ببین من یه چیزی میگم و میرم؛ حواستون به آدمای زندگیتون باشه، ولی به اون آدمایی که فکر میکنید از همه قوی‌ترن بیشتر حواستون باشه. اون دسته آدمایی که میگن "خودم انجامش میدم، خودم میتونم، خودم میرم، خودم میام، خودم میخرم، خودم خوب میشم، تحمل میکنم، خودم میدونم چیکار کنم…" اون دسته آدمایی که وقتی عصبانی میشن کمتر حرف میزنن، وقتی ناراحتن پیداشون نمیکنی ولی وقتی خوشحالید کنارتون میمونن، اون آدمایی که یه لاکِ تنهایی دارن واسه وقتایی که نیاز دارن حالشون خوب بشه، اون آدمایی که خودشون واسه خودشون راهِ زندگی رو هموار کردن و خودشون تنها از پسِ همه‌چیز براومدن… اونا هیچوقت نمیان بهتون بگن: "هِی فلانی! حواست به من باشه!" اونا هیچوقت نمیگن: -خوب نیستم، کمک میخوام، حالم سرجاش نیست، بهم کمک کن، بگو چیکار کنم.." اونا خودشون تنها دارن بارِ یه زندگی رو به دوش میکشن، هیچوقت متوجه نمیشید چه دردی رو تحمل میکنن تا آروم و خونسرد به‌نظر برسن… شما حواستون هست که آدمای زودرنج ناراحت نشن، آدمای حساس، دلخور نشن، آدمای ضعیف‌تر تنها نمونن .اما حواستون نیست آدمای قوی چطور دارن دنیای تاریکشونو روشن جلوه میدن، حواستون نیست آدمایی که بی‌نیاز به‌نظر میرسن به چی نیاز دارن تا حالِ خوبشون موندگار بمونه… آدمایی که قوی به‌نظر میرسن یه‌روزی، یه‌جایی، یه‌جوری کم‌ میارن که نه شما و نه هیچ نیروی دیگه ای نمیتونه اونارو برگردونه به حالتِ سابق… حواستون باشه کی تنهایی داره حالِ خودشو خوب میکنه… #دلنوشته https://eitaa.com/heyatjame_dokhtranhajgasem

💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍 🤍💚🤍💚🤍💚🤍 💚🤍💚🤍💚🤍 🤍💚🤍💚🤍 💚🤍💚🤍 🤍💚🤍 💚🤍 🤍 ✨﷽...✨ #رمان_آدم_و_حوا📖 #قسمت_بیست_و_هفتم نفسم حبس، جسم ترسیدم شده بود. دستام به شدت می لرزید . سرما به بدنم رسوخ کرده بود . حس کسی رو داشتم که انگار بین کوهی از یخ گیر افتاده و در هر ثانیه دماي بدنش کم و کم تر می شد . هواپیما تکون سختی خورد و در کمال ناباوري اوج گرفت . همه ي مسافرا که تا اون لحظه ساکت بودن با این اوج شروع کردن به صلوات فرستادن و بعضی دست زدن . بی اختیار چنگی به قفسه ي سینه م انداختم . انگار تازه داشت سعی می کرد خودش رو به مدد نفس هاي عمیقم پر کنه از هوا براي ادامه ي زندگی . هنوز هواپیما خیلی اوج نگرفته بود که دوباره به شدت به سمت پایین کشیده شد . اینبار صداي جیغ و فریاد از هر گوشه بلند بود . - خدا به دادمون برس . - یا ابوالفضل . - بسم الله ... و منی که اینبار مطمئن بودم قبل از هر اتفاقی سکته می کنم . چراغ ها به طور کامل خاموش شد... 💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍 https://eitaa.com/heyatjame_dokhtranhajgasem

💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍 🤍💚🤍💚🤍💚🤍 💚🤍💚🤍💚🤍 🤍💚🤍💚🤍 💚🤍💚🤍 🤍💚🤍 💚🤍 🤍 ✨﷽...✨ #رمان_آدم_و_حوا📖 #قسمت_بیست_و_هشتم چراغ ها به طور کامل خاموش شد به شدت با چیزي برخورد کردیم و احساس معلق بودن بهم دست داد . و سیاهی ................... بوي بد و زننده اي بینیم رو پر کرد . یه چیزي مخلوط از بوي روغن داغ ، موتور سوخته یا داغ کرده ، بویی که وقتی ماشین داغ می کنه و جوش میاره ، و یه بوي بد دیگه مثل بوي خون . خون مردار . اُه . بوي بدي بود . چشمام هنوز بسته بود و من اصلا حوصله نداشتم بازش کنم . از کی خوابم برده بود ؟ . چرا مامان بیدارم نکرده بود ؟ واي .... تازه یادم اومد من داشتم می رفتم کیش . توي هواپیما بودم که .... دوباره قلبم ضربان گرفت . مرده م یا زنده ؟ نکنه روح شدم ؟ دستم رو تکون دادم . معلق بود . حس کردم واقعاً روح شدم که یه دفعه دستم به چیزي خورد . سریع چشم باز کردم... 💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍 https://eitaa.com/heyatjame_dokhtranhajgasem

💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍 🤍💚🤍💚🤍💚🤍 💚🤍💚🤍💚🤍 🤍💚🤍💚🤍 💚🤍💚🤍 🤍💚🤍 💚🤍 🤍 ✨﷽...✨ #رمان_آدم_و_حوا📖 #قسمت_بیست_و_نهم سریع چشم باز کردم. وای ............................... چیزي که می دیدم بدترین صحنه اي بود که به عمرم دیده بودم . بچه ي چند ماهه اي که با اون لباس سفید غرق در خون مادرش ، توي آغوش مادرش ؛ در حالی که سرش در اثر ضربه فرو رفته و کمی له شده بود . معلوم بود هر دو مردن . بی اختیار بغض کردم . همون مادر و بچه اي که ردیف جلویی من نشسته بودن . یه لحظه سعی کردم موقعیت خودم رو ببینم . چرا معلق بودم ؟ سرم و نیمی از کتفم بین دوتا صندلی گیر کرده بود . صندلی هایی که روي صندلی هاي کنده شده ي دیگه اي افتاده بود . حس می کردم چیز سنگینی هم روي کمرم و پاهام افتاده . پاهام رو حرکت دادم . حسشون می کردم ولی اون چیز سنگین نمی ذاشت حرکت قابل توجهی بهشون بدم . انگار پاهام زیر وزنه ي سنگینی گیر افتاده بود . دستم رو بالا آوردم و فشاري به دو تا صندلیی که بینشون گیر کرده بودم ؛ دادم . ذره اي جا به جا نشدم ! 💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍 https://eitaa.com/heyatjame_dokhtranhajgasem

💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍 🤍💚🤍💚🤍💚🤍 💚🤍💚🤍💚🤍 🤍💚🤍💚🤍 💚🤍💚🤍 🤍💚🤍 💚🤍 🤍 ✨﷽...✨ #رمان_آدم_و_حوا📖 #قسمت_سی‌ام ذره ای جابه جا نشدم! یا دستام به اندازه ي کافی جون نداشت تا من رو از اون مهلکه نجات بده و یا اون مقدار فشار براي رهایی کم بود . اصلا اوضاع خوبی نداشتم . به خصوص که اون صحنه ي جلوي چشمم به شدت حالم رو بد می کرد . کمی به گردنم زاویه دادم . کف هواپیما کمی خونی بود و این نشون می داد تعداد افراد آسیب دیده باید زیاد باشه . بوي زننده اي که حالا می دونستم بوي خون باید باشه بیشتر از قبل زیر بینیم پیچیده بود و حالم رو بدتر می کرد . نسیم خنکی گوشه ي استینم رو به بازي گرفت . نمی دونستم این نسیم از کجا میاد . صندلیی که بینش گیر کرده بودم مانع دیدم می شد . یه لحظه از ذهنم گذشت که وقتی هواپیما سقوط می کنه یه قسمت هاییش له می شه دیگه . تازه امکان آتیش گرفتنش هم هست . از تصور آتیش گرفتنش تموم وجودم پر از ترس شد . اگر آتیش می گرفت و من قبلش نمی تونستم خودم رو از اون بین بیرون بکشم حتما می سوختم . 💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍 https://eitaa.com/heyatjame_dokhtranhajgasem

طرفدار های رمان هر ۵ نفری که به کانال اضافه بشن یه پارت سوپرایز تقدیمتون میکنیم پس کانال خودتون رو به دوستانتون معرفی کنید

دوستان چندتا از شما خوبا گفتن یک پارت کمه بخاطر روی گلتون دو پارت قرار میدیم😍

💢💢هم اکنون دوره مقدماتی مدیران گروه های دخترانه شهرستان کاشان 🌺🌸•••🌺🌸🌺•••🌸🌺 پاتوقی ویژه تمام دختران نازنین ایران زمین 👇🏻 @heyatjame_dokhtranhajgasem