eitaa logo
جهادگران تبیین بسیج
3.5هزار دنبال‌کننده
7.5هزار عکس
1.9هزار ویدیو
3.3هزار فایل
کانال تحلیلی ویژه هادیان ، اساتید و سخنرانان بسیج سراسر کشور پل ارتباطی با ادمین @Maahdeyar313
مشاهده در ایتا
دانلود
رفته بود . قرار داشت با پوتین، تا رئیس جمهور برسد وقت اذان شد. حاجی هم بلند شد. و اقامه اش را گفت، صدایش ‌پیچید توی سالن، بعد هم ایستاد به نماز! همه نگاهش ‌می‌کردند. می‌گفت در طول عمرش همچین لذتی از نبرده بوده. پایان نماز پیشانی‌اش را گذاشت روی مهر. به خدای خودش ‌گفت: «خدایا این بود کرامت تو ، یه روزی توی کاخ کرملین برای نقشه ‌می کشیدند ، حالا منِ اومدم اینجا نماز خوندم.» راوی: ابراهیم شهریاری 📚 سلیمانی عزیز، انتشارات حماسه یاران ص ۱۰۹ شادی روح 🌹سردار بزرگ حاج قاسم سلیمانی🌹 صلوات 🇮🇷 🌷🌷 @shohada_kaysar
🔰روابط تهران و مسکو به کدام سو می‌رود؟ 🔹با نزدیک شدن به پایان جنگ و کاهش تنش میان غرب و ، گمانه‌زنی‌های زیادی درباره آینده روابط ایران و روسیه مطرح می‌شود. بسیاری از تحلیلگران با توجه به امضای معاهده مشترک بین دکتر پزشکیان و ولادیمیر پوتین نسبت به گسترش روابط در آینده‌ای نزدیک خوش‌بین هستند، برخی دیگر از کارشناسان نظر دیگری دارند و با توجه به رویکرد دولت به روسیه، درباره آینده روابط تهران و مسکو اظهار نگرانی می‌کنند؛ بررسی سند همکاری مشترک ایران و روسیه و مقایسه آن با شرایط کنونی روابط آمریکا و روسیه می‌تواند چشم‌اندازی منطبق بر واقعیت را پیش روی ما قرار دهد. 🔹نکته مهم و البته قابل تأمل این معاهده آن است که هیچ‌یک از دو کشور هیچ‌گونه الزام برای اجرای مفاد آن ندارند. به‌عبارت بهتر، این توافق به‌ویژه در حوزه‌های امنیتی و نظامی فاقد تعهد دو طرفه اجرایی است. دو کشور صرفاً متعهد شده‌اند که در صورت تهاجم به یکی از طرفین، با کشور متخاصم همکاری نکنند. این وضعیت چندان شبیه به یک اتحاد استراتژیک نیست. از سوی دیگر، هرچند ایران، به‌ویژه در سال نخست جنگ اوکراین، با روسیه همراهی داشت، اما در بعد اقتصادی نتوانست جایگزین شرکای پیشین روسیه، همچون ترکیه و امارات، شود و حجم مبادلات میان دو کشور چنان که انتظار می‌رفت افزایش چشم‌گیری نیافت و همچنان نیز در جایی مابین ۴ تا ۵ میلیارد دلار در حال نوسان است. در نتیجه، احتمالاً روسیه نیز سطح انتظارات خود از ایران را کاهش داده است؛ بااین‌حال، نمی‌توان از تلاش‌های اخیر ایران برای ورود به بازارهای اوراسیا و یکپارچه‌سازی سیستم‌ بانکی دو کشور چشم‌پوشی کرد. این اقدامات اگرچه مثبت بوده‌اند، اما هنوز آورده‌ای مشترک و قابل‌توجه برای دو طرف نداشته‌اند. 🔹دیگر عامل مهم در آینده روابط ایران و روسیه، نقش کشورهایی مانند رژیم صهیونی، امارات و عربستان سعودی است. یکی از مطالبات ایران در رابطه با روسیه، تأمین و انتقال تجهیزات نظامی پیشرفته است؛ مسئله‌ای که به‌شدت موجب نگرانی کشورهای حوزه خلیج فارس و تل آویو شده است و طبیعتاً آنها از هر فرصتی و با استفاده از لابی‌های قدرتمند خود در مسکو برای جلوگیری از چنین تبادلاتی استفاده خواهند کرد. در این زمینه توجه به این نکته می‌تواند جالب توجه باشد؛ سال گذشته، در اوج جنگ اوکراین، روسیه و کره شمالی پیمانی سخت‌ و محکم برای دفاع مشترک در صورت حمله به یکی از طرفین امضا کردند. بسیاری از کارشناسان پیش‌بینی می‌کردند که روسیه گام بعدی را در جهت امضای توافقی مشابه با ایران بردارد، اما این امر تاکنون محقق نشده است. شاید مهم‌ترین دلیل آن، سطح بالای تنش میان ایران، رژیم صهیونی و آمریکا بود. روسیه به‌وضوح تمایلی ندارد که در شرایطی که خطر درگیری مستقیم میان این کشورها بالاست، خود را زیر بار چنین تعهداتی ببرد. اکنون، با احتمال کاهش تخاصم میان روسیه و آمریکا، باید منتظر ماند و دید که ایران در برابر آمریکا و رژیم اشغالگر صهیونی چه سیاستی اتخاذ خواهد کرد؛ سیاستی که بی‌تردید تأثیر مستقیمی بر آینده روابط ایران و روسیه خواهد داشت. ✍️ دکتر رضا صارمی ┅┅ جهادگران تبیین بسیج🔸┅┅┄ 🌍 @jahadgarantabyinn
🔰سفر راهبردی عراقچی به مسکو 🔹«سیدعباس عراقچی» وزیر خارجه ایران، در سفر اخیر خود به مسکو با مقامات ارشد ، از جمله «سرگئی لاوروف» وزیر خارجه و «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور این کشور دیدار کرد. این سفر که در وضعیت حساس منطقه‌ای و بین‌المللی انجام شد، چهار محور کلیدی را در بر می‌گرفت که هر یک از ابعاد استراتژیک ویژه‌ای برخوردار است. ۱. انتقال پیام رهبری: یکی از اهداف اصلی این سفر، انتقال پیام مکتوب رهبر معظم انقلاب به ولادیمیر پوتین بود. این اقدام در چارچوب دیپلماسی سطح بالای دو کشور و در ادامه سند همکاری ۲۰ ساله امضا شده در سفر شهید رئیسی به روسیه در سال ۲۰۲۲ صورت گرفت. محتوای این پیام که احتمالاً بر ضرورت گسترش همکاری‌های امنیتی، اقتصادی و فناوری تأکید داشته است، در حالی که همکاری‌های دو کشور در سطح بالایی قرار دارد منتقل شد. این هم‎سویی، به ویژه پس از تشدید تحریم‌ها علیه ایران و جنگ اوکراین، از اهمیت حیاتی برخوردار شده است.  ۲. پرونده هسته‌ای: نقش محوری روسیه؛ برنامه ایران یکی از محورهای اصلی مذاکرات بود. این گفت‌وگوها در حالی انجام شد که «رافائل گروسی» مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، خواستار شفاف‌سازی بیشتر ایران درباره فعالیت‌های هسته‌ای شده بود. روسیه به عنوان عضو دائم شورای امنیت و حامی سنتی ایران می‌تواند در چند سطح عمل کند: ـ ایفای نقش میانجی در مذاکرات هسته‌ای ـ تعدیل فشارهای غرب از طریق وتوی احتمالی در شورای امنیت؛ ـ حمایت فنی از برنامه هسته‌ای ایران. لاوروف نیز در این زمینه تحریم‌های آمریکا را «غیرقانونی» خوانده و بر ضرورت همکاری‌های فنی تأکید کرده است.  ۳. بحران سوریه: بررسی وضعیت از دیگر موضوعات کلیدی این مذاکرات بود. ایران و روسیه به عنوان دو حامی اصلی «بشار اسد» نقش تعیین‌کننده‌ای در ثبات این کشور داشته‌اند. عراقچی پیش از این هشدار داده بود که ناآرامی‌های سوریه می‌تواند امنیت عراق و دیگر کشورهای منطقه را تحت تأثیر قرار دهد. هماهنگی دو کشور در این حوزه شامل مقابله با تهدیدهای تروریستی، حمایت از اقلیت‌های قومی و مذهبی و جلوگیری از گسترش ناآرامی‌ها به دیگر کشورهای منطقه‌ می‌شود.   ۴. قفقاز و دریای خزر: تحولات قفقاز جنوبی و دریای خزر پس از جنگ اهمیت ویژه‌ای یافته است. ایران با طرح کریدور خلیج فارس-دریای سیاه به دنبال کاهش وابستگی به ترکیه در تجارت با اروپا، کاهش هزینه‌های حمل‎ونقل و تقویت جایگاه خود به عنوان «هاب ارتباطی منطقه‌ای»است. این ابتکار می‌تواند موازنه قدرت در منطقه را تغییر دهد. هماهنگی با روسیه در مدیریت تنش‌های قفقاز جنوبی، به ویژه در مناقشه آذربایجان و ارمنستان، از دیگر موضوعات مورد بحث بود. سفر عراقچی به مسکو نشان‌دهنده تلاش دو کشور برای ارتقای همکاری‌های موقت به اتحاد استراتژیک بلندمدت، ایجاد بلوک در مقابل هژمونی غرب و تقویت هماهنگی در بحران‌های منطقه‌ای‌ است.  ✍ مصطفی علیجان‌زاده ┅┅ 🔸جهادگران تبیین بسیج🔸┅┅┄ 🌍 @jahadgarantabyinn
🔰فرصتی برای آتش‌بس یا مانور دیپلماتیک؟ 🔹مذاکرات جدید روسیه و اوکراین در استانبول، با حضور مقامات ارشد دو طرف آغاز شده است. این دور از گفت‌وگوها که با میانجی‌گری ترکیه برگزار می‌شود، بر آتش‌بس موقت و مسائل انسانی متمرکز است. این نخستین بار در سه سال اخیر است که و در قالب مذاکرات مستقیم با میانجی‌گری ترکیه شرکت می‌کنند. روسیه توسط ولادیمیر میدینسکی (مشاور پوتین) و اوکراین توسط رستم عمروف (وزیر دفاع) نمایندگی می‌شود. حضور مقامات آمریکایی مانند مارکو روبیو و نقش ترکیه به‌عنوان میزبان، ابعاد پیچیده‌ای به گفت‌وگوها افزوده است. ترکیه با حفظ روابط اقتصادی و نظامی با اوکراین و هم‌زمان همکاری با روسیه در حوزه انرژی، سعی دارد خود را به‌عنوان میانجی بی‌طرف اما تأثیرگذار معرفی کند. 🔸عدم حضور پوتین در این مذاکرات نشانگر آن است که روسیه ممکن است نخواهد با حضور رهبر خود، اهمیت ویژه‌ای به این مذاکرات بدهد تا در صورت شکست، هزینه سیاسی کمتری پرداخت کند. ضمن آن‌که احتمال دارد مسکو ترجیح دهد با ادامه فشار نظامی، اوکراین را به پذیرش شرایط خود وادار کند و مذاکرات صرفاً ابزاری برای کاهش محکومیت‌های بین‌المللی باشد. 🔹محورهای اصلی این گفت‌وگوها عبارت‌اند از: ▪️آتش‌بس ۳۰ روزه: در صورت توافق، می‌تواند زمینه‌ساز تبادل اسرا، تخلیه غیرنظامیان و ارسال کمک‌های انسان‌دوستانه باشد. ▪️مسائل انسانی: اوکراین بر آزادی شهرهای محاصره‌شده مانند ماریوپل تأکید دارد، اما روسیه ممکن است از این موضوع به‌عنوان اهرم فشار استفاده کند. ▪️موضوعات فنی: شامل خطوط ارتباطی، بازگشت آوارگان و امنیت نیروهاست. 🔸البته اختلافات اساسی حل‌نشده همچنان وجود دارد. روسیه خواهان به‌ رسمیت‌ شناختن حاکمیت خود بر کریمه و خودمختاری دونباس است، در حالی که اوکراین این خواسته‌ها را نقض تمامیت ارضی خود می‌داند. اوکراین خواستار تضمین‌های بین‌المللی برای جلوگیری از تکرار تهاجم است، اما روسیه مخالف عضویت اوکراین در ناتو است. با حضور غیرمستقیم در مذاکرات، به‌دنبال جلوگیری از امتیازات یک‌جانبه به روسیه است. اردوغان هم با میزبانی این گفت‌وگوها، در پی تقویت جایگاه خود به‌عنوان قدرت دیپلماتیک منطقه‌ای و متعادل‌سازی روابط با غرب و روسیه است. 🔹در کوتاه‌مدت، احتمال توافق بر سر آتش‌بس وجود دارد، زیرا روسیه ممکن است بخواهد با کاهش شدت جنگ، نیروهای خود را تجدید سازمان کند یا فشار تحریم‌ها را کاهش دهد. اوکراین هم نیازمند زمان برای تقویت دفاع و جلب حمایت بیشتر غرب است. اما در بلندمدت، تا زمانی که اختلافات اساسی بر سر حاکمیت ارضی و امنیت حل نشود، دستیابی به صلح پایدار بعید به نظر می‌رسد. 🔸مذاکرات استانبول می‌تواند گامی کوچک به‌سوی کاهش خشونت‌ها باشد، اما با عدم حضور پوتین و اختلافات عمیق دو طرف، بعید است به راه‌حلی نهایی منجر شود. نقش ترکیه و آمریکا نیز، اگرچه مهم است، اما تا زمانی که روسیه به‌دنبال تغییر مرزهای اوکراین و اوکراین مصمم به بازپس‌گیری سرزمین‌های اشغالی است، چشم‌انداز روشنی برای صلح وجود ندارد. ✍ مصطفی علیجان‌زاده ┅┅ 🔸جهادگران تبیین بسیج🔸┅┅┄ 🌍 @jahadgarantabyinn