eitaa logo
نویسندگان حوزوی
3.3هزار دنبال‌کننده
6.5هزار عکس
529 ویدیو
184 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🌤نوشتن، هوای تازه است و نویسندگی، نان شب. 🍃#مجله_ی_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه نخبگان و اندیشوران #حوزویانِ_کنشگرِ_رسانه_ای 👇 ارتباط @Jahaderevayat
مشاهده در ایتا
دانلود
. سرد است هوا بیا وضویی بکنیم در عشق دوباره جست و جویی بکنیم گرمای دل هموطن خود باشیم در مصرف گاز صرفه جویی بکنیم ✍️مهتا صانعی، عضو تحریریه مجتهده امین @AFKAREHOWZAVI
✔️ دژبانی مرجعیت ✍️ علیرضا مکتبدار، عضو تحریریه نویسندگان حوزوی در تاریخ حیات بشر، پاسبانی از منظومه باورها، رسوم و فرهنگها ضرورتی انکارناپذیر یافته و همواره زبده ترین افراد و آشناترین آنان به مبانی آن باورها و فرهنگها، بر پاسداری از آن گمارده شده اند تا دست غرض ورزان بداندیش را از دامن آن کوتاه نمایند. در گستره تعالیم آسمانی ادیان الهی، این انبیاء و در دوران پس از خاتمیت، این امامان معصوم علیهم السلام بوده اند که پاسداری از تعالیم نجات بخش دین را عهده دار شده اند و انسانهای حقیقت جو با اطمینان و آرامش در پی آنان ره پیموده اند. با آغاز عصر غیبت امام معصوم، نزدیکترین و شبیه ترین افراد از جهت علم و عمل به آن وجودهای مقدس که از سفره معارف آنان لقمه ها برگرفته و شراب ناب معرفت نوشیده اند، بارِ این مسئولیت سترگ را بر دوش کشیدند و از هیچ تلاشی برای نگاهبانی از آن میراث ارزشمند فروگذار نکردند. در طول بیش از یازده قرن که از تاریخ شکل گیری نهاد مهم مرجعیت درون جامعه شیعی میگذرد، عالمان فراوانی همچون دژبانانی شجاع و بیدار، پاسداری از این دژ استوار را عهده دار شده و از نفوذ موریانه های انحراف و تردید در دیوارهای این دژ مستحکم مانع شده اند. هرچند نفوذناپذیری این دیوارهای فراز آمده را نباید به معنای تحجر و تعصب عالمان راستین دین دانست؛ چرا که آنان همواره با اندیشه هایی که از دروازه دژ و نه از دیوار آن و با هدف گفتگو و نه تخریب وارد شده اند، با روی گشاده برخورد کرده اند و با آنان به محاجه نشسته‌اند، اما با مهاجمانی که از هیچ گونه تلاشی برای نفوذ در حصن استوار دین فروگذار نمیکنند، نیز با هوشیاری مقابله نموده اند. دشمنان بدسیرت به خوبی دریافته اند که تنها مانع مهم فراراه آنان برای از پای درآوردن جامعه مؤمنان و در خدمت اهداف خود درآوردن آنان، رخنه در دژ استوار مرجعیت است، از این رو به هر تلاشی برای تخریب آن دست یازیده اند. حضور مرجعیت وارسته و راستین و گریزان از القاب و عناوین در جامعه مؤمنان، یادآور حضور حجتهای الهی بر روی این کره خاکی و مثال ناخدایی است که کشتی زندگانی بشر امروز را که گرفتار در امواج سهمگین اندیشه‌های الحادی است به ساحل آرامش می رساند. @HOWZAVIAN
🔴 هشدار دردآلود یکی از کاربران ⁉️ آیا تجزیه فرهنگی در کمین است؟ ممکن است یادداشتم به مذاق برخی‌ها خوش نیاید؛ اما از آنجا که یادداشت می‌تواند باعث ایجاد دغدغه برای پیش‌گیری برخی مسائل در جامعه به کسانی که متصدی امر هستند، برساند نوشتم. نوشتم؛ اما نه برای خواندن، بلکه برای به فکر واداشتن و انجام اقدام شایسته! این روزها بسیاری خود را تحلیلگر می‌دانند و انتظار نقد شدن هم ندارند. برای برخی طلاب که خود را مسئول دین و فرهنگ جامعه می‌دانند؛ اما مانند برخی، کار خود را این گونه معنا می‌کنند که ما محل رجوع مردم هستیم و مردم مسائل مبتلابه‌ خود را با ما طرح می‌کنند، مدعی هستند مردم به ما مراجعه می‌کنند و پاسخ می‌شنوند و گاهی اقدام آگاهانه‌ای برای حل مسأله انجام نمی‌شود. داشتم وقایع اخیر در سیستان و بلوچستان و یا جریان‌های غرب کشور در اغتشاشات اخیر را مجددا بررسی می‌کردم، بحمدلله نیروهای انقلابی چون همیشه موفق بودند و تفکر تجزیه‌طلبی را در نطفه خفه کردند. اگر چه هزینه‌های زیادی را برای رشد و حرکت کشور و یا تضعیف و پوشاندن موفقیت‌ها در عرصه‌های سیاسی چون عضویت در شانگهای و یا در عرصه ورزشی چون افتخار آفرینان والیبالیست و کشتی‌گیران جوانان این مرز و بودم موفق داده ایم؛ اما نباید از یک موفقیت دشمن نیز غافل بود، آن هم تجزیه فرهنگی است. هم اکنون وقتی وارد شهرهای تهران یا کرج می‌شویم، انگار بغداد است در تقابل فرهنگی با کربلا و یا اقدیر ترکیه است در تقابل فرهنگی با استانبول. در شهری بی‌رحمانه می‌شتابند برای بی‌حجابی و در شهری اعتقادات و مذهب موج می‌زند. شهروندان هر دو شهر حاضر به مسافرت به شهر یکدیگر نیستند و شعار موسی به دین خود، عیسی به دین خود را خوب فرهنگ‌سازی کرده‌اند. نشست اغتشاشات را می‌توان در تجزیه فرهنگی دید. آن شهری که فرهنگ غرب را الگوی خود کرده است دیگر شهرها را افرادی متعصب و غیر معقول می‌داند و خود را معیار روشنفکری و تجدد. راهکار حل این مسأله منش اسلامی و نگاه دلسوزانه به مسلمانی است که راه خود را عوض کرده و موظف هستیم به یاری او بشتابیم تا به راه خود برگردد. اول بایستی تبیین صورت گیرد برای شناخت راه درست. پس از شناخت هم کمک کنیم که به راه اصلی برگردد. تفکر شکل گرفته را نباید از خودمان دور کنیم. ایجاد گفتمانی همچون «دارا‌بودن هویت مشترک» راه نجات از این تجزیه فرهنگی و راه پیوند دل‌هاست است. آیا فقط پیشگیری از موضوع تجزیه‌طلبی جغرافیایی و سرزمینی، کافیست و نباید به این فکر کنیم که شاید دشمن هدفش همین تجزیه طلبی فرهنگی بوده نه جغرافیایی؟ مراقب باشیم مصداق ضرب المثل "سر کسی را گم کردن" نشویم. @HOWZAVIAN
✏️سلسله عکس نوشت «پدال زندگی» با موضوع ... نمی‌گم تا خودتون بخونید و کیف کنید!(😊) 🍃کجاها فکر می‌کردی پدال زندگی زیر پای خودته، بعد دیدی خدا کنار دستت نشسته؟!(🤔) 🔹طراح: محمدحسین جلال‌الدینی نویسنده: ✍️محمدجواد محمودی @HOWZAVIAN