eitaa logo
قرارگاه راهبردی جوانان مومن و انقلابی🇮🇷
8.8هزار دنبال‌کننده
7هزار عکس
3.6هزار ویدیو
339 فایل
امام خامنه ای:کارباید تشکیلاتی باشد. کادر سازی کار تشکیلاتی مطالبه گری تربیت نیرو در طراز انقلاب ✔رسانه تحلیلی خبری قرارگاه راهبردی جوانان مومن و انقلابی ارتباط با کانال @sharheaani ادمین تبادل و تبلیغ @aghiigh313
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از 
ده یادآوری برای همه کسانی که میخواهند تربیت کنند: ۱. هيچ‌وقت در گروه از "این کار را بكن و آن کار را نكن" سخن نمي‌گوييم. ۲. دينداري را با سخت‌گيری به بچه‌ها تحميل نمي‌كنيم. ۳. با كمك سه عنصر ، و ، “رفاقت” را به اعضای گروه هديه مي‌كنيم. ۴. تلاش مي‌كنيم تا روحيات، انديشه‌ها، آرزوها و احساسات مخاطبانمان را بشناسيم. ۵. با لحن قيم مآبانه و بزرگ‌منشانه با آنان سخن نمي‌گوييم. ۶. با ديدن ظاهر افراد در مورد آنها قضاوت منفي نمي‌كنيم. ۷. به شخصيت آنها بهاء مي‌دهيم و سخنانشان را مي‌شنويم. ۸. جلوه‌هاي زيباي دينداري و الگوهاي عملي همسو با جاذبه‌هاي فطري جوانان و نوجوانان را به آنها معرفی مي كنيم. ۹. دين را مخالف شادي، نشاط، زندگي و سرزندگي معرفي نمي‌كنيم. ۱۰. شيوه برخوردمان با آمرانه نيست. مربی محور؛ یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed
هدایت شده از 
محتوا در تربیت محتوای تربیت فقط به معنای متن نیست. و هم جزء است؛ اگر مربی در یک گروه تربیتی متن محور نبود و به تناسب مخاطبین و شرایط جلسات را پیش برد به معنای بی محتوایی نیست روش و قالب کار تربیتی متفاوت است. آموزش هم لازم است ولی کافی نیست... مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی @morabi_masjed
چگونه متربیان را به شنیدن مباحث دینی ترغیب کنیم؟ یکی از مشکلات عمده طرح مسائل دینی و اخلاقی در گروه های تربیتی آن است که مخاطبان نوعاً گمان می کنند این مباحث را قبلاً شنیده اند و به قول معروف" گوش شان از این حرف ها پر است". اگر شما به عنوان یک با این مشکل روبرو هستید و اعضای گروه، میل و رغبت کافی برای شنیدن حرف های شما را ندارند نکات ذیل را به دقت مطالعه بفرمایید: 🔹اول آنکه بدانید نوجوانان و جوانان  به طور فطری و بر اساس یک گرایش درونی به آموزه های دینی و اخلاقی علاقه مندند اما حوصله شنیدن مباحث تکراری، خشک، بی روح و کلیشه ای را ندارند، پس مباحث شان را به گونه ای در جمع مطرح کنید که با نیازهای فطری و درونی جمع گره بخورد. 🔹دوم آنکه در مسیر تربیت دینی، مربی باید لزوماً به انجام سه مرحله مهم و اساسی توجه داشته باشد: اول بسترسازی، دوم آموزش و سوم عمل به تکلیف یا همان رفتارسازی. در مرحله بستر سازی مربی باید از قبل و طبق طرحی مدون به آماده سازی مخاطب برای پذیرش آموزه های دینی بپردازد در این مرحله آشنا سازی متربیان با مفاهیم دینی و ضرورت فراگیری آن بسیار حایز اهمیت است. پس از آن نوبت به آموزش می رسد که این مرحله را می توان معادل" تبیین دین" دانست. در این مرحله، مربی سعی می کند به تغییر نگرش افراد بپردازد و به اصطلاح ایمان را در جان و دل آنان وارد نماید. و درنهایت در این دسته بندی آموزشی، مرحله سوم فرآیند تربیت دینی در افراد، عمل کردن به آموزه های دینی یا همان سلوک رفتاری است. بنابراین اگر مربی، قبل از بسترسازی مناسب (در مرحله اول) به آموزش بپردازد و بدون آموزش (مرحله دوم) انتظار عمل کردن را از مخاطب داشته باشد راه به بیراهه رفته است. 🔹وسوم آنکه اگر می خواهید اعضای گروه را برای شنیدن مباحث دینی و اخلاقی ترغیب نمایید لازم است با هدف رغبت انگیزی در مخاطبان، نکات و توصیه های ذیل را در طرح مسائل این چنین به کار ببندید: 🔸شروع بحث با طرح یک سؤال باشد، به گونه ای که مخاطب را به تأمل وادار کند و اهمیت موضوع برایش آشکار شود. 🔸طرح موضوع به شیوه ای جذاب و تازه با بکارگیری ابزارهای هنری یا وسائل کمک آموزشی نوین همچون پاورپوینت و امثال آن، صورت پذیرد. 🔸اعلام دقیق مدت زمان جلسه و تقسیم آن به دو بخش گفتگوی طرفینی و جمع بندی نهایی توسط مربی 🔸تأیید، تشویق و هدایت مباحث اعضای گروه به سمت و سویی که احساس رضایت مندی در جمع حاصل شود. 🔸استفاده از نکات علمی، به روز و جدید در جمع بندی نهایی توسط مربی و یا در خلال صحبت های اعضاء به گونه ای که مخاطب را تشنه شنیدن حرف های پایانی شما نماید. معنای این سخن آن است که اگر بر فرض کسی ادعا کند همه این حرف ها را نشنیده است هنوز در مرحله اول متوقف مانده و لازم است در ادامه به فهم، باور و عمل در این باره دست یابد. مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینے @morabi_masjed
شرح یک مسئله مهم در کار فرهنگی 👈 منوط دانستن کار تربیتی به پول و امکانات 🔺شرح مسئله: به گمان بعضی از افراد، بدون پول و امکانات جریان فرهنگی حتماً محتوم به شکست خواهد بود و کار کردن با دست خالی و بدون حمایت مسئولان حتی در مخیله ی این افراد نیز نمی گنجد. 🔺پاسخ : اولاً در این خصوص تجربه ثابت کرده است که در مساجد و مجموعه های مدل و موفق کشور، هیچ وقت پول و امکانات حرف اول را نزده است بلکه در این مجموعه ها، پیشرفت کلی جریان کار، بیش از همه، مرهون ایثار، مجاهدت و دلسوزی جوانان پرشور، مومن و انقلابی بوده است. ثانیا برای انجام این کار مهم، ما نیز معتقدیم که در مقابل بودجه های کنگره آمریکا در مقابله با اسلام، نباید به صورت قطره چکانی و کمیته امدادی از فعالیت های فرهنگی_تربیتی جامعه حمایت کرد اما فرض را بر این بگذارید که یک سال بودجه های فرهنگی کشور قطع شود آیا در این صورت، شما حاضرید مجموعه خود را تعطیل کنید و کار فرهنگی نکنید؟ البته حقیقت امر آن است که مسئله بودجه، برای انجام کار فرهنگی، مسئله بسیار مهمی است، تسهیل کننده و تسریع کننده امور است اما اگر پول نبود که نباید کار را متوقف کنیم. بلکه مهم در این خصوص این است که ما بتوانیم با این کار باری از دوش نظام برداریم آن هم به صورت و خودکفا، نه آنکه خدای نکرده، باری بر روی دوش نظام باشیم. بنابراین هنر مربیان و فعالان فرهنگی و تربیتی در مجموعه های مختلف آن است که بتوانند در مدت زمانی کوتاه، مجموعه را به لحاظ نیازهای مادی خودکفاء نماید، تا حدودی به استقلال برساند و بتواند صرف نظر از کمک ها و حمایت های برون تشکلی قادر به ادامه حیات فرهنگی و تربیتی مؤثر و مفید در تشکل متبوعش باشد. مربی محور، نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیتی دینی @morabi_masjed
علت دین گریزی جوانان 🔴چرا برخی جوانان دین گریز هستند؟ قبل از بیان جواب، توجه به این نکته لازم است که دین گریزی عده ای از جوانان نباید ما را نسبت به قشر جوان بدبین کند و این حقیقت که نسل جوان امروز ما در طول تاریخ، بی نظیر است را از نظر بیندازد. در حال حاضر، جوانان ما از درک بسیار بالایی در امور دینی برخوردار هستند و گرایش بسیار زیادی به معنویت دارند و شاهد بر این مدعا آمار روزافزون ورود به حوزه های علمیه، استقبال روبه رشد از مراسم اعتکاف و... است. دین گریزی، در طول تاریخ همواره جزو دغدغه های بزرگان دین بوده و این مسأله به جوانان اختصاص ندارد؛ بلکه به همه اقشار و سنین مربوط می شود وعلل زیادی می تواند داشته باشد. در ایجا به تعدادی از این عوامل اشاره می شود: 1⃣ گاهی دین گریزی معلول جهل به دین است، اگر انسان، دین حقیقی را که اسلام الهی است از طریق قرآن و اهل بیت علیهم السلام بشناسد و خود هم خواهان خوشبختی دنیا و آخرت خود باشد، از دین گریزی دست برمی دارد. 2⃣ گاهی دین گریزی معلول عملکرد خشن خانواده های دیندار در دینداری است؛ خانواده هایی که بددین و دیندار بدی هستند سبب دین گریزی نسل خود می باشند. 3⃣ گاهی سبب دین گریزی، عملکرد زشت بعضی مدّعیان تولی و حکومت است که نام اسلام را یدک می کشند؛ افراد ضعیف الإراده و ناآگاه وقتی عملکرد زشت آنها را می بینند، دین گریز می شوند. وچه نیکوست اگر دین گریزان و به ویژه جوانان دین گریز، به جای این که معیار عدم پذیرش دین را خانواده خشونت گرا، یا مدّعیان دینداری و حکومت دینی قرار دهند، کتاب خدا، قرآن مجید و فرهنگ اهل بیت علیهم السلام و روش دینداران واقعی و معتدل و مستقیم را معیار و میزان برای پذیرفتن دین قرار دهند و از دین گریزی که سبب خرابی دنیا و آخرت است بگریزند. 4⃣ روشهای نادرست در آموزش دینی در دوران کودکی و نوجوانی؛ ضعف و سستی بنیانهای دینی در برخی از خانوادهها که منجر به عدم تربیت و پروش صحیح جوانان شده است. غفلت والدین از تربیت دینی فرزندان و عدم توجه آنها به مسائل معنوی و صرف تمام سعی خود در برطرف کردن نیازهای مادی باعث می شود که فرزندان، بدون داشتن اعتقادات صحیح و محکم رشد کرده و وارد اجتماع شوند و به همین خاطر در مقابل مفاسد و انحرافات موجود در جامعه هیچگونه مصونیتی نداشته باشند و با فراهم شدن زمینه گناه در آن وارد شوند. 5⃣ تبلیغات سوء دشمنان و ایجاد و القای شبهه درباره دین که گاهی پاسخ آن را ندیده اند و در ذهن برخی جای گرفته است؛ این امر گاهی در غالب تهاجم فرهنگی و تولیدات فرهنگی و فیلم و ماهواره و ... بوده و گاهی نیز از طریق القای شبهاتی که به نظر آنها دین درباره آنها پاسخی ندارد. 6⃣ عملکرد منفی و نامطلوب بعضی از دستگاههای فرهنگی در سالهای اخیر و میدان دادن به افراد و عناصر غیرمعتقد به نظام اسلامی، و ترویج فرهنگ غربی از سوی آنان 7⃣ کمکاری نیروها و دستگاههای انقلابی در تولید برنامههای سالم و جذاب و مفیدی که بتواند اوقات فراغت جوانان را پر کند و آنان را از توجّه به برنامههای ضد اخلاقی و فاسد فرهنگ بیگانه باز دارد؛ 8⃣ کم کاری در انتقال ارزشها توسط دستگاههای فرهنگی، از نسل های اوّل به دوم و سوم؛ هرچند این انتقال تا حدّی توسط خود نسل اول و دوم و سوم محقق شده و تصمیم گیری های صحیح در بزنگاه ها از نتایج این انتقال ارزش هاست، لکن ظرفیت کار بیش از اینهاست. البته نسل جدید از جهت شعور و شعار بسیار فراتر و عمیق تر از نسل اوّل در صحنه بوده و شاهد آن رشد در عرصه های مختلف فرهنگی و اجتماعی و علمی و سیاسی و... می باشد و همیشه عدّه ای در این صحنه ها به نقطه مطلوب نمی رسند که کار جدی تری را می طلبد. مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
چگونه متربیان را به شنیدن مباحث دینی ترغیب کنیم؟ یکی از مشکلات عمده طرح مسائل دینی و اخلاقی در گروه های تربیتی آن است که مخاطبان نوعاً گمان می کنند این مباحث را قبلاً شنیده اند و به قول معروف" گوش شان از این حرف ها پر است". اگر شما به عنوان یک با این مشکل روبرو هستید و اعضای گروه، میل و رغبت کافی برای شنیدن حرف های شما را ندارند نکات ذیل را به دقت مطالعه بفرمایید: 🔹اول آنکه بدانید نوجوانان و جوانان  به طور فطری و بر اساس یک گرایش درونی به آموزه های دینی و اخلاقی علاقه مندند اما حوصله شنیدن مباحث تکراری، خشک، بی روح و کلیشه ای را ندارند، پس مباحث شان را به گونه ای در جمع مطرح کنید که با نیازهای فطری و درونی جمع گره بخورد. 🔹دوم آنکه در مسیر تربیت دینی، مربی باید لزوماً به انجام سه مرحله مهم و اساسی توجه داشته باشد: اول بسترسازی، دوم آموزش و سوم عمل به تکلیف یا همان رفتارسازی. در مرحله بستر سازی مربی باید از قبل و طبق طرحی مدون به آماده سازی مخاطب برای پذیرش آموزه های دینی بپردازد در این مرحله آشنا سازی متربیان با مفاهیم دینی و ضرورت فراگیری آن بسیار حایز اهمیت است. پس از آن نوبت به آموزش می رسد که این مرحله را می توان معادل" تبیین دین" دانست. در این مرحله، مربی سعی می کند به تغییر نگرش افراد بپردازد و به اصطلاح ایمان را در جان و دل آنان وارد نماید. و درنهایت در این دسته بندی آموزشی، مرحله سوم فرآیند تربیت دینی در افراد، عمل کردن به آموزه های دینی یا همان سلوک رفتاری است. بنابراین اگر مربی، قبل از بسترسازی مناسب (در مرحله اول) به آموزش بپردازد و بدون آموزش (مرحله دوم) انتظار عمل کردن را از مخاطب داشته باشد راه به بیراهه رفته است. 🔹وسوم آنکه اگر می خواهید اعضای گروه را برای شنیدن مباحث دینی و اخلاقی ترغیب نمایید لازم است با هدف رغبت انگیزی در مخاطبان، نکات و توصیه های ذیل را در طرح مسائل این چنین به کار ببندید: 🔸شروع بحث با طرح یک سؤال باشد، به گونه ای که مخاطب را به تأمل وادار کند و اهمیت موضوع برایش آشکار شود. 🔸طرح موضوع به شیوه ای جذاب و تازه با بکارگیری ابزارهای هنری یا وسائل کمک آموزشی نوین همچون پاورپوینت و امثال آن، صورت پذیرد. 🔸اعلام دقیق مدت زمان جلسه و تقسیم آن به دو بخش گفتگوی طرفینی و جمع بندی نهایی توسط مربی 🔸تأیید، تشویق و هدایت مباحث اعضای گروه به سمت و سویی که احساس رضایت مندی در جمع حاصل شود. 🔸استفاده از نکات علمی، به روز و جدید در جمع بندی نهایی توسط مربی و یا در خلال صحبت های اعضاء به گونه ای که مخاطب را تشنه شنیدن حرف های پایانی شما نماید. معنای این سخن آن است که اگر بر فرض کسی ادعا کند همه این حرف ها را نشنیده است هنوز در مرحله اول متوقف مانده و لازم است در ادامه به فهم، باور و عمل در این باره دست یابد. مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینے http://sapp.ir/morabi_masjed http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
شرح یک مسئله مهم در کار فرهنگی 👈 منوط دانستن کار به پول و امکانات 🔺شرح مسئله: به گمان بعضی از افراد، بدون پول و امکانات جریان فرهنگی حتماً محتوم به شکست خواهد بود و کار کردن با دست خالی و بدون حمایت مسئولان حتی در مخیله ی این افراد نیز نمی گنجد. 🔺پاسخ : اولاً در این خصوص تجربه ثابت کرده است که در مساجد و مجموعه های مدل و موفق کشور، هیچ وقت پول و امکانات حرف اول را نزده است بلکه در این مجموعه ها، پیشرفت کلی جریان کار، بیش از همه، مرهون ایثار، مجاهدت و دلسوزی جوانان پرشور، مومن و انقلابی بوده است. ثانیا برای انجام این کار مهم، ما نیز معتقدیم که در مقابل بودجه های کنگره آمریکا در مقابله با اسلام، نباید به صورت قطره چکانی و کمیته امدادی از فعالیت های فرهنگی_تربیتی جامعه حمایت کرد اما فرض را بر این بگذارید که یک سال بودجه های فرهنگی کشور قطع شود آیا در این صورت، شما حاضرید مجموعه خود را تعطیل کنید و کار فرهنگی نکنید؟ البته حقیقت امر آن است که مسئله بودجه، برای انجام کار فرهنگی، مسئله بسیار مهمی است، تسهیل کننده و تسریع کننده امور است اما اگر پول نبود که نباید کار را متوقف کنیم. بلکه مهم در این خصوص این است که ما بتوانیم با این کار باری از دوش نظام برداریم آن هم به صورت و خودکفا، نه آنکه خدای نکرده، باری بر روی دوش نظام باشیم. بنابراین هنر مربیان و فعالان فرهنگی و تربیتی در مجموعه های مختلف آن است که بتوانند در مدت زمانی کوتاه، مجموعه را به لحاظ نیازهای مادی خودکفاء نماید، تا حدودی به استقلال برساند و بتواند صرف نظر از کمک ها و حمایت های برون تشکلی قادر به ادامه حیات فرهنگی و تربیتی مؤثر و مفید در تشکل متبوعش باشد. مربی محور، نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیتی دینی http://sapp.ir/morabi_masjed http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abesf
ده یادآوری برای همه کسانی که میخواهند تربیت کنند: ۱. هيچ‌وقت در گروه از "این کار را بكن و آن کار را نكن" سخن نمي‌گوييم. ۲. دينداري را با سخت‌گيری به بچه‌ها تحميل نمي‌كنيم. ۳. با كمك سه عنصر ، و ، “رفاقت” را به اعضای گروه هديه مي‌كنيم. ۴. تلاش مي‌كنيم تا روحيات، انديشه‌ها، آرزوها و احساسات مخاطبانمان را بشناسيم. ۵. با لحن قيم مآبانه و بزرگ‌منشانه با آنان سخن نمي‌گوييم. ۶. با ديدن ظاهر افراد در مورد آنها قضاوت منفي نمي‌كنيم. ۷. به شخصيت آنها بهاء مي‌دهيم و سخنانشان را مي‌شنويم. ۸. جلوه‌هاي زيباي دينداري و الگوهاي عملي همسو با جاذبه‌هاي فطري جوانان و نوجوانان را به آنها معرفی مي كنيم. ۹. دين را مخالف شادي، نشاط، زندگي و سرزندگي معرفي نمي‌كنيم. ۱۰. شيوه برخوردمان با آمرانه نيست. مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
چگونه متربیان را به شنیدن مباحث دینی ترغیب کنیم؟ یکی از مشکلات عمده طرح مسائل دینی و اخلاقی در گروه های تربیتی آن است که مخاطبان نوعاً گمان می کنند این مباحث را قبلاً شنیده اند و به قول معروف" گوش شان از این حرف ها پر است". اگر شما به عنوان یک با این مشکل روبرو هستید و اعضای گروه، میل و رغبت کافی برای شنیدن حرف های شما را ندارند نکات ذیل را به دقت مطالعه بفرمایید: 🔹اول آنکه بدانید نوجوانان و جوانان  به طور فطری و بر اساس یک گرایش درونی به آموزه های دینی و اخلاقی علاقه مندند اما حوصله شنیدن مباحث تکراری، خشک، بی روح و کلیشه ای را ندارند، پس مباحث شان را به گونه ای در جمع مطرح کنید که با نیازهای فطری و درونی جمع گره بخورد. 🔹دوم آنکه در مسیر تربیت دینی، مربی باید لزوماً به انجام سه مرحله مهم و اساسی توجه داشته باشد: اول بسترسازی، دوم آموزش و سوم عمل به تکلیف یا همان رفتارسازی. در مرحله بستر سازی مربی باید از قبل و طبق طرحی مدون به آماده سازی مخاطب برای پذیرش آموزه های دینی بپردازد در این مرحله آشنا سازی متربیان با مفاهیم دینی و ضرورت فراگیری آن بسیار حایز اهمیت است. پس از آن نوبت به آموزش می رسد که این مرحله را می توان معادل" تبیین دین" دانست. در این مرحله، مربی سعی می کند به تغییر نگرش افراد بپردازد و به اصطلاح ایمان را در جان و دل آنان وارد نماید. و درنهایت در این دسته بندی آموزشی، مرحله سوم فرآیند تربیت دینی در افراد، عمل کردن به آموزه های دینی یا همان سلوک رفتاری است. بنابراین اگر مربی، قبل از بسترسازی مناسب (در مرحله اول) به آموزش بپردازد و بدون آموزش (مرحله دوم) انتظار عمل کردن را از مخاطب داشته باشد راه به بیراهه رفته است. 🔹وسوم آنکه اگر می خواهید اعضای گروه را برای شنیدن مباحث دینی و اخلاقی ترغیب نمایید لازم است با هدف رغبت انگیزی در مخاطبان، نکات و توصیه های ذیل را در طرح مسائل این چنین به کار ببندید: 🔸شروع بحث با طرح یک سؤال باشد، به گونه ای که مخاطب را به تأمل وادار کند و اهمیت موضوع برایش آشکار شود. 🔸طرح موضوع به شیوه ای جذاب و تازه با بکارگیری ابزارهای هنری یا وسائل کمک آموزشی نوین همچون پاورپوینت و امثال آن، صورت پذیرد. 🔸اعلام دقیق مدت زمان جلسه و تقسیم آن به دو بخش گفتگوی طرفینی و جمع بندی نهایی توسط مربی 🔸تأیید، تشویق و هدایت مباحث اعضای گروه به سمت و سویی که احساس رضایت مندی در جمع حاصل شود. 🔸استفاده از نکات علمی، به روز و جدید در جمع بندی نهایی توسط مربی و یا در خلال صحبت های اعضاء به گونه ای که مخاطب را تشنه شنیدن حرف های پایانی شما نماید. معنای این سخن آن است که اگر بر فرض کسی ادعا کند همه این حرف ها را نشنیده است هنوز در مرحله اول متوقف مانده و لازم است در ادامه به فهم، باور و عمل در این باره دست یابد. مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
ده یادآوری برای همه کسانی که میخواهند تربیت کنند: ۱. هيچ‌وقت در گروه از "این کار را بكن و آن کار را نكن" سخن نمي‌گوييم. ۲. دينداري را با سخت‌گيری به بچه‌ها تحميل نمي‌كنيم. ۳. با كمك سه عنصر ، و ، “رفاقت” را به اعضای گروه هديه مي‌كنيم. ۴. تلاش مي‌كنيم تا روحيات، انديشه‌ها، آرزوها و احساسات مخاطبانمان را بشناسيم. ۵. با لحن قيم مآبانه و بزرگ‌منشانه با آنان سخن نمي‌گوييم. ۶. با ديدن ظاهر افراد در مورد آنها قضاوت منفي نمي‌كنيم. ۷. به شخصيت آنها بهاء مي‌دهيم و سخنانشان را مي‌شنويم. ۸. جلوه‌هاي زيباي دينداري و الگوهاي عملي همسو با جاذبه‌هاي فطري جوانان و نوجوانان را به آنها معرفی مي كنيم. ۹. دين را مخالف شادي، نشاط، زندگي و سرزندگي معرفي نمي‌كنيم. ۱۰. شيوه برخوردمان با آمرانه نيست. ‌╭━━━⊰◇⊱━━━╮ @javaan_enghelabi🇮🇷 ╰━━━⊰◇⊱━━━╯
ده یادآوری برای همه کسانی که میخواهند تربیت کنند: ۱. هيچ‌وقت در گروه از "این کار را بكن و آن کار را نكن" سخن نمي‌گوييم. ۲. دينداري را با سخت‌گيری به بچه‌ها تحميل نمي‌كنيم. ۳. با كمك سه عنصر ، و ، “رفاقت” را به اعضای گروه هديه مي‌كنيم. ۴. تلاش مي‌كنيم تا روحيات، انديشه‌ها، آرزوها و احساسات مخاطبانمان را بشناسيم. ۵. با لحن قيم مآبانه و بزرگ‌منشانه با آنان سخن نمي‌گوييم. ۶. با ديدن ظاهر افراد در مورد آنها قضاوت منفي نمي‌كنيم. ۷. به شخصيت آنها بهاء مي‌دهيم و سخنانشان را مي‌شنويم. ۸. جلوه‌هاي زيباي دينداري و الگوهاي عملي همسو با جاذبه‌هاي فطري جوانان و نوجوانان را به آنها معرفی مي كنيم. ۹. دين را مخالف شادي، نشاط، زندگي و سرزندگي معرفي نمي‌كنيم. ۱۰. شيوه برخوردمان با آمرانه نيست. ‌╭━━━⊰◇⊱━━━╮ @javaan_enghelabi🇮🇷 ╰━━━⊰◇⊱━━━╯