eitaa logo
«متن و مقالات»
9 دنبال‌کننده
8.8هزار عکس
2.5هزار ویدیو
370 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
: 🔹امروز وجود مقدس حضرت حجت ارواحنافداه در میان انسان‌های روی زمین، منبع برکت، منبع علم، منبع درخشندگی، زیبایی و همه‌ی خیرات است. ایشان مثل خورشیدی درخشان است، با دل‌ها مرتبط و با روح‌ها و باطن‌ها متصل است. @t_manzome_f_r مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری
🔰 ایران چگونه می‌تواند الگوی کشورهای اسلامی شود؟ 🔺 بیانات مقام معظم رهبری در دیدار رئیس جمهوری و اعضای هیئت دولت - ۱۳۸۷/۰۶/۰۲ 🔗 https://eitaa.com/hampa_ir
🔰 درباره انتخابات ۱۵ تیر بخش دوم ✍ مهدی عسگری مرور پرسش اصلی: درحالی که نیمی از مردم به پای صندوق‌های رأی نیامدند، چه دلایلی باعث شد که همان ۵۰درصد مشارکت ‌کننده، در انتخاب بین تداوم راه و تداوم گزینه دوم را ترجیح دهند؟ *** این‌روزها درباره چرایی رفتار انتخاباتی مردم، دلایل گوناگونی، مطرح می‌شود بسیاری ازین مطالب، تنها به بخشی از ماجرا پرداخته‌اند، درحالی‌که در این امر ذو ابعاد، باید مجموعه‌ای از علل و عوامل مورد بررسی و دقت قرار گیرند. البته نه به قصد مقصرسازی و تقابل، بلکه به قصد ریشه‌یابی، عبرت‌جویی و اصلاح. در این‌باره موارد ریز و درشتی را می‌توان برشمرد، همچون: آرای قومیتی‌/ رقیب‌‌هراسی/ شرایط اقتصادی/ اشتباهات در طراحی کمپین تبلیغاتی و برخی اطرافیان نامزدها/ استفاده از روش‌های زرد‌، هیجانی و پوپولیستی/ فعال‌سازی گسل‌های اجتماعی، مذهبی و سیاسی/ تغییرات در سبک‌ زندگی/ ایجاد دوگانه‌های مرتبط با فیلترینگ، برجام و آزادی بانوان/ ناتوانی در ادراکِ جامعه و برقراری ارتباط مؤثر با عموم مردم و جوانان/ تخریب‌ها، تندروی‌ها و سایش‌های درون‌گفتمانی/ کاراکتر خاص و غیرانتخاباتی سعید جلیلی/ خودبسندگی، استغناء و سیاست‌ورزی ناپخته‌ی برخی مدعیان/ کم رونقی مساجد، تضعیف گروه‌های مرجع و... از این میان، سهم هر موضوع نیاز به بررسی دارد و نمی‌توان یک مورد را علتِ تامه ماجرا دانست. برخی موارد هم، مثل کم رونقی مساجد، بیش از آن‌که علتِ ماجرا باشند، خودشان معلولِ این شرایط هستند! آرای قومیتی نیز اگرچه مؤثر بوده است اما تمام‌کننده نبوده، چرا که در سال۹۶ نیز آرای روحانی در آذربایجان شرقی و غربی تقریبا ۲برابر رئیسی بود، در این اگرچه فاصله آراء بیشتر شد اما با لحاظ آرای خراسان بزرگ، تفاضل آرای قومیتی‌، علت تمام‌کننده در این انتخابات نبوده است‌. همانطور که آرای را نمی‌توان با وجود مشارکت ۵۰درصدی، صرفا مرتبط با سبد رأی اصلاح‌طلبان دانست. کما اینکه وی بارها بر حمایت جمعی از حامیان و قالیباف از خودش تأکید کرد. اگرچه طیف اصلاح‌طلب با تمام توان خود را به آب و آتش زد اما توفیق قابل توجهی در جلب فراگیر مردم نداشت و این نکته درجای خود نیاز به تأمل دارد. این مهم را نیز نباید فراموش کرد که با تمام این موارد، فاصله پزشکیان با جلیلی کمتراز ۳میلیون رأی شد! ومهمتر از اینها آن ۵۰درصد خاموش... به هرحال اگر ریشه‌یابی موضوع را به سطح علت‌های فرعی تقلیل دهیم، تحلیل و تدبیر درستی برای این وضعیت نیز نخواهیم داشت. ⚠️ دراینجا می‌خواهیم نکته‌ای را مورد توجه قرار دهیم که به نظر می‌رسد بستر اصلی برای رفتار انتخاباتی طبقه متوسط و محروم بوده است و سایر عوامل نیز در همین بستر، امکان نقش‌آفرینی مؤثر را یافته‌اند. واقعیت آن است که در دولت سیزدهم، با وجود تمام تلاش‌های قابل تقدیر در حوزه‌های گوناگون از جمله در توسعه زیرساخت‌ها، تسویه بدهی‌های دولت قبل، ارتقاء جایگاه در حوزه بین‌الملل و دیپلماسی اقتصادی و... درعین حال به دلیل تجویزِ نسخه شوک‌درمانی در حوزه و بروز تورم سنگین بویژه در کالاهای اساسی (که مستقیما با سفره مردم ارتباط داشت) انتظاری که عموم جامعه از و دولتِ محرومین داشتند برآورده نشد و همین موضوع تبدیل به مهمترین اسلحه‌ی سلبی در انتخابات اخیر شد، به طوری که هرگاه پزشکیان با سلاح گوشت ۸۰۰هزارتومانی و تورم کم‌سابقه‌ی موادغذایی حمله می‌کرد، پاسخ درخوری دریافت نمی‌کرد. درواقع همانطورکه رفتار انتخاباتیِ بخشی از جامعه با نگاه منفی نسبت به تداوم شکل گرفت، جماعت بیشتری هم با رویکرد سلبی نسبت به ادامه‌ی شرایط دشوار معیشتی، دست به انتخاب زدند. نگرانی مهمی که نتوانست آن را از مخاطبینش، برطرف کند. وقتی در میان نامزدها، عزم جدی و برنامه روشنی برای مقابله با اقتصاد لیبرالی، سیاست گران‌سازی و سیطره ابرسرمایه‌داران بر اقتصاد مشاهده نشود، طبیعتا نامزدی ترجیح داده می‌شود که لااقل در بیان دردهای مردم، بی پرده و شفاف، اعتراض مردم را نمایندگی می‌کند و در حوزه اجتماعی و فرهنگی نیز نگاه بازتری دارد. ازسوی دیگر علی‌رغم سیطره رویکرد لیبرالی بر اغلب اطرافیان دکتر پزشکیان، خود ایشان، در میان‌ نامزدها، تأکید زیادی بر ، مقابله با نظام ناعادلانه‌ی طبقاتی (بویژه در آموزش و سلامت) و مخالفت با شوک‌درمانی داشت. تیپ ظاهری و رفتاری، نحوه بیان و لحن او نیز به مردم، احساس نزدیکی بیشتری را القاء و ارتباط عاطفی بهتری برقرار می‌کرد. حال باید ببینیم در عرصه تصمیم و عمل چه اتفاقی خواهد افتاد؛ او چگونه می‌تواند تعارض بین رویکرد عدالت‌طلبی و صدای محرومان بودن را با نگاه کارشناسیِ حاکم بر اطرافش، تنظیم کند و در عمل کدام رویکرد غلبه خواهد کرد؟ @Hasanabbasi_students
درباره انتخابات ۱۵ تیر بخش دوم ✍ مهدی عسگری مرور پرسش اصلی: درحالی که نیمی از مردم به پای صندوق‌های رأی نیامدند، چه دلایلی باعث شد که همان ۵۰درصد مشارکت ‌کننده، در انتخاب بین تداوم راه و تداوم گزینه دوم را ترجیح دهند؟ *** این‌روزها درباره چرایی رفتار انتخاباتی مردم، دلایل گوناگونی، مطرح می‌شود بسیاری ازین مطالب، تنها به بخشی از ماجرا پرداخته‌اند، درحالی‌که در این امر ذو ابعاد، باید مجموعه‌ای از علل و عوامل مورد بررسی و دقت قرار گیرند. البته نه به قصد مقصرسازی و تقابل، بلکه به قصد ریشه‌یابی، عبرت‌جویی و اصلاح. در این‌باره موارد ریز و درشتی را می‌توان برشمرد، همچون: آرای قومیتی‌/ رقیب‌‌هراسی/ شرایط اقتصادی/ اشتباهات در طراحی کمپین تبلیغاتی و برخی اطرافیان نامزدها/ استفاده از روش‌های زرد‌، هیجانی و پوپولیستی/ فعال‌سازی گسل‌های اجتماعی، مذهبی و سیاسی/ تغییرات در سبک‌ زندگی/ ایجاد دوگانه‌های مرتبط با فیلترینگ، برجام و آزادی بانوان/ ناتوانی در ادراکِ جامعه و برقراری ارتباط مؤثر با عموم مردم و جوانان/ تخریب‌ها، تندروی‌ها و سایش‌های درون‌گفتمانی/ کاراکتر خاص و غیرانتخاباتی سعید جلیلی/ خودبسندگی، استغناء و سیاست‌ورزی ناپخته‌ی برخی مدعیان/ کم رونقی مساجد، تضعیف گروه‌های مرجع و... از این میان، سهم هر موضوع نیاز به بررسی دارد و نمی‌توان یک مورد را علتِ تامه ماجرا دانست. برخی موارد هم، مثل کم رونقی مساجد، بیش از آن‌که علتِ ماجرا باشند، خودشان معلولِ این شرایط هستند! آرای قومیتی نیز اگرچه مؤثر بوده است اما تمام‌کننده نبوده، چرا که در سال۹۶ نیز آرای روحانی در آذربایجان شرقی و غربی تقریبا ۲برابر رئیسی بود، در این اگرچه فاصله آراء بیشتر شد اما با لحاظ آرای خراسان بزرگ، تفاضل آرای قومیتی‌، علت تمام‌کننده در این انتخابات نبوده است‌. همانطور که آرای را نمی‌توان با وجود مشارکت ۵۰درصدی، صرفا مرتبط با سبد رأی اصلاح‌طلبان دانست. کما اینکه وی بارها بر حمایت جمعی از حامیان و قالیباف از خودش تأکید کرد. اگرچه طیف اصلاح‌طلب با تمام توان خود را به آب و آتش زد اما توفیق قابل توجهی در جلب فراگیر مردم نداشت و این نکته درجای خود نیاز به تأمل دارد. این مهم را نیز نباید فراموش کرد که با تمام این موارد، فاصله پزشکیان با جلیلی کمتراز ۳میلیون رأی شد! ومهمتر از اینها آن ۵۰درصد خاموش... به هرحال اگر ریشه‌یابی موضوع را به سطح علت‌های فرعی تقلیل دهیم، تحلیل و تدبیر درستی برای این وضعیت نیز نخواهیم داشت. ⚠️ دراینجا می‌خواهیم نکته‌ای را مورد توجه قرار دهیم که به نظر می‌رسد بستر اصلی برای رفتار انتخاباتی طبقه متوسط و محروم بوده است و سایر عوامل نیز در همین بستر، امکان نقش‌آفرینی مؤثر را یافته‌اند. واقعیت آن است که در دولت سیزدهم، با وجود تمام تلاش‌های قابل تقدیر در حوزه‌های گوناگون از جمله در توسعه زیرساخت‌ها، تسویه بدهی‌های دولت قبل، ارتقاء جایگاه در حوزه بین‌الملل و دیپلماسی اقتصادی و... درعین حال به دلیل تجویزِ نسخه شوک‌درمانی در حوزه و بروز تورم سنگین بویژه در کالاهای اساسی (که مستقیما با سفره مردم ارتباط داشت) انتظاری که عموم جامعه از و دولتِ محرومین داشتند برآورده نشد و همین موضوع تبدیل به مهمترین اسلحه‌ی سلبی در انتخابات اخیر شد، به طوری که هرگاه پزشکیان با سلاح گوشت ۸۰۰هزارتومانی و تورم کم‌سابقه‌ی موادغذایی حمله می‌کرد، پاسخ درخوری دریافت نمی‌کرد. درواقع همانطورکه رفتار انتخاباتیِ بخشی از جامعه با نگاه منفی نسبت به تداوم شکل گرفت، جماعت بیشتری هم با رویکرد سلبی نسبت به ادامه‌ی شرایط دشوار معیشتی، دست به انتخاب زدند. نگرانی مهمی که نتوانست آن را از مخاطبینش، برطرف کند. وقتی در میان نامزدها، عزم جدی و برنامه روشنی برای مقابله با اقتصاد لیبرالی، سیاست گران‌سازی و سیطره ابرسرمایه‌داران بر اقتصاد مشاهده نشود، طبیعتا نامزدی ترجیح داده می‌شود که لااقل در بیان دردهای مردم، بی پرده و شفاف، اعتراض مردم را نمایندگی می‌کند و در حوزه اجتماعی و فرهنگی نیز نگاه بازتری دارد. ازسوی دیگر علی‌رغم سیطره رویکرد لیبرالی بر اغلب اطرافیان دکتر پزشکیان، خود ایشان، در میان‌ نامزدها، تأکید زیادی بر ، مقابله با نظام ناعادلانه‌ی طبقاتی (بویژه در آموزش و سلامت) و مخالفت با شوک‌درمانی داشت. تیپ ظاهری و رفتاری، نحوه بیان و لحن او نیز به مردم، احساس نزدیکی بیشتری را القاء و ارتباط عاطفی بهتری برقرار می‌کرد. حال باید ببینیم در عرصه تصمیم و عمل چه اتفاقی خواهد افتاد؛ او چگونه می‌تواند تعارض بین رویکرد عدالت‌طلبی و صدای محرومان بودن را با نگاه کارشناسیِ حاکم بر اطرافش، تنظیم کند و در عمل کدام رویکرد غلبه خواهد کرد؟ 🇮🇷 🆔 https://eitaa.com/joinchat/4093771807Cd2615e7861
🔴کدام پزشکیان؟! ✍ مهدی عسگری این روزها با دو روایت متفاوت یا متضاد از دولت چهاردهم روبرو هستیم، حال باید دید که در عمل یعنی در انتخاب کابینه و نیز اتخاذ سیاست‌ها و تصمیمات راهبردی، کدامیک به واقعیت تبدیل خواهد شد؟ پزشکیان اخیرا (و نه در دوران تبلیغات) نکاتی را درباره طرح کرد که بسیاری از سیاست‌مداران به اصطلاح اصولگرا یا انقلابی هم با این صراحت آنها را مطرح نمی‌کنند و حتی در ایام تبلیغات هم چنین تصریحی از آنها مشاهده نشد! اینها مضمون سخنان اخیر رئیس‌ دولت چهاردهم است: توسعه به این قیمت که عده‌ای از مردم زیر چرخ‌های آن له شوند را قبول نداریم رشد اقتصادی که مردم از آن بهره‌ای نداشته باشند را نمی‌خواهیم! دعوا بر سر نسبت بین و یک دعوای قدیمی است که از زمان دولت مرحوم هاشمی، کشور درگیر آن بوده است و نگاه اطرافیان دکتر پزشکیان (که با دیدگاه او تعارض دارد) در اغلب دوره‌ها بر کشور حاکم بوده است. نکته‌ی مهمی که به شدت مورد غفلت در دهه‌های اخیر بوده، سهم مردم از رشد اقتصادی بوده است، یعنی حتی در سالهایی که کیکِ اقتصاد، بزرگ شده، تنها سهم سرمایه‌داران از آن افزایش یافته و سهم عموم مردم رو به کاهش بوده است. پزشکیان درباره حاکم شدن نظام طبقاتی در حوزه سلامت و آموزش نیز بارها اعلام مخالفت کرده است یعنی او این وضعیت که فقط یک طبقه‌ی ابرسرمایه‌دار، خدمات ویژه دریافت کنند و فرصت‌ها در اختیار آنها باشد را مخالف آرمانهای انقلاب و عدالت می‌داند. اینها رویکردهای بسیار مهمی است که سالها گمشده‌ی عرصه حکمرانی ما بوده‌است (البته نه در سخن بلکه در عمل) هرچند روایت با این رویکردها، تطابق چندانی ندارد یعنی بسیاری از اعضای شورای راهبردی و کمیته‌های تخصصی، اساسا دیگاههای متضادی با رئیس‌جمهور منتخب دارند و باید دید که در عمل، بر دولت چهاردهم حاکم می‌شود؟ این نگرانی زمانی پررنگ می‌شود که پزشکیان در موارد بسیاری، موضوع را به نظر کارشناسان ارجاع داده است، از اختلاف نظر میان کارشناسان که بگذریم، سئوال اینجاست که اختلاف میان نظر اطرافیان و مشاوران دولتِ جدید با رویکردهای رئیس‌جمهور، به کجا خواهد انجامید؟ در مسائل منطقه‌‌ای نیز پزشکیان ورود خوبی را در ارتباط‌ با جبهه مقاومت داشت، بویژه پاسخ او به سيدحسن نصرالله (آن‌هم در شرایط ملتهبی که لبنان در معرض حمله نظامی قرار گرفته) بسیار تعیین‌کننده بود. صورتِ ظاهری این تضاد، در رفتن دکتر پزشکیان به هیأت‌های مذهبی، خود را نشان داد. بویژه اینکه او به هیأت‌هایی سرزد که از نگاه برخی نزدیکانش، امثال آنها مصداق هستند! این را هم بگویم، واقعیتِ پزشکیان همین تصویری است که از او می‌بینیم، اهل نمایش و شوآف بازی نیست، در مجلس نیز همین روحیه را داشت، او در میان طیف سیاسی همراهش، وجوه تمایز قابل توجهی دارد که اگر این وجوه، بر دولت او نیز حاکم شود راهگشا خواهد بود و در غیر این‌صورت، دولت چهاردهم، دچار تضاد و چالش خواهد شد. پزشکیان همچنان بر ایجاد اجماع و بر سر مسائل اصلی کشور تأکید دارد بویژه که می‌داند با این میزان رأی و اختلاف اندک آراء، درصورت تداوم کشمکش‌های داخلی، فرصت اخذ تصمیمات بزرگ از دولت گرفته می‌شود. او به فکر ترمیم شکاف‌ها و دلخوری‌های سیاسی است اما برخی اطرافیان، همچنان بر طبل تفرقه می‌کوبند و بر فعال‌سازی گسل‌های اختلاف برانگیز اصرار می‌کنند. کشور به شدت، تشنه عدالت و مردمی‌سازی واقعی حکمرانی است، تشنه‌ی کم شدن فاصله‌ها و شکاف‌های بی اعتمادی است، تشنه‌ی مقابله با الگوهای سرمایه‌داری است که با توسعه‌ی فقر و محرومیت، تمدنی به ظاهر زیبا را برای ابرسرمایه‌داران به ارمغان می‌آورد... پزشکیان آیا در عرصه انتخاب کابینه و اتخاذ سیاست‌ها، امکان تحقق سخنان خود را خواهد یافت؟ یا نگاه دیگری بر دولت چهاردهم حاکم خواهد شد؟ و یا دولت چهاردهم به آفت اختلافات داخلی (میان این رویکردهای متضاد) مبتلا می‌شود؟ بروز اختلاف رویکرد درون دولت و به تبع آن درون حاکمیت، می‌تواند کشور را آبستن التهابات سخت، تلخ و پرهزینه‌ای کند، چالش از درون، زمینه را برای درگیری‌های منطقه‌ای فراهم کرده و مسیر حرکتِ دولت را مسدود می‌کند، همانطور که حاکم شدن دیدگاه‌های عدالت‌طلبانه رئیس‌جمهور منتخب، می‌تواند راهگشا باشد. 🇮🇷https://t.me/kafesiasi 🇮🇷https://eitaa.com/kafesiasi
کدام پزشکیان؟! ✍ مهدی عسگری این روزها با دو روایت متفاوت یا متضاد از دولت چهاردهم روبرو هستیم، حال باید دید که در عمل یعنی در انتخاب کابینه و نیز اتخاذ سیاست‌ها و تصمیمات راهبردی، کدامیک به واقعیت تبدیل خواهد شد؟ پزشکیان اخیرا (و نه در دوران تبلیغات) نکاتی را درباره طرح کرد که بسیاری از سیاست‌مداران به اصطلاح اصولگرا یا انقلابی هم با این صراحت آنها را مطرح نمی‌کنند و حتی در ایام تبلیغات هم چنین تصریحی از آنها مشاهده نشد! اینها مضمون سخنان اخیر رئیس‌ دولت چهاردهم است: نمی‌توانم توسعه را به این قیمت که عده‌ای از مردم زیر چرخ‌های آن له شوند بپذیرم، من نمی‌توانم رشد اقتصادی را به هر قیمتی جلو ببرم... (درحالی که مردم از آن بهره‌ای نداشته باشند) دعوا بر سر نسبت بین و یک دعوای قدیمی است که از زمان دولت مرحوم هاشمی، کشور درگیر آن بوده است و نگاه اطرافیان دکتر پزشکیان (که با دیدگاه او تعارض دارد) در اغلب دوره‌ها بر کشور حاکم بوده است. نکته‌ی مهمی که به شدت مورد غفلت در دهه‌های اخیر بوده، سهم مردم از رشد اقتصادی بوده است، یعنی حتی در سالهایی که کیکِ اقتصاد، بزرگ شده، تنها سهم سرمایه‌داران از آن افزایش یافته و سهم عموم مردم رو به کاهش بوده است. پزشکیان درباره حاکم شدن نظام طبقاتی در حوزه سلامت و آموزش نیز بارها اعلام مخالفت کرده است یعنی او این وضعیت که فقط یک طبقه‌ی ابرسرمایه‌دار، خدمات ویژه دریافت کنند و فرصت‌ها در اختیار آنها باشد را مخالف آرمانهای انقلاب و عدالت می‌داند. اینها رویکردهای بسیار مهمی است که سالها گمشده‌ی عرصه حکمرانی ما بوده‌است (البته نه در سخن بلکه در عمل) هرچند روایت با این رویکردها، تطابق چندانی ندارد یعنی بسیاری از اعضای شورای راهبردی و کمیته‌های تخصصی، اساسا دیگاههای متضادی با رئیس‌جمهور منتخب دارند و باید دید که در عمل، بر دولت چهاردهم حاکم می‌شود؟ این نگرانی زمانی پررنگ می‌شود که پزشکیان در موارد بسیاری، موضوع را به نظر کارشناسان ارجاع داده است، از اختلاف نظر میان کارشناسان که بگذریم، سئوال اینجاست که اختلاف میان نظر اطرافیان و مشاوران دولتِ جدید با رویکردهای رئیس‌جمهور، به کجا خواهد انجامید؟ در مسائل منطقه‌‌ای نیز پزشکیان ورود خوبی را در ارتباط‌ با جبهه مقاومت داشت، بویژه پاسخ او به سيدحسن نصرالله (آن‌هم در شرایط ملتهبی که لبنان در معرض حمله نظامی قرار گرفته) بسیار تعیین‌کننده بود. صورتِ ظاهری این تضاد، در رفتن دکتر پزشکیان به هیأت‌های مذهبی، خود را نشان داد. بویژه اینکه او به هیأت‌هایی سرزد که از نگاه برخی نزدیکانش، امثال آنها مصداق هستند! این را هم بگویم، واقعیتِ پزشکیان همین تصویری است که از او می‌بینیم، اهل نمایش و شوآف بازی نیست، در مجلس نیز همین روحیه را داشت، او در میان طیف سیاسی همراهش، وجوه تمایز قابل توجهی دارد که اگر این وجوه، بر دولت او نیز حاکم شود راهگشا خواهد بود و در غیر این‌صورت، دولت چهاردهم، دچار تضاد و چالش خواهد شد. پزشکیان همچنان بر ایجاد اجماع و بر سر مسائل اصلی کشور تأکید دارد بویژه که می‌داند با این میزان رأی و اختلاف اندک آراء، درصورت تداوم کشمکش‌های داخلی، فرصت اخذ تصمیمات بزرگ از دولت گرفته می‌شود. او به فکر ترمیم شکاف‌ها و دلخوری‌های سیاسی است اما برخی اطرافیان، همچنان بر طبل تفرقه می‌کوبند و بر فعال‌سازی گسل‌های اختلاف برانگیز اصرار می‌کنند. کشور به شدت، تشنه عدالت و مردمی‌سازی واقعی حکمرانی است، تشنه‌ی کم شدن فاصله‌ها و شکاف‌های بی اعتمادی است، تشنه‌ی مقابله با الگوهای سرمایه‌داری است که با توسعه‌ی فقر و محرومیت، تمدنی به ظاهر زیبا را برای ابرسرمایه‌داران به ارمغان می‌آورد... پزشکیان آیا در عرصه انتخاب کابینه و اتخاذ سیاست‌ها، امکان تحقق سخنان خود را خواهد یافت؟ یا نگاه دیگری بر دولت چهاردهم حاکم خواهد شد؟ و یا دولت چهاردهم به آفت اختلافات داخلی (میان این رویکردهای متضاد) مبتلا می‌شود؟ بروز اختلاف رویکرد درون دولت و به تبع آن درون حاکمیت، می‌تواند کشور را آبستن التهابات سخت، تلخ و پرهزینه‌ای کند، چالش از درون، زمینه را برای درگیری‌های منطقه‌ای فراهم کرده و مسیر حرکتِ دولت را مسدود می‌کند، همانطور که حاکم شدن دیدگاه‌های عدالت‌طلبانه رئیس‌جمهور منتخب، می‌تواند راهگشا باشد. 🇮🇷 🆔 https://eitaa.com/joinchat/4093771807Cd2615e7861
🔴کدام پزشکیان؟! ✍ مهدی عسگری 🔻این روزها با دو روایت متفاوت یا متضاد از دولت چهاردهم روبرو هستیم، حال باید دید که در عمل یعنی در انتخاب کابینه و نیز اتخاذ سیاست‌ها و تصمیمات راهبردی، کدامیک به واقعیت تبدیل خواهد شد؟ 🔻پزشکیان اخیرا (و نه در دوران تبلیغات) نکاتی را درباره طرح کرد که بسیاری از سیاست‌مداران به اصطلاح اصولگرا یا انقلابی هم با این صراحت آنها را مطرح نمی‌کنند و حتی در ایام تبلیغات هم چنین تصریحی از آنها مشاهده نشد! 🔻اینها مضمون سخنان اخیر رئیس‌ دولت چهاردهم است: توسعه به این قیمت که عده‌ای از مردم زیر چرخ‌های آن له شوند را قبول نداریم رشد اقتصادی که مردم از آن بهره‌ای نداشته باشند را نمی‌خواهیم! 🔻دعوا بر سر نسبت بین و یک دعوای قدیمی است که از زمان دولت مرحوم هاشمی، کشور درگیر آن بوده است و نگاه اطرافیان دکتر پزشکیان (که با دیدگاه او تعارض دارد) در اغلب دوره‌ها بر کشور حاکم بوده است. 🔻نکته‌ی مهمی که به شدت مورد غفلت در دهه‌های اخیر بوده، سهم مردم از رشد اقتصادی بوده است، یعنی حتی در سالهایی که کیکِ اقتصاد، بزرگ شده، تنها سهم سرمایه‌داران از آن افزایش یافته و سهم عموم مردم رو به کاهش بوده است. 🔻پزشکیان درباره حاکم شدن نظام طبقاتی در حوزه سلامت و آموزش نیز بارها اعلام مخالفت کرده است یعنی او این وضعیت که فقط یک طبقه‌ی ابرسرمایه‌دار، خدمات ویژه دریافت کنند و فرصت‌ها در اختیار آنها باشد را مخالف آرمانهای انقلاب و عدالت می‌داند. 🔻اینها رویکردهای بسیار مهمی است که سالها گمشده‌ی عرصه حکمرانی ما بوده‌است (البته نه در سخن بلکه در عمل) هرچند روایت با این رویکردها، تطابق چندانی ندارد یعنی بسیاری از اعضای شورای راهبردی و کمیته‌های تخصصی، اساسا دیگاههای متضادی با رئیس‌جمهور منتخب دارند و باید دید که در عمل، بر دولت چهاردهم حاکم می‌شود؟ 🔻این نگرانی زمانی پررنگ می‌شود که پزشکیان در موارد بسیاری، موضوع را به نظر کارشناسان ارجاع داده است، از اختلاف نظر میان کارشناسان که بگذریم، سئوال اینجاست که اختلاف میان نظر اطرافیان و مشاوران دولتِ جدید با رویکردهای رئیس‌جمهور، به کجا خواهد انجامید؟ 🔻در مسائل منطقه‌‌ای نیز پزشکیان ورود خوبی را در ارتباط‌ با جبهه مقاومت داشت، بویژه پاسخ او به سيدحسن نصرالله (آن‌هم در شرایط ملتهبی که لبنان در معرض حمله نظامی قرار گرفته) بسیار تعیین‌کننده بود. 🔻صورتِ ظاهری این تضاد، در رفتن دکتر پزشکیان به هیأت‌های مذهبی، خود را نشان داد. بویژه اینکه او به هیأت‌هایی سرزد که از نگاه برخی نزدیکانش، امثال آنها مصداق هستند! این را هم بگویم، واقعیتِ پزشکیان همین تصویری است که از او می‌بینیم، اهل نمایش و شوآف بازی نیست، در مجلس نیز همین روحیه را داشت، او در میان طیف سیاسی همراهش، وجوه تمایز قابل توجهی دارد که اگر این وجوه، بر دولت او نیز حاکم شود راهگشا خواهد بود و در غیر این‌صورت، دولت چهاردهم، دچار تضاد و چالش خواهد شد. 🔻پزشکیان همچنان بر ایجاد اجماع و بر سر مسائل اصلی کشور تأکید دارد بویژه که می‌داند با این میزان رأی و اختلاف اندک آراء، درصورت تداوم کشمکش‌های داخلی، فرصت اخذ تصمیمات بزرگ از دولت گرفته می‌شود. 🔻او به فکر ترمیم شکاف‌ها و دلخوری‌های سیاسی است اما برخی اطرافیان، همچنان بر طبل تفرقه می‌کوبند و بر فعال‌سازی گسل‌های اختلاف برانگیز اصرار می‌کنند. 🔻کشور به شدت، تشنه عدالت و مردمی‌سازی واقعی حکمرانی است، تشنه‌ی کم شدن فاصله‌ها و شکاف‌های بی اعتمادی است، تشنه‌ی مقابله با الگوهای سرمایه‌داری است که با توسعه‌ی فقر و محرومیت، تمدنی به ظاهر زیبا را برای ابرسرمایه‌داران به ارمغان می‌آورد... 🔻 پزشکیان آیا در عرصه انتخاب کابینه و اتخاذ سیاست‌ها، امکان تحقق سخنان خود را خواهد یافت؟ یا نگاه دیگری بر دولت چهاردهم حاکم خواهد شد؟ و یا دولت چهاردهم به آفت اختلافات داخلی (میان این رویکردهای متضاد) مبتلا می‌شود؟ 🔻بروز اختلاف رویکرد درون دولت و به تبع آن درون حاکمیت، می‌تواند کشور را آبستن التهابات سخت، تلخ و پرهزینه‌ای کند، چالش از درون، زمینه را برای درگیری‌های منطقه‌ای فراهم کرده و مسیر حرکتِ دولت را مسدود می‌کند، همانطور که حاکم شدن دیدگاه‌های عدالت‌طلبانه رئیس‌جمهور منتخب، می‌تواند راهگشا باشد. 🇮🇷
🔴 چرا حکم بازداشت نتانیاهورا کافی نمی‌دانند؟ 💢در دیدار روز گذشته رهبر معظم انقلاب با بسیجیان و اقشار مختلف مردم، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در بخشی از سخنان خود فرمودند؛ "حکم بازداشت نتانیاهو کافی نیست، باید حکم اعدام نتانیاهو و سران رژیم صهیونیستی صادر شود". 🔺این دیدگاه رهبر معظم انقلاب در خصوص نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به عنوان جنایتکار جنگی، به اصول محوری عدالت اسلامی، حفظ حقوق انسانی، و ماهیت جنایات رژیم صهیونیستی برمی‌گردد. برای تحلیل این موضع‌گیری، می‌توان آن را در سه محور؛ فقهی-اخلاقی، حقوقی-بین‌المللی، و سیاسی-ژئوپلیتیکی بررسی کرد: ▫️۱. فقهی-اخلاقی در نگاه اسلامی، جنگی باید به گونه‌ای باشد که هم باشد و هم را به معنای واقعی اجرا کند. جنایات نتانیاهو، مانند قتل عام زنان، کودکان و مردم بی دفاع غزه و لبنان، تخریب منازل و نقض مستمر حقوق بشر، در چارچوب ظلم آشکار و جنایات کبیره قرار می‌گیرد. از منظر فقهی، مجازات اعدام در مواردی که جان‌های بی‌گناه بسیاری گرفته شده، امری متناسب با سطح جنایت است. لذا چنین مجازات‌هایی، علاوه بر اجرای عدالت، باید بیشتری برای جلوگیری از تکرار داشته باشند. ▫️۲. حقوقی-بین‌المللی   دادگاه‌های بین‌المللی، از جمله دیوان کیفری بین‌المللی، به دلیل وابستگی و تأثیرپذیری از قدرت‌های غربی، اغلب نمی‌توانند عدالت حقیقی را اجرا کنند. حکم بازداشت، اگرچه قدمی در راستای شناسایی جنایات نتانیاهو است، اما به دلیل ضعف ضمانت اجرایی و تأثیر لابی‌های صهیونیستی، نمی‌تواند کافی باشد. تجربه نشان داده است که بسیاری از مجرمان جنگی رژیم صهیونیستی، حتی پس از صدور احکام بین‌المللی، از مصونیت برخوردار بوده‌اند. بنابراین، تأکید رهبر معظم انقلاب بر اعدام، پاسخی به ناکارآمدی ساختارهای حقوقی موجود است. ▫️۳. سیاسی-ژئوپلیتیکی نتانیاهو به عنوان یکی از معماران اصلی سیاست‌های توسعه‌طلبانه و خشونت‌بار رژیم صهیونیستی، نقشی محوری در بی‌ثباتی منطقه داشته است. رهبر معظم انقلاب بر این باورند که اقدامات او نه تنها علیه مردم فلسطین، بلکه علیه امنیت منطقه‌ای و نظم بین‌المللی است. از این رو، حذف چنین فردی از صحنه سیاسی، نه فقط یک مجازات فردی، بلکه اقدامی راهبردی برای جلوگیری از ادامه سیاست‌های تجاوزکارانه آن است. 🔺 بنابراین موضع‌گیری رهبر معظم انقلاب نشان‌دهنده‌ی نگاه جامع و چندوجهی به مسئله است. از دید ایشان، عدالت اسلامی و حفظ کرامت انسانی، فراتر از ملاحظات حقوقی بین‌المللی، نیازمند اقدام قاطع و عبرت‌آموز است. حکم اعدام نتانیاهو نه تنها برای اجرای عدالت در حق قربانیان، بلکه به عنوان قاطع برای جنایتکاران دیگر نیز ضروری است.        با ما همراه باشید @Dr_bavir
بر این اساس ما سه قرائت از اسلام داریم: 1️⃣ اسلام مدرن نام اسلام را دارد ولی با اندیشه‌های همچون و همراه است. 2️⃣ اسلام متحجر این اسلام نیز گمان می‌کند اسلام مسائل بشر معاصر را همچنان با همان سبک و سیاق و ابزارهای گذشته حلّ می‌کند. 3️⃣ اسلام عقلانی این اسلام به مسائل بشر معاصر توجه دارد و باور دارد که مسائل جهان امروز را بایستی با راه‌حل‌های مناسب و به‌روز حلّ کرد. با این حال به هر تجددی تن نمی‌دهد چراکه گاهی تجدد به ظلم و فساد منجر می‌شود. 🌱 @andishehrezvan_official
اسلام و دو لبه تیغ 🔹وكَذَٰلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا 🔸اسلام در مسیر تعالی و بشر و پاسخگویی نیازهای زمانه بشر کارآمد است 🔺ولی در عین حال با تجدد و مدرنیته‌ای که منجر به سلطه‌گری و ظلم و تعدی شود، همراه نیست ▪️بدین جهت بایستی اسلام را در میانه افراط و تفریط تصویر کرد 🔸افراط ناشی از جهالت که منجر به اضمحلال اسلام در مدرنیته و تن دادن به همه تعدی‌ها می‌شود 🔸تفریط ناشی از جمود که منجر به عقب‌ماندگی مسلمانان می‌شود. 📌جهالت و جمود، دو لبه تیغ برای اسلام می‌باشند. 🌱 @andishehrezvan_official
💢مبعث، طلوع از افق وحی است 🔸جهانی که در غفلتِ جهل و استضعاف دست‌وپا می‌زد، با فروغ از غار حرا روشن شد. مبعث، نه فقط یک بعثت فردی، بلکه برانگیختن انسان برای قیام در برابر ظلم، استکبار و بی‌عدالتی بود. رسول خاتم (صلوات الله علیه) در اولین گام‌های رسالت، با پیام ، و ، مردمان خسته از تحقیر و تبعیض را به صفوف در برابر نظام‌های ستمگر زمان خود دعوت کرد. 💢امروز، در عصر و مواجهه با ابزارهای پیچیدهی استضعاف فکری و سیاسی، پیام بعثت بیشتر از همیشه روشن است، و مقاومت، زاده این پیام جاودان است. حرکتی برخاسته از ایمان به خالق و باور به کرامت انسان، که مرزهای زمان و مکان را درنوردیده است. از مقاومت پیامبر اسلام(ص) در برابر مشرکان قریش، تا ایستادگی مردمان ، و در برابر نظام سلطه، همه امتداد یک خط روشن‌اند، خطی الهی که انسان را برای مقاومت و مبارزه در مسیر حق رهبری می‌کند. 💢امروز باید پژواک همان "اقرأ ای" باشند که پیامبر اسلام در غار حرا شنید. همان پیامی که دعوت به ، و قیام برای حق بود. مبعث، آغاز جنبشی برای آزادی بود، امروز نیز مقاومت، ادامه همان پیام است؛ مقاومتی که هم به اعتقاد دارد، و هم اندیشه، علم و را ابزار مبارزه می‌داند. 💠عید مبعث، بر همه آزادگان جهان مبارک باد.        با ما همراه باشید @Dr_bavir