💢حکومت ولایی! خطاب به استاد عالی ✍ محسن قنبریان 1⃣ حکومت ولایی -اقلا در اندیشه رهبری- با مردم‌سالاری دینی مطابق و فقط همین حکومت، شرعی است. حکومت ولایی یک "جعل الهی" و یک "بیعت آزادانه و رضایت عمومی" دارد؛ پس ولائی بودن یا نبودن با توجه به هردو عنصر باید سنجیده شود. اقلا در اندیشه رهبری دو جا انتخاب مردم مطرح است: - زمان غیبت - جایی که به نص عمل نشده، مثل حکومت علوی (بخوانید) چنان بیعتی با امیر(ع) در آن روزگار قطعاً بی‌نظیر بود؛ حالا انتخاب مستقیم و عمومیِ امام خمینی بدان شبیه است. 2⃣ فرق ولایت معصوم و فقیه در این است که لحاظ عنوانِ "از طرف خدا بودن" ، برای معصوم در قبول و صحت اعمال، "موضوعیت" دارد؛ اما این لحاظ در فقیه "طریقیت" دارد. یعنی همه احکام باید با لحاظ پذیرش ولایت معصوم انجام شود تا مقبول باشد اما درباره فقیه، "صرف مطابقت اعمال با فتوای ایشان" و "عدم تخلف عملی از احکام ولایی ایشان" کفایت می‌کند و اعتقاد به ولایتِ از جانب خدا در قبول، شرط نیست. 3⃣ طبق آیه ۴۱ نحل، مجتمع اسلامیِ بر اساس ولایت و پرستش خداوند وقتی متعهد به "عدالت و احسان" باشد، "حسنه دنیا" [بهترین نعمت] است (بخوانید). ❗️سابقا "عدالتخواهی" از سوی برخی وعاظ محترم به "ولایت خواهی" تأویل برده و دوگانه ولایت-عدالت ساخته می‌شد، اخیرا ولایت به حیثیت عنوانی و اعتقادی تأویل برده می‌شود و حیثیت ظاهری (بیعت عمومی و آزادانه مردم) و کارکردی (ساخت مجتمع صالحه مبتنی بر عدل و احسان) مغفول می‌ماند. در حالیکه اعتقاد در ولایت فقیه شرط نیست اما رضایت مردم(۷۷/۱۲/۱۴) و کارآمدی(۸۳/۶/۳۱) شرط است. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢حاشیه‌ای بر یک متن ✍️ سجاد فدک آقای قنبریان جملات آقای عالی را از زاویه «فقه سیاسی» تحلیل کرده است، اما به نظر می‌رسد زاویه دید متفاوت است. آقای عالی بیشتر از دید «کلام سیاسی» به مساله نگاه می‌کند. در این نگاه ولایت الله از مجرای امام جامعه تسری پیدا می‌کند و منشأ تبعیت امت از امام، انتساب به ولایت الله است. این عنصر اعتقاد را نباید نادیده گرفت. رکن رابطه ولایی اعتقادی و بینشی است. ضمن اینکه آقای عالی از صحت و بطلان صحبت نمی‌کند تا گفته شود اعتقاد به ولایت فقیه در قبولی شرط نیست. موتور محرک جامعه ولایی رابطه اعتقادی-قلبی میان امام و امت است. در زاویه دید کلام سیاسی که آقای عالی دارد نگاه می‌کند، اعتقاد به ولایت عنصری نیست که اگر کسی نداشته باشد عاصی باشد و عملش باطل (حرمت تکلیفی و وضعی داشته باشد) عنصری است که مقوم و پیشران جبهه حق است. از این زاویه جامعه جمهوری اسلامی ایران حائز نمره بالاتری از جامعه علوی است، همانطور که امام خمینی (ره) به این نکته تنبه داده‌اند. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

🔔 نشست علمی «ماهیت و نظام مسائل فقه حکمرانی» 🎙ارائه: حجت‌الاسلام والمسلمین نجف لکزایی (مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی) 🗓 زمان: چهارشنبه ۲۷ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۰ صبح 🔗 لینک مجازی:https://www.skyroom.online/ch/feghahat_aqr/intfeqh 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢شاخص‌های نسبت سنجی نظام فکری ✍️حجت‌الاسلام یحیی عبدالهی مقایسه دو نظام فکری و مکتبی چه شاخصه‌هایی دارد؟ آیا مثلاً فلسفه و عرفان نظری جزو مقومات اندیشه امام و رهبری است؟ چرا ما اصول و امهات مطالبات رهبری و نظام فکری ایشان را که خود صریحاً بیان فرموده‌اند نسبت به انقلاب اسلامی، دین شناسی، تمدن اسلامی، ولایت فقیه، سیاست خارجی و مواجهه با نظام بین الملل، جبهه مقاومت، اقتصاد مقاومتی، مشارکت مردمی و مردم سالاری دینی، پیشرفت و عدالت، سبک زندگی اسلامی، گام دوم انقلاب اسلامی، علوم انسانی اسلامی، جایگاه حوزه و دانشگاه و موارد متعدد دیگر را ملاک و معیار ارزیابی اندیشه‌های یک فرد و نسبت آن با اندیشه امامین انقلاب قرار نمی‌دهیم؟! مواردی که ذکر شد، از شئون هدایت و رهبری جامعه است که بر همه ضروری است در مسیر منویات رهبری گام بردارند، اما در حوزه مباحث علمی و نظرات کارشناسی، اختلاف نظر با رهبری، در دنیای علم و فقاهت امری طبیعی است چنانچه متداول است در دروس خارج، نظر اعلام و فقهای عظام نقل شده و نقد می‌گردد. بهترین مفسر اندیشه‌های امام خمینی (ره)، مقام معظم رهبری است که در مواقع مختلف از جمله سالگردهای رحلت ایشان در حرم امام به بیان اصول و شاخصه‌های مکتب امام پرداخته‌اند، مبتنی بر آن، آیا فلسفه و عرفان نظری، از نوع صدرایی و ابن عربی آن، جزو اصول مکتب امام است؟! در اینصورت خود مقام معظم رهبری نیز با مکتب امام فاصله می‌گیرند، چرا که می‌دانیم در نظام فکری ایشان، عرفان نظری جایگاهی ندارد! سخن آخر اینکه اکنون که دشمنان خط اندیشه دینی و انقلابی، بر تخریب سرمایه‌های جبهه فکری انقلاب اسلامی کمر همت بسته‌اند، اتحاد و هم بستگی و ائتلاف این جبهه فکری و تکیه بر اصول مکتبی و کنارگذاشتن اختلاف‌‌های علمی بیش از هر زمان دیگری لازم و ضروری است. (اجتهاد یادآور می‌شود، مطلب فوق به‌بهانه هجمه‌های اخیر علیه استاد سیدمهدی میرباقری نگاشته شده است.) 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

📹 آیت‌الله شبیری زنجانی: مراقب باشید روش‌های انحرافی، مانند رفتار صوفیانه وارد عزاداری نشود ✔️عزاداری برای امام حسین (ع) و سایر آن بزرگوارانی كه در كربلا به شهادت رسیدند از عالی ترین عبادات است كه در شكل گیری اعتقادات مردم تأثیر زیادی دارد لذا باید به گونه ای عمل شود كه مرضی حضرات معصومین(ع) باشد. نحوه عزاداری در زمان‌ها و مكان‌های مختلف با در نظر گرفتن عرف تعیین می‌شود و لذا با گذشت بیش از هزارسال شاهد شور بیشتر در عزاداری‌ها هستیم ولی باید توجه داشت كه نحوه عزاداری در برخی موارد صحیح نیست و حتی گاهی رگه هایی از رفتارهای صوفیانه در عزاداری‌ها دیده می‌شود، این خیلی بد است كه انسان طریقه‌ای را كه ما می‌دانیم مرضی خدای متعال و حضرت رسول(ص) نیست در عزاداری دنبال كند، عزاداری در درجه اولِ عبادات است و طریقه آن باید مرضی الهی باشد. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

🏴 روضه سيّدالشهداء (علیه‌السلام) ✔️حجت‌الاسلام حاج سید جواد گلپایگانی نقل کردند که مرحوم آقای خوئی فرمودند: ما در نجف اشرف در خانه بسیار کوچکی زندگی می‌کردیم. خانمم روضه می‌گرفت و مزاحم مطالعه من بود. به ایشان گفتم: روضه‌خوانی در منزل مزاحم مطالعه من است، روضه ترک شد، ولی مبتلا به چشم‌دردی شدم که هر چه به دکتر مراجعه کردم، خوب نشد و دکترها از معالجه آن مأیوس شدند. متوسّل شدیم، در عالم خواب به من گفتند: بنا بود شما کور شوید، ولی حالا که متوسّل شدید، با تربت استشفا کنید. با تربت استشفا کردم، چشمم خوب شد./ جرعه‌ای از دریا ؛ جزء ۲ ؛ صفحه ۶۸۱ . 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢«شکّ» و «مرگ اراده‌ها» زمینه‌های واقعۀ عاشورا 🔻برگرفته از کتاب «امامان اهل بیت، مرزبانان حریم اسلام» از شهید صدر 🔹امام حسین‌ (ع) زندگی مرفهی داشت، رفاهی داشت که بیشترِ آن توده بینوا نداشتند. حسین‌ (ع) بیش از همه مسلمانان بی نیاز بود و بیش از همه آنان جاه و مقام داشت و بیش از همه آنان عزتمند بود. ایشان در زندگی خود، در زندگی اجتماعی خود و در زندگی مادی خود بسیار خوشبخت بود. شخصی مرفه بود و ظلمی که از بنی امیه به ایشان‌ می‌‌رسید، فقط همان ظلمی بود که آنان به اسلام روا می‌داشتند. این انسانی که همه اسباب آسایش و رفاه برایش فراهم است و برپایه معیارهای مردم فرودست همه لوازم خوشبختی را داراست، این انسان چنین زندگی را وا‌ می‌‌گذارد و درهای چنین خوشبختی را بر خود‌ می‌‌بندد تا در راه ایستادگی در برابر ستمگران و نگاهبانی از رسالت به پا خیزد. 🔹وقتی امام حسین‌ (ع) راه مقاومت و مبارزه را گزید، در آن هنگام پایگاه‌های مردمی در میان امتی که با امام علی‌ (ع) پیوند داشتند، دیگر از بیماری نخست، بیماری شک، رها شده بودند؛ زیرا اسطوره ـ اسطورۀ معاویه ـ به طور کاملا آشکار نمایان شده بود؛ زیرا جاهلیتی که در معاویه نمود‌ می‌‌یافت، در صحنه سیاسی و اجتماعی نقاب از چهره برگرفت و مردم دانستند که علی علیه السلام از رهگذر معاویه با جاهلیت بت ها و تندیس ها‌ می‌‌جنگیده نه این که با معاویه به خاطر یک دشمنی شخصی یا قبیله‌ای بجنگند. امت از بیماری نخست (شک) رها شده بود، ولی بیماری دیگری پیدا کرده بود و آن بیماری مرگ اراده بود. 👈 ادامه مطلب: http://ijtihadnet.ir/?p=75876 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢نقد تحليل احمد قابل از واقعه عاشوراء ✍️دکتر حسن انصاری از مرحوم احمد قابل يک فايل ويدئویی هست که در آن تحليل تازه‌ای از واقعه عاشوراء به دست می‌دهد. بن مايه آن تحليل نادرست که از سوی برخی دیگر از نمایندگان روشنفکری دینی هم در این سال‌ها مطرح شده به روايتی برمی‌گردد که ساخته و پرداخته جناح اموی در ميان محدثان است. 👈 بخوانید: http://ijtihadnet.ir/?p=75869 🆔 https://eitaa.com/ijtihad