به نام مبنای علم 🔹 سلام! احتمالا یادداشت های بالا که گزیده هایی از کتاب نشت نشای رضا امیرخانی هست را خونده باشید؛ اگر نخوندید برگردید و بخونید. 🔸 و اما صبح دانشگاه که یه جمع دانشجوییه وقتی به اطرافش نگاه کرد دید انگار چیزی که اینجا یاد گرفته با مسئله هایی که کشور درگیرش هست خیلی فاصله داره و این فاصله قرار نیست توی دانشگاه پر بشه؛ این فکر از کجا پیدا شد؟ از اونجا که توی لیسانس بعضی از اساتید میگن اگه بتونی یه مقاله بدی خیلی خوبه و همین مسیر را هم توی فوق و دکترا ادامه بدی دیگه مرزهای علم را رد میکنی؛ ولی هر چی ما فکر کردیم که این مقالات چه مسئله ای را داره از کشور حل میکنه و چقدر در توسعه و پیشرفت کشور موثر هست نفهمیدیم و شک کردیم که نکنه کلا قرار نیست مسئله ای حل بشه و یا حتی بهش فکر بشه. و سوال مهم اینکه آیا اصلا دانشگاه در قبال جامعه مسئولیتی داره؟ 🔹 این شک بود تا این کتاب نشت نشا را پیدا کردیم و دیدیم که ما فقط این ذهنیت را نداریم و ایشون هم این سوال را داره و تازه کلی حرف دیگه هم داره. 🔸 با چند تا از اساتید هم سوالمون را مطرح کردیم و دیدیم انگار بین خود اساتید هم این سوال هست برای همین تصمیم گرفتیم گفت و گوهایی بین چند تن از اساتید و صاحب نظران برگزار کنیم تا حرف های جدی تری بشنویم. شما هم بیایید تا بیشتر حول این موضوع گفتگو کنیم. #رسانه_دانشجویی_صبح_دانشگاه 🆔 @iut_sobh

🔺انتشاری فیلمی در جلسه دانشمندان با رئیس جمهور، که فردی با ارجاع مقالات بالا در مورد زبان برنامه نویسی "پایتون" ادعاهای عجیبی مطرح می کند، در رسانه خبرساز می شود.  🔍 یک مواجهه با این اتفاق این است که چطور فردی با این روزمه علمی و مقاله ای و H-Index بالا، دچار چنین اشتباهی می شود؟  ▪️اینکه اساسا مقاله محوری در بین اساتید ما، چگونه آنها را در عالمی دیگر محصور کرده است و از دیدن واقعیت ها و مسائل بازداشته است؟ آیا مقاله محوری در تعارض با حل مسئله و توجه به مسائل جامعه است؟ ▫️براستی ماموریت دانشگاه و نسبت آن با جامعه چیست؟ آیا دانشگاه باید به علم بپردازد یا مسائل و مشکلات جامعه را حل کند؟ آیا این سیستم فعلی دانشگاه ها، می تواند در پیشبرد و پیشرفت کشور، نقشی اساسی ایفا کند؟ 🔴 نشست اول : پایتون گیت 🔹 تاملی در مسئولیت دانشگاه در قبال ملت با حضور اساتید: ◽️دکتر علیرضا فدایی تهرانی ◾️ دکتر سید مهدی حجازی ◽️دکتر مجدالدین نجفی 📆 یکشنبه ۳۱ اردیبهشت ماه، ساعت ۱۳:۱۵ 📍 تالار ۸ (فتوحی) #رسانه_دانشجویی_صبح_دانشگاه 🆔 @iut_sobh

▪️دانشگاه چیست؟ ظاهرا طرح این پرسش چندان وجهی نداشته باشد زیرا بیشتر مردم می‌دانند كه دانشگاه چیست و شاید خود در دانشگاه درس خوانده باشند یا فرزندان و نزدیكان‌شان در آنجا درس بخوانند. ▫️ پرسش‌هایی از این قبیل هم كه چرا دانشگاه به وجود آمده و تاكنون منشا چه آثاری بوده و اگر نبود چه نقصان و خسرانی پدید می‌آمد و... زاید و بیهوده است. هیچ یك از ما نمی‌توانیم، بپذیریم كه در كشور دانشگاه نباشد و كار دانش و پژوهش تعطیل شود. پیداست كه كسی نمی‌گوید دانشگاه نباشد و اگر بپرسند دانشگاه چیست به قصد مخالفت نمی‌پرسند. ▪️ اتفاقا این ما نیستیم كه می‌پرسیم دانشگاه چیست بلكه اروپاییان و امریكاییان صاحبنظر به دانشگاه و آینده آن می‌اندیشند. دانشگاه‌های اروپا و امریكای توسعه‌یافته نه در تحقیق و تفكر و نظر بلكه در رسوم و آداب و تشریفات برای همه جهان اسوه‌اند و آنها هر چه بكنند و بگویند، جهان توسعه‌نیافته بی‌درنگ و تامل پیروی می‌كند. ▫️ دانشگاه باید پروای آینده را داشته باشد و یكی از نشانه‌های توجه به آینده و آینده داشتن پروا و مراقبت است. به عبارت دیگر پروا نداشتن و نگران نبودن و با غفلت زیستن می‌تواند نشانه در جا زدن در زمان حال مكرر باشد. وقتی نمی‌پرسیم دانشگاه چه كرده است و چه می‌كند و چه باید بكند پیداست كه بر كار و بار و برنامه و آموزش و پژوهش آن نظارت نداریم و می‌گذاریم به هر جا می‌خواهد، برود و هر چه می‌خواهد بكند.  📄 قسمتی از مقاله "درباره ی دانشگاه" 📚 اکنون و آینده ما 👤 دکتر رضا داوری اردکانی #رسانه_دانشجویی_صبح_دانشگاه 🆔 @iut_sobh

🔺 بد نیست كه یك بار دیگر به تصوری كه از علم و دانشگاه داریم، بیندیشیم. تصور و درك رایج غالب در میان ما این است كه دانشگاه جای درس خواندن و متخصص شدن و تولید مقاله است ولی دانشگاه فقط درس نمی‌دهد و متخصص نمی‌پرورد. دانشگاه علاوه بر آموزش و پژوهش در مسائل تخصصی، باید ناظر زندگی مردم و شوون جامعه و سیاست كشور باشد و به وضع زمان و جهان و مخصوصا به اینكه آموزش و پرورش و مدیریت و صنعت و كشاورزی و فرهنگ چگونه باید باشد بیندیشد و همواره فكر كند كه كشور به كجا می‌رود و از علم چه بهره‌ای می‌توان برد و علوم با یكدیگر و با جامعه چه ارتباطی دارند. ▪️ به بیان دیگر دانشگاه باید علم را با فرهنگ جمع كند و با این جمع است كه علم استحكام می‌یابد و كارساز آینده می‌شود و این كاری است كه ما در دانشگاه‌های مان كمتر انجام می‌دهیم و به همین جهت دانشگاه‌ها هم با زندگی مردم و با كار و شغل و فرهنگ و اعتقادات ارتباطی ندارند. البته كوشش‌هایی شده است و هم اكنون نیز می‌شود كه این پیوند برقرار شود و خدا كند كه موثر و كارساز باشد. ▫️ یكی از اشتباهاتی كه در كار دانشگاه ما رخ داده است اشتباه میان علم و سیاست علمی است. یعنی سیاست علم را هم مثل علم جهانی انگاشته‌اند. درست است كه علم جهانی است اما سیاست علم جهانی نیست بلكه دانشگاه در هر جایی باید معین كند كه چگونه می‌توان مسیر علم و پژوهش را با تاریخ و امكان‌های تاریخی و روحی آنجا هماهنگ كرد.

آموزش و پژوهش وظیفه هر دانشگاهی است اما آموزش باید مدام تازه شود. پژوهش هم به علم جان ببخشد. نوشتن مقاله خوب است و فضیلت دارد، ولی وقتی مقاله را برای ادای وظیفه اداری و موفقیت در مسابقه مرتبه و مقام علمی می‌نویسند، شاید مقاله نویسی قدر شایسته خود را از دست بدهد و كار به جایی برسد كه مقاله را از بازار بخرند و صرف گرفتن مدرك تحصیلی و ارتقای مرتبه دانشگاه كنند. ▪️پس اگر گفته شد كه دانشگاه جایی نیست كه در آن فقط درس بخوانند و مقاله بنویسند مراد انكار لزوم و اهمیت آموزش و مقاله نوشتن نیست بلكه تاكیدی است بر اینكه پژوهش باید زنده باشد و با تعلق خاطر به علم برای حل مسائلی كه علم كشور با آنها مواجه است، صورت گیرد.   ‌  ▫️ اگر مقاله‌هایی كه نوشته می‌شود ارتباطی با صنعت و كشاورزی و مدیریت و آموزش و اخلاق و روح و جان و رفتار مردم كشور نداشته باشد و صرفا به درد بالا بردن آمار و ارتقای شغلی و دانشگاهی بخورد، مایه پیشرفت علم نمی‌شود. ما باید از دانشگاه مقاله نویس بگذریم و به دانشگاه مساله‌اندیش برسیم كه در این صورت صاحب مقالات بهتری خواهیم بود. تكرار كنیم كه حساب كسانی كه در مرزهای علم پژوهش می‌كنند جدا است و آنها را نمی‌توان تابع برنامه علم كشور كرد. در كشور ما هم دانشمندان ممتاز وجود دارند ولی آن اندازه كه ما در دانشمندی پیشرفت كرده‌ایم در دانش پیشرفت نداشته‌ایم. 📄 قسمت دوم مقاله "درباره ی دانشگاه" 👤 دکتر رضا داوری اردکانی #رسانه_دانشجویی_صبح_دانشگاه 🆔 @iut_sobh

📸 ببینید #گزارش_تصویری 🔴نشست پایتون گیت 🔹تاملی در مسئولیت دانشگاه در قبال ملت 📆۱۴۰۲/۰۲/۳۱ #رسانه_دانشجویی_صبح_دانشگاه 🆔 @iut_sobh