eitaa logo
بنیاد تاریخ پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی
424 دنبال‌کننده
5.6هزار عکس
637 ویدیو
686 فایل
تاریخ معاصر ایران و دانشنامه انقلاب اسلامی
مشاهده در ایتا
دانلود
✂️ از یک کتاب 💢چگونگی تعاملات آیت الله با (ره) 🔻روابط مرحوم حکیم و آیت الله خمینی دارای فراز و فرودهایی بود. مراودات شخصی این دو همراه با احترامات متقابل بود. بعد از ارتحال آیت الله با آنکه مجال برای آیت الله خمینی فراهم بود تا داعیه داشته باشد اما وی مدتها سکوت اختیار کرد. وقتی از ایشان درباره علت سکوتش پرسش شد این گونه پاسخ داد که : « به احترام آیت الله حکیم سکوت کرده ام ؛‌ایشان در حال حاضر بر ما تقدم دارند». در مواردی نیز گزارش شده است که مرحوم حکیم نیز امام خمینی را مورد احترام قرار داده است. حکیم که مبادی آداب بود و حرمت های اخلاقی را به نیکی می دانست و بدان حساسیت می ورزید، در مورد اخلاق و ادب آیت الله خمینی گفته بود :« من آدمی به ادب آقای خمینی ندیدم ؛ در جلسه درس ،‌بعد از نماز ،‌در جلسه بیرونی و در اندرون یکسان نشسته است و تکان نمی خورد. محال است زانو به زانو شود و چهره عوض کند، یک آدم مودب و موقر و سنگین که در همه حالات و همه جا یکسان است ». مرحوم حکیم در مواقعی که امام به حبس و تبعید محکوم شد ، ابراز نگرانی و تألم می کرد.زمانی که آیت الله خمینی به تبعید شد ،‌سید حکیم پس از شنیدن این خبر به ابراز تأسف و تأثر پرداخته و کلمه استرجاع (انا لله و انا الیه الراجعون) را مکرر بر زبان جاری کرده بود. هنگامی که خبر دستگیری امام به می رسد حضرات و سید محمد در همان شب به اتفاق عازم بیت آیت الله حکیم در کوفه می شوند. آن شب علی رغم اینکه آیت الله حکیم برای استراحت قرص خورده و خوابیده بود از خواب برخاسته و در اواخر شب در منزل ایشان جلسه تشکیل می شود. اخبار دستگیری ها و تبعید های امام، ذهن آیت الله حکیم را به خود مشغول داشته بود .زمانی که آیت الله همدانی قصد داشته به ترکیه سفر کند و در میانه راه به نزد مرحوم حکیم می رود « آیت الله حکیم که از سفر من به ترکیه خشنود بود و حمایت می کرد ،‌با این تصور که سفر در ارتباط با حضور امام در ترکیه می باشد، ‌فرمود: موضوع آقای خمینی به یک مساله غامض و مشکلی تبدیل شده است. گفتم سفر من به دعوت عده ای از مومنین آن دیار است و ارتباطی با تبعید امام ندارد.» به نظر می رسد که آیت الله دل نگران امام خمینی در بود و از هر فرصتی برای ابراز این نگرانی استفاده می کرد. آیت الله ادعا کرده است که « مرحوم حکیم از اولین کسانی بود که آن زمان که نامی از نبود ، مرجعیت ایشان را تبلیغ می کردند ؛ ایشان در جایی نیز گفته بودند که مرجع مسلمانان باید امام باشد و علناً نیز اعلام می کردند». زمانی که آیت الله خمینی به عراق تبعید می شود نیز حاکمیت بعثی بر آن بوده تا ایشان را از این کشور بیرون کند ، اما مرحوم حکیم به شدت ایستادگی می کند و مانع از انجام این کار می شود. وقتی که امام وارد نجف می شود آقای حکیم تمام اطرافیانش را در جلسه ای جمع می کند و می گوید آقای خمینی میهمان ماست و ما میزبان او هستیم و باید اقدامات لازم را برای ایشان به جا آوریم . آقای حکیم اطرافیان و منسوبان خود را از اینکه از امام غیبت کنند و یا اسائه ادب یا برخورد ناگوار و ناجوری انجام دهند،‌نهی کرده بود. اگر چه این حرمتها بعضاً توسط حامیان و اطرافیان شکسته می شد. 📚 ،فقیهان و انقلاب ایران (یک نسل پس از آیت الله العظمی )، ص 52-55 🇮🇷 @iranemoaser