⚠️ یک اعتراف تلخ: یکی از مهم‌ترین متون و اسنادی که در چند سال اخیر نوشته شده، «الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت» هست، که در سال ۹۷ منتشر شده. این متن، الگوی پیشرفت ایران در پنجاه سال آینده است. مهم‌ترین مبانی و آرمان‌های پیشرفت و حتی مسیر و تدابیر پیشرفت همه جانبه در متن نوشته شده. اما افسوس که من امروز و بعد از نزدیک به ۶ سال، با این متن مواجه شدم. ابتدا از خدا طلب بخشش می‌کنم به دلیل این غفلت، و دوم از همهٔ دوستان و اقوام و عزیزان خودم، به خصوص طلاب و دانشجویان و دغدغه‌مندان فرهنگی خواهش می‌کنم اگر تا الان این متن رو ندیدند، حتما و حتما با دقت و حوصله و با فکر و تدبر و تامل، متن الگو رو بخونند... 🔻قسمتی از متن ابلاغ رهبر انقلاب: این سند، اهمّ مبانی و آرمانهای پیشرفت را تدوین کرده و افق مطلوب کشور را در پنج دهه‌ی آینده ترسیم و تدابیر مؤثّر برای نیل به آن را طرّاحی کرده است که با تحقّق آن، که کاری عظیم و دشوار امّا ممکن و شیرین است، کشور راه پیشرفت را خواهد پیمود و طلیعه‌ی مبارک تمدّن نوین اسلامی ایرانی در زیست‌بوم ایران رخ خواهد نمود. ان‌شاءالله. 📌 نشانی متن «الگوی پایهٔ اسلامی ایرانی پیشرفت» و پیام رهبر انقلاب: https://farsi.khamenei.ir/news-content?id=40693 #رهبرانه #قلم ✍ محمد مهدی الوندی @howzavian_hamedan

🔵رشدفردی در گرو خودخواهی فردی 🔻انسان ذاتاً موجودی خودخواه است و هر چیز را برای خود می‌خواهد؛ پدر و مادر خوب، همسر خوب، فرزندان خوب، خانۀ خوب و...؛ اینها برخی خواسته‌های انسان‌اند که وجودشان مسرت‌بخش و عدمشان مایۀ تأسف و ناراحتی است. 🔻اما آیا تا کنون اندیشیده‌ایم که چرا وجود و عدم اینها موجبات مسرت یا تأسف ما را فراهم می‌کند؟ به راستی چرا می‌خواهیم فرزندان خوبی داشته باشیم؟ به‌خاطر خود آنان یا برای خودمان؟ چه فرقی بین فرزندان ما و دیگران وجود دارد، غیر از اینکه آنها منسوب به ما هستند؟ 🔻بی پرده بگویم؛ «نفع شخصی افراد است که خواسته‌های اطراف آنان را شکل می‌دهد». جمله‌ای ترسناک، ولی حقیقتی است که از خداخواهی انسان نشأت می‌گیرد. خداخواهی، همان خواست تمام زیبایی‌ها و خوبی‌هاست؛ زیرا منشأ تمام خیرات و برکات، خداوند تبارک و تعالی است. 🔻حتی ایثار افراد نیز برای خود آنان است؛ ایثار می‌کنیم که چه شود؟‌ خیری به دیگران برسانیم، اما چرا؟ مگر ما موظف به کمک به غیر هستیم؟ آری! حتی ایثار هم چون نتیجه‌اش توجه خداوند به فرد و جلب ثواب در معاد یا در بعد دنیایی، متصف شدن به انسان خوب و تغییر نگاه‌ها به فرد است. 🔻بالاخره خودخواه باشیم یا نباشیم؟ خودخواه بودن قطعاً‌ خوب است، زیرا همانگونه که گفتیم از خداخواهی انسان است؛ اما هدایت آن به سمت‌وسوی صحیح است که فرد را به مقصد حقیقی خواهد رساند؛ تشخیص مصادیق حقیقی خیرات و نیل به سمت آنان است که عطش خودخواهی را به خیر و خوبی متصف می‌کند. 🔻افراد برجسته، خودخواهی خود را به سمت کمالات الهی سوق داده و با دریافت حقیقت خیر، راه به سرمنزل حقیقت که امری ورای عالم ماده است بردند. 🔻خودخواهی یک کودک را خوراکی‌ای خوشمزه یا اسباب‌بازی‌ای زیبا تصویر می‌کند؛ خودخواهی یک جوان را اتوموبیلی لوکس؛ خودخواهی یک دانشجو را اخذ مدارج علمی؛ و خودخواهی یک متدین حقیقی را خود خداوند یا جلوۀ حقیقی او سیراب می‌کند. انتخاب با خودمان است؛ هر چقدر بزرگ‌تر شویم، خواسته‌هایمان نیز بزرگ‌تر می‌شوند و ارزش هر فرد به اندازۀ خواسته‌های اوست. 🌀تا در طلب گوهر کانی کانی تا در هوس لقمهٔ نانی نانی این نکتهٔ رمز اگر بدانی دانی هر چیزی که در جستن آنی آنی ( مولانا ) ✍️محمد موسوی @howzavian_hamedan

. #تبعید_ادبیات_اجتماعی ☑️ شیوخ الازهر شاگرد سید جمال‌الدین همدانی 📌 تبعید غم‌انگیز علامه حکیمی می‌نویسد: «یکی از بزرگ‌ترین متفکرانی که _به تصدیق همه آگاهان شرقی و غربی و حتی خود عرب_ در بازسازی ادبیات اجتماعی عرب نقشی بسیار مهم_بلکه منحصر به فرد_داشته است، سید جمال‌الدین شیعه‌ ایرانی همدانی است. اما روزی که ما او را با تن برهنه در زمستانی مهیب، از حضرت عبدالعظیم بیرون کشیدیم و به دست دژخیم سپردیم و تبعید کردیم، آنان از وی استقبال کردند. هشت سال شب و روز با او بودند و از خرمن اندیشه‌های او خوشه چیدند، روزنامه‌نویسان متعهد و ادیبان آگاه در مکتب او پرورش یافتند و فقها و شیوخ ازهر، دست از بسته‌ذهنی و محدوداندیشی برداشتند و به ندای مصلح روشن‌نگر پاسخ دادند.» 📕 «کلمه و کتاب» #کتابخوانی #تراث_همدان #نویسندگان_حوزوی_استان_همدان 🖊 @howzavian_hamedan

. «اربعین» تولد یک نسل جدید .. اگر کسی بخواهد-خواسته یا ناخواسته- خود و دیگران را از دیدن واقعیت‌های اصلی، شگرف و سرشار از لذت معنوی پیاده‌روی اربعین محروم کند، باید این پدیدۀ بزرگ و شگفت‌انگیز را صرفاً با عینک مناسک، آن هم مناسک شیعی ببیند! یا از همه بدتر و دورتر، از این راهپیمایی تفسیری «سلبی» ارائه و آن را به «لشکرکشی» فرقه‌ای با انگیزه‌های تولید نفرت و تفرقه تقلیل دهد. تحلیل اربعین با کانتکست مناسک‌گرایی، و تقلیل این پدیده در سطح یک رسم و آئین، نامی جز ظلم به صاحب این مسیر نورانی و همه کسانی که با باورهای گوناگون در آن حاضرند ندارد. مسلماً اربعین منسکی از مناسک شیعه هست، اما نه فقط همین! در جهان ورژن قرن ٢١ و در مدرنیته‌ای که فردگرایی مبالغه‌آميز و بزک شده ترویج می‌شود، پدیده‌ای عمیق ظهور کرده که همه تعاریف و فهم‌های رایج را زیر سئوال برده است! در دنیایی که افکار عمومی‌اش مسحور جلوه‌ها و عشوه‌های متظاهرانه عقلانیت ابزاری غرب است، ناگهان عقلانیتی به میدان آمده که با تاکید و تحکیم ارزش‌ها در برابر سلطۀ همه ‌جانبه امپراتوری غرب و پروپاگاندای رسانه‌ایش قد علم کرده است. اربعین تولد یک نسل جدید است؛ نسلی که می‌تواند تحت لوایی واحد پایان دهنده قوم گرایی‌ها و فرقه‌گرایی‌های باشد. اربعین مظهر تلاشی تاریخی برای ایجاد یک ملیت و نشنالیتی جدید است؛ ملیتی که محدود به جغرافیا و خاک نخواهد بود. اربعین رنسانسی است که برای تشکیل امت واحده به معنای واقعی‌اش به راه افتاده است. به برکت اربعین دور نیست آن روزی که وقتی از فرزندان ما در مورد ملیت‌شان می‌پرسند، پاسخ خواهند شنید: مسلمان؛ مسلمانی که به اسلام محمد(ص) ایمان آورد و با حسین(ع) ایمانش را تثبیت کرد و بقا داد! ✍️ علی خسروی   @bahr_dar_koze @howzavian_hamedan

آه از این شرمندگی...💔 ✍ خدایا! می‌بینی آنچه را که دارم برای تو می‌نویسم. اگر دعا و مناجات بندگانت را می‌شنوی، پس یقینا آنچه که می‌نویسند را هم می‌بینی می‌شود با نوشتن با تو مناجات کرد؟! می‌شود با قلم زدن رو به درگاه تو آورد؟! می‌شود روی کاغذ دعا کرد؟!... گنه‌کار، گنه‌کار است، آلوده است، چه دستش چه زبانش پس چه فرقی می‌کند کلمات را خط خطی کند، یا بر زبان براند... اما بنده‌ات به این دلخوش کرده که مولایش هرچه بگوید، می‌شنود، و هرچه بنویسد می‌بیند مولایی که از بنده‌اش دور نیست. نزدیک است. نزدیک‌تر از حبلِ ورید پس می‌شنود و می‌بیند، حتی اگر بنده نگوید و ننویسد... و همین است دلیل شرمندگی و آه از این شرمندگی...! تو که عالِم به ظاهر و باطنِ بنده‌ات هستی در من چه می‌بینی؟ خودم می‌دانم؛ غیر از گناه چیزی نیست غیر از ظلم، جهل، ضعف و غفلت، چیز دیگری نیست و بیچارگی این است که بنده‌ات، در محضرِ تو گناه می‌کند می‌داند که می‌بینی؛ می‌بیند که می‌دانی اما... و آه از این شرمندگی...! اما خدایا، خودت فرمودی «يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» (زمر،۵۳) مولای من! مرا با همان کلمه‌ی اول، از خود بی‌خود کردی «یا عِبادی»... «یا عِبادی»... «یا عِبادی» چه شیرین است از زبان مولی شنیدن که «ای بندگان من»! ما بنده‌ی تو هستیم، هر که باشیم، هر چه باشیم بنده و عبد و برده‌ی تو هستیم؛ مالِ تو هستیم؛ مخلوقِ تو هستیم...🌹 و تو می‌شناسی بندگانت را، بندگانِ گنه‌کارت را. بندگانی که به خود ظلم کردند، بدی را از حد گذرانده‌اند، خطا رفتند، گناه کردند با چشم خود گناه کردند؛ با دست خود، با زبان خود، با گوش خود. و چه چشم و گوشی؟ چشم و گوش و زبان و دستی که تو به آنها داده‌ای رزق تو را خوردند اما باز در پیشگاهت گناه کردند...❤️‍🩹 اما خدایا! تو با این بندگان چه می‌کنی؟ ظلم آنها را چگونه جواب می‌دهی؟ «لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ»... بندگان من! بندگان گنه‌کارِ من! از رحمتِ من نا امید نشوید...❣ «إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا» من شما را می‌بخشم، از شما می‌گذرم... آری خدایا! تو بخشنده‌ای، مهربانی و ما... آه از این شرمندگی...! ✍ محمد مهدی الوندی #قلم #قرآن @howzavian_hamedan

🔸مجلس ناتمام! 62 نماینده غایب بودند! از مهمترین شئون نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، بررسی برنامه‌های وزیران پیشنهادی دولت و رأی اعتماد به آنهاست. مجلس شورای اسلامی ۲۹۰ نماینده دارد. رأی هر کدام از آنان می‌تواند سرنوشت کشور را تغییر دهد. اما سومین جلسه بررسی صلاحیت وزیران پیشنهادی دولت چهاردهم نیز با حضور ۲۲۸ نماینده محترم آغاز شد! آن ۶۲ نماینده دیگر کجایند؟! چه کار مهم‌تری از بررسی صلاحیت وزیران پیشنهادی دارند؟! آیا جایی هست که دلیل غیبت آنان در مهم‌ترین روزهای مجلس را جویا شود؟! ✍️ احمد حسین شریفی #مجلس #نظم @howzavian_hamedan

👌 بهشت برین، رزق واسع و فرج عاجل، از برکات زيارت امام حسین (ع) 💠 #محمد_بن_مروان می‌گوید: از #امام_صادق_علیه‌السلام شنیدم که می‌فرمود: ❇️ زورُوا #الْحُسَيْنَ ع‏ وَ لَوْ كُلَّ سَنَةٍ، فَإِنَّ كُلَّ مَنْ أَتَاهُ عَارِفاً بِحَقِّهِ غَيْرَ جَاحِدٍ لَمْ يَكُنْ لَهُ عِوَضٌ غَيْرَ الْجَنَّةِ، وَ رُزِقَ رِزْقاً وَاسِعاً، وَ آتَاهُ اللَّهُ بِفَرَجٍ عَاجِلٍ. إِنَّ اللَّهَ وَكَّلَ بِقَبْرِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍ ‏ع أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَكٍ كُلُّهُمْ يَبْكُونَهُ وَ يُشَيِّعُونَ مَنْ زَارَهُ إِلَى أَهْلِهِ، فَإِنْ مَرِضَ عَادُوهُ، وَ إِنْ مَاتَ شَهِدُوا جَنَازَتَهُ بِالاسْتِغْفَارِ لَهُ وَ التَّرَحُّمِ عَلَيْهِ. ✅ حسين عليه السّلام را زيارت كنيد اگر چه سالی یک بار باشد، زيرا كسانى كه او را در حالى كه به حقّش عارف بوده و آن را انكار ندارند زيارت كنند عوض و پاداشى ندارند مگر بهشت، و روزى آنها واسع و فراخ بوده و خداوند منّان در دنيا فرج نصيبشان مى‏كند، حق تبارك و تعالى چهار هزار فرشته را موكّل قبر حسين بن على عليهما السّلام فرموده كه تمام بر او مى‏گريند و زائرين حضرت را مشايعت كرده تا به اهل خود برسند و اگر مريض شوند آنها را عيادت كرده و هنگامى كه از دنيا روند بر سر جنازه آنها حاضر شده و بر ايشان طلب آمرزش و رحمت مى‏نمايند. 📗 #کامل_الزيارات، ص۸۵، ح۱۳. @MahdiAsgariiii @howzavian_hamedan

آقای پزشکیان با تمام اختلاف نظر هایی که با شما داریم...قلبا مشتاق پیشرفت های ایران در دولت شماییم... چرا که کارآمدی و ناکارآمدی شما پای نظام نوشته میشه... دیگه بهونه‌ای برا کار نکردن وجود نداره..‌. دیگه کسی نمیتونه بگه نذاشتن...مانع شدن... طبق ادعای آقای رئیس جمهور، رهبری که تأیید کردن، نهادهای امنیتی هم موافقت کردن، سپاه هم که همراهه، مجلس هم که یه جا رأی اعتماد داده... خودتون هم گفتید وفاق ایجاد شده... مشتاقانه منتظریم... به قول خودتون بسم اللّه... ✍بدرلو #کابینه #پزشکیان @Serat1357talabe @howzavian_hamedan

💢 کنار قـــــــدم‌های جابــــــــــر از قبیله خزرج بود و فرزند شهید.‌ پدرش در غزوه اُحُد به شهادت رسید. رشته محبت میان او و پیامبر در اولین سال‌های رسالت گره خورده و از زبان مبارک پیامبر مژده عمری طولانی را شنیده بود. آنقدر طولانی که سلام پیامبر را به امام باقر علیه‌السلام رساند.‌ جابر بن عبدالله انصاری، پیرمردی که عمر طولانی‌اش را با محبت علی و فرزندانش سپری کرده و بر سینه‌‌اش مُهر «علیٌّ خَیر البشر» حک شده بود. هنگام وقوع حادثه کربلا، جابر در مدینه بود و کهولت سن، دستش را از میدان رزم کوتاه کرده بود اما پس از شهادت فرزند رسول‌الله به قصد زیارت تربت سیدالشهداء از مدینه راهی کربلا شده و بنیانگذار زیارت اربعین شد. در روزگاری که رسانه و تبلیغات، فرزند پیامبر را خارجی و شورشی خوانده و حتی از دفن شهدای کربلا خودداری کردند، جابر بن عبدالله که مسلمانی سرشناس و معتبر است برای زیارت همان شهید رها شده در صحرای کربلا به جاده می‌زند و آبرو خرج می‌کند تا همه بدانند که این مدفون در کربلا نور چشم پیامبر و همان سرور جوانان اهل بهشت که رسول‌الله روی دوشش نشاند و مردم را به محبت او سفارش کرد. جابر، این صحابی معمر پیغمبر در سال‌های آخر عمر خود و بنا بر روایاتی با چشمانی نابینا، علناً اعلام می‌کند که به نیت زیارت تربت حسین‌بن‌علی(ع) رهسپار کربلا می‌شود‌. جابر با آدابی شبیه آداب حج به زیارت می‌رود. در فرات، غسل می‌کند و لباس احرام می‌پوشد و‌ مُحرِم محبت حسین می‌شود. قدم‌ها را آهسته برمی‌دارد تو گویی نفس‌های رسیدن به قطب عالم را می‌شمارد. «عطیه عوفی» هم‌سفر و هم‌قدم اوست، علت را جویا می‌شود که چرا این گونه می‌روی؟ جابر جواب می‌دهد از پیامبر شنیدم «هر قدمی در راه زیارت سیدالشهداء ثواب چندین حج و چندین عمره را دارد.»[۱] پیامبر در مقام یک خارجی که با او رفتار غیر مسلمان کرده‌اند این روایت را بیان فرموده است؟ خیر، جابر بلندگوی جهاد تبیین را برداشته و به تمام تاریخ اعلام می‌کند که این حسین که من به زیارتش آمده‌ام ذریه فاطمه زهرا (س) و نسل پیغمبر است. جابر به کمک عطیه، مرد همراهش خودش را به قبر می‌رساند و دستش که به تربت حسین علیه‌السلام می‌رسد بی‌هوش بر روی قبر می‌افتد. عطیه می‌گوید به صورت جابر آب پاشیدم تا به هوش آمد آنگاه سه بار صدا زد: «یا حسین» و ادامه داد: «حَبيبٌ لا يُجيبُ حَبيبَهُ»؛ آيا دوست، پاسخ دوستش را نمى دهد؟! سپس با خودش گفت: «چگونه (حسين) پاسخت را بدهد، در حالى كه ميان خون آغشته شده و بين بدن و سرش جدايى افتاده است؟».[۲] و حالا یک اربعین است و خیل سیاه‌پوشانی که پشت حکومت استکبار را به لرزه درآورده و تیتر اخبار آزادگان جهان است. این کشتی نجات به راه افتاده و هر سال دست هزاران رنگ و نژاد و تفکر را گرفته و تا مقصد آزادگی می‌رساند. پیام خیل زائران پیاده اربعین ادامه بانگ «اُریدُ اَن آمُرَ بِالمَعروف و اَنهی عَنِ المُنکَر» امام حسین علیه‌السلام است. معروف چیست که سیدالشهداء به خاطر احیای آن ترک وطن کرده و شهید غربت شد، آن معروف، همان ولایت و حکومت صالحی است که در طول تاریخ زیر چکمه‌های ظلم له شده و حالا نفیر فریادش از حنجره مردم ستم‌دیده غزه و فلسطین بلند است. معروف، محفوظ نگه داشتن هیهات من‌الذله است که ابی عبدالله با نثار خون خویش بر آن مهر زده است. اما منکر چیست؟ منکر همان حکومت ظالم و غاصبی است در مقابل آزادگی انسان‌ها و ارزش‌های الهی قد علم می‌کند، منکر همان وحوشی هستند که از کودکان و نوزادان غزه سر بریده و با ناله مادران بی دفاعشان سمفونی مرگ و حسرت می‌نوازند. این است پیام سیاهی لشکران مشایه که ما می‌آییم و هر ساله می‌آییم تا در این مسیر، علَم امر به حکومت صالح و نهی از ستم ستمگران صهیون را بر نقطه نقطه عالم کوبیده و در این راه صدها هزار جان می‌دهیم. پی‌نوشت: [۱]. کامل‌الزیارات، ص۱۳۳. [۲]. مجلسی، بحارالانوار، ج۹۸، ص۱۹۶. ✍نرگس ایرانپور #طریق‌الحسین #طریق‌القدس #طریق‌‌الی‌الاقصی #اربعین‌تمدن‌ساز @yekAsemankhial @howzavian_hamedan

. شراب روحانی اربعین و رهایی از رنج هستی! درباره راهپیمایی اربعین و چرایی اقبال به آن سخن فراوان گفته شده است. مسلماً در جهان آیین‌ها، شرط بقا پاسخگویی حقیقی و ملموس به نیازی درونی یا بیرونی است. تا آنگاه که آیینی یا مناسکی، نیازی را پاسخ می‌دهد، ماندگار است؛ حتی اگر دگراندیشان آن را همایشی سیاسی یا موجی احساسی و زود گذر بخوانند. اربعین به چندین هنر آراسته است؛ این راهپیمایی برای بخشی از دینداران شورمند، رزمایش انتظار و مقدمه‌سازی ظهور، برای برخی دیگر تجدید بیعت با امام، و برای عده‌ای تجربه‌ای سرشار از لذات‌‌ معنوی و دل‌انگیز و برای گروهی راهی برای بازسازی هویت فردی و جمعی ولشکرکشی‌ فرقه‌ای و چشم‌درار و .. است. اما به نظرم این آیین را هنر دیگری نیز هست که آن را محبوب و نیاز انسان‌ها می‌کند و یا لااقل به عنوان یک فرضیه می‌شود به آن توجه کرد و آن، خاصیت «هوش‌ربایی» یا هوش‌زدایی است. و کیست که نخواهد برای مدتی هم که شده از دست هوش حسابگر و جزئی‌نگر و کاسب‌منش خود، اندکی بیاساید. در طول سال، پیرامون آدمیان پر از واقعیت‌های بی‌رحم و چندش‌آور زندگی است که آنها را در تنگنای ذهنیت‌های مزاحم و واقعیت‌های چسبناک زندگی می‌فشرد، و چنان پیلۀ تنگ و تاریکی بر گِردشان می‌تند که راه نفس کشیدن را می‌بندد تا به هر دری زنند تا گاهی از دست‌ آنها خلاص شوند. انسان‌ها گاهی به چیزی به اندازۀ غفلت و ندیدن و نشنیدن و ندانستن، محتاج نیستند و کیمیای اربعین، آنها را ـ ولو چند روزـ از آنچه در درون و پیرامونشان می‌گذرد، غافل می‌کند و سرپناهی دل‌پسند برای برون‌رفت از وضعیت ذهنی و عینی و پراکندگی خاطر و تشویش ضمیر آنان می‌شود و به یمن و برکتش چشم عاشق‌شان را رواق منظر یار می‌کند، و پس از آن، هر لحظه تماشاخانۀ دردی و رنجی نیست. اگر امروز دارو‌های مسکّن، بالاترین مصرف را در میان مردم دنیا دارد و اگر همیشه شمار بسیاری از انسان‌ها، «تا دمی از رنج هستی وارهند/ ننگ بنگ و خمر بر خود می‌نهند»، از همین رو است که می‌خواهند اندکی از دنیای پیچ در پیچ خود بیرون بیایند و در جهانی دیگر سیر کنند. مقایسۀ اربعین با داروهای تسکینی، دور از ادب، اخلاق و باورها است؛ اما گاهی آنها در اثرگذاری بر عصب‌های حامل درد و رنج، همتای یکدیگرند. هر دو، عصب‌های سمج و وظیفه‌شناس را گیج و منگ می‌کنند؛ آنقدر که مدتی، خبر رسانی به مغز تعطیل می‌شود و ما می‌توانیم نام این تعطیلی کوتاه را «آسودگی از حجاب جسمانی» و رنج هستی بگذاریم و بگوییم: ساقیا بده جامی، زان شراب روحانی تا دمی بیاسایم زین حجاب جسمانی و اینکه: گر رود از پی خوبان دل من معذور است درد دارد چه کند کز پی درمان نرود .. علی‌خسروی @howzavian_hamedan

🔸علم و عمل 🔹علت عمده ناکامی‌ها در زندگی فردی و اجتماعی عبارت است از: ✔️علم بدون عمل؛ به تعبیر امیرمؤمنان علیه السلام: العِلمُ بِلا عَمَلٍ وَبالٌ؛ العَمَلُ بِلا عِلمٍ ضَلالٌ؛ علمِ بدون عمل وبال است؛ عملِ بدون علم گمراهى است. ✔️و عمل بدون علم؛ به تعبیر زیبای پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: مَن عَمِلَ عَلى غَيرِ عِلمٍ كانَ ما يُفسِدُ أكثَرَ مِمّا يُصلِحُ؛ كسى كه بدون شناخت عمل كند، خراب كردنش بيشتر از درست كردن اوست.» #علم #موفقیت ✍احمد حسین شریفی @Ahmadhoseinsharifi @howzavian_hamedan