مشکاة الأنوار في غرر الأخبار ج ۱، ص ۲۰ پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْعَبَّاسِ قَالَ: أُهْدِيَ إِلَى اَلرَّسُولِ بَغْلَةٌ أَهْدَاهَا كِسْرَى لَهُ أَوْ قَيْصَرُ فَرَكِبَهَا اَلنَّبِيُّ فَأَخَذَ مِنْ شَعْرِهَا وَ أَرْدَفَنِي خَلْفَهُ ثُمَّ قَالَ يَا غُلاَمُ اِحْفَظِ اَللَّهَ يَحْفَظْكَ اِحْفَظِ اَللَّهَ تَجِدْهُ أَمَامَكَ تَعَرَّفْ إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي اَلرَّخَاءِ يَعْرِفْكَ فِي اَلشِّدَّةِ إِذَا سَأَلْتَ فَاسْأَلِ اَللَّهَ وَ إِذَا اِسْتَعَنْتَ فَاسْتَعِنْ بِاللَّهِ قَدْ مَضَى اَلْقَلَمُ بِمَا هُوَ كَائِنٌ فَلَوْ جَهَدَ اَلنَّاسُ أَنْ يَنْفَعُوكَ بِأَمْرٍ لَمْ يَكْتُبْهُ اَللَّهُ عَلَيْكَ لَمْ يَقْدِرُوا عَلَيْهِ فَإِنِ اِسْتَطَعْتَ أَنْ تَعْمَلَ بِالصَّبْرِ مَعَ اَلْيَقِينِ فَافْعَلْ وَ إِنْ لَمْ تَسْتَطِعْ فَاصْبِرْ فَإِنَّ [فِي] اَلصَّبْرِ عَلَى مَا تَكْرَهُ خَيْراً كَثِيراً وَ اِعْلَمْ أَنَّ اَلصَّبْرَ مَعَ اَلنَّصْرِ وَ أَنَّ اَلْفَرَجَ مَعَ اَلْكَرْبِ وَ أَنَّ مَعَ اَلْعُسْرِ يُسْراً . جلد ۱، صفحه ۲۷  ۶-عبد اللّٰه بن عباس گفت:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله بر قاطرى كه كسرى يا قيصر به او پيش كش كرده بود سوار شد،سپس موى آن قاطر را گرفت و مرا پشت سر خود سوار نمود،و فرمود:اى جوان!بياد خدا باش تا خدا تو را حفظ‍‌ كند،به ياد خدا باش تا همواره خدا را جلوى روى خود بينى،خداى عزّ و جل را در سستى‌ها و لغزشها بياد آور تا خداوند تو را در سختيها اجابت و دستگيرى كند،هر گاه سؤال كردى از خدا سؤال كن،و هر گاه طلب كمك كردى استعانت به خدا بجوى،كه قلم تقدير مشخّص نموده آنچه را بايد انجام شود،اگر مردم كوشش كنند كه به امرى كه خداوند مقدر نفرموده به تو نفعى برسانند قادر بر آن نخواهند بود. اگر مى‌توانى كه صبر نمائى به همراه يقين اين كار را بكن،و اگر نمى‌توانى صبر كن كه در صبر كردن بر آنچه بر تو سخت است خير بسيار مى‌باشد.و بدان كه صبر به همراه پيروزى است،و گشايش به همراه سختى،و به دنبال هر سختى آسانى است. #خاص #توحیدی

#خاص #توحیدی الوافي ج ۲۶، ص ۱۶۱ پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) >امام صادق (علیه السلام) ۲۵۳۸۸-۶ ( الفقيه -۴۱۲:۴ رقم ۵۹۰۰) أحمد بن إسحاق بن سعيد ، عن القداح ، عن الصادق جعفر بن محمد ، عن أبيه عليهم السلام قال: 'قال الفضل بن عباس أهدي إلى رسول اللّٰه صلى اللّٰه عليه و آله و سلم بغلة أهداها له كسرى و قيصر فركبها النبي صلى اللّٰه عليه و آله و سلم بحبل من شعر و أردفني خلفه، ثم قال لي: يا غلام احفظ اللّٰه يحفظك، احفظ اللّٰه تجده أمامك، تعرف إلى اللّٰه تعالى في الرخاء يعرفك في الشدة، إذا سألت فاسأل اللّٰه ، و إذا استعنت فاستعن بالله، فقد مضى القلم بما هو كائن، فلو جهد الناس أن ينفعوك بأمر لم يكتبه اللّٰه لك لم يقدروا عليه، و لو جهدوا أن يضروك بأمر لم يكتبه اللّٰه عليك لم يقدروا عليه، فإن استطعت أن تعمل بالصبر مع اليقين فافعل، فإن لم تستطع فاصبر، فإن في الصبر على ما تكره خيرا كثيرا، و اعلم أن الصبر مع النصر و أن الفرج مع الكرب، و أن مع العسر يسرا أن مع اليسر عسرا' .

#عرفانی #محبت کلیات حدیث قدسی ج ۱، ص ۱۸۱ >حديث قدسی >مضمر قَالَ: وَ رَوَى اَلْحَسَنُ بْنُ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلدَّيْلَمِيُّ فِي كِتَابِهِ عَنْ وَهْبِ بْنِ مُنَبِّهٍ قَالَ: أَوْحَى اَللَّهُ إِلَى دَاوُدَ : يَا دَاوُدُ ، مَنْ أَحَبَّ حَبِيباً صَدَّقَ قَوْلَهُ، وَ مَنْ رَضِيَ بِحَبِيبٍ رَضِيَ فِعْلَهُ، وَ مَنْ وَثِقَ بِحَبِيبٍ اِعْتَمَدَ عَلَيْهِ، وَ مَنِ اِشْتَاقَ إِلَى حَبِيبٍ جَدَّ فِي اَلسَّيْرِ إِلَيْهِ. يَا دَاوُدُ ، ذِكْرِي لِلذَّاكِرِينَ، وَ جَنَّتِي لِلْمُطِيعِينَ، وَ حُبِّي لِلْمُشْتَاقِينَ، وَ أَنَا خَاصَّةُ اَلْمُحِبِّينَ. جلد ۱، صفحه ۱۸۱  باز هم احمد بن فهد گفته كه: حسن بن ابو الحسن ديلمى در كتاب خود از وهب بن منبّه، روايت كرده كه: خداوند به داود عليه السلام وحى كرد: اى داود، هر كس كسى را دوست دارد، سخنان او را تصديق مى‌كند. هر كس از دوستانش راضى باشد، از اعمال او هم راضى مى‌شود. و هر كس به دوستش اعتماد داشته باشد، به سخنان او هم اعتماد دارد. و هر كس براى يافتن دوست مشتاق باشد، او را مى‌يابد. اى داود، ذكر من براى كسانى است كه هميشه مرا ذكر مى‌گويند و بهشت من براى اطاعت‌كنندگان است و محبت من به كسانى است كه به من مشتاقند و من مخصوص دوستان هستم. #خاص

#توحیدی #خاص کلیات حدیث قدسی ج ۱، ص ۷۱۵ حديث قدسی >مضمر قَالَ اَللَّهُ تَعَالَى: أَهْلُ طَاعَتِي فِي ضِيَافَتِي، وَ أَهْلُ شُكْرِي فِي زِيَارَتِي، وَ أَهْلُ ذِكْرِي فِي نِعْمَتِي، وَ أَهْلُ مَعْصِيَتِي لاَ أيئسهم [أُويِسُهُمْ] مِنْ رَحْمَتِي، إِنْ تَابُوا فَأَنَا حَبِيبُهُمْ، وَ إِنْ مَرِضُوا فَأَنَا طَبِيبُهُمْ، أُدَاوِيهِمْ بِالْمِحَنِ وَ اَلْمَصَائِبِ لِأُطَهِّرَهُمْ مِنَ اَلذُّنُوبِ وَ اَلْمَعَائِبِ. باز هم ابن فهد در همان كتاب (يعنى عدة الداعى) از كعب الاحبار روايت كرده كه گفت: خداوند فرموده: كسانى كه اهل طاعت من هستند، در ضيافت من مى‌باشند و كسانى كه اهل شكر من هستند، هميشه در زيارت من هستند و كسانى كه اهل ذكر من هستند، در نعمت من مى‌باشند و اگر اهل معصيتم هم توبه كنند، آنها را هم مايوس نمى‌كنم. پس اگر آنها پس از توبه مريض شوند، من طبيب آنها هستم و آنها را معالجه مى‌كنم. آنها را به رنجها و مصائب درمان مى‌كنم تا از گناهان و عيوب پاكشان سازم

#اهل_بیت #عرفانی المناقب ج ۴، ص ۱۶۷ امام سجاد (علیه السلام) >امام باقر (علیه السلام) جَابِرٌ اَلْجُعْفِيُّ قَالَ اَلْبَاقِرُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِنَّ عَلِيَّ بْنَ اَلْحُسَيْنِ مَا ذَكَرَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ نِعْمَةً عَلَيْهِ إِلاَّ سَجَدَ وَ لاَ قَرَأَ آيَةً مِنْ كِتَابِ اَللَّهِ فِيهَا سَجْدَةٌ إِلاَّ سَجَدَ وَ لاَ دَفَعَ اَللَّهُ عَنْهُ شَرّاً يَخْشَاهُ أَوْ كَيْدَ كَائِدٍ إِلاَّ سَجَدَ وَ لاَ فَرَغَ مِنْ صَلاَةٍ مَفْرُوضَةٍ إِلاَّ سَجَدَ وَ لاَ وُفِّقَ لِإِصْلاَحٍ بَيْنَ اِثْنَيْنِ إِلاَّ سَجَدَ وَ كَانَ كَثِيرَ اَلسُّجُودِ فِي جَمِيعِ مَوَاضِعِ سُجُودِهِ فَسُمِّيَ اَلسَّجَّادَ لِذَلِكَ .

#رزق البرهان في تفسير القرآن ج ۲، ص ۷۱ امام باقر (علیه السلام) >امام صادق (علیه السلام) عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ مُسْلِمٍ ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) ، قَالَ: قُلْتُ لَهُ: جُعِلْتُ فِدَاكَ، إِنَّهُمْ يَقُولُونَ: إِنَّ اَلنَّوْمَ بَعْدَ اَلْفَجْرِ مَكْرُوهٌ، لِأَنَّ اَلْأَرْزَاقَ تُقَسَّمُ فِي ذَلِكَ اَلْوَقْتِ؟ فَقَالَ: «إِنَّ اَلْأَرْزَاقَ مَوْظُوفَةٌ مَقْسُومَةٌ، وَ لِلَّهِ فَضْلٌ يَقْسِمُهُ مَا بَيْنَ طُلُوعِ اَلْفَجْرِ إِلَى طُلُوعِ اَلشَّمْسِ، وَ ذَلِكَ قَوْلُهُ: وَ سْئَلُوا اَللّٰهَ مِنْ فَضْلِهِ - ثُمَّ قَالَ: - وَ ذِكْرُ اَللَّهِ بَعْدَ طُلُوعِ اَلْفَجْرِ أَبْلَغُ فِي طَلَبِ اَلرِّزْقِ مِنَ اَلضَّرْبِ فِي اَلْأَرْضِ».

#شیعه #عبودیت #اهل_بیت أعلام الدین في صفات المؤمنین ج ۱، ص ۱۴۳ امام باقر (علیه السلام) وَ قَالَ جَابِرُ بْنُ يَزِيدَ اَلْجُعْفِيُّ : دَخَلْتُ عَلَى مَوْلاَيَ أَبِي جَعْفَرٍ اَلْبَاقِرِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ يَا جَابِرُ لَيْسَ مَنِ اِنْتَحَلَ اَلتَّشَيُّعَ وَ حُبَّنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ بِلِسَانِهِ كَانَ مِنْ شِيعَتِنَا فَلاَ تَذْهَبَنَّ بِكُمُ اَلْمَذَاهِبُ فَوَ اَللَّهِ مَا شِيعَتُنَا إِلاَّ مَنِ اِتَّقَى اَللَّهَ وَ أَطَاعَهُ إِنَّ شِيعَتَنَا لاَ يَطْمَعُونَ طَمَعَ اَلْغُرَابِ وَ لاَ يَهِرُّونَ هَرِيرَ اَلْكِلاَبِ وَ إِنَّ شِيعَتَنَا أَهْلُ اَلتَّوَاضُعِ وَ اَلتَّخَشُّعِ وَ اَلتَّعَبُّدِ وَ اَلْوَرَعِ وَ اَلاِجْتِهَادِ وَ تَعَهُّدِ اَلْإِخْوَانِ وَ مُوَاصَلَةِ اَلْجِيرَانِ وَ اَلْفُقَرَاءِ وَ اَلْمَسَاكِينِ وَ اَلْأَرَامِلِ وَ اَلْأَيْتَامِ وَ اَلْغَارِمِينَ وَ صِدْقِ اَلْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ اَلْأَمَانَةِ وَ صِلَةِ اَلْأَرْحَامِ وَ تِلاَوَةِ اَلْقُرْآنِ وَ كَثْرَةِ اَلذِّكْرِ لِلَّهِ تَعَالَى وَ كَفِّ اَلْأَلْسُنِ إِلاَّ مِنْ خَيْرٍ فَقَالَ جَابِرٌ يَا مَوْلاَيَ مَا أَعْرِفُ أَحَداً اَلْيَوْمَ بِهَذِهِ اَلصِّفَاتِ فَقَالَ يَا جَابِرُ حَسْبُ اَلرَّجُلِ أَنْ يَقُولَ أُحِبُّ عَلِيّاً وَ أَتَوَلاَّهُ وَ لاَ يَكُونَ مَعَ ذَلِكَ عَامِلاً بِقَوْلِهِ فَلَوْ قَالَ أُحِبُّ رَسُولَ اَللَّهِ فَرَسُولُ اَللَّهِ خَيْرٌ مِنْ عَلِيٍّ وَ لَمْ يَتَّبِعْ سِيرَتَهُ وَ لَمْ يَعْمَلْ بِسُنَّتِهِ مَا أَغْنَى عَنْهُ ذَلِكَ مِنَ اَللَّهِ شَيْئاً فَاتَّقُوا اَللَّهَ وَ اِعْمَلُوا لِمَا عِنْدَ اَللَّهِ فَإِنَّ أَحَبَّ اَلْعِبَادِ إِلَى اَللَّهِ أَعْمَلُهُمْ بِطَاعَتِهِ وَ أَتْقَاهُمْ لَهُ وَ إِنَّهُ لَيْسَ بَيْنَ اَللَّهِ وَ بَيْنَ أَحَدٍ قَرَابَةٌ وَ مَا مَعَنَا بَرَاءَةٌ مِنَ اَلنَّارِ وَ لاَ لَنَا عَلَى اَللَّهِ مِنْ حُجَّةٍ مَنْ كَانَ طَائِعاً لِلَّهِ فَهُوَ لَنَا وَلِيٌّ وَ لَوْ كَانَ عَبْداً حَبَشِيّاً وَ مَنْ كَانَ عَاصِياً لِلَّهِ فَهُوَ لَنَا عَدُوٌّ وَ إِنْ كَانَ حُرّاً قُرَشِيّاً وَ اَللَّهِ مَا تُنَالُ شَفَاعَتُنَا إِلاَّ بِالتَّقْوَى وَ اَلْوَرَعِ وَ اَلْعَمَلِ اَلصَّالِحِ وَ اَلْجِدِّ وَ اَلاِجْتِهَادِ فَلاَ تَغْتَرُّوا بِالْعَمَلِ وَ يَسْقُطَ عَنْكُمْ فَإِذَنْ أَنْتُمْ أَعَزُّ عَلَى اَللَّهِ مِنَّا فَاتَّقُوا اَللَّهَ وَ كُونُوا لَنَا زَيْناً وَ لاَ تَكُونُوا لَنَا شَيْناً قُولُوا لِلنّٰاسِ حُسْناً حَبِّبُونَا إِلَى اَلنَّاسِ وَ لاَ تُبَغِّضُونَا إِلَيْهِمْ قُولُوا فِينَا كُلَّ خَيْرٍ وَ اِدْفَعُوا عَنَّا كُلَّ قَبِيحٍ وَ جُرُّوا إِلَيْنَا كُلَّ مَوَدَّةٍ فَمَا قِيلَ فِينَا مِنْ خَيْرٍ فَنَحْنُ أَهْلُهُ وَ مَا قِيلَ فِينَا مِنْ شَرٍّ فَلَسْنَا كَذَلِكَ لَنَا حَقٌّ فِي كِتَابِ اَللَّهِ وَ قَرَابَةٌ مِنْ رَسُولِ اَللَّهِ وَ وِلاَدَةٌ طَاهِرَةٌ طَيِّبَةٌ فَهَكَذَا قُولُوا وَ لاَ تَعْدُوا بِنَا أَقْدَارَنَا فَإِنَّمَا نَحْنُ عَبِيدُ اَللَّهِ مَرْبُوبُونَ لاَ نَمْلِكُ إِلاَّ مَا مَلَّكَنَا وَ لاَ نَأْخُذُ إِلاَّ مَا أَعْطَانَا لاَ نَسْتَطِيعُ لِأَنْفُسِنَا نَفْعاً وَ لاٰ ضَرًّا وَ لاَ مَوْتاً وَ لاٰ حَيٰاةً وَ لاٰ نُشُوراً لاَ وَ اَللَّهِ لاَ أَعْلَمُ أَنَا وَ لاَ أَحَدٌ مِنْ آبَائِي اَلْغَيْبَ وَ لاَ يَعْلَمُ اَلْغَيْبَ إِلاَّ اَللَّهُ كَمَا قَالَ سُبْحَانَهُ إِنَّ اَللّٰهَ عِنْدَهُ عِلْمُ اَلسّٰاعَةِ وَ يُنَزِّلُ اَلْغَيْثَ وَ يَعْلَمُ مٰا فِي اَلْأَرْحٰامِ وَ مٰا تَدْرِي نَفْسٌ مٰا ذٰا تَكْسِبُ غَداً وَ مٰا تَدْرِي نَفْسٌ بِأَيِّ أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اَللّٰهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ .

#حدیث قال امیر المؤمنین(ع): لَا تَجْعَلَنَّ أَكْثَرَ شُغُلِكَ بِأَهْلِكَ وَ وَلَدِكَ فَإِنْ يَكُنْ أَهْلُكَ وَ وَلَدُكَ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَوْلِيَاءَهُ وَ إِنْ يَكُونُوا أَعْدَاءَ اللَّهِ فَمَا هَمُّكَ وَ شُغُلُكَ بِأَعْدَاءِ اللَّه‏؟! 🔸 امام على(ع) به يكى از يارانش فرمود: همسر و فرزندانت را همه فكر و ذكر خود قرار نده؛ چرا كه اگر همسر و فرزندانت از دوستان #خدا باشند، خداوند، [زندگى]دوستان خود را تباه نمى سازد و اگر از دشمنان خدا باشند، چرا [بايد] اهتمام و #فكر و ذكر اشتغال تو به دشمنان خدا باشد؟ 📚نهج البلاغة(للصبحی صالح، ص536) _________________ #خاص #توحیدی

https://old.aviny.com/hadis-mozooee/ebadi/rooze.aspx روایات روزه

#استغفار #دستورالعمل عدة الداعي و نجاح الساعي ج ۱، ص ۲۶۵ پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) وَ قَالَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ مَنْ أَكْثَرَ اَلاِسْتِغْفَارَ جَعَلَ اَللَّهُ لَهُ مِنْ كُلِّ هَمٍّ فَرَجاً - وَ مِنْ كُلِّ ضِيقٍ مَخْرَجاً وَ رَزَقَهُ مِنْ حَيْثُ لاٰ يَحْتَسِبُ . فرمود هر كس زياد استغفار كند خداى تعالى از همه غمها او را نجات مى‌دهد و براى هر سختى راه نجاتى قرار مى‌دهد و به او از راهى كه گمان ندارد روزى مى‌دهد #خاص

قال النبی صلی الله علیه و آله خلق اربعه لاربعه: المال للانفاق لا للامساک و العلم للعمل لا للمجادله و العبد للتعبد لا للتعظیم و الدنیا للعبره لا للعماره [1] رسول گرامی فرموده است: چهار چیز خلق شده برای چهار چیز: اول: مال برای انفاق است نه برای حفظ کردن و نگه داشتن. دوم: علم و دانش برای عمل است نه برای مجادله. سوم: بنده های خدا برای اطاعت بندگی است نه برای تکبر و بزرگی. چهارم: دنیا برای عبرت است نه برای عمارت و تشریفات #خاص

پیامبر اکرم(ص) فرمود: «لاَ تَصْلَحُ عَوامُّ اُمَّتِی إلَّا بِخَواصِّهَا. قیل: مَا خَواصُّ اُمَّتِکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ؟ فَقَالَ: خَوَاصُّ اُمَّتِی أَرْبَعَةٌ: اَلْمُلُوکُ، وَ الْعُلَمَاءُ، وَ الْعُبَّادُ، وَ التُّجَّارُ. قِیلَ: کَیْفَ ذَلِکَ؟ قَالَ9: اَلْمُلُوکُ رُعَاةُ الْخَلْقِ؛ فَإِذَا کَانَ الرَّاعِی ذِئْباً فَمَنْ یَرْعَی الْغِنَمَ؟وَ الْعُلَمَاءُ أَطِبَّاءُ الْخَلْقِ؛ فَإِذَا کَانَ الطَّبِیبُ مَرِیضاً فَمَنْ یُدَاوِی الْمَریِضَ؟ وَ الْعُبَّادُ دَلیِلُ الْخَلْقِ؛ فَإِذَا کَانَ الدَّلِیلُ ضَالّاً فَمَنْ یَهْدِی السَّالِکَ؟ وَ التُّجَّارُ اُمَنَاءُ اللهِ فِی الْخَلْقِ؛ فَإِذَا کَانَ الْأَمِینُ خَائِناً فَمَنْ یُعْتَمَدُ؛[22] عوام [و تودة] امّت من اصلاح نمی شوند؛ مگر به یاری خواص امت. عرض شد: ای رسول خدا! خواص امّت شما چه کسانی هستند؟ حضرت فرمود: خواص امتم چهار گروه اند: پادشاهان [عادل]، علما، عابدان و تاجران. گفته شد: [چگونه اصلاح عوام بستگی به اصلاح خواص دارد و] کیفیّت آن چیست؟ حضرت9 فرمود: شاهان نگهبانان خلق اند. پس زمانی که نگهبان گرگ [صفت] باشد، پس گلّه را چه کسی نگهبانی کند؟ و دانشمندان طبیبان مردم اند. پس زمانی که [خود] طبیب بیمار باشد، پس چه کسی مریض را مداوا کند؟ و عابدان (و زاهدان) راهنمای مردم [به سوی خداوند] هستند پس هنگامی که راهنما گمراه باشد، چه کسی سالک (و روندة به سوی خدا) را راهنمایی کند؟ و تاجران امینهای خدا در میان مردم اند، پس زمانی که امین (و درستکار) خیانت ورزد، به چه کسی اعتماد می شود #خاص