#راز_همسرداری 🔵خانوم خونه 🔵آقای خونه 👂یه لحظه گوش میکنید؟ #قانون_5_دقیقه_شکرگزاری 📛میدونید یه دلیل #خیانت همسرها، اینه که خارج از چارچوب خونه، دائم مورد تحسین یه فرد غریبه قرار میگیرن و بالعکس تو خونه همه ش مورد انتقادن⁉️ ❇️راه حلش ساده ست 🔆استادی داشتم که تو کلاس قانون همسرداری می‌گفت: حتما سعی کنید روزی ۵ دقیقه به صفات مثبت همسرتون فکر کنید و بابتش شکرگزاری کنید🤲 🔺شاید ابتدا بگین، همسر ما اصلاً صفت خوب نداره ، فقط عصبی، عجول، بداخلاق، غُرغُرو و زودرنج وووو تا دلت بخواد میتونم صفت منفی براش بشمرم🤬... 😎اما بنظر من این اوج بی انصافیه، اصلاً همین تفکر باعث شده تو برخورد با ایشون فقط صفات منفیش رو ببینید و کم کم محبت و #عشق و علاقه ی زن و شوهری بینتون کمرنگ بشه. 👌مطمئن باش با تمرکز روی رفتارهای کوچیک همسرتون ، به نکات مثبت زیادی دست پیدا میکنید که تا قبل از این بهش دقت نکرده بودین. ✅اونوقت کوچکترین کار مثبتش جلوی چشمتون میاد و براتون عزیزتر میشه😇 ✅از طرفی وقتی میدونی همسرت هم قراره بابت صفات مثبت تو شکرگزاری کنه، سعی میکنی هر روز بهتر و بهتر بشی. ✅اینطوری هر دوتون تلاش می‌کنید صفات مثبت تون رو تقویت کرده و نسبت به هم مثبت اندیش باشید. پس 📈از همسرت برای خودت سکوی پرواز بساز 📉نه مرداب! #همسرداری #سبک_زندگی #تولیدی_کامل 🌸 @hejabuni I دانشگاه حجاب 🎓

📚 #معرفی_کتاب 📖کتاب : تا ابد با تو می مانم 📝نویسنده : مریم عرفانیان 🖇انتشارات : به نشر .‌ —— 🔅«تا ابد با تو می‌مانم» روایتی از زندگی پر فراز و نشیب دو #عاشق، که تو طول سال‌های جنگ ثابت کردن که #عشق حقیقی فقط برای روز‌های خوشی نیست. 🔅این رمان داستان زندگی #مریم_مقدس و سردار جانباز #اکبر_نجاتی ست؛ لیلی و مجنونی که فقط برای قصه‌ها نیستن و تو زندگی واقعی هم می‌شه اونها رو پیدا کرد. 🔆این کتاب علاوه بر روایت یک داستان جذاب، حضور پررنگ زنان و نقش‌های کمتر دیده شده اونها رو در جبهه‌های دفاع مقدس، به خوبی به تصویر می‌کشه. 📬برای سفارش کتاب میتونید به 📚کتابفروشی آرامش در اینستاگرام مراجعه کنید @arameshbook ۰۲۶۳۲۷۱۲۵۶۴ ✍پ ن: معرفی کانال‌های فروش کتاب از سوی ما صرفاً جهت پیشنهاد است. لطفا پیش از سفارش به هر نحوی که صلاح میدانید اعتبارسنجی نمایید ) #رمان_دفاع_مقدس #کتاب_خوب_بخوانیم #در_خانه_بمانیم_کتاب_بخوانیم 🌸 @hejabuni | دانشگاه حجاب 🎓

#عفت_چشم 🌱گفت: "خدا چشم را الکی که نیافریده، #چشم داده تا نگاه کنیم..." 🌱گفتم: "پس منظورت این است که #پلک را الکی آفریده؟" 🌸🌼🍀🌼🌸🍀🌸🌼 💠یک زمانی، وقتی مردان، زن جوان باوقار می‎دیدند، با احترام سرشان را پایین می‎انداختند... 🔥حالا اما اوضاع خیلی فرق می‎کند... اگر چشمت را پایین بیاندازی، حواست به کار خودت باشد، عقب مانده‏ ای!!! جنبه نداری!!! 📛پیشرفت یعنی اینکه به زن خوب خوب نگاه کنی... با هم بگویید و بخندید و صفحه‏ اش را هم دنبال کنی و فیلم‏ های شخصی‏ اش را هم لایک کنی و البته هیچ طور ات هم نشود!!! و افتخار هم کنی که من چقدر پیشرفته هستم که همه چیز می‎بینم و هیچ‎طوری هم نمی‌شوم!!!. 🙄 ♨️بعد خود شما، که آدم پیشرفته‎ای هستی، یک مرتبه دادت درمی‎آید که 🔸چرا #عشق‎ها اینطور شده است؟... 🔸چرا #خیانت زیاد است؟... 🔸چرا #طلاق زیاد است؟... 🔸چرا مردم چرت و پرت نگاه می‎کنند؟... 🔸چرا دو میلیون نفر طرفدار فلانی‎اند؟... 🔸چرا #بی_عفتی زیاد است؟... چرا؟... چرا؟... 🔸همش تقصیر شما آخوندهاست!!! 😡 📌خب عزیز من این چیزها، مقداریش برمی‎گردد به سوغاتی‎های #پیشرفت! ⚠️یک مقداری برمی‎گردد به اینکه تو دیگر کلاً هیچ‎طورت نمی‌شود! ✍️ حجت الاسلام صدرالساداتی 🌸 @hejabuni | دانشگاه حجاب 🎓

💔 #خلاء_عشق_حقیقی_در_غرب 💔 🔺امروزه یکی از خلاء هایی که تو اروپا و آمریکا وجود داره،خلاء عشق هست! به این معنی که غرب هوس رو بیشتر میچشه تا طعم عشق رو! 🔺هوس تنها یک بعد #لذت_جویی داره اما #عشق ابعادی مثل سوختن،وصال، فراق ،انتظار، دلتنگی ،آرامش و مهمتراز همه #تعهد و پای‌بندی رو در بر داره و مجموعه ی این ابعاده که عشق رو زیباتر و با مفهوم کرده 🔹شاید هنوز باور نکردیم که #غرب دچار خلاء عشقه... اما با یک نگاه سطحی متوجه این موضوع میشیم: تو فرهنگ غرب عشق هایی از قبیل لیلی و مجنون یا خسرو شیرین رشد و نمو پیدا نمیکنن ! اگر به این قصه ها مدل دیگه ای نگاه کنیم چی !؟🧐 اگر لیلی یه دختر خیابونی بود؟😕 یا اگه مجنون دنبال دوست دختراش بود ؟😬 یا اگر لیلی، صغری را دوست داشت و علاقه ای به مجنون نداشت!😮 واقعاً بازم عشق حقیقی دیده می‌شد؟🤔 🔸خلاصه که فرهنگ و اصالت مون رو از یاد نبریم!😌 دوست دختر و دوست پسر و این مسخره بازیا چیه،😩 کمی از لیلی و مجنون الگو بگیریم،دوست داشتن و عشق رو🙃 وصال هرچی سخت تر باشه قشنگ تره! و اگه تعهد چاشنیش نباشه ،ارزشی نداره... از اونجایی که بله دست دختره🤗 به شما میگم ... گل دختر پوشش ، زیبایی های تو را بیشتر و وصال تو را سخت تر می‌کند! البته اینو من از خودم نساختم نظامی بزرگ گفتن😎: چه خوش نازی ست ناز خوبرویان 😌 ز دیده رانده را از دیده جویان🙃 📚منبع: کتاب مسئله حجاب استاد مطهری صفحه ۷۴ #تولیدی 🌸 @hejabuni | دانشگاه حجاب 🎓

#من_فمنیست_نیستم4⃣ #من_مسلمانم 🔺و دوباره شاهکار زیبای دوستان فیمینیستی:) "مردسالاری در دین و مذهب"😐 آخه خداییش از کجا به این نتیجه می رسید⁉️ 🔹از اونجایی که پیامبر عاشق حضرت خدیجه بودند و هیچ زنی رو همانند ایشون قرار نمی دادند و به شدت بهشون احترام می گذاشتن 🔹یا از اونجایی که حضرت علی برای حضرت فاطمه مثل یک پروانه ی عاشق بود ✨ ایشون حضرت فاطمه رو حبیبتی زهرا (محبوبه من زهرا) صدا میزدند گاهی هم که بنفسی انت (جانم به فدایت♡) میگفتند و از زبان حضرت فاطمه روحی لروحک الفداء(روح من فدای روحت) می شنیدند💛 اینکه برخورد امیرمؤمنان با همسرشون چقدر درست و آروم و لطیف بوده و اینکه در کارهای خونه حضرت زهرا رو دست تنها نمیگذاشتن و کمک حالشون بودند هم بماند... 🔹میدونین وقتی پای #عشق بیاد وسط همین میشه زندگی همینقدر شیرین و دلچسب میشه🙂 🔹حالا اصلن چرا انقدر راه دور بریم شهدا رو که دیگه می شناسین اسوه های دین داری و عاشقانی که در راه معشوق جان سپردند🍂 🔹میخوام نامه ی زیبای یکی از این شهدا رو در اختیارتون قرار بدم ✍نامه شهید علیرضا نوری: "محبوبم ، من نمي توانم تورافقط همسرم صداكنم چون،پاره هاي جانم درتو حل شدوپاره هاي عمرم چون دو فرزند ازتو روييد. بايد تورابه جاي همسرم به نام ديگري بخوانم كه هم،آن معناي دوست داشتن رادر خود داشته باشدوهم دربرگيرنده روييدن پاره هاي عمرم از وجود توباشدونمي دانم كه چه بگويم"❣ 🔹بعنوان مسلمون بیشتر حواسمون به رفتارمون با همسرانمون باشه که مورد سوء استفاده بعضی قرار نگیریم! ✍ #سرباز_وطن #تولیدی #همسرخوبم #فمینیسم 🌸 @hejabuni | دانشگاه حجاب 🎓

❣️ #همسرانه 📌 نقل از همسر #شهید_چمران: یک هفته مادرم در بیمارستان بستری بود. مصطفی به من سفارش کرد که «شما بالای سر مادرتان بمانید ولش نکنید، حتی شب‌ها» و من هم این کار را کردم. مامانم که خوب شد و آمدیم خانه، من دو روز دیگر هم پیش او ماندم، یادم هست روزی که مصطفی آمد دنبالم، قبل از این که ماشین را روشن کند دست مرا گرفت و بوسید، می‌بوسید و همانطور با گریه از من تشکر می‌کرد. من گفتم: «برای چی مصطفی؟» گفت: دستی که این همه به مادرش خدمت کرده برای من مقدس است و باید آن را بوسید.» گفتم: از من تشکر می‌کنی؟ خب این که #مادر خودم بود، مادر شما که نبود! گفت: «دستی که به مادرش خدمت کند مقدس است و کسی که به مادرش خیر ندارد به هیچ فردی خیر نخواهد داشت من از شما ممنونم که با این همه محبت و #عشق به مادرتان خدمت کردید.» هیچ وقت فراموش نکردم خدمت به مادرم انقدر برای او ارزشمند بود. 📙 برگرفته از کتاب همسرداری سرداران شهید، کاری از مؤسسه فرهنگی و هنری قدر ولایت 🌸 @hejabuni | دانشگاه حجاب 🎓

🔔خودمانیم رفیقان🔔 به کسی برنخورد ❌ هر #هوس را به غلط ⛔️ #عشق حسابش کردیم🤔 🌸 @hejabuni | دانشگاه حجاب 🎓

🔸🔸🔸🔸﷽🔸🔸🔸🔸 ✍️ #تنها_میان_داعش #قسمت_اول 💠 وسعت سرسبز باغ در گرمای دلچسب غروب، تماشاخانه‌ای بود که هر چشمی را نوازش می‌داد. خورشید پس از یک روز آتش‌بازی در این روزهای گرم آخر #بهار، رخساره در بستر آسمان کشیده و خستگی یک روز بلند بهاری را خمیازه می‌کشید. دست خودم نبود که این روزها در قاب این صحنه سِحرانگیز، تنها صورت زیبای او را می‌دیدم! حتی بادی که از میان برگ سبز درختان و شاخه های نخل ها رد می‌شد، عطر #عشق او را در هوا رها می‌کرد و همین عطر، هر غروب دلتنگم می‌کرد! 💠 دلتنگ لحن گرمش، نگاه عاشقش، صدای مهربان و خنده های شیرینش! چقدر این لحظات تنگ غروب سخت می‌گذشت تا شب شود و او برگردد و انگار همین باد، نغمه دلتنگی‌ام را به گوشش رسانده بود که زنگ موبایلم به صدا درآمد. همانطور که روی حصیر کف ایوان نشسته بودم، دست دراز کردم و گوشی را از گوشه حصیر برداشتم. بعد از یک دنیا عاشقی، دیگر می‌دانستم اوست که خانه قلبم را دقّ‌الباب می‌کند و بی‌آنکه شماره را ببینم، دلبرانه پاسخ دادم :«بله؟» 💠 با نگاهم همچنان در پهنه سبز و زیبای باغ می‌چرخیدم و در برابر چشمانم، چشمانش را تجسم می‌کردم تا پاسخم را بدهد که صدایی خشن، خماری عشق را از سرم پراند :«الو...» هر آنچه در خانه خیالم ساخته بودم، شکست. نگاهم به نقطه‌ای خیره ماند، خودم را جمع کردم و این بار با صدایی محکم پرسیدم :«بله؟» 💠 تا فرصتی که بخواهد پاسخ بدهد، به سرعت گوشی را از کنار صورتم پایین آورده و شماره را چک کردم، ناشناس بود. دوباره گوشی را کنار گوشم بردم و شنیدم با همان صدای زمخت و لحن خشن تکرار می‌کند :«الو... الو...» از حالت تهاجمی صدایش، کمی ترسیدم و خواستم پاسخی بدهم که خودش با عصبانیت پرسید :«منو می‌شناسی؟؟؟» 💠 ذهنم را متمرکز کردم، اما واقعاً صدایش برایم آشنا نبود که مردّد پاسخ دادم :«نه!» و او بلافاصه و با صدایی بلندتر پرسید :«مگه تو نرجس نیستی؟؟؟» از اینکه اسمم را می‌دانست، حدس زدم از آشنایان است اما چرا انقدر عصبانی بود که دوباره با حالتی معصومانه پاسخ دادم :«بله، من نرجسم، اما شما رو نمی شناسم!» که صدایش از آسمان خراش خشونت به زیر آمد و با خنده‌ای نمکین نجوا کرد :«ولی من که تو رو خیلی خوب می‌شناسم عزیزم!» و دوباره همان خنده‌های شیرینش گوشم را پُر کرد. 💠 دوباره مثل روزهای اول مَحرم شدن‌مان دلم لرزید که او در لرزاندن دل من به‌شدت مهارت داشت. چشمانم را نمی‌دید، اما از همین پشت تلفن برایش پشت چشم نازک کردم و با لحنی غرق ناز پاسخ دادم :«از همون اول که گوشی زنگ خورد، فهمیدم تویی!» با شیطنت به میان حرفم آمد و گفت :«اما بعد گول خوردی!» و فرصت نداد از رکب #عاشقانه‌ای که خورده بودم دفاع کنم و دوباره با خنده سر به سرم گذاشت :«من همیشه تو رو گول می‌زنم! همون روز اولم گولت زدم که عاشقم شدی!» و همین حال و هوای عاشقی‌مان در گرمای #عراق، مثل شربت بود؛ شیرین و خنک! 💠 خبر داد سر کوچه رسیده و تا لحظاتی دیگر به خانه می آید که با دستپاچگی گوشی را قطع کردم تا برای دیدارش مهیا شوم. از همان روی ایوان وارد اتاق شدم و او دست‌بردار نبود که دوباره پیامگیر گوشی به صدا درآمد. در لحظات نزدیک مغرب نور چندانی به داخل نمی تابید و در همان تاریکی، قفل گوشی را باز کردم که دیدم باز هم شماره غریبه است. 💠 دیگر فریب شیطنتش را نمی‌خوردم که با خنده‌ای که صورتم را پُر کرده بود پیامش را باز کردم و دیدم نوشته است :«من هنوز دوستت دارم، فقط کافیه بهم بگی تو هم دوستم داری! اونوقت اگه عمو و پسرعموت تو آسمونا هم قایمت کنن، میام و با خودم می‌برمت! ـ عَدنان ـ » برای لحظاتی احساس کردم در خلائی در حال خفگی هستم که حالا من شوهر داشتم و نمی‌دانستم عدنان از جانم چه می خواهد؟... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد 🏴 @hejabuni | دانشگاه حجاب 🎓

✍️ #تنها_میان_داعش #قسمت_چهاردهم 💠 بدن بی‌سر مردان در هر گوشه رها شده و دختران و زنان جوان را کنار دیوار جمع کرده بودند. اما عدنان مرا برای خودش می‌خواست که جسم تقریباً بی‌جانم را تا کنار اتومبیلش کشید و همین که یقه‌ام را رها کرد، روی زمین افتادم. گونه‌ام به خاک گرم کوچه بود و از همان روی زمین به پیکرهای بی‌سر #مدافعان شهر ناامیدانه نگاه می‌کردم که دوباره سرم آتش گرفت. 💠 دوباره به موهایم چنگ انداخت و از روی زمین بلندم کرد و دیگر نفسی برای ناله نداشتم که از شدت درد، چشمانم در هم کشیده شد و او بر سرم فریاد زد :«چشماتو وا کن! ببین! بهت قول داده بودم سر پسرعموت رو برات بیارم!» پلک‌هایم را به سختی از هم گشودم و صورت حیدر را مقابل صورتم دیدم در حالی که رگ‌های گردنش بریده و چشمانش برای همیشه بسته بود که تمام تنم رعشه گرفت. 💠 عدنان با یک دست موهای مرا می‌کشید تا سرم را بالا نگه دارد و پنجه‌های دست دیگرش به موهای حیدر بود تا سر بریده‌اش را مقابل نگاهم نگه دارد و زجرم دهد و من همه بدنم می‌لرزید. در لحظاتی که روح از بدنم رفته بود، فقط #عشق حیدر می‌توانست قفل قلعه قلبم را باز کند که بلاخره از چشمه خشک چشمم قطره اشکی چکید و با آخرین نفسم با صورت زیبایش نجوا کردم :«گفتی مگه مرده باشی که دست #داعش به من برسه! تو سر حرفت بودی، تا زنده بودی نذاشتی دست داعش به من برسه!» و هنوز نفسم به آخر نرسیده، آوای #اذان صبح در گوش جانم نشست. 💠 عدنان وحشتزده دنبال صدا می‌گشت و با اینکه خانه ما از مقام #امام_حسن (علیه‌السلام) فاصله زیادی داشت، می‌شنیدم بانگ اذان از مأذنه‌های آنجا پخش می‌شود. هیچگاه صدای اذان مقام تا خانه ما نمی‌رسید و حالا حس می‌کردم همه شهر #مقام حضرت شده و به‌خدا صدای اذان را نه تنها از آنجا که از در و دیوار شهر می‌شنیدم. 💠 در تاریکی هنگام #سحر، گنبد سفید مقام مثل ماه می‌درخشید که چلچراغ اشکم در هم شکست و همین که موهایم در چنگ عدنان بود، رو به گنبد ضجه زدم و به حضرت التماس می‌کردم تا نجاتم دهد که صدای مردانه‌ای در گوشم شکست. با دست‌هایش بازوهایم را گرفته و با تمام قدرت تکانم می‌داد تا مرا از کابوس وحشتناکم بیرون بکشد و من همچنان میان هق هق گریه نفس نفس می‌زدم. 💠 چشمانم نیمه باز بود و همین که فضا روشن شد، نور زرد لامپ اتاق چشمم را زد. هنوز فشار انگشتان قدرتمندی را روی بازویم حس می‌کردم که چشمانم را با ترس و تردید باز کردم. عباس بود که بیدارم کرده و حلیه کنار اتاق مضطرّ ایستاده بود و من همین که دیدم سر عباس سالم است، جانم به تنم بازگشت. 💠 حلیه و عباس شاهد دست و پا زدنم در عالم خواب بودند که هر دو با غصه نگاهم می‌کردند و عباس رو به حلیه خواهش کرد :«یه لیوان آب براش میاری؟» و چه آبی می‌توانست حرارت اینهمه #وحشت را خنک کند که دوباره در بستر افتادم و به خنکای بالشت خیس از اشکم پناه بردم. صدای اذان همچنان از بیرون اتاق به گوشم می‌رسید، دل من برای حیدرم در قفس سینه بال بال می‌زد و مثل همیشه حرف دلم را حتی از راه دور شنید که تماس گرفت. 💠 حلیه آب آورده بود و عباس فهمید می‌خواهم با حیدر خلوت کنم که از کنارم بلند شد و او را هم با خودش برد. صدایم هنوز از ترس می‌تپید و با همین تپش پاسخ دادم :«سلام!» جای پای گریه در صدایم مانده بود که #آرامشش از هم پاشید، برای چند لحظه ساکت شد، سپس نفس بلندی کشید و زمزمه کرد :«پس درست حس کردم!» 💠 منظورش را نفهمیدم و خودش با لحنی لبریز غم ادامه داد :«از صدای اذان که بیدار شدم حس کردم حالت خوب نیس، برای همین زنگ زدم.» دل حیدر در سینه من می‌تپید و به روشنی احساسم را می‌فهمید و من هم می‌خواستم با همین دست لرزانم باری از دلش بردارم که همه غم‌هایم را پشت یک #عاشقانه پنهان کردم :«حالم خوبه، فقط دلم برای تو تنگ شده!» 💠 به گمانم دردهای مانده بر دلش با گریه سبک نمی‌شد که به تلخی خندید و پاسخ داد :«دل من که دیگه سر به کوه و بیابون گذاشته!» اشکی که تا زیر چانه‌ام رسیده بود پاک کردم و با همین چانه‌ای که هنوز از ترس می‌لرزید، پرسیدم :«حیدر کِی میای؟» 💠 آهی کشید که از حرارتش سوختم و کلماتی که آتشم زد :«اگه به من باشه، همین الان! از دیروز که حکم #جهاد اومده مردم دارن ثبت نام می‌کنن، نمی‌دونم عملیات کِی شروع میشه.» و من می‌ترسیدم تا آغاز عملیات #کابوسم تعبیر شود که صحنه سر بریده حیدر از مقابل چشمانم کنار نمی‌رفت... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد 🌸 @hejabuni | دانشگاه حجاب 🎓

✍️ #تنها_میان_داعش #قسمت_هجدهم 💠 در این قحط #آب، چشمانم بی‌دریغ می‌بارید و در هوای بهاری حضور حیدرم، لب‌هایم می‌خندید و با همین حال به‌هم ریخته جواب دادم :«گوشی شارژ نداشت. الان موتور برق اوردن گوشی رو شارژ کردم.» توجیهم تمام شد و او چیزی نگفت که با دلخوری دلیل آوردم :«تقصیر من نبود!» و او دلش در هوای دیگری می‌پرید و با بغضی که گلوگیرش شده بود نجوا کرد :«دلم برا صدات تنگ شده، دلم می‌خواد فقط برام حرف بزنی!» و با ضرب سرانگشت #احساس طوری تار دلم را لرزاند که آهنگ آرامشم به هم ریخت. 💠 با هر نفسم تنها هق هق گریه به گوشش می‌رسید و او همچنان ساکت پای دلم نشسته بود تا آرامم کند. نمی‌دانستم چقدر فرصت #شکایت دارم که جام ترس و تلخی دیشب را یکجا در جانش پیمانه کردم و تا ساکت نشدم نفهمیدم شبنم اشک روی نفس‌هایش نم زده است. 💠 قصه غم‌هایم که تمام شد، نفس بلندی کشید تا راه گلویش از بغض باز شود و #عاشقانه نازم را کشید :«نرجس جان! می‌تونی چند روز دیگه تحمل کنی؟» از سکوت سنگین و غمگینم فهمید این #صبر تا چه اندازه سخت است که دست دلم را گرفت :«والله یه لحظه از جلو چشمام کنار نمیرید! فکر اینکه یه وقت خدای نکرده زبونم لال...» 💠 و من از حرارت لحنش فهمیدم کابوس #اسارت ما آتشش می‌زند که دیگر صدایش بالا نیامد، خاکستر نفسش گوشم را پُر کرد و حرف را به جایی دیگر کشید :«دیشب دست به دامن #امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) شدم، گفتم من بمیرم که جلو چشمت به #فاطمه (سلام‌الله‌علیها) جسارت کردن! من نرجس و خواهرام رو دست شما #امانت می‌سپرم!» از #توسل و توکل عاشقانه‌اش تمام ذرات بدنم به لرزه افتاد و دل او در آسمان #عشق امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) پرواز می‌کرد :«نرجس! شماها امانت من دست امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) هستید، پس از هیچی نترسید! خود آقا مراقبتونه تا من بیام و امانتم رو ازش بگیرم!» 💠 همین عهد #حیدری آخرین حرفش بود، خبر داد با شروع عملیات شاید کمتر بتواند تماس بگیرد و با چه حسرتی از هم خداحافظی کردیم. از اتاق که بیرون آمدم دیدم حیدر با عمو تماس گرفته تا از حال همه باخبر شود، ولی گریه‌های یوسف اجازه نمی‌داد صدا به صدا برسد. حلیه دیگر نفسی برایش نمانده بود که عباس یوسف را در آغوش کشید و به اتاق دیگری برد. 💠 لب‌های روزه‌دار عباس از خشکی تَرک خورده و از رنگ پژمرده صورتش پیدا بود دیشب یک قطره آب نخورده، اما می‌ترسیدم این #تشنگی یوسف چهار ماهه را تلف کند که دنبالش رفتم و با بی‌قراری پرسیدم :«پس هلی‌کوپترها کی میان؟» دور اتاق می‌چرخید و دیگر نمی‌دانست یوسف را چطور آرام کند که دوباره پرسیدم :«آب هم میارن؟» از نگاهش نگرانی می‌بارید، مرتب زیر گلوی یوسف می‌دمید تا خنکش کند و یک کلمه پاسخ داد :«نمی‌دونم.» و از همین یک کلمه فهمیدم در دلش چه #آشوبی شده و شرمنده از اسفندی که بر آتشش پاشیده بودم، از اتاق بیرون آمدم. 💠 حلیه از درماندگی سرش را روی زانو گذاشته و زهرا و زینب خرده شیشه‌های فاجعه دیشب را از کف فرش جمع می‌کردند. من و زن‌عمو هم حیران حال یوسف شده بودیم که عمو از جا بلند شد و به پاشنه در نرسیده، زن‌عمو با ناامیدی پرسید :«کجا میری؟» 💠 دمپایی‌هایش را با بی‌تعادلی پوشید و دیگر صدایش به سختی شنیده می‌شد :«بچه داره هلاک میشه، میرم ببینم جایی آب پیدا میشه.» از روز نخست #محاصره، خانه ما پناه محله بود و عمو هم می‌دانست وقتی در این خانه آب تمام شود، خانه‌های دیگر هم #کربلاست اما طاقت گریه‌های یوسف را هم نداشت که از خانه فرار کرد. 💠 می‌دانستم عباس هم یوسف را به اتاق برده تا جلوی چشم مادرش پَرپَر نزند، اما شنیدن ضجه‌های #تشنه‌اش کافی بود تا حال حلیه به هم بریزد که رو به زن‌عمو با بی‌قراری ناله زد :«بچه‌ام داره از دستم میره! چیکار کنم؟» و هنوز جمله‌اش به آخر نرسیده، غرش شدیدی آسمان شهر را به هم ریخت. به در و پنجره خانه، شیشه سالمی نمانده و صدا به‌قدری نزدیک شده بود که چهارچوب فلزی پنجره‌ها می‌لرزید. 💠 از ترس حمله دوباره، زینب و زهرا با #وحشت از پنجره‌ها فاصله گرفتند و من دعا می‌کردم عمو تا خیلی دور نشده برگردد که عباس از اتاق بیرون دوید. یوسف را با همان حال پریشانش در آغوش حلیه رها کرد و همانطور که به‌سرعت به سمت در می‌رفت، صدا بلند کرد :«هلی‌کوپترها اومدن!» 💠 چشمان بی‌حال حلیه مثل اینکه دنیا را هدیه گرفته باشد، از شادی درخشید و ما پشت سر عباس بیرون دویدیم. از روی ایوان دو هلی‌کوپتر پیدا بود که به زمین مسطح مقابل باغ نزدیک می‌شدند. عباس با نگرانی پایین آمدن هلی‌کوپترها را تعقیب می‌کرد و زیر لب می‌گفت :«خدا کنه #داعش نزنه!»... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد 🌸 @hejabuni | دانشگاه حجاب 🎓

✍️ #تنها_میان_داعش #قسمت_بیست_و_یکم 💠 در را که پشت سرش بست صدای #اذان مغرب بلند شد و شاید برای همین انقدر سریع رفت تا افطار در خانه نباشد. دیگر شیره توتی هم در خانه نبود، #افطار امشب فقط چند تکه نان بود و عباس رفت تا سهم ما بیشتر شود. 💠 رفت اما خیالش راحت بود که یوسف از گرسنگی دست و پا نمی‌زند زیرا #خدا با اشک زمین به فریادمان رسیده بود. چند روز پیش بازوی همت جوانان شهر به کار افتاد و با حفر چاه به #آب رسیدند. هر چند آب چاه، تلخ و شور بود اما از طعم تلف شدن شیرین‌تر بود که حداقل یوسف کمتر ضجه می‌زد و عباس با لبِ تَر به معرکه برمی‌گشت. 💠 سر سفره افطار حواسم بود زخم گوشه پیشانی‌ام را با موهایم بپوشانم تا کسی نبیند اما زخم دلم قابل پوشاندن نبود و می‌ترسیدم اشک از چشمانم چکه کند که به آشپزخانه رفتم. پس از یک روز روزه‌داری تنها چند لقمه نان خورده بودم و حالا دلم نه از گرسنگی که از #دلتنگی برای حیدر ضعف می‌رفت. 💠 خلوت آشپزخانه فرصت خوبی بود تا کام دلم را از کلام شیرینش تَر کنم که با #رؤیای شنیدن صدایش تماس گرفتم، اما باز هم موبایلش خاموش بود. گوشی در دستم ماند و وقتی کنارم نبود باید با عکسش درددل می‌کردم که قطرات اشکم روی صفحه گوشی و تصویر صورت ماهش می‌چکید. 💠 چند روز از شروع #عملیات می‌گذشت و در گیر و دار جنگ فرصت هم‌صحبتی‌مان کاملاً از دست رفته بود. عباس دلداری‌ام می‌داد در شرایط عملیات نمی‌تواند موبایلش را شارژ کند و من دیگر طاقت این تنهایی طولانی را نداشتم. 💠 همانطورکه پشتم به کابینت بود، لیز خوردم و کف آشپزخانه روی زمین نشستم که صدای زنگ گوشی بلند شد. حتی #خیال اینکه حیدر پشت خط باشد، دلم را می‌لرزاند. شماره ناآشنا بود و دلم خیالبافی کرد حیدر با خط دیگری تماس گرفته که مشتاقانه جواب دادم :«بله؟» اما نه تنها آنچه دلم می‌خواست نشد که دلم از جا کنده شد :«پسرعموت اینجاس، می‌خوای باهاش حرف بزنی؟» 💠 صدایی غریبه که نیشخندش از پشت تلفن هم پیدا بود و خبر داشت من از حیدر بی‌خبرم! انگار صدایم هم از #ترس در انتهای گلویم پنهان شده بود که نتوانستم حرفی بزنم و او در همین فرصت، کار دلم را ساخت :«البته فکر نکنم بتونه حرف بزنه، بذار ببینم!» لحظه‌ای سکوت، صدای ضربه‌ای و ناله‌ای که از درد فریاد کشید. 💠 ناله حیدر قلبم را از هم پاره کرد و او فهمید چه بلایی سرم آورده که با تازیانه #تهدید به جان دلم افتاد :«شنیدی؟ در همین حد می‌تونه حرف بزنه! قسم خورده بودم سرش رو برات میارم، اما حالا خودت انتخاب کن چی دوست داری برات بیارم!» احساس نمی‌کردم، یقین داشتم قلبم آتش گرفته و به‌جای نفس، خاکستر از گلویم بالا می‌آمد که به حالت خفگی افتادم. 💠 ناله حیدر همچنان شنیده می‌شد، عزیز دلم درد می‌کشید و کاری از دستم برنمی‌آمد که با هر نفس جانم به گلو می‌رسید و زبان #جهنمی عدنان مثل مار نیشم می‌زد :«پس چرا حرف نمی‌زنی؟ نترس! من فقط می‌خوام بابت اون روز تو باغ با این تسویه حساب کنم، ذره ذره زجرش میدم تا بمیره!» از جان به لب رسیده من چیزی نمانده بود جز هجوم نفس‌های بریده‌ای که در گوشی می‌پیچید و عدنان می‌شنید که مستانه خندید و اضطرارم را به تمسخر گرفت :«از اینکه دارم هردوتون رو زجر میدم لذت می‌برم!» 💠 و با تهدیدی وحشیانه به دلم تیر خلاص زد :«این کافر #اسیر منه و خونش حلال! می‌خوام زجرکشش کنم!» ارتباط را قطع کرد، اما ناله حیدر همچنان در گوشم بود. جانی که به گلویم رسیده بود، برنمی‌گشت و نفسی که در سینه مانده بود، بالا نمی‌آمد. 💠 دستم را به لبه کابینت گرفتم تا بتوانم بلند شوم و دیگر توانی به تنم نبود که قامتم از زانو شکست و با صورت به زمین خوردم. #جراحت پیشانی‌ام دوباره سر باز کرد و جریان گرم #خون را روی صورتم حس کردم. از تصور زجرکُش شدن حیدر در دریای درد دست و پا می‌زدم و دلم می‌خواست من جای او #جان بدهم. 💠 همه به آشپزخانه ریخته و خیال می‌کردند سرم اینجا شکسته و نمی‌دانستند دلم در هم شکسته و این خون، خونابه #غم است که از جراحت جانم جاری شده است. عصر، #عشق حیدر با من بود که این زخم حریفم نشد و حالا شاهد زجرکشیدن عشقم بودم که همین پیشانی شکسته #قاتل جانم شده بود. 💠 ضعف روزه‌داری، حجم خونی که از دست می‌دادم و #وحشت عدنان کارم را طوری ساخت که راهی درمانگاه شدم، اما درمانگاه #آمرلی دیگر برای مجروحین شهر هم جا نداشت. گوشه حیاط درمانگاه سر زانو نشسته بودم، عمو و زن‌عمو هر سمتی می‌رفتند تا برای خونریزی زخم پیشانی‌ام مرهمی پیدا کنند و من می‌دیدم درمانگاه #قیامت شده است... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد 🌸 @hejabuni | دانشگاه حجاب 🎓

❤️🌱مرد در کشاکش زندگی، احتیاج به لحظه‌ی #آرامشی دارد تا بتواند راه را ادامه بدهد. ❓آن لحظه‌ آرامش کِی است؟ 💗✨همان وقتی است که او در محیط سرشار از #محبت و عطوفت خانوادگی قرار می‌گیرد. با #همسرش که به او #عشق می‌ورزد، با او و در کنار اوست و با او احساس یگانگی می‌کند. •/ ‏رهبر انقلاب /• •خطبه‌ی عقد مورخه‌ی ۱۳۸۱/۶/۰۶• 🌸 @hejabuni | دانشگاه حجاب 🎓