند، وگرنه انتساب به امّ القري يا امةالعرب اين مفاد را نمي‌رساند، بلكه بيشتر مركزيت مكّه را مي‌فهماند؛ و اگر به معناي خلقت اصلي يا جماعت باقي بر پيدايش اصلي باشد، مكتب نرفتن و سواد نياموختن را به همراه دارد. 🍂 #الكتاب : 👈 الف و لام (الكتاب) در آيه اوّل الف و لام عهد و مقصود از آن تورات است و اين خود به مقتضاي وحدت سياق، قرينه اي است بر اين كه الف و لام (الكتاب) در آيه دوم نيز براي عهد باشد و در نتيجه مقصود از كتاب، تورات و آيه دوم بدين معنا باشد كه جمعي از علماي بني اسرائيل، كتاب معهود، يعني تورات را با دست خويش تحريف مي‌كردند. 🍃 #أماني : 👈 اين واژه جمع «أمنيّة» و اصل امنيّة «أُمْنُويَة» بر وزن «أُفعولة» و به معناي آرزو و در اصل از «مَني يَمْني مَنْياً» به معناي تقدير و اندازه گيري است كه وقتي هيئت تَفعّل مي‌پذيرد (تَمَنّي الشيء)، به معناي آرزو كردن مي‌آيد؛ زيرا در تمنّي و آرزو كردن يك چيز نيز نوعي تقدير آن شيء در ذهن، همراه با علاقه رسيدن به آن وجود دارد و زماني كه به حديث تعلّق مي‌گيرد «تمنّي الحديث»، به معناي جعل و اختراع مي‌آيد كه آن نيز بدون تقدير صورت نمي‌پذيرد. 📚 تفسیر تسنیم، ج۵، ص۲۹۷-۲۹۵. 🌾🍀🌺🦋🌺🍀🌾 http://eitaa.com/joinchat/2739666977Ca2e48f9f4a ࿐🌸❒○ 🌼 ‌○❒🌸࿐