«جنگل آسفالت» از نظر فرم واقعاً خوب است. داستان پرکششی دارد که البته بعضی جاها ضربانش می‌افتد ولی سریع هم به هوش می‌‌آید. دیالوگ‌هایش هم درست و دلنشین است. با اینکه تعداد شخصیت‌های داستان زیاد است ولی هم شخصیت‌پردازی‌ها عالی و باورپذیر است و هم بازی اکثر بازیگران. اگر بازی نه‌چندان جالب علیرضا جعفری (امیر) و بازی تکراری و آشنای نوید محمدزاده را کنار بگذاریم، تیمورتاش به‌خوبی توانسته از بازیگرانش بازی بگیرد؛ از فرشته حسینی در نقش یک دختر نچسب، مرجان اتفاقیان در نقش عاشق آویزان، امیر جعفری، آزاده صمدی و ریما رامین‌فر تا مریلا زارعی در نقش یک مادر معتاد بیمار. همچنین موسیقی فیلم و تیتراژ با آن نام‌گذاری‌های خلاقانه‌ی هر قسمت از ویژگی‌های مثبت این سریال است. پایان غیرمنتظره و البته مبهم فیلم هم آخرین برگ برنده‌اش است و مخاطب را برای فصل دوم تشنه نگه می‌دارد. متن کامل ریویوی سریال جنگل آسفالت و سایر مطالب پرونده هزار و یک سریال را اینجا بخوانید. #جنگل_آسفالت #پژمان_تیمورتاش #هزار_و_یک_سریال #مجله_میدان_آزادی #سریال 2⃣9⃣2⃣ @azadisqart