#آزمون_مستمر_فنون #پایه_دهم #فصل_اول به کوشش : آقای محمد خلیلی ،شهرستان تفت کانال درسی10 https://eitaa.com/hedayate10

#علوم_وفنون_ادبی #پایه_دهم #پاسخ_خود‌ارزیابی به کوشش : خانم دکتر احترام ابراهیمی کانال درسی10 https://eitaa.com/hedayate10

#علوم_و_فنون_ادبی #پایه_دهم #درس_دوم #سازه_هاوعوامل_تأثیرگذاردرشعر به همراه کارگاه خودارزیابی بکوشش : آقای سعید جعفری کانال درسی10 https://eitaa.com/hedayate10

#علوم_و_فنون_ادبی #پایه_دهم #درس_سوم #واج_آرایی #واژه_آرایی به همراه کارگاه خودارزیابی بکوشش : آقای سعید جعفری کانال درسی10 https://eitaa.com/hedayate10

#علوم_و_فنون #دهم #اصول_بررسی_متن به کوشش : خانم هدی محمودیه ، اصفهان کانال درسی10 https://eitaa.com/hedayate10

#درس_دوم #عینک_نوشتن #استاد_حسین_طریقت اهداف درس : ▪️آشنایی با نوع نگاه نویسنده، ▪️توانایی تشخیص نوشته های خیال انگیز و نوشته های عینی، ▪️تقویت توانایی تولید نوشته های خیال انگیز و عینی، ▪️تقویت نگاه نویسنده به کاربرد ارزش معنایی واژگان ▪️آشنایی با نوع نگاه نویسندگان به موضوعات . افزایش توانمندی فراگیران در تولید نوشته هایی مبتنی بر محسوسات، ▪️تقویت و دست ورزی فراگیران در گسترش مثل . روش های تدریس در این درس یک موضوع خاص را از منظر های گوناگون مورد بررسی قرار می دهیم ویا با عبارتی با « عینک های » مختلف موضوع را می پرورانیم ▪️گام اول : پیشنهاد موضوع برای شروع با اجرای « بارش فکری » موضوعاتی را با هم فکری دانش آموزان انتخاب کرده ،بر تابلو می نویسیم . مثلا : جاده ، برف ، تاکسی ،شهر ،کوه ، داستان ،دوست ،نوروز ،... ▪️گام دوم : انتخاب موضوع از بین عنوان های مطرح شده ،یکی را به عنوان موضوع با همیاری بچه ها انتخاب می کنیم عنوانی که قابلیت نوشتن و نگاه از زوایای مختلف داشته باشد . موضوع « کوه » ▪️گام سوم : انتخاب منظرهای گوناگون در این مرحله از بچه ها می پرسیم که : از چه منظرهایی می توان به موضوع انتخاب شده، نگاه کرد؟ پاسخ ها ممکن است این گونه باشد: نوشتن از منظر ادبی، مذهبی، علمی ، تخیلی، فرهنگی، تاریخی و ... ▪️ گام چهارم : نوشتن به صورت فردی در این مرحله دانش آموزان در مدت زمانی مشخص بر اساس علاقه ی خود یکی از منظرها را انتخاب و با 👓 مخصوص آن منظر ، یک بند درباره موضوع مورد نظر می نویسند . ▪️گام پنجم: نوشتن به صورت گروهی در این مرحله بچه ها یی که از منظر ی مشابه به موضوع نگاه کرده اند ،در یک گروه قرار می گیرند و نوشته های خود را در گروه جدید می خوانند .(البته آهسته و درون گروهی )سپس با انتخاب بخش هایی از نوشته های هریک از اعضای گروه ،متنی به صورت گروهی نوشته ،و سپس سخن گوی گروه در کلاس ارائه می دهد . مزایای این روش ★شناخت علاقمندی و نوع نگاه هریک از دانش آموزان به موضوع مورد نظر . ★مقایسه عینی نگاه تک بعدی و نگاه همه جانبه به یک موضوع . ★آموزش و تقویت تبدیل نوشته های فردی به نوشته های گروهی کانال درسی10 https://eitaa.com/hedayate10

نمونه سوال فارسی۱ پایه دهم فصل ۱ آزمون مستمر کانال درسی10 https://eitaa.com/hedayate10

💥یک #تک_تیرانداز حرفه‌ای میتونه یک گردان صدنفره از دشمن رو زمین گیر کنه! ✅پس سعی کن توفضای مجازی مثل تک تیرانداز باشی؛ نقطه زن و اثرگذار! #سواد_رسانه @rassan 👈 کانال #سواد_رسانه

#واژه_های_متشابه و واژه هایی که می باید در تلفظ و نوشتن و معنای آن ها تامل و دقت ویژه نمود. 🔴بخش سوم: 📕تعویض/تعویذ: 👈تعویض: مصدر یا اسم مصدر و به معنای«عوض کردن» است. 👈تعویذ: مصدر است و به«دعایی که م ی‌نویسند و معمولا به بازو یا گردن می‌بندند» گفته م ی‌شود. 📕تفریق/ تفریغ: 👈تفریق: کم کردن عددی از عدد د یگر. 👈تفریغ: فارغ کردن و خالی کردن. 📕تمیز/ تمییز: 👈تمیز در لغت عرب نیامده است و به جای آن تمییز می‌گویند که در فارسی نیز رایج بوده است. ولی در فارسی از قدیم‌ترین زمان‌ها، تمیز را نیز به عنوان گونه«تمییز» به کار برده‌اند. 🔹امروزه«تمیز» منحصراً به جای«تمییز» به کار می‌رود. 📕تنبور/ طنبور: 👈یکی از آلات موسیقی. واژه فارسی و معرّب آن،«طنبور» است. 🔹امروزه باید به صورت«تنبور» بنویسیم. 📕تهدید/تحدید: 👈تهدید: ترساندن، بیم دادن. 👈تحدید: حد و مرز جایی را مشخّص ردن. 📕ثمن/سمن: 👈ثمن: کلمة عربی به معنای«قی مت». 👈سمَن: کلمة فارسی و نام«گُلی» معروف است. 📕ثمین/سمین: 👈ثمین:(بر وزن«زمین») به معنای گران‌ بها. 👈سمین:(بر وزن«زمین») کلمة عرب ی به معنای«فربه و چاق» است. 🔹سمین، بیشتر در تركیب «غثّ و سمین» به معنای«لاغر و چاق» و «ریز و درشت» به کار می‌رود که مجازاً به معنای«کم‌بهاو پربها» ،«سست و محکم» است. 📕ثواب/صواب: 👈ثواب: اسم است به معنای«پاداش»(علی‌الخصوص پاداش اخرو ی). 👈صواب: صفت است به معنای«درست، صحیح» ی ا«به‌جا، مناسب». 📕ثمَر/سمر: 👈ثمره: میوه و مجازاً به معنای«حاصل و نتیجه» است. 👈سمر: افسانه و حکایتی که زبان‌زد مردم باشد. 📕جذر/جَزْر: 👈جذر: ریشه، و در اصطلاح ریاضی، جذرِ هر عدد، عددی است که با ضرب آن در خود، آن عدد حاصل شود. 👈جزر: فرو نشستِ آب دریا بر اثر حرکت ماه(مقابل مدّ). 📕جزء/ جزو: 👈املای این کلمه به هر دو صورت صحیح است و هر دو به یک معناست اما اصل این کلمه در عربی با همزة پایان ی(جزء) است لیکن فارسی زبانان از قدیم آن را با«و» پا یانی و به صورت«جزو» نیز به کار برده‌اند. 📕جهاز/ جهیز/ جهیزیه/ جهازیه: 👈جهاز: کلمة عربی است و به معنای«آن‌چه از اسباب و اثاث و مال که همراه عروس به خانة شوهر فرستند. 👈جهیز: در عربی، صفت اسب و به معنای«تندرو و چاب ک» است. 👈جهیزیه و جهازیه از ساخته‌های فارسی زبانان در دوران متأخر و به معنای همان«جهاز» است. 📕ذقن/ زغن: 👈ذقَن: چانه، زنخ‌دان. 👈زغَن: نوعی پرندة شکاری از دستة بازهاست. 📕ذکا/ ذَکا: 👈ذکا: (به ضم اوّل) آفتاب. 👈ذکا: (به فتح اوّل) تیزهوشی و ژرف‌نگر ی. 📕ذلّت/ زلّت: 👈ذلّت: خواري 👈زلّت: سهو خطا 📕ذوزنقه: 👈املای این کلمه به همین صورت صح یح است نه ذوذنقه.(زَنقه در عربی یعنی کوچة تنگ و بار یک). 📕رستن/ رُستن: 👈رستن: (به فتح اوّل) گونة «رهید» و به معنای«رها یی یافتن». 👈رستن: (به ضم اوّل) گونة «روییدن» و به معنای«از زم ین برآمدن، سبز شدن» است. 📕رمّان/ رُمان: 👈رمّان: به معنای«انار». 👈رمان: (بدون تشدید roman) کلمة فرانسوی است به معنای«داستان بلند». 📕روحانی/ رُوحانی: 👈روْحانی: (بر وزن«نوسازی») به معنای ن یک، مطبوع، دل‌گشا. 👈روحانی: (بر وزن نورانی) منسوب به روح به معنای«معنو ی، غیر جسمانی، ملکوتی» است. 📕رهبان/ رَهْبان: 👈رهبان:(به ضمّ اوّل) کلمه عربی و به معنای«زاهد گوشه‌ نشین و تارک دنیا» است.. 👈رهْبان: (به فتح اوّل) کلمه فارسی است مخفف راه‌بان، به معنا ی«نگه‌دار و محافظ راه». 📕زرْع/ ذَرْع: 👈زرع: کاشتن، کاشت. 👈ذرع: مقیاس طول در قدیم و معادل04/1 متر بوده است. 📕زغال: 👈این واژه را غالباً به غلط«ذغال»(با حرف«ذ») می‌ نویسند. املای صحیح آن زُغال است. 📕زکام: 👈به همین صورت(یعنی با«ز») درست است. 📕ساروج/ صاروج: 👈ساروج: مادّه‌ای مرکب از آهک و خاکستر و ریگ آمیخته به آب که در بنّایی به کار م ی‌رود. این کلمه، فارسی است، معرّب آن«صاروج» است. در فارسی بهتر است با حرف«س» نوشته شود. 📕ستبر/ سطبر: 👈هر دو به معنای«درشت و کلفت» آمده و واژة فارسی است. امروزه باید با حرف«ت» و به صورت«ستبر» نوشت. 📕سفَر/ سِفر: 🔹این دو کلمه در املا یکسان اما در تلفظ و معنا متفاوت‌اند: 👈سفَر: حرکت از محلّی و رفتن به محلّ نسبتاً دور. 👈سفر: (به کسر اوّل و سکون دوم) به معنای«کتاب». و خاصّه در مورد هر یک از کتاب‌های عهد عتیق(تورات) به کار می‌رود. جمع هر دو کلمه«اَسفار» است. 📕سفیر/ صفیر: 👈سفیر: پیام‌آور. 👈صفیر: صدا، فریاد کانال درسی10-11-12 تهیه و تنظیم : آقای حشمت اله پاک طینت https://eitaa.com/hedayate10 https://eitaa.com/hedayate11 https://eitaa.com/hedayate12

#واژه‌های_متشابه و واژه‌هایی که می باید در تلفظ و نوشتن و معنای آن ها تامل و دقت ویژه نمود. 🔴بخش دوم: 📕امارات/ اِمارات/ عمارت 👈امارت: (به معنای اوّل) جمع«اِماره» به معنای «نشانه» و«قرینه» است. 👈امارت:(به کسر اوّل)مفرد آن اِمارات از مادّه«اِمْر» به معنای« فرمانروایی»، «حکومت امیر» و«امیرنشین» است. 👈عمارت: آباد کردن، آبادانی. 📕امّوی/ اَمَوی: 👈اموی(به ضم اوّل و فتح دوم) منسوب به اُمَیَّه بن عبد شمس بن عبدمناف(سر دودمان بنی‌امیه). 👈اموی(به فتح اوّل و دوم) منسوب به اَمَه به معنای«کنیز». 📕انتر/عنتر: 👈هر دو به معنای«بوزینه» می‌باشد، ولی املای آن به صورت«عنتر» صحیح است. 📕انتها/ انتهی: 👈انتها: (در عربی به صورت«انتهاء» نوشته می‌شود) اسم است به معنای«پایان». 👈انتهی: صیغه‌ی فعلی است به معنای«تمام شد، پایان یافت». 📕انتساب/ انتصاب: 👈انتساب: نسبت داشتن و مرتبط بودن . 👈انتصاب: گماشتن و نصب کردن. 📕انعام/اِنعام: 👈انعام: (به فتح اوّل) جمع«نَعَم» و به معنای«چارپایان» است. 👈انعام: (به کسر اوّل) به معنای «بخشش» است. 📕انْگُشت/ اَنْگِشت: 👈انگُشت: (به ضمن«گ») هر یک از اعضای متحرک انتهای دست‌ها و پاها. 👈انگشت:(به کسر«گ») به معنای« زغال». 📕اولی/ اولی: 👈اولی: (بر وزن گُویا)، مؤنث اوّل به معنای«نخست» و «نخستین» است و در تركیب«فلسفه اُولی» یعنی«بخشی از فلسفه که به مسائل نخستین و معرفت امور ک لّی احوال موجودات می‌پردازد». 👈اولی:(بر وزن سَودا) صفت تفضیلی و به معنا ی«سزاوارتر» یا «صواب‌تر» است. 📕ایمن/ اَیمن: 👈ایمن: (بر وزن «بینش») به معنای«در امان، مصون، آسوده‌خاطر» است. 👈ایمن: (بر وزن«عینک») اسم م کان است و در تركیب«وادی این» نام صحرای صعب‌العبور و پرمخاطره که کوه طور در آن واقع است. 📕بادنجان/بادمجان: 👈هر دو صورت، صحیح است، امّا در متون، بیشتر به صورت«بادنجان» آمده است. 📕بالُن/ بالِن: 👈بالن: (به ضم ل) واژة فرانسوی است به معنای«جسم کرو ی مجوّف، مملو از گازی سبک تر از هوا که می‌تواند به آسمان صعود کند». 👈بالن:(به کسرل) واژه فرانسوی است به معنای«پستان‌دار دریایی و بزرگ‌ترین جانور کره زمین». 📕بانک/بانگ: 👈بانک: واژه ی فرنگی است به معنای«بنگاه اقتصاد ی». 👈بانگ: واژه ی فارسی است به معنای«فریاد». 📕بتا/بِتا: 👈بتا:(به ضم اوّل) به معنای«ای‌بت». 👈بتا:(به کسر اوّل) بگذار. 📕بدْوی/ بَدَوي 👈بدوی: (به فتح اوّل و سکون دوم)منسوب به«بَدْء» به معنای آغازی و ابتدایی است و بیشتر در دادگستری به کار می‌رود. 👈بدوی(به فتح اّول و دوم) منسوب به«بَدْوْ» به معنای«بیابانی، بیابان‌‌گرد، صحرانشین» است. 📕برائت/براعت: 👈برائت: به معنای«بی‌گناهی و پاک‌دامنی» و مجازاً به معنای«دوری و بی زاری» است. 👈براعت: به معنای«کمال فضل و ادب» و«برتری بر دیگران به علم» است. 📕بلوک / بلوک: 👈بلوک: (به ضم اوّل) ناحیه‌ای مشتمل بر چند قریه است. 👈بلوک: (به کسر اوّل)کشورهایی که در شیوة حکومتی کم و بیش یک‌سان‌اند؛ مثل: بلوک شرق، بلوک غرب. 📕بها/بهاء: 👈بها: واژه فارسی، به معنای«قیمت». 👈بهاء: کلمه‌ی عربی، به معنای«فروغ و روشنایی». 📕پرتقال/پرتغال: 👈پرتقال: نام میوه‌ای است. 👈پرتغال: نام کشوری در اروپای غربی است. 📕پیژامه/ پیژاما/ بی‌جامه: 👈اصل این چند کلمه«پای جامه» است(جامه‌ ای که در پا کنند) 📕تأثر/تحسُّر: 👈تأثر: تأثیر پذیرفتن. در تداول امروزة فارسی زبانان به معنا ی«رنج بردن و اندوهگین شدن» است. 👈تحسر: افسوس خوردن، دریغ خوردن و توسّعاً به معنای«احساس حسادت کردن» است. 📕تألّم/تَعَلّم: 👈تألّم: رنج بردن، درد کشیدن. 👈تعَلّم: آموختن، درس خواندن. 📕تحلیل/تهلیل: 👈تحلیل: از هم گشودن و تجزیه کردن و نیز به معنای«حل کردن و هضم کردن» است. 👈تهلیل: لا إله إلَّا الله گفتن. 📕تشت/طشت: 👈تشت، واژه.ی فارسی است و املای آن به هر دو صورت صحیح است، ولی امروزه باید به صورت«تشت» نوشت. 📕تشک/ تُوشک/ دشک/ دوشک: 👈به معنای«زیرانداز رخت‌خواب» اصلا این واژه تركی است. امروزه باید به صورت«تشک» بنویسیم. 📕تصفیه حساب/ تسویه حساب: 👈تصفیه: در عربی به معنای«پاک کردن و پالوده کردن» است. و تصفیه‌حساب در موردی به کار می‌رود که حساب، پرداخت و پاک شده باشد و دیگر کسی طلب‌کار نباشد. همین تركیب، مجازاً به«هر نوع اقدام عملی برای انتقام‌جویی و كینه‌کشی» به کار می‌رود. 👈تسویه: مساوی کردن، یکسان کردن، هم‌سطح کردن. و تسویه‌حساب به معنای«ایجاد تعادل و موازنه در حساب» است. این تركیبی به معنای مجاز ی به کار نمی‌رود و با تصفیه حساب، مرادف نیست. کانال درسی10-11-12 تهیه و تنظیم: آقای حشمت اله پاک طینت https://eitaa.com/hedayate10 https://eitaa.com/hedayate11 https://eitaa.com/hedayate12

#فارسی_دهم #قلمرو_فکری(قرابت معنایی) ابیات و عبارات خارج از متن در کارگاه متن پژوهی و ارتباط شان با متن درس کاری از: استاد منصور صالح نیا دبیر زبان و ادبیات فارسی کانال درسی10 https://eitaa.com/hedayate10

#کنایه #بخش_اول کنایه در لغت به معنی پوشیده سخن گفتن است و در اصطلاح سخنی است که دارای دو معنی نزدیک و دور باشد و این دو معنی باید لازم و ملزوم یکدیگر باشند؛پس گوینده آن جمله را چنان ترکیب کند و به کار برد که ذهن شنونده از معنی نزدیک به معنی دور منتقل گردد.مانند بیت زیر: 🔶عابدانی که روی بر خلقند پشت بر قبله می کنند نماز 👈روی بر خلق کردن و پشت بر قبله کردن هر دو کنایه از ریاکاری و توجه بر مردم به جای توجه به خداست. 🔶چنین است رسم سرای درشت گهی پشت به زین و گهی زین به پشت 👈کنایه از یکنواخت نبودن روزگار است. 🔶فلانی ریش سفید است. 👈کنایه از با تجربه بودن است. 🔶نپندارم ای در خزان کشته جو که گندم ستانی به وقت درو کنایه از انتظار بیش از حد داشتن و غیر معقول بودن انتظار. 🔶سرم به دنیی و عقبی فرو نمی آید تبارک الله از این فتنه ها که در سر ماست 👈 کنایه از غرور و تکبر داشتن است. #فهرستی_از_کنایه_ها 🔶دامن‌کشان: (با ناز و خرام) و غبار کالبد به هوا رفتن: (مردن و نابودشدن) در بیت: دامن‌کشان که می‌‏رود امروز بر زمین فردا غبار کالبدش بر هوا رود 🔶آب از سر گذشتن : کنایه ازاین که کار به منتهای درجه ی شدّت رسیدو از حد گذشت . 🔶آب از سر چشمه گل آلود است :کنایه از این که اصل و پایه کار خراب است . 🔶آب برآتش ریختن :کنایه از خاموش کردن فتنه و خشم . 🔶آب به غربال پیمانه کردن :کنایه از کار بیهوده کردن و رنج بی فایده بردن . 🔶آب از دیده راندن :کنایه از اشک ریختن . 🔶آب در چیزی کردن :کنایه از تقلّب و دغلی و نادرستی است . 🔶آب در هاون سودن : کنایه از عمل لغو و بیهوده کردن است 🔶آب ریختن : آبرو ریختن .کسی را خفیف و بی اعتبار و بی عزّت گردانیدن 🔶آب ها از آسیاب افتادن : کنایه از پایان یافتن کار و خاموش شدن سر و صداست در اطراف کاری 🔶آسمان ریسمان بافتن : کنایه از سخن نامعقول و نامقبول است 🔶آش پختن :کنایه از این که برای گرفتاری و ایجاد زحمت کسی کار کنند 🔶آفتاب سر دیوار : کنایه از زوال عمر 🔶آفتابی شدن : صاف بودن هوا .کنایه از ظاهر شدن امری 🔶آه در بساط نداشتن :کنایه از بی چیزی و مفلسی . 🔶ابرو بالا انداختن :کنایه از بی اعتنایی و کبر فروشی 🔶به باد دادن :از دست دادن و تلف کردن 🔶به بار آمدن : به حاصل آمدن ، به نتیجه رسیدن 🔶به جان آوردن : کنایه از آزار رسانیدن و کشتن 🔶پنبه در گوش نهادن(پنبه در گوش کردن ) : کنایه از غفلت و بی خبری و سخن ناشنودن 🔶پنبه شدن : نرم ، صاف و سفید شدن .کنایه از متفرّق و پریشان شدن 🔶پنبه کردن : کنایه از پریشان و پراکنده ساختن. 🔶پنجه درافکندن : کنایه از با کسی در افتادن ، پنجه در پنجه کسی در انداختن ، زور آزمایی کردن 🔶جگر گوشه : کنایه از فرزند ، پاره ای از جگر 🔶جوز بر گنبد انداختن : کنایه از کارهای عبث و بیهوده 🔹نظامی:چو عاجز شدند اندران تاختن وزان جوز بر گنبد انداختند 🔶چراغ چشم : کنایه از فرزند 🔶چراغ سپهر : کنایه از آفتاب ، ماه و ستارگان 🔶چراغ سحرگهان : کنایه از آفتاب 🔶چرب دستی : چابکی و جلدی و شیرین کاری و هنرمندی 🔶چرب زبانی :سخنان خوش و دل چسب و ملایم طبع گفتن ، چاپلوسی وفریب 🔶چرخ بلند : کنایه از آسمان و افلاک . 🔶چرخ بوقلمون :کنایه از روزگار که هر دم به رنگی است 🔶چشم فرو بستن : چشم بر هم نهادن . کنایه از مردن باشد . صرفنظر کردن 🔶خاکی نهاد : متواضع و فروتن . 🔶 خرقه تهی کردن :کنایه از مردن 🔶خط کشیدن : کنایه از ترک کردن و محو کردن 🔶در پرده داشتن : پنهان و مخفی داشتن 🔶در پرده گفتن : پوشیده و مخفی گفتن 🔶در پوستین مردم افتادن: کنایه از عیب جویی و غیبت کردن. 🔶 بی آشیان ، خانه به دوش: کنایه از آواره و بیچاره و سرگردان 🔶دست و دل باز : بخشنده 🔶 ورور جادو ، روده دراز : پر حرف 🔶برج زهرمار:آدم ترشـرو و بد اخـلاق 🔶خر رنگ‌ کن: آدم دغل و حقّه باز 🔶 نردبان دزدها: آدم قد بلند و لاغر 🔶 یکدنده: لجوج 🔶هفت خـطّ: متقلب و زرنگ 🔶باد دست: آدم ولخرج و مسرف 🔶چرخ دولابی ، چرخ کبود ، خیمۀ بلند ، کوژپشت ، گنبد لاجوردی: آسمان 🔶 هزار میخ: آسمان پر ستاره 🔶 پاپی شدن ، پیله کردن: اصرار ورزیدن 🔶گردن نهادن: اطاعت کردن 🔶سر در مقابل کسی خم کردن : تسلیم شدن 🔶سر در هر سوراخی کردن : فضول بودن ، 🔶سر دماغ آمدن : سر حال شدن ، سالم شدن ، 🔶سر را بالا نگه داشتن : متین و راست قامت و نترس بودن ، شرمنده نبودن ، 🔶سر راحت به بالین گذاشتن : آرامش خیال داشتن 🔶سری توی سرها درآوردن : مشهور و معروف شدن 🔶شیرکُش: شجاع 🔶میرزا قلمدان: شخص باریک و لاغر مردنی 🔶گل سر سبد:شخص برگزیده 🔶دم بریده:شخص زرنگ و مکّار و حیله گر 🔶آیینه ی دق: شخص عبوس 🔶یک لب و هزار خنده: شخصی که بسیار خوشرفتار است. تهیه و تنظیم : آقای حشمت اله پاک طینت https://eitaa.com/hedayate10