#شهر_شعر ✍علی مؤیدی امروز در محضر جناب دکتر عبدل آبادی، از استادان دانشگاه شهید بهشتی بودم. در خلال گفتگو به من گفت: «فلانی! با استمداد از حافظ، مصرعی برایت سروده ام. مصرع این است: "منِ خراب کجا و شراب ناب کجا". بردار و تکمیلش کن!». من هم، فی المجلس*، چند مصرع دیگر، که "اندکی" هم به مزاح و مسخرگی آلوده بودند، بر آن آویختم و مصرع ایشان را به یک قطعه مبدّل کردم. شاید اگر شما حاصل کار ما را بخوانید، خالی از لطف نباشد (شاید هم باشد، نمی دانم!). «منِ خراب کجا و شراب ناب کجا» همین پیاله ی چایی برای من کافیست به تخت و مُلک سلیمان مرا نیازی نیست کنار دوست، گدایی برای من کافیست مرا چه کار به ققنوس آتشین پر و بال؟! خروس بال حنایی برای من کافیست بدون دوست، رهایی، اسارتی دگر است خیال و خواب رهایی برای من کافیست #قطعه @moayedialiqom *اگر گفتم "فی المجلس"، مرادم این نبود که این شاهکار(!!!!) را بی درنگ سروده ام، بلکه مرادم این بود که این شعر(!) تا چه اندازه بی مایه است. همچون شاعرش... . #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN 📢 فرصتی برای نشر دیدگاه نخبگان حوزه