🔰 #سوره_مبارکه_بقره ✳️ #آیه_۲۱_بقره : 🌼يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ وَ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ🌼 🔺 #ترجمه_آیه : ﺍﻱ ﻣﺮﺩم! ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻭ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺑﭙﺮﺳﺘﻴﺪ ﺗﺎ [ ﺑﺎ ﭘﺮﺳﺘﻴﺪﻥ ﺍﻭ ] ﭘﺮﻭﺍ ﭘﻴﺸﻪ ﺷﻮﻳﺪ.(٢١) ♦️ #واژه‌ها : #اعْبُدُوا: قرآن كريم عبادت را زمينه‌ی دستيابي به تقوا، و تقوا را متبلور در مجموعه‌اي از عقايد، اخلاق و اعمال صالح مي‌داند كه در انسان متقي به صورت مَلَكه در مي‌آيد. از اين رو عبادت داراي معنايي گسترده است كه شامل همه عبادتهاي فكري، اخلاقي و عملي مي‌شود كه انسان عابد را به مَلَكه برين تقوا مي‌رساند. #خَلَقَكُم: خلق به معناي صِرف ايجاد و آفرينش نيست؛ بلكه «ايجاد شيء با كيفيت خاص و با اندازه‌گيري حكيمانه» است. از اين رو اهل لغت گفته اند: «اَصْلُ الْخَلقِ التَّقدير». #لعلّ: ترجّي و اميد از مقام فعل خدا انتزاع مي شود، نه از مقام ذات او؛ و چون «اميد» يا «هراس» از خصوصيات مورد استعمال است و در موضوع له نقش ندارد، پس لَعَلّ به معناي جامع بين اميد و هراس، يعني اصل توقع پديده (اعم از نافع يا ضارّ) است كه احتمال تحقق آن بيش از عدم تحقق است. 🔷 #تفسیر_آیه_۲۱_بقره : 🔸 قرآن كريم در تبيين احكام الهي، از شيوه تخاطب بهره مي‌گيرد، تا انسان احساس مسئوليت كند و لذّت حضور در حريم حق را نيز بچشد. نداهاي بي واسطه‌ی قرآن، نشانه‌ی رابطه‌اي مستقيم و فعلي بين خدا و انسان است. 🔹 وَثَنيين حجاز در پرستش بتها، به سنت نياكان خود تمسك مي‌كردند؛ و خداي سبحان در اين كريمه، اوّلاً ضرورت عبادت را از راه ربوبيت و خالقيت حق، و همچنين از راه كمال بودن تقوا، اثبات كرده، و ثانياً به وثنيين پاسخ مي‌دهد: نياكانتان نيز مانند شما مخلوق خدا بودند و شما نبايد از سنّت جاهلانه‌ی آنان پيروي كنيد. 🔸 عبادت (بندگي خدا در عقيده، اخلاق و عمل) تأمين كننده‌ی حيات انساني است، و بدون آن، انسان در حدّ گياه يا حيوان و گاهي پست تر از حيوان است. 🔹 عبادت، زمينه ساز تقوا، و تقوا ره‌توشه و زمينه‌ی دستيابي به فَلاح، و فلاحِ نهايي انسان در لقاي حق است. پس تقوا، هدف عبادت و خود مقدمه‌اي براي فلاحِ عبادت‌كننده است. ✴️ #ارسال_با_منبع 👇 🆔 @onse_ba_saqaleyn