#حبیب_الله_بابائی
#مرکز_مطالعات_اجتماعی_وتمدنی
✅دکتر حبیب الله بابائی عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و رئیس مرکز مطالعات اجتماعی و فرهنگی در کانال های مجازی خود نوشت:
💠کرونا و مسئلۀ قرنطینه‌های غیراخلاقی
🔷آقایان از یک طرف اصرار می‌کنند که از خانه بیرون نیایید و خود را قرنطینه بکنید، و از طرفی هم اصرار دارند که نترسید و نگران نباشید. چه طور می‌توان در سلول‌های انفرادی خود را قرنطینه کرد و در تنهایی خود احساس وحشت نکرد؟
ما یک هفته است که نه جمعی و نه جماعتی رفته‌ایم و نه با دوستان نشسته‌ایم، بدتر اینکه وقتی کسی را هم دیده‌ایم و یا کسی ما را دیده است از ترس کرونا از هم دوری گرفته‌ایم. امروز به خاطر سیاست‌های غلط رسانه‌ای، قمی بودن، ماشین پلاک 16 داشتن و یا به قم تردد داشتن، برابر با ویروس کرونا بحساب می‌آید. در واقع قبل از اینکه دولت‌مردان قم را قرنطینه بکنند، رسانه‌ها، اهل قم را قرنطینۀ غیراخلاقی کرده‌اند و در فضای فرهنگی کشور بسترهای بی‌حرمتی نسبت به قم و قمی را فراهم کرده‌اند.
حال آیا ما در قرنطینه‌های غیراخلاقی که نسبت به هم درست کرده‌ایم و به بهانه کرونا همدیگر را ترک گفته‌ایم و از یکدیگر دوری گرفته‌ایم می‌توانیم کرونا را در تنهایی خودمان شکست بدهیم؟ آیا ترس و نگرانی از کرونا را می‌توان در اندرون خود و در خانه با رسانه و صدا و سیما از بین برد و بر وحشتِ مریضی و مرگ غلبه کرد؟
🔳در این باره دو نکته به نظر می‌رسد:
✅ اول اینکه رسانه‌ها و همین‌طور کسانی که تریبون دارند اخلاق حرفه‌ای را مراعات کنند و از ویرس کرونا، ویروس اخلاقی درست نکنند و به بی‌اعتمادی بین مردم دامن نزنند و به بهانه کرونا دعوای فرهنگی و اخلاقی جدیدی بین شهرهای کرونایی و غیر کرونایی درست نکنند.
❎ثانیا باید این نکته را برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران فرهنگی درک کنند که در جامعه‌ای که هویت‌اش و امیدش جمعی و اجتماعی است، باید قرنطینه کردن بهداشت‌اش هم بر اساس هویت اجتماعی آنها شکل بگیرد. شاید انفرادی کردن قرنطینه‌ها در جوامعی که فردگرا (individualist) هستند تبعات منفیِ اخلاقی و فرهنگی ایجاد نکند، ولی انفرادی کردن قرنطینه‌ها در جوامعی که هستی‌شان بر بنیان روابط اجتماعی است می‌تواند آسیب‌های فرهنگی و روانی بزرگی را بوجود آورد و ما را نه فقط در مواجهه با ویروس کرونا ضعیف‌تر کند، بلکه معضلات جدیدی را برای ما بوجود آورد. جامعۀ اسلامی باید در جمعیت‌اش از خود مراقبت کند و زندگی تمیز را در وضعیت باهم‌بودن یاد بگیرد، تا نه ترس و یأس بر او غلبه کند، و نه به بهانه‌های فردی و شخصی‌اش مسئولیت اجتماعی بهداشت را در نسبت با دیگران (حق سلامت دیگران) نادیده بگیرد.
🌐https://eitaa.com/isca24/6886
#حبیب_الله_بابائی
#مرکز_مطالعات_اجتماعی_وتمدنی
✅دکتر حبیب الله بابائی عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و رئیس مرکز مطالعات اجتماعی و فرهنگی در کانال های مجازی خود نوشت:
💠کرونا و مسئلۀ قرنطینه‌های غیراخلاقی
🔷آقایان از یک طرف اصرار می‌کنند که از خانه بیرون نیایید و خود را قرنطینه بکنید، و از طرفی هم اصرار دارند که نترسید و نگران نباشید. چه طور می‌توان در سلول‌های انفرادی خود را قرنطینه کرد و در تنهایی خود احساس وحشت نکرد؟
ما یک هفته است که نه جمعی و نه جماعتی رفته‌ایم و نه با دوستان نشسته‌ایم، بدتر اینکه وقتی کسی را هم دیده‌ایم و یا کسی ما را دیده است از ترس کرونا از هم دوری گرفته‌ایم. امروز به خاطر سیاست‌های غلط رسانه‌ای، قمی بودن، ماشین پلاک 16 داشتن و یا به قم تردد داشتن، برابر با ویروس کرونا بحساب می‌آید. در واقع قبل از اینکه دولت‌مردان قم را قرنطینه بکنند، رسانه‌ها، اهل قم را قرنطینۀ غیراخلاقی کرده‌اند و در فضای فرهنگی کشور بسترهای بی‌حرمتی نسبت به قم و قمی را فراهم کرده‌اند.
حال آیا ما در قرنطینه‌های غیراخلاقی که نسبت به هم درست کرده‌ایم و به بهانه کرونا همدیگر را ترک گفته‌ایم و از یکدیگر دوری گرفته‌ایم می‌توانیم کرونا را در تنهایی خودمان شکست بدهیم؟ آیا ترس و نگرانی از کرونا را می‌توان در اندرون خود و در خانه با رسانه و صدا و سیما از بین برد و بر وحشتِ مریضی و مرگ غلبه کرد؟
🔳در این باره دو نکته به نظر می‌رسد:
✅ اول اینکه رسانه‌ها و همین‌طور کسانی که تریبون دارند اخلاق حرفه‌ای را مراعات کنند و از ویرس کرونا، ویروس اخلاقی درست نکنند و به بی‌اعتمادی بین مردم دامن نزنند و به بهانه کرونا دعوای فرهنگی و اخلاقی جدیدی بین شهرهای کرونایی و غیر کرونایی درست نکنند.
❎ثانیا باید این نکته را برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران فرهنگی درک کنند که در جامعه‌ای که هویت‌اش و امیدش جمعی و اجتماعی است، باید قرنطینه کردن بهداشت‌اش هم بر اساس هویت اجتماعی آنها شکل بگیرد. شاید انفرادی کردن قرنطینه‌ها در جوامعی که فردگرا (individualist) هستند تبعات منفیِ اخلاقی و فرهنگی ایجاد نکند، ولی انفرادی کردن قرنطینه‌ها در جوامعی که هستی‌شان بر بنیان روابط اجتماعی است می‌تواند آسیب‌های فرهنگی و روانی بزرگی را بوجود آورد و ما را نه فقط در مواجهه با ویروس کرونا ضعیف‌تر کند، بلکه معضلات جدیدی را برای ما بوجود آورد. جامعۀ اسلامی باید در جمعیت‌اش از خود مراقبت کند و زندگی تمیز را در وضعیت باهم‌بودن یاد بگیرد، تا نه ترس و یأس بر او غلبه کند، و نه به بهانه‌های فردی و شخصی‌اش مسئولیت اجتماعی بهداشت را در نسبت با دیگران (حق سلامت دیگران) نادیده بگیرد.
🌐https://eitaa.com/isca24/6886
#حبیب_الله_بابائی
#مرکز_مطالعات_اجتماعی_وتمدنی
#کورنا
✅تجلیل دکتر حبیب الله بابایی از رنج معنا دار جامعه پزشکان و پرستاران
دکتر حبیب الله بابایی عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و رئیس گروه مطالعات اجتماعی و تمدنی در کانال های فضای مجازی نوشت:
✅کرونای بامعنای پزشکان
✍در ادبیات «رنج‌پژوهان» تفاوتی هست بین «رنج از نداشتن» (suffering from) و «رنج برای داشتن» (suffering for).
🔷رنج و درد حاصل از فقدان و نداشتن، رنجی است بی‌معنا که عوضی و مابه‌ازایی برای آن رنج وجود ندارد (مانند رنج و درد از فقدان آگاهی و دانش (رنج ناآگاهی و بی‌سوادی)؛ ولی رنج و درد برای داشتن، رنجی است خودخواسته و معنادار که مابه‌ازاء دارد و منتهی به فایده و نتیجه می‌شود (مانند رنجِ مادری باردار که در حال فارغ شدن از فرزند خود می‌باشد).
🔶 آنچه که در بیمارستان‌های ایران امروز و بلکه نقاط مختلف دنیا در مورد ویروس کرونا می‌گذرد، این دوگانگیِ رنج را آشکارتر می‌کند: رنجی که بیماران کرونا دارند و ناخواسته بدان مبتلا شده و در ابتلای به آن هم نه تنها حسی از معنا و آرامش ندارند، بلکه همواره در حال اضطراب و نگرانی بسر می‌برند؛ و رنجی که پزشکان کروناگرفته بدان مبتلا شده‌اند که خودخواسته به استقبال خطر رفته‌اند و در راستای حرکتی انسان‌دوستانه و کمک به هم‌نوعان بدان رنج مبتلا شده‌اند. این رنج پزشکان و پرستاران رنجی است معنادار و مملو از آرامش. این رنج‌دیدگی را در میان جامعه پزشکانِ جهادی باید ارج نهاد و آن را همواره در خاطرها زنده داشت.
@Habibollah_Babai
#حبیب_الله_بابائی
#مرکز_مطالعات_اجتماعی_وتمدنی
#
✅آداب نوروز 99 در قرنطینه خانگی
🔷( بر گرفته از کانال ایتای دکتر حبیب الله بابائی رئیس مرکز مطالعات اجتماعی و تمدنی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی)
💠امسال به خاطر شرایط کرونایی مجبور هستیم در منزل بمانیم و سفر نرویم، سفر نرویم یعنی اینکه پدر مادر را نبینیم، دعایشان را نشنویم، فاصله‌های سالیانه را با دیدارهای نوروزی کم نکنیم، و روح و روان خانواده‌هامون را مثل هر سال تغییر ندیم، و خستگی‌های روحی و جسمی را از خود دور نکنیم.
ولی می‌توان در این وضعیت برای نوروز امسال هم راه‌هایی و آدابی در نظر گرفت تا فاصله‌ها را کمتر کرده و قرابت و گرمی خانوادگی را تا حدی تأمین کرد:
1️⃣ می‌توان به وقت تحویل سال و در کنار سفر هفت‌سین، زیارت کوتاه امین‌الله را به نیت امام رضا( ع) خواند و آن حرم خالی را با «زائران دِلی» مملو از زائر کرد.
2️⃣ می‌توان امسال پیام‌های بی‌روح و مصنوعیِ تبریک را که send all می‌کردیم کنار گذاشته و به تک تک اعضای خانواده و دوستان، یک سطر تبریک اختصاصی و جمله‌ای دعای خاص نوشت و یا بجای نوشتن براشون پیام صوتی و یا تصویری بفرستیم. آنها گرمی پیام ما را بیشتر حس خواهند کرد.
3️⃣می‌توان تماس‌های نوروزی را از تماس‌های دو نفره به تماس‌های چند نفره تغییر داد (از طریق واتساپ مثلا می‌شه این کار رو کرد). گرمی خانواده‌ها در تماس جمعی بیشتر حس می‌شود.
4️⃣ می‌توان خانواده‌هایی که گروه‌های مجازی خانوادگی ندارند ، دست کم گروهی برای چندروزِ نوروز درست کنند و تحویل سال نو را در کنار هم بگذرانند.
5️⃣ می‌توان قاب عکسی از اموات خود درست کرد (هرچند در گوشی‌های‌مان، در پروفایل‌هامون، در صفحات مجازی‌مان) و دقایقی قبل از تحویل سال، به یادشان فاتحه خواند و روح‌شان را شاد کرد.
6️⃣ کرونا نباید بهانه‌ای برای تعطیلی سنت خوب هدیه‌دادن باشد. می‌توان عیدی کودکان، عیدی مادران و پدران، عیدی خواهران و برادران را همین روز جمعه به حساب‌شان ریخت تا بگوییم همچنان بیادشان هستیم و دوست‌شان داریم.
7️⃣. می‌توان خانواده‌های کرونایی را امسال به فهرست تلفن‌هامون اضافه کرد و مجدد با آنها همدلی و همدردی کرد و به آنها گفت ما در کنارشان هستیم. نگذاریم کسی به خاطر کرونا تنها بماند.
8️⃣ می‌توان خانواده‌های خسته و دلتنگ پزشکان و پرستاران را بیش از این احترام گذاشت و به آنهایی که در میان ما هستند دست‌مریزاد و خداقوت گفت.
9️⃣ می‌توان همسایه‌های خود بویژه ضعفا و تنگ‌دستان را بیشتر مواظبت کرد و امسال در رفع نیازهای مالی و روحی آنها بیشتر تلاش کرد.
🔟 و می‌توان به این فهرست هم چیزی اضافه کرد و آنگاه آن را به دیگران نیز پیشنهاد کرد.
شاید بتوان با نوروزی متفاوت، نوروزی سرشار از امید به رحمت خدا، نعمت‌های رفتۀ خدا از دنیا را به دنیا برگرداند و جبران مافات کرد. آمین!
🌐https://eitaa.com/isca24/7113