🔻 ☑️ رفتار #منوچهر پادشاه ایران باستان با پیروان دیگر ادیان داستان از این قرار است که #فریدون، پادشاه سلسله #پیشدادیان از دنیا رفت. نتیجه‌اش (فرزندِ فرزندِ فرزندش) منوچهر، پس از هفت روز #سوگواری، در روز هشتم، بر تخت پادشاهی نشست. پس مردم را تهدید کرد که هرکس ستم کند و هرآنکس که از راه من برگردد، و دینی غیر از دین من داشته باشد، در چشم من کافر است و با شمشیر با او روبرو خواهم شد: هر آن كس كه در هفت كشور زمين بگردد ز راه و بتابد ز دين همه نزد من سر بسر كافرند و ز آهرمن بدكنش بدترند هر آن كس كه او جز برين دين بود ز يزدان و از منش نفرين بود و زان پس بشمشير يازيم دست كنم سر بسر كشور و مرز پَست 🔘 چرا منوچهر چنین رجز خواند و مردم را تهدید کرد؟ احتمالا به دو دلیل: نخست اینکه او، به درستی، وجود بت پرستی و ادیان غیر الهی را هتک حرمتِ یکتایی خداوند می‌دانست. دیگر آنکه برای ایجاد وحدت در جامعه، به اتحاد دینی و مذهبی نیاز داشت. یعنی اینکه مردم را زیر یک پرچم گرد آورد تا ایران گرفتار تفرقه و تشتّت نشود. #پلورالیزم_دینی #تکثرگرایی #پلورالیسم #تکفیر #شاهنامه_خوانی #آزادی_ادیان #لیبرالیسم #نقد_باستانگرایی - - - - - - - - - - - ✅‌#نایاب ترین مطالب تاریخی را در کانال ما بخوانید. @hoviyat

🌞زرتشت و #اجداد عرب‌‍ پرستش!🌞 🔴نژادپرستی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین موانع رشد و تکامل اجتماعی است. جوامع #نژادپرست همواره از درون دچار #پوسیدگی بوده و هستند. 📣💥متأسفانه در جامعه‌ی ما نیز کسانی وجود دارند که با #وقاحتِ تمام خود را از #نژاد #خالص #آریایی؟! دانسته و از این بابت #خویشتن را #برتر و والاتر از دیگران می‌پندارند. این نابخردان، بیش از همه قوم #عرب و یا قوم #ترک و ... را مورد #توهین و ناسزاگویی قرار می‌دهند، گویی دیگران به خاطر رفتار عده‌ای معدود در برهه‌ای خاص، برای همیشه‌ی تاریخ محکوم اند! 💥برخی از این #باستانگرایان #نژادپرست به قدری در #نادانی فرو رفته‌اند که حتی اعتقاد به #اسلام را «عرب پرستی» می‌خوانند. 💥چه اینکه اولاً درک نکرده‌اند که اسلام فراتر از نژاد و ملیت است، 💥در ثانی اگر قرار است کسی «عرب پرست» باشد، این #نیاکان #زرتشت بودند که با تمام وجود قوم عرب را برتر از هم‌وطنان خود می‌پنداشتند! 🔴 #فریدون یکی از #پادشاهان پیشدادی ایران، همان کسی است که ایران زمین را از شرّ ضحاک اهریمنی نجات داد. در #شاهنامه #فردوسی و دیگر متون تاریخی و اسطوره‌ای، درباره‌ی فریدون آمده است که وی #سه پسر به نام‌های #سلم و #تور و #ایرج داشت. هنگامی که پسرانش به سن جوانی رسیدند، خواست سه همسر نیکو سرشت و بافرهنگ از خاندانی نجیب و خردمند برای آنان بیابد، وی نزدیکان و معتمدین خود را مأمور یافتن چنین دخترانی نمود. آنان نیز به جستجو پرداختند و در #ایران‌زمین چنین #دخترانی نیافتند! لذا به دیگر نقاط زمین رفتند و در نهایت، در سرزمین یَمَن، در خانه‌ی #پادشاه #عرب چنین دخترانی را یافتند و فریدون نیز لیاقت و فرهنگ و سزاواریِ این دختران را به فرزندانش گوشزد نمود و پس از گذر روزها، پسران فریدون با دختران شاه عرب ازدواج کردند 🔰[۱]. روشن است که #فریدون پسر آبتین، دخترانی از خاندان شاه عرب را بر هم‌وطنان خود ترجیح داد. وی لیاقتی که در خاندان عرب دید، در خاندان‌های ایرانی ندید... و این‌گونه آیا می‌توان وی را «عرب پرست» نامید؟! گذشته از آنچه گفته شد، باید دانست که بنابر اعتراف متون کهن عصر ساسانی، #زرتشت نیز از #نسل #فریدون بود. این گفتاری است که #موبدان #زرتشتی در عصر ساسانی به روشنی بر آن صحه گذاشتند! #نسب نامه #زرتشت بنا به گفته‌ی #موبد جهانگیر اوشیدری چنین است که وی (زرتشت) از طرف پدر از نسل منوچهر پسر ایرج پسر فریدون بود و از طرف مادر نیز از نوادگان فریدون شمرده می‌شد 🔰[۲]. ابراهیم پورداود (پدر اوستاشناسی ایران) نیز گفته‌اند که در سنت، #زرتشت از خاندان فریدون پسر آبتین دانسته شده است . فریدون در اوستا به صورتِ Thraetaona و پدرش نیز به صورتِ Athwya خوانده شده است 🔰[۳]. و ذبیح الله صفا در «تاریخ ادبیات ایران»، همین گفتار (که زرتشت از نسل فریدون است) را تأیید کرد 🔰[۴]. از متون کهن نیز می‌توان مواردی بسیار نام برد، از جمله کتاب «ویزیدگی‌های زادسپرم» از متون پهلوی که اذعان داشته است، زرتشت از نسل فریدون بود 🔰[۵]. #دغدو نام مادر #زردشت است و او از نسل فریدون بود. 💥نام مادر زرتشت ، گویند که نسبش به فریدون فرخ می پیوسته. 👈زن پورشسب و مادر زردشت ایرانی. 👈دغدویه هم می گویند. 👈زرتشت بهرام پژدو در زراتشت نامه ی خود می گوید روایت کند #موبد روزگار که بگرفت #دغدو به #زرتشت بار 📚منابع: [۱]. بنگرید به «باستانگرایان و فریدونِ عرب‌پرست !!!» [۲]. موبد جهانگیر اوشیدری، دانشنامه ی مزدیسنا، تهران: نشر مرکز، ۱۳۸۹. ص ۳۲ [۳]. ابراهیم پورداود، گاتها کهن ترین بخش اوستا، تهران: انتشارات اساطیر، ۱۳۷۸. ص ۳۹۳ [۴]. ذبيح الله صفا، تاريخ ادبيات در ايران‏، تهران: انتشارات فردوس‏. ۱۳۷۸. ج ‏۳، بخش‏ ۱، ص ۴۳۶ [۵]. ویزیدگی‌های زادسپرم، ترجمه محمدتقی راشد محصل، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ۱۳۸۵. ص۵۵-۵۶ - - - - - - - - - - - ✅‌#نایاب ترین مطالب تاریخی را در کانال ما بخوانید. @hoviyat