ثبات جان عامل تكامل و رشد انسان ١٣-شرح دعاى ١٧ صحيفه سجاديه، جلسه چهارم( بخش سوم) محمدعلى انصارى زمان: ١٤:٤٠ حجم: ٢.٨ MB #صحيفه_سجاديه #دعاى17 @Hedayatnoor

پخش زنده ساعت ۲۰:۱۵ در سامانه منیب https://monibapp.ir @Hedayatnoor

حد و مرز عفو و بخشش محمدعلی انصاری زمان: ۱:۲۹ حجم: ۱۶.۳ MB #ترنم_وحی #ویدئو @Hedayatnoor

🔰۲۷۸- آیا انبیا و اولیای الهی به دلیل نبود نفس امّاره در وجودشان تمایلی به گناه ندارند؟ 🔹اين سخن که اوليای الهی نفس امّاره و شهوت و ميل به سوی گناه ندارند، از يک جهت درست و از جهتی نادرست است. از اين جهت که گمان کنيم خداوند در وجود اين بزرگان «نَفْس مُسَوِّلَة» و «نَفْس أَمَّارَة» را فروکوفته است و آن‌ها بدون اينکه نقشی در تهذيب نفْسشان داشته باشند، از نفس امّاره مهذب‌اند و وسوسه‌های شيطان به شکل جبری در آن‌ها کارگر نمی‌افتد، سخنی نادرست است. اما از اين جهت که اين بزرگان به درجه‌ای از علم و معرفت رسيده‌اند که آثار شوم گناه را می‌بينند و به اين علت به سمت گناه نمی‌روند، سخنی درست است. اين بزرگان با تکيه بر علم و معرفتی که در اثر مجاهدت با نفس به آنان هبه شده است، گرد گناه نمی‌گردند؛ تو گويی نفس امّاره در وجود ايشان بی‌خاصيت و بی‌کار شده و کارکرد خود را از دست داده است. اين مرتبۀ والا، مقام عصمت نام دارد که مرتبه‌ای است که بخشی از آن موهبتی و بخشی هم اکتسابی است. آدمی اگر آن بخش اکتسابی را با تلاش به دست نياورد، خداوند ملکۀ عصمت را به او هديه نمی‌دهد. اما اگر در جهت تهذيب نفس کوشش کند و نفس خود را به توانمندی و معرفت برساند، آنگاه از سوی خداوند لطف و ياری بر سرش می‌بارد، تا جايی که بر معرفت او افزوده می‌شود و در خود هيچ ميلی به انجام گناه نمی‌بيند. بايد توجه داشت که کسب مهارت دوری از گناه برای همگان مهيّاست و به گروه خاصی اختصاص ندارد. ما نيز اگر در جهت پيراستگی نفس از زنگارهای گناه بکوشيم و به کشش‌ها و چشش‌های نفس امّاره پاسخ منفی دهيم، خداوند بر علم و معرفت ما می‌افزايد و ما را در جهت پرهيز از گناه ياری می‌رساند. هم‌اکنون نيز بسياری از متدينان با اينکه به مقام عصمت نرسيده‌اند، نسبت به پاره‌ای از گناهان بی‌رغبت هستند. البته دايرۀ عصمت آن‌ها محدوديت دارد، بر خلاف انبيا و اوليای الهی که دامنۀ عصمتشان گسترده است و تمام گناهان را زير پوشش قرار می‌دهد. ▫️کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۲۲،صص. ۴۲۳-۴۲۰. #پرسش‌ازمشکاة #کتاب_مشکاة_جلد22 @Hedayatnoor

خداوند در آیه «كُلوُا وَ اشْرَبوُا وَ لَا تسُْرِفوُا» به بندگانش می فرماید: کسی خوردن و نوشیدن را برای شما منع نکرده است؛ اما هشیار باشید که فراتر از حد نیاز خود نخورید و ننوشید. این امر در تمام جنبه های زندگی مادی مصداق دارد و انسان موظف است در خوردن، نوشیدن، پوشیدن و دیگر ابعاد، حد و اندازۀ نیازهایش را بسنجد و به همان مقدار در این راه، صرف مال کند. انسان‌ها در نفس خویش میل به اسراف دارند و نیازمند معرفت، اندیشه، آگاهی و انگیزه‌ای هستند که آنان را در این باره معتدل کند و از اسراف باز بدارد. اگر انسان الگوی مصرف را درک کند، از اسراف اجتناب می‌ورزد و روی به تعادل می‌آورد. متأسفانه جوامع امروز از جمله ایران، گرفتار یکی از عواملی شده که سلامتی جسم به ویژه قلب و عروق را تهدید می‌کند و آن اضافه وزن است. اضافه وزن از نفهمیدن قانون و امر خدا در «لاَ تُسْرِفُوا » و زیر پا گذاشتن آن و نداشتن الگوی مصرف در خورد و نوش و خواب ریشه می‌گیرد. ایران علاوه بر این مشکل، در دنیا به مصرف بسیار انرژی نیز شهره است و سرانۀ مصرف گاز و بنزین و آب و برق در این کشور بسیار زیاد است. اگر کسی تعادل در مصرف را بشناسد و رعایت کند، به لحاظ جسمی و روحی به تکامل و تعالی می‌رسد. به تعبیری، نتیجۀ نیکوی پرهیز از اسراف، فراتر از سلامت جسمی، سلامت و رشد روح انسان است. اگر اسراف‌کاران از شعاع محبت خداوند خارج می‌شوند، آنان که از اسراف می‌پرهیزند، در دایرۀ محبت حضرت حق قرار می‌گیرند و به حضرت او نزدیک می‌شوند. ▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۶، صص ۳۹۱-۳۸۸ #لحظۀ‌خوش #شکوه_نیایش_جلد۶ @Hedayatnoor