عاقبت جهل مركب و پافشارى در روش غلط ٩٥-سوره مباركه مؤمنون جلسه ٢٥ آيه ٥٤ محمدعلى انصارى زمان: ١٢:٢٧ حجم: ٢.٨ MB #تفسیرقرآن #مومنون @Hedayatnoor

اهمیت سپاسگزاری از نگاه قرآن محمدعلی انصاری زمان: ۱:۲۵ حجم: ۱۴.۱ MB #ویدئو #ترنم_وحی @Hedayatnoor

٤ نكته در تنزيه خداوند از مقياس‌هاى بشرى در آفرينش (قسمت اول) ٢١-شرح خطبه ٩١، جلسه ٦ (بخش سوم) محمدعلى انصارى زمان: ١٧:١٢ حجم: ٣.٢ MB #نهج_البلاغه #خطبه۹۱ @Hedayatnoor

آیا حضرت محمد صلی‌الله علیه و آله فقط پیامبر قوم عرب است؟ محمدعلی انصاری زمان: ۱۰:۰۶ حجم: ۴۵ MB #ترنم_وحی #ویدئو @Hedayatnoor

تفاوت تناسب عمل ما و غفران خداوند ٢٩-شرح دعاى ١٦ صحيفه سجاديه، جلسه دهم ( بخش اول) محمدعلى انصارى زمان: ١٤:٠٠ حجم: ٢.٦ MB #صحيفه_سجاديه #دعاى16 @MohammadaliAnsari

۳ اصل اساسی در دین محمدعلی انصاری زمان: ۰۰:۵۷ حجم: ۹.۵ MB #ویدئو #ترنم_وحی @Hedayatnoor

🔰۲۵۶- آیا والدین باید در همه شرایط در بین فرزندان مساوات را رعایت کنند؟ 🔹والدین باید بکوشند محبتشان را میان فرزندانشان یکسان توزیع کنند و با رفتارهای تبعیض آمیز، احساسات و عواطف منفی فرزندانشان را تحریک نکنند. از آن طرف نباید به خاطر رعایت مساوات، عدالت و حکمت را زیر پا بگذارند. اگر یکی از فرزندانشان جثۀ بزرگتری دارد، باید برای تأمین خوراک و پوشاک او بیشتر هزینه کنند. یا اگر می‌بینند یکی از فرزندانشان دیرتر آموزش می‌بیند، باید برای آموزش او وقت و هزینۀ بیشتری صرف کنند. یعنی بسته به میزان نیاز های فرزندشان به آ نها کمک برسانند و در جهت رفع نیاز هریک از آن ها، به مقدار لازم هزینه کنند. گرچه این کمک رسانی باعث شود برای یکی کمتر و برای دیگری بیشتر هزینه کنند. حتی در امور معنوی پدر می تواند پشت سر یکی از فرزندانش که از عدل و تقوای بیشتری بهره‌مند است نماز بخواند و به او اقتدا کند. روشن است که این کار به این معنا نیست که پدر به خاطر رعایت مساوات، بایستی پشت سر همۀ پسرانش نماز بخواند تا آن‌ها ناراحت نشوند. ممکن است یکی از فرزندان به درجۀ اجتهاد برسد و قابلیت مرجعیت را بیابد. مسلّم است که پدر می‌تواند در احکام فقهی از او تقلید کند. در چنین موقعیتی رعایت مساوات میان فرزندان معنایی ندارد؛ زیرا حکمت اقتضا می‌کند که عدالت در میان آنان حکم‌فرما شود. ▫️کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۲۲،ص ۱۴۸. #پرسش‌ازمشکاة #کتاب_مشکاة_جلد22 @Hedayatnoor

خداوند متعال به بادها رسالت می‌دهد تا ابرها را به حرکت آورند: «وَ أرَسَْلنْاَ الرِّياَحَ لوََاقحَِ» و بادها را بارداركننده فرستاديم و به سرزمينی که او می‌خواهد برسانند: «فسَُقنْاَه إلِيَ بلَدٍَ ميَتِّ » پس آن را به سوی سرزمين مرده رانديم و باران را بر آن فروبريزند: «ينُزَّلُ الغْيَثَْ» باران مفید را فرومی‌فرستد و اين همه، «بِإِذْنِهِ» (با رخصت خود) رخ می‌دهد. پرسشی که برخی در این باره می‌پرسند اين است که آيا پيش‌بينی‌های هواشناس با اين باور درتضاد نيست؟ پاسخ آنکه حضرت پروردگار در کلامش می‌فرماید: «وَ عِندَْهُ مَفَاتحُِ الغَْيبِْ لَا يعَْلمَُهَا إلِّا هُوَ» و گنجینه هاى غيب، تنها نزد اوست. جز او كسی آن را نمی‌داند. علم «ينُزَّلُ الغَْيثَْ» (باران مفید را فرومی فرستد) نيز از جملۀ غيب خداوند است. در اين ميان، هواشناسی تنها به امکان باريدن يا نباريدن آسمان می‌پردازد. حتی اگر درصد خطای اين پيش‌بينی‌ها را کنار بگذاريم و آن را صددرصد درست بپنداريم، اين علم کجا و علمی که نزد خداوند است کجا! علم الهی به دانه دانۀ باران تعلق می‌گیرد که چگونه و با چه مبدأ و پايانی می‌بارد و از اين باران چه می‌رويد و خوراک حاصل از آن، قسمت چه موجوداتی می‌شود. آيا بارانی که در فلان سرزمين می‌بارد، منجر به عقوبت و شر می‌شود يا ثواب و خير؟ حال اگر انسان‌ها تا ابد نقشه‌های هواشناسی را بررسی کنند، به اين علم دست خواهند يافت؟! ▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۶، صص ۱۳۸-۱۳۷. #لحظۀ‌خوش #شکوه_نیایش_جلد۶ @Hedayatnoor