#تقصیر خودم بود که با پای مجازی یک روز شدم وارد #دنیای مجازی #اول همه چی خوب و سرجای خودش بود تا #غرق شدم داخل دریای مجازی #کم کم که جلو رفتم و دیدم چه فضاییست گویا شده بودم #خود آقای مجازی #یک روز یکی برد مرا توی گروهش پیوستم از آن روز به #اعضای مجازی #دیدم همه هستند در آن جا قروقاطی اصلا شده مانند #اروپای مجازی گفتم که چتِ با #زن همسایه حرام است گفتند مجاز است به #فتوای مجازی آن #قدر صفا داشت که هر شب بکنی چت با مژده و #مژگان و پریسای مجازی با دیدن یک #عکس شدم عاشق فردی که بود #فقط داخل رویای مجازی #آدم شدم و رفتم از آن روز خصوصیش گفتم که منم #عاشق حوّای مجازی #آیا پدرت هست که یک روز بیایم پیشش بکنم از تو تقاضای #مجازی؟! #خوشحال شد و رفت و سر #ثانیه برگشت با جعبه ی شیرینی و بابای مجازی آن روز، همان جا من و او #عقد نمودیم دادند به ما #پول و هدایای مجازی #فردای همان روز که رفتم به #سراغش دیدم که طرف هست هیولای مجازی #گفتم تو مگر صاحب آن عکس نبودی آن پسر خوش #چهره و زیبای مجازی #خندید و به من گفت که آن #عکس خودم نیست برداشتم از توی فضاهای مجازی #جای لب و ابرو و رخ #پسرک ناز دیدم شده ام خام به لالای مجازی #حیف است، بیایید #جوانان وطن را دعوت بنماییم به تقوای مجازی #تقوای حقیقی در فضای مجازی