eitaa logo
جامعه‌شناسی انتقادی
1.5هزار دنبال‌کننده
106 عکس
27 ویدیو
61 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
انسانِ قیام کرده‌ی غرب آسیایی علیه نظم امپریالیستی غربی. سیدحسن فقط دبیرکل یک گروه شیعه در جنوب لبنان نبود. او‌ مهمترین رهبر مقاومت مردمی و چریکی جنوب جهانی علیه امپریالیسم و استعمار در عصر معاصر بود. او قلب گرم یک چریک جوان، فصاحت یک شاعر کلاسیک عرب و مغز سرد یک شطرنج‌باز را توامان داشت. استراتژیستی که نبوغش را دشمنانش هم تصدیق می‌کردند. او زیباترین تجسد روح انسانِ قیام کرده‌ی غرب آسیایی علیه نظم امپریالیستی و نیهیلیستی غربی بود. مسلم است مقاومت، ایده و فکری است که با رفتن یک فرد متوقف نمی‌شود اما سیدحسن کسی است که شاید تا چند دهه قابل جایگزینی نباشد. امروز تلخ‌ترین و سیاه‌ترین روز در تاریخ مقاومت است. اما اگر مقاومت نشسته مویه ‌ عزاداری کند محکوم به فناست. این‌عزاداری باید ایستاده ‌و سلاح به دست انجام شود. این سیاه‌ترین روز مقاومت باید سرخ‌ترین روز مقاومت شود. علی علی‌زاده @iisociology
🤝 صفحه ویژه پرداخت مستقیم پویش "ایران همدل۴" در KHAMENEI.IR راه‌اندازی شد 👋شما میتوانید برای شرکت در پویش ایران همدل۴، وارد صفحه شده و با وارد کردن مبلغ مورد نظر، مستقیما کمک خود به مردم مظلوم لبنان و فلسطین را انجام دهید. 🤲 farsi.khamenei.ir/irane-hamdel
هدایت شده از نامه جمهور
🔻پيش‌فروش شماره ۷و۸ نامه‌جمهور ویژه‌نامه فلسطین آغاز شد. 🔷 به اطلاع می‌رسانیم شماره ۷و۸ با موضوع تخصصی زندگی در فلسطین منتشر و آماده‌ی فروش است. به همین سبب طرح ویژه پیش‌فروش، شامل تخفیف ویژه و ارسال رایگان برای شما خوانندگان عزیز در نظر گرفته شده است. 🖋شماره هفتم فصلنامه «نامه‌جمهور» ویژه‌نامه فلسطین منتشر شد: 📌 تعداد صفحات: ۳۶۴ 📎سه فصل این شماره عبارتند از: 1️⃣اراده : زندگی مقاومت است؛ روایت‌هایی از زندگی روزمره انسان فلسطینی 2️⃣ایده: فلسطین آگاهی است؛ تأملاتی پیرامون زندگی روزمره انسان فلسطینی 3️⃣کنشگر: فلسطین میدان است؛ تحلیل پیرامون کنشگری معطوف به فلسطین 🖋شماره هشتم فصلنامه «نامه‌جمهور» ویژه‌نامه فلسطین منتشر شد: 📌 تعداد صفحات:٣٠٤ صفحه 📎 فصل‌های این شماره عبارتند از: 0️⃣سرمقاله: فلسطین و سلطه؛ فلسطین کانون آگاهی بر ضد سلطه 1️⃣فصل اول: فلسطین به مثابه آگاهی 2️⃣فصل دوم: گفت‌وگوهایی درباره آگاهیِ فلسطین 3️⃣فصل سوم:  ادوارد سعید و آگاهی فلسطینی 🔻شرايط مخصوص پيش‌فروش: 🔹خرید جلد۷و۸باهم: ۱۰۰تومان تخفیف+ارسال رایگان 🔹هزینه دو شماره به‌جای ۴۷۰هزارتومان؛ ۳۷۰هزارتومان 🔹خرید هرکدام از شماره‌های ۷و۸ به صورت تکی: ارسال رایگان ▫️شماره هفت ۲۲۰هزارتومان، شماره هشت۲۰۰هزار تومان 🔷به شماره کارت: ۶۰۳۷ ۹۹۷۵ ۹۹۶۹ ۴۹۳۳ به‌ نام پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم واریز کرده و رسید واریز را به همراه آدرس پستی و شماره همراه به شماره ۰۹۰۱۶۸۵۵۲۹۰ یا آیدی @Jomhour_admin ارسال نمایید 🆔 @nameh_jomhour | نامه جمهور
تحجر و تکفیر. نویسنده این متن اگر می دانست که شخص مورد نظرش، یعنی «از آن‌که انتظار می‌رفت واکنش نشان دهد و فریاد برآورد، در قم به شرح اسفار سرگرم است» بالغ بر ده سال است که حداقل هفته‌ای دو بار، از قم به تهران می‌رود و بر می‌گردد و تا حد مقتضی، به شهرهای دیگر از جمله مشهد و شیراز می‌رود تا سامان فرهنگ این مملکت را ارتقاء بخشد، نمی‌گفت «بی آنکه خودش اهل سفر باشد، برحذر است از چالش». چند نفر را مثل او می‌شناسیم که اسفارعقلی را به چالش با علوم اجتماعی و تکنولوژی و سیاست و فرهنگ مدرن کشانده باشد؛ که غیر منصفانه بگوییم، برحذر است از چالش؟ استاد حسن رحیم‌پور ازغدی، جایی گفته بود فردی، پایش به پلۀ خانه‌شان گیر کرده بود درد داشت. فریاد برآورد که ای امام زمان (عج)، درد از این بیشتر؟ مشکل از این بزرگ‌تر؟ پس چرا ظهور نمی‌کنی؟! این حکایت، حالا حکایت نویسندۀ این متن است. گویا همۀ مملکت باید به خاطر دردی که ایشان فکر می کند برایش کاری کرده، همۀ کارهای مملکت را تعطیل کنند و نوشته‌های ایشان را بخوانند وگرنه شایستۀ هرگونه انتساب صفاتی‌اند که از خود ایشان برون افکنده می‌شود. بعید می‌دانم نویسنده این متن، اگر کلاس حسین کچویان را هم درک می‌کرد یا آثار او درباره وگلین را خوانده بود، او را هم به تیغ تکفیرش نمی‌زد. محمدرضا قائمی‌نیک @iisociology
جامعه‌شناسی انتقادی
بسم الله الرحمن الرحیم با سلام و احترام خدمت مخاطبان محترم و تبریک سال نو؛ در راستای رویکرد مسئله‌
هوالحق تا اطلاع ثانوی این صفحه بر مسئله مقاومت و مخصوصا ابعاد اجتماعی آن متمرکز خواهد بود ان‌شاءالله..
اقتصاد و جنگ در سوریه! در این روزها پس از حمله گروه‌های مخالف مسلح در سوریه و سیطره بر مناطق مهمی در شمال این کشور همچون حلب این پرسش کانونی درباره علت یا علل این پیشروی سریع مطرح شده است. قبلا هم تقریبا به علل عمده پرداخته‌ام؛ همچون مشغولیت متحدان دمشق از ایران و حزب‌الله به جنگ با اسرائیل، و روسیه به جنگ با اوکراین و البته به نوعی نقش و درنگ سوال‌برانگیز مسکو در یک هفته اخیر که بمباران‌های دو سه روز اخیر نیز نمی‌تواند توجیه‌گر نظاره‌گری آن تا تصرف حلب و پیشروی به سمت حماه باشد. اما علل داخلی چه بسا از اهمیت بیشتری برخوردار باشد؛ مهم‌ترین آن‌ها وا دادن ارتش سوریه و فروپاشی سریع و دومینووار خطوط دفاعی آن از ریف حلب تا نزدیکی حماه در همان روزهای اول آغاز حمله است که حتی موجب شگفتی خود مهاجمان نیز شد. اما این اتفاق دو دلیل دارد؛ نخست خرید و همکاری برخی افسران ارتش با مخالفان و دیگری بی‌انگیزگی نیروهای آن که فرار را بر قرار ترجیح دادند. همین دو عامل نیز به یک علت بسیار مهم بر می‌گردد و آن هم بحران اقتصادی کشنده در مناطق تحت کنترل نظام سوریه است. وقتی میانگین دریافتی ماهانه نیروهای ارتش و کارکنان دولت سوریه حدود 20 دلار است که پول بسته سیگار آن‌ها هم نیست و کفاف مخارج یک روز آن‌‎ها و خانواده‌هایشان را نمی‌دهد، این وادادن‌ها و عقب‌نشینی‌ها طبیعی است و دیگر نه انگیزه‌ای برای جنگیدن می‌ماند و نه مثل گذشته ایدئولوژی بعث با نبود پول در سایه فساد سیستماتیک در نهادهای حکومتی رنگ و حنایی برای آن‌ها دارد. البته رئیس جمهور سوریه دیروز حدود 7 دلار افزایش داد اما چیزی نیست. اما در مقابل طرف مقابل به دلایل متعددی از انگیزه بیشتری برخوردار است. عامل اقتصادی پیشران مهمی در بالا بردن انگیزه گروه‌های مسلح بوده و هست. در کل وضعیت اقتصادی ساکنان شمال سوریه و مناطق حکومت خودگردان کٌردی بهتر از مناطق تحت کنترل دولت سوریه بوده و هست. اقتصاد مناطق تحت کنترل مخالفان به نوعي تابع اقتصاد ترکیه شده و لیر این کشور در آن‌ها حاکم است و دستمزدها هم غالبا از طرف دولت ترکیه تامین می‌شود. هر چند در این مناطق هم با توجه به افت مستمر ارزش لیر ترکیه وضعیت اقتصادی چندان خوب نیست، اما بسیار بهتر از دمشق و دیگر مناطق تحت کنترل دولت سوریه است. به عنوان مثال، میانگین دستمزد ماهانه کارگران و کارکنان در مناطق تحت کنترل مخالفان حدودا به 100 دلار می‌رسد؛ یعنی رقمی 5 برابر حقوق یک افسر ارتش دولت سوریه. اما حقوق برخی نیروها، مدیران ادارات و نهادها در شمال سوریه (بخش تحت کنترل مخالفان) به 200 تا 500 دلار هم می‌رسد. در کنار آن هم ترکیه و شرکت‌هایش در سال‌های گذشته سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی در زیرساخت‌‎های شمال سوریه به ویژه مناطق تحت کنترل «ارتش ملی سوریه» (ارتش آزاد سابق) داشته است؛ از جمله در بخش برق و در حالی که این مناطق برق دارند، اما مناطق تحت کنترل نظام سوریه اساسا در تاریکی بوده و برقی ندارند. در برخی شهرها مثل حلب قبل از سقوط، فقط در شبانه‌روز دو ساعت برق داشتند و هم اکنون ترکیه درصدد تامین برق این شهر راهبردی است. کما این که خود دمشق پایتخت این کشور 3 ساعت در روز برق دارد. لب کلام این که اقتصاد در کنار عوامل دیگری در امتداد بحران سوریه، نقش کلیدی در پیشروهای اخیر مخالفان داشته است و اگر آن‌ها نیز ماهی 10 تا 20 دلار می‌‎گرفتند که قوت روزانه خود و خانواده‌هایشان را تامین ‌نکند، بعید بود که این گونه بجنگند و پیش بروند و اگر هم پیش‌ می‌رفتند بعدا در جایی آن‌ها نیز وا می‌دادند. نتیجه این که نقش اقتصاد چنان اساسی است که در پرونده‌های کلان امنیتی و نظامی چون بحران سوریه در بزنگاه، عامل تعیین کننده‌ای است. سیاست خارجی اقتصادمحور ترکیه در چنین ابربحران‌های امنیتی نیز پیوست اقتصادی قابل توجهی دارد؛ چنان که اقتصاد شمال سوریه کاملا به اقتصاد ترکیه وابسته است؛ به نحوی که اگر هم بخواهد نمی‌تواند به این وابستگی پایان دهد و همین خود ژئوپلیتیک شمال سوریه (فعلا مناطق تحت کنترل مخالفان) را به نفع ترکیه دگرگون کرده است. حالا هم که حلب به تصرف آن‌ها درآمده است؛ از یک سو به علت اهمیت اقتصادی این شهر، بحران اقتصادی دمشق و دیگر مناطق نظام وخیم‌تر خواهد شد و از دیگر سو وزنه ژئوپلیتیک ترکیه در شمال سوریه سنگین‌تر می‎‌شود و پس از تثبیت تصرف حلب، پروژه‌های کلان اقتصادی خود در آن را کلید خواهد زد. شکی نیست که قدرت نظامی مولفه عمده‌ و تعیین کننده‌ای در جنگ‌هاست اما در مقابل نیز در دنیای جدید کشوری که اقتصاد و پول نداشته باشد، شورویِ برخوردار از 6 هزار بمب اتم هم باشد، در نهایت، جنگ و منازعه با رقبا و دشمنان را می‌بازد. البته اقتصاد بدون پشتوانه قدرت نظامی نیز به ویژه در خاورمیانه به تنهایی تامین کننده امنیت نیست. صابر گل‌عنبری @iisociology
«معارضه مسلح سوریه» چه هست و چه نیست؟! معارضه مسلح سوریه خیلی متنوع است و اینجا فقط درباره حرکت تحریر الشام که با رهبری «ابومحمد الجولانی» نماینده سابق القاعده در سوریه، این روزها صدا کرده، می نویسیم چرا که در افواه ایرانیان، این جریان به غلط «صهیو-تکفیری» نامیده می‌شود که صحیح نیست با این توضیح: این جریان هم مثل طالبان می‌تواند در دسته «سلفی جهادی» دیده شود با این تفاوت که یکی ریشه در دیوبند دارد و خوش خیم تر‌ است و اینک در دولت خود، سه معاون وزیر شیعه هم دارد و دیگری گرچه انشعابی از اخوان است ولی بدلیل تعارضات نظامی و نفوذ برخی افکار افراطی، تندتر است! این جریانات با داعش تکفیری جنگیده و کلی کشته داده اند ولی این بمعنای رابطه خوب با شیعه نیست چرا که برخی اعمال او را شرک و حرام می دانند. البته این روزها بعد از محاصره نبل‌و الزهرا، آنها را نکشتند و به آنها اجازه خروج دادند. ایمن الظواهری، رهبر القاعده جهان، همواره به پیروان خود توصیه می‌کرد که شیعه دشمن ما نیست. عمده مسیحی هایی که با آنها نجنگیدند را نیز نکشتند و فعلا از آنها جزیه هم نگرفتند. نصیری یا علوی ها را فرقه ای خارج اسلام می دانند -مانند برخی فقهای شیعه- و معتقدند اگر مسلمان شده و قبل از سیطره بر آنها تسلیم شوند، بخشیده خواهند شد هر چند که صدها تن از مسلحین را کشته باشند! آنان بدلیل جنگ گذشته با حزب ا... لبنان، کینه زیادی از او دارند ولی حامی غزه و دشمن اسراییل می باشند هر چند تاکنون به فکر درگیری با او نبوده اند! فعلا به فکر توسعه درگیری خارج سوریه نیستند و تمایلی به رویارویی با آمریکا ندارند تا تثبیت قدرت کنند. در بدنه آنها افراد تندرو و حتی تکفیری وجود دارد ولی رویه فکری رایج این جریان همین هاست که مورد تصریح رهبرشان در مصاحبه چند سال قبل با الجزیره بوده است. اینکه اینها افرادی را از نقاط مختلف جهان جمع کنند و کشوری را بهم بریزند حتما مشروع نیست. همچنین در زمانه درگیری غزه، گشودن این جبهه، عملا تضعیف غزه و موجب خوشحالی رژیم صهیونی بود ولی این حماقت خیانت بار، بمعنای صهیونیست بودن نیست! معلوم نیست اگر اینها سیطره یابند راه رسیدن سلاح به حزب ا... را باز بگذارند و با ایران رابطه ای داشته باشند ولی منتفی هم نیست چنانچه در زمان بحران قبل، به حرف شهید همدانی اعتماد داشتند و به تعهدات خود هم عمل کردند. اساسا راه گفتگو با آنها بسته نیست. یادمان نرود که شکنجه های آنان در زندان های حزب بعث سوریه و کشتار مردم غیرنظامی عامل اصلی نفرت شان از رژیم سوریه می‌باشد. علیرضا کمیلی @iisociology