و گفت شکر آن بود که نعمت را نبینی مُنعِم را بینی.» #تذكرة_الاولياء ذکر #ابوبکر_شبلی

یکی را دیدند که بر کوه نشسته و از خلق گریـخته، او را گفتند که تو راهبی؟ گفت نـه! نگهبانم گفتند چگونه؟ گفت: این نَفْـــسِ من هم چون دیــــوی گزنده است. او را از میان خلق بیرون آوردم تا هیچ کسی را از وی زیان نرسد...         《   نِگهبانِ نَفسِ خود باشیم...  》

☀️ «کوه را به موی کشیدن آسان تر از آنک از خود به خود بیرون آمدن». ☀️ «هیچ تکلّف تو را بیش از تو ، بی تو نیست ، چون به خویشتن مشغول گشتی از او باز ماندی» ☀️ «بندۀ آنی که در بند آنی».  ☀️ «این کار به سر نشود تا خواجه به در نشود».  ☀️ «زندان مرد بودِ مرد است». ☀️ «پنداشت و منی تو حجاب است ، از میان برگیر به خدای رسیدی». ☀️ «هرچه نه خدای را نه چیز و هرکه نه خدای را نه کس». 🍂 حضرت شیخ ابوسعید ابوالخیر 🍂

نه هر که راه دید، در راه برفت؛ و نه هر که رفت، به مقصد رسید.       شیخ عبدالله انصاری

هو مردان خدا که سر معنی دانند از دیده ی کوته نظران پنهانند زین در عجبم که هر که حق را بشناخت مؤمن شد و خلق کافرش می خوانند.... خان قراگزلو

حرف حق

هو كسى كه خود را نشناخته باشد، و دعوىِ شناخت چيز ديگر كند، همچون مفلسى باشد، كه خود را طعام نتواند داد سپس دعوى آن كند كه درويشان شهر همه نان وى مى خورند! و اين هم زشت بُوَد و هم محال...           امام محمد غزالى

بر کلاه فقر می باید سه ترک ترک دنیا ترک عقبی ترک ترک...        یا هو مدد

هو از نصائح غوث الابرار حضرت شیخ ابوالحسن خرقانی قدس الله روحه العزیز در باب "فتوت" : ☀️ از کسانی باش که اندوه از دل برگیری و از کسانی مباش که اندوه به دلی نهی... ☀️ واز کسانی باش که مشغول دلی را فارغ کنی از کسانی مباش که فارغ دلی را مشغول کنی وبار خود برکسی برنهی... ☀️ مردمان سه گروهند: گروهی آنند که نه آزرده با تو آزار دارند، و گروهی آنند که بیازاری بیازارند و گروهی آنند که بیازاری نیازارند و اینان جوانمردانند... ☀️ دوستیِ خداوند دردلِ آن کس نبود که بر خلقش شفقت نبود.        رساله احوال و اقوال

هو اگر ذره ای بر خلق آشکار شود، هستی و آنچه در آن است؛ باقی نماند... بایزید بسطامی

هو «اهل معرفت آن قومند؛ چون سخن گویند، از خدا گویند و چون عمل کنند، برای خدا کنند و چون طلب کنند، از خدای طلب کنند...

هو بایزید بسطامی شبی با خدای خود خلوت کرد آتش عشق خدا در درونش زبانه می‌کشید و مرتب گریه می‌کرد. از روی درماندگی زبان به شکوه گشود و گفت: بارخدایا تا به کی در آتش عشق تو سوزم؟ به سویش ندا آمد که ای بایزید هنوز توییِ تو، همراه توست. اگر خواهی که به ما رسی خود را بر در بگذار و داخل شو