♨️ لجنزاری با نام علفزار
✍️ امیرعباس طباطبایی
🔷 جشنواره فجر همواره یکی از مهمترین و تخصصیترین مراجع برای سنجش فیلمهایی به شمار میرود که در این کشور ساخته میشوند. سال گذشته چراغ سبز داوران این جشنواره به فیلم «علفزار» به کارگردانی کاظم دانشی و تهیهکنندگی بهرام رادان، دوستداران سینما را ترغیب به تماشای این فیلم کرد؛ این در حالی است که در چند روز اخیر با انتشار سراسری این فیلم، در کنار تعریف و تمجیدها، انتقاداتی نیز به ضعف و عدم تخصص اصحاب این جشنواره در سنجش دو مقوله فرم و محتوای این فیلم وارد شده است.
🔶 محتوای فیلم علفزار روایت سرگشتگی انسان یا انسانهایی است که میان وظیفه، قانون، عرف، شرع، انسانیت و به عبارت بهتر خیر و شر مانده و مثل همیشه محکوم خواهد شد. از حدود 20 شخصیت موجود در این فیلم، هیچکدام رنگ خوشبختی را در زندگی نمیبینند؛ البته سیاهنمایی این فیلم به همینجا ختم نمیشود؛ فساد سیستماتیک و از بالا به پایین موجود در قوه قضائیه، مسالهای است که کارگردان با صدای بلند آن را فریاد زده است؛ بیماری و اختلالات جنسی مردم ایران در هر طبقه و لباسی، مقوله دیگری است که کارگردان از آن برای قبحزدایی از مسائلی همچون روابط نامشروع خانوادگی، تجاوز به عنف و روابط آزاد با بیگانگان بهره گرفته و جسارت اهالی جنبش«me too» را میستاید؛ آلودهبودن اقشار مذهبی به انواع و اقسام منکرات، نکته دیگری است که در انواع و اقسام پارامترهای ظاهری درون فیلم نمایش داده میشود؛ در نهایت سیاهترین نقطه فیلم، سرنوشت نسل جدید و کودکانی است که یا بخاطر سهلانگاری مسئولین کشته میشوند، یا بخاطر بدسرپرستی، طبق قانون، اجازه تحصیل پیدا نمیکنند و یا بخاطر آبروی خانواده، خاطره تجاوز به مادرشان را در ذهن سپرده و خودخوری میکنند.
🔷 فارغ از محتوا، میتوان در مورد ضعفهای فرمی علفزار هم میتوان طوماری نگاشت تا تعجب مخاطبین از جوایز چهارگانه جشنواره به تیم تولید این فیلم بیشتر گردد. فیلمنامه این فیلم اصول اولیه نگارش رسمی را رعایت نمیکند؛ نویسنده بدون توجه به کاربرد داستانهای فرعی در یک فیلم، صرفا برای پرکردن متن و به منظور بالابردن درجه سیاهنمایی، خردهروایتهایی را در فیلمنامه جای داده است که هیچ ربطی به داستان اصلی ندارند؛ این مساله مضاف بر این است که داستان اصلی فیلمنامه هم از نبود خلاقیت رنج میبرد؛ قاضی درستکاری که میان وجدان و واقعیت گرفتار شده، کلیشهایترین موضوعی است نه تنها در سینمای ایران بلکه در سینمای هالیوود هم سابقهدار است.
🔶 کارگردانی این فیلم نیز علاوه بر دکوپاژ ضعیف و استفاده از صحنههای غالبا تاریک و سیاه، پایان درستی برای فیلم خود انتخاب نکرده و صرفا انتقاداتی را بدون ارائه پیشنهاد مطرح میکند؛ فیلم شجاعانه پیش میرود و حرفهایش را صریح میزند اما در نهایت در خروجی کار دستهایش را به نشانه تسلیم بالا میآورد و کار را در نیمه راه رها میکند. ناگفته نماند که حضور بهرام رادان به عنوان تهیهکننده در این فیلم نیز بیتاثیر بر این پایان باز نیست؛ رادان از همان آواز قویی که در دوران جوانیاش بازی کرد تا امروز سعی کرده همیشه در صف انتقاد به وضعیت جامعه باشد و پیشنهاد جدیدی را ارائه ندهد؛ غافل از آنکه این انتقادات نمایش بدیهیاتی است که همه جامعه از آن آگاهی دارند.
🔷 در نهایت در مورد بازیگران این فیلم نیز باید گفت که علیرغم بازی قابل قبول خانم بهرامی یا آقای جمشیدی، اطلاق عبارت شاهکار بر بازی بازیگران این فیلم جفایی است بر بازی همین بازیگران در فیلمهای دیگر؛ البته فارغ از تمام بازیگران این فیلم، باید اعتراف کرد که بازی خانم صدف اسپهبدی با آن گریم سنگین، قطعا لایق دریافت جایزه بهترین نقش مکمل زن را داشته است.
#مهارت_رسانه
#نویسندگان_حوزوی
@HOWZAVIAN
@savad_rasaneh
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
♨️ خزعلی به خوبی از خجالت ابتکار درآمد!
نمیشود کسی که ۱۶ سال معاون رئیسجمهور بوده، طلبکار شود
🔹نمیشود فقط با انتقاد بگویید جوانان ناامیدند و میخواهند مهاجرت کنند. خب چه کسی مقصر است؟ یکی از وزرا ۱۷ سال وزارت داشت میگفتند شیخالوزرا و به خانم ابتکار باید بگویند شیخالمعاونین.
🔹معاون زنان دولت قبلی بعد از ۴ سال میگفت ما تازه آواربرداری کردیم، خب حالا دولت جدید هم در سال دوم آواربرداری است.
🔹دوگانگیها مردم را ناامید میکند. چرا در آبان ۹۸ از کسی که دستور تیر داده بود دفاع میکردید اما الان در برابر کسانیکه داعشوار به نیروهای مدافع امنیت حمله میکنند سکوت میکنید؟
🔗 دست اول
#سیاست #زنان
#نویسندگان_حوزوی
@HOWZAVIAN
.
🔰محفل هفتگی شعر حوزه «مشارق»
🔴با حضور: سید محمدجواد شرافت
🔹زمان: دوشنبه، ۱۰بهمنماه، ساعت ۱۵:۳۰
🔸مکان: قم، خیابان شهدا(صفاییه)، نبش کوچه ۱۷، معاونت هنر و رسانه دفتر تبلیغات.
⏰به ساعت برگزاری دقت بفرمایید.
#شاعران_اجتماعی
#شاعران_آئینی
💠 #شاعران_حوزوی
💠 @shaeranehowzavi
🔅به بهانه طرح مولدسازی
✍️علی مهدیان
🔹نقدهای مخالفین این طرح را اگر ببینید عمدتا از جنس نگرانی است. نکند مثل اصل ۴۴ خوب اجرا نشود. نکند به نزدیکان دولتیها و سوداگران و خصولتی ها و طایفه سودبرنده از دردهای مردم، برسد. نکند دولت برای حل مشکلات عاجلش داراییهایش را به ثمن بخس بفروشد و چه و چه. خوب حالا چه کنیم؟
🔹میگویند اینکه مجموعه ای بالاتر از نهادهای رسمی و قانونی درست کنید که در تصمیماتش مصونیت قضایی هم داشته باشند، خطرناک است. پس چه کنیم؟ بگذارید این کار بر اساس روالهای موجود قانونی پیش برود. مجلس و دولت و شفافیتهای رسانه ای و نهادهای مختلف و متفاوت نظارتی. این هم یعنی کلا همان که بود باشد. و این طرح را بیخیال.
🔹چند نکته فقط. اولا سپردن کار به دستگاه و ساز و کار بروکراتیک موجود آنهم در وضعیت جنگی که نیاز به تصمیم سریع و اقدام سریع داریم، عملا ابتکار عمل را از کشور میگیرد. اگر بگویید خوب بگیرد و هر چه باداباد که هیچ. اما اگر موافقید طرحتان چیست؟ راه حلتان چیست؟
🔹 ثانیا ساختار سیاسی و نظام قدرت در کشور ما یک ویژگی اش آن است که توان تصمیم گیری واحد و منسجم و سریع و به موقع را دارد. بخشهایی در قانون مافوق نظامهای عادی هستند و در هر زمان هم میتوانند شکل بگیرند، این نهادها تصمیماتشان حکومت دارد بر دیگر نهادها. رهبری در کشور یک نهاد گسترده است که شوراهای تخصصی مختلفی دارد، تصمیمات آنها تصمیم او است و حاکم بر دیگر تصمیم گیریها. این یک ساختار قانونی است و متکی به رای مردم.
🔹بعلاوه اساسا منشا مشروعیت قوانین مجلس، تصمیمات دولت و تصمیمات دادگاهها همگی از جایگاه امامت و حاکمیت شرعی الهی و ولایی تامین میشود، او میتواند ساختارهایی شکل دهد و این دستورات خود را بر آن اساس در کشور جریان دهد. البته سبک تصمیم گیریهای ولایت، استفاده از تصمیمات مردم و اراده عمومی و عقل جمعی است. حالا اگر شورای سه نفره روسای قوا تصمیمی بگیرند که رهبری آن را حاکم بر همه تصمیم گیریها قرار میدهد، چه منع حقوقی و قانونی و شرعی خواهد داشت؟
🔹دشمنان که تکلیفشان روشن است روی تاخیرها و فشالتها و نقصهای دستگاه های بروکراتیک و تصمیم گیر حساب کرده اند. پس مخالف این طرحها هستند. اما دوستان بهتر است به جای بیان صرف نگرانی، ایده ای بدهند که دغدغه تصمیم سریع و سهل و به هنگام در موقعیت جنگ در امور کلان و اساسی کشور را حل و فصل کند و قدرت ایجاد تحول را داشته باشد و نقش اراده عمومی مردم را هم لحاظ کند.
#نویسندگان_حوزوی
@HOWZAVIAN
📌«مسئولان ترک فعل» سرعتگیر عدالت در انقلاب اسلامی
✍️ مجتبی عباسی، نویسنده حوزوی در پایگاه اندیشهای فکرت نوشت:
طبق آمارهای بینالمللی، ضریب جینی ایران پس از انقلاب اسلامی برخلاف دوران پهلوی و با وجود افزایش نابرابری در دنیا به جز پنج سال اخیر دولت روحانی رو به کاهش بوده و چرخه رشد اقتصادی و پیشرفت ایران در گام اول انقلاب، رکورد زده است؛ اما چرخه عدالت با هجمه سازمانیافته پدرخواندهها و آقازادهها و با ضربه نهایی دولتِ بایدها و سلطان ترکِ فعلها بر مدار خود نچرخیده و به یکی از مهمترین دغدغههای گام دوم انقلاب تبدیل شده؛ زینرو دهه چهارم از سوی رهبر حکیم انقلاب، دهه پیشرفت و عدالت نامگذاری شده است.
جهانی که اسلام برای ما تبیین و توصیف میکند با جهانی که غرب و غربگرایان تخیل کردهاند بسیار متفاوت است؛ بدین رو انقلاب اسلامی، پیروزی در جنگ و پیشرفتهای گام اول انقلاب با بیستسالههای پیرو خط امام اتفاق افتاد؛ اما رفوزه شدن در اقتصاد و تساهل فرهنگی با شصستسالههای لیبرال، واقع شد، پیامد تفکر انقلابی و مدیریت جهادی، اقتدار، افتخار و عزت ایران اسلامی بود و نتیجه بیعدالتی و اشرافیگری بانیان وضع موجود، تحمیل رنج و سختی بر ملت و اعتراض شد.
اکنون با وجود برقراری عدالت نسبی در عرصه آموزش، سلامت و دیگر عرصهها؛ اما عدالت مبتنی بر گفتمان امامین انقلاب در عرصه اقتصادی، اجتماعی، قضایی و فرهنگی، نیاز حیاتی کشور شده است و عدم اجرای آن، دردهایی از جنس محرومیتهای عمیق و درازمدت برای محرومان و گردنکشی بیشتر مفسدان و غارتگران بیتالمال را به دنبال خواهد داشت.
هرچند عدالتخواهی با سیاهنمایی و سفیدنمایی یا نمایش داغ و درفش ممکن نیست؛ چون راه عدالت از باتلاق تهمت، دروغ و حقالناس متقلبان و از سرابِ سفیدنمایی و نشانیهای نادرست غربگرایان جداست؛ هرچند برخی با نِقزدن، بزک کردن غرب و سوارشدن بر مشکلات مردم یا خارج گود نشستن وگریبانگیری از نظام اسلامی عدالتخواری میکنند.
بیشک عدالتگستری با تقسیم ثروت و درآمد کشور و کشاندن مسئولان ترک فعل و مفسدان اقتصادی و فرهنگی به عدالتخانه، امکانپذیر است و در عین حال از پیچیدهترین و سختترین مأموریتهای حکومت و پایه امنیت کشور محسوب میشود.
در این میان، نقشآفرین اصلی میدان عدالت و آمران به معروف خیابان انقلاب، طبق آیه «لِیَقومَ النّاسُ بِالقِسط» مردم هستند که با مطالبهگری هنرمندانه میتوانند مسئولان را به پاسخگو بودن عادت داده و مسیر اجرای عدالت را بازگشایی و مراقبت کنند.
برقراری عدالت نه فقط هدف اسلام که آرزوی پیامبران الهی و جزء اصول دین و از آرمانهای شیعه در حکومت جهانی امام عصر(عجل الله تعالی فرجه) شمرده میشود، چنان که امیرمؤمنان علی(علیه السلام) الگوی شیعه و قهرمان مبارزه با بیعدالتی است که با تأسیس عدالتخانه علوی، رسالت ناب و اجتماعی اسلام را جان بخشید.
#ترک_فعل
#نویسندگان_حوزوی
@HOWZAVIAN