#کتاب‌دا🪴 #قسمت‌چهارصد‌دهم🪴 🌿﷽🌿 وقتی دا آمد از دیدن ما تعجب کرد. چریات را همان طور که بچه ها گفته بودند برایش شرح دادم و او هم چیزی نگفت. با اینکه بودن دخترها برایم غنیمتی بود و فکر میکردم با ان آنها امکان رفتم به آبادان بیشتر است از طرفی دا هم از بودن آنها استقبال می کرد، أنها ملاحظه ما را می کردند. بعداز ناهار گفتند که می خواهند بروند. خیلی اصرار کردم گفتم: من اطمینان دارم آقا یدی باز برایمان کاری می کند عصر دخترها را توی کمپ چرخاندم. باز خانواده هایی را جلوی چادر کمک رسانی ایم که دست رد به سینه شان می خورد. زن ها گریه کان به درگاه خدا ناله می کردند که به سختی و مکافات افتاده اند. شلوغی و ازدحام جلوی در درمانگاه ما را ترغیب کرد تا در کار نگاه کمک کنیم. به زحمت خودمان را جلوی در کانکسی که درمانگاه شده بود شدیم و گفتیم: می خواهیم کمک کنیم. کاغذ و قلم گرفتیم و اسامی مراجعین را که حدود ، هفتاد نفری می شدند نوشتیم، نوبت زدیم و به ترتیب آنها را داخل فرستادیم. با جنگنده ها صحبت کردیم. از حال و روزشان پرسیدیم و درد و دل هایشان را شنیدیم. نویت ها را که دادیم و کار درمانگاه سبک شد، برگشتیم خانه آن شب هرچه چشم انتظاری کشیدیم از آقا یدی و دوستانش خبری نشید فردا صبح بچه ها خداحافظی کردند که پرونده تا سر جاده همراهی شان کردم. خیلی ناراحت بودم دلم گرفته بود، فکر می کردم شاید دیگر همدیگر را نبینیم، اصلا نمی توانستم کلمه ایی به زبان بیاورم. آنها هم که بغض مرا دیده بودند، سعی می کردند مرا بخندانند و از آن حال خارج کنند، بالأخره سوار مینی بوس شدند و رفتند، کنار جاده ایستادم و تا ماشین شان از ای چشمانم محو شود جاده را نگاه کردم و اشک ریشم، من مانده بودم با یک دنیا غم ، تازه درد کمر و پاهایم را حس کردم. تا آن موقع اصلا به فکرشان هم نبودم و به ان اهمیتی نمی دادم. دلم می خواست یک گوشه خلوت پیدا کنم و یک دل سیر گریه کردم فکر می کردم چه باید بکنم، به آبادان بروم یا در کمپ بمانم. 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌸به نیت فرج امام زمانمون اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم🌸 ☘ 💖☘ 💖💖☘ 💖💖💖☘ 💖💖💖💖☘ ↷↷↷ #کانال‌کمال‌بندگی #اللهمْ‌عَجِلْ‌لِوَلِیِڪ‌الفَـــࢪَج eitaa.com/joinchat/177012741Cffe22f43ef