eitaa logo
قرارگاه راهبردی جوانان مومن و انقلابی🇮🇷
8.8هزار دنبال‌کننده
7هزار عکس
3.6هزار ویدیو
339 فایل
امام خامنه ای:کارباید تشکیلاتی باشد. کادر سازی کار تشکیلاتی مطالبه گری تربیت نیرو در طراز انقلاب ✔رسانه تحلیلی خبری قرارگاه راهبردی جوانان مومن و انقلابی ارتباط با کانال @sharheaani ادمین تبادل و تبلیغ @aghiigh313
مشاهده در ایتا
دانلود
چرا به نتیجه نمی رسیم؟ بررسی مشکلات فعالیت‌های تربیتی استاد هادی‌زاده باید دید چرا کسانی که مشكل جامعه را درك كرده‌ و فعاليت فرهنگي و تربیتی داشته‌اند، گرفتار آسیب شده‌اند؟ مشكل کار كجاست؟ برای کشف ریشه مشکلات باید در این موارد تأمل کنیم: ۱ـ ناکارآمدی روش‌های تربیتی آيا روش‌هاي ما درست بوده است؟ آيا روشی که ما از آن بهره بردهایم جامع‌نگر بوده است که همه ابعاد وجودي انسان را دربرگیرد تا هنگامی که اين انسان با این ابعاد مختلف و در شرايط گوناگون قرار میگیرد از راه بيرون نرود و دچار آفت نشود. ۲ـ ناآگاهی از اهداف و قله‌های تربیتی آيا اهداف و قله‌ها را درست شناخته‌ايم؟ آیا هدفی که برای اين نوجوان و یا اين انسان در نظر گرفته‌ایم هدف مناسبي بوده است؟ گاهي اوج هدف ما این است که جوانی را نمازخوان كنيم، یا کاری کنیم که اهل مسجد شود و اگر موفق شویم با خود مي‌گوئيم: «الحمدلله خیلی خوب کار كرديم». اما وقتی در هنگام تغيير شرايط، این جوان نیز تغییر رفتار میدهد، نگران مي‌شويم و طلبکارانه از خود میپرسیم كه «با وجود این همه زحمتی که ما برای این جوان كشيده بوديم، چرا به این سرعت تغییر کرد؟» ۳ـ عدم شناخت مخاطب و موضوع تربیت شاید همه این آسیب‌ها به اين بازگردد که ما موضوع كارمان را به درستی نشناخته‌ايم. باغبانی که یک درخت می‌كارد و خوب هم به آن رسيدگي می‌كند، اگر بخواهد این درخت به‌موقع و به اندازه ظرفيتش ثمر بدهد، اولين کاری که باید بکند اين است كه آن درخت را به خوبی بشناسد. برای این منظور باید به این پرسش‌ها پاسخ دهد که: اين درخت چگونه درختي است؟ قواعدي كه بر آن حاكم هستند کدام‌اند؟ در چه آب و هوايي رشد مي‌كند؟ چقدر آب نیاز دارد؟ برای رشد به چه میزان نور نیاز دارد؟ روشن است که اگر باغبانی پاسخ این پرسش‌ها را نداند،‌ روش درستی را برای پرورش این درخت به كار نخواهد گرفت و هدف و مقصدي كه براي این درخت در نظر می‌گیرد نادرست خواهد بود. ۴ـ شتاب‌زدگی، عدم طراحی و برنامه‌ریزی مناسب اما کسانی هم هستند که موضوع کار را به درستی شناخته‌اند، مقاصد و اهداف مورد نظر را به خوبی تعريف كرده‌اند و روش تربيتي خوبي را به كار گرفته‌اند، اما باز هم دچار آفت و آسیب شده‌اند. این‌ها کسانی هستند که به جای اینکه پیش از هرگونه فعالیتی به اندازه کافی درباره آن فکر کنند و طراحي و برنامه‌ريزي داشته باشند و براساس اين طرح حركت كنند، با این بهانه که فرصت اندک است دست به کار می‌شوند. بیشتر برنامه‌هاي فرهنگی و غیرفرهنگی كشور نیز دچار همین آسیب هستند که مجریان آن‌ها نگاهی كوتاه‌مدت دارند؛ یعنی معمولاً به دنبال این هستند که مثلاً برنامه‌هایی برای این فصل و یا نهایتاً برای امسال داشته باشند و آن‌ها را اجرا کنند. مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
مجاهد باشید تا شهید شوید! بسیاری از ما خوب می دانیم که در عصر کنونی ، جهاد فرهنگی کار بسیار سخت و طاقت فرسایی است شاید سخت تر از جهاد نظامی. اما این را هم خوب میدانیم که در حال جنگ هستیم ، جنگی که دیگر در ان خبری از فشنگ نیست ، در جنگی هستیم که اگر بخواهند کسی را از سر راه بردارند، او را نا امید می‌کنند، جنگی که دیگر دشمن مقابلت نیست... نا امیدی در لحظه ی کنونی یک تاکتیک جنگی است، تاکتیکی که دشمن آن را به خوبی اجرا می‌کند، به نظر من جریان نفوذ نیز از همین جا تاثیر میگیرد. قصه ی مختص سیاست یا دولت نیست ، نفوذ در همه جا رخ میدهد‌. و به نظر من الان نفوذ در مساجد بیشتر از سیاست اتفاق می افتد. مثال میزنم که شاید خیلی از فعالان مسجدی با آن مواجه بوده اند. عده ای جوان که احساس و دغدغه ی کار فرهنگی داشتند در دور هم جمع شدند و مجموعه ای تشکیل دادند و شروع به فعالیت کردند. مدتی بعد از سوی هیئت امنای مسجد اذیت شدند و هیئت امنا آن هارا نه تنها همراهی نمیکرد ، بلکه در مقابل آن ها ایستادگی میکرد. جوانان که دیگر به جوش آمده بودند تصمیم به ..... ادامه ی داستان بالا ، با تصورات و تفکرات دینی شما کامل میشود. اگر باشید تصمیم به جهاد گرفته و در هر صورتی از کار فرهنگی خود دست بر نمیدارید چرا که جنگ را احساس کردید و نمیتوانید یک جا بنشینید ، چرا که که فرمانده کل قوا ، شمارا افسر جنگ نرم خوانده و روی شما حساب باز کرده ، اما روی دیگر داستان اینگونه به پایان میرسد که جمع شما از هم متلاشی شده و دیگر تصمیم میگیرید کار فرهنگی نکنید... شما از کدام دسته اید؟! هر چه ریشه ی تفکراتی خویش را در تالیفات رشد داده باشید ، در مقابل هجمه ی دشمن واکنشی سخت نشان خواهید داد. به یاد داشته باشید شما یک مجاهد هستید. مجاهد وقت کم می آورد ولی خسته نمیشود. بسیاری تصور میکنند در کار فرهنگی باید حلوا خیرات کرد یا .... آن ها درک نکرده اند که در حال مبارزه هستند ، در حال جهاد هستند. اگر کسی کمی احساس وظیفه کرد مطمئن باشد دیگر برای خوابش هم برنامه دارد. اگر کسی داشت و مسیر حرکتش با اهل بیت هم مسیر بود ، دیگر به زخم زبان های مردم اهمیت نمیدهد. اگر به او فحش دهند ، نا سزا بگوید برایش مهم نیست. برایش رضایت خدا مهم است و لا غیر‌... و این میشود همان چیزی که موجب رضایت خداست.... از حرکت خود نا امید نشوید ، در مقابل سختی ها ایستادگی کنید و وحدت جمعیِ به وجود آورید و آن را حفظ کنید. خود را در میدان جنگ ببینید و جهاد کنید ... آن وقت اگر روزی روزگاری ، بر گذشته ی خویش نگاه کردید ، از خود احساس رضایت خواهید کرد نه شرمساری... شهید چمران: ما هنوز شهادتی بی درد می طلبیم غافل که شهادت را جز به اهل درد نمی دهند... وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِینَ مِنکُمْ وَالصَّابِرِینَ وَنَبْلُوَ أَخْبَارَکُمْ و شما را می آزماییم تا مجاهدان و صابرانتان را بشناسیم و حدیثتان را آشکار کنیم... سوره ی محمد،آیه ۳۱ ✍مصطفی کریمی مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
برای دهه فجر چه کنیم؟! حتما شما هم ی آن را دارید که دهه فجر را چگونه در مسجد و یا مجموعه خود برگزار کنید. وارد جزئیات نمیشوم و فقط چند نکته را یادآور میشوم: از موارد مهم غافل نشوید ، خود را جای تک تک افراد بگذارید ، از که شاید برای اولین بار جذب این جشن ملی شده یا شاید کهنه سالی که خود هم در جریان انقلاب بوده است ، برنامه ی خود را طوری بریزید که با بقیه برنامه ها متفاوت باشد ، یعنی به گروه سرود ، پخش چند کلیپ و در نهایت پذیرایی بسنده نکنید. برنامه باید جذاب و گیرا باشد ، برنامه باید بسیار عالی و مختصر برگزار شود ، برنامه باید دارای ظرافت های خاص خودش باشد، برنامه باید به بپردازد نه به فرع‌.... با گذاشتن تمام این آیتم ها به یک برنامه کامل و جامع میرسید . شما برای نشان دادن یک کار بزرگ آن را در آن وهله مقایسه میکنید با قدرت حریف ، و همین قدرت کار شما رو نشان میدهد. شما باید از سختی های انقلاب بگویید ، از قدرت ساواک و رژیم آن زمان بگویید ، از انحرافات اجتماعی و اختلاف طبقاتی که در آن زمان اتفاق افتاد بگویید. شما باید از شهدای برجسته انقلاب بگویید و مهم تر از آن باید بگویید که انقلاب اسلامی در دل خود نیروهایی کرد که در طول هشت سال دفاع مقدس با سن کمی که داشتن جزء فرماندهان جنگ بودند‌. حتما انقلاب اسلامی را متصل کنید به امام خمینی (ره) و شهدای دفاع مقدس را متصل کنید به انقلاب اسلامی . 👈 یادتان باشد اول کنید ، دوم و سوم خود را برای اجرا آماده کنید. از برنامه های کلیشه ای که هر سال در حال انجام است خودداری کنید ، همان برنامه هایی که دیگر صدا و سیما هم دچارش شده است. برای جشن پرشکوه انقلاب اسلامی ، فلان خواننده را دعوت میکنند ، و به جای روشنگری و ثمرات انقلاب ، دلقک دعوت کرده و برای مردم لطیفه های سخیف میگوید. نگذارید انقلاب اسلامی فراموش شود. نگذارید این جشن ملی ، به همین سادگی تمام بشود. نگذارید امام خمینی (ره) فراموش شود که اگر این شود سیلی محکمی خواهیم خورد... ✍مصطفی کریمی مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://sapp.ir/morabi_masjed http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
افت انگیزه در مجموعه های فرهنگی چگونه رخ می دهد و راه علاج آن چیست؟ بخش اول(از۴) چطور می‌شود آدم‌ها با انگیزه‌های قوی می‌آیند ولی انگیزه‌ها آرام آرام کم می‌شود و آرام آرام آن گرما به سردی می رود و افراد آن انگیزه ها و اشتیاق ها را از دست می دهند و به دنبال زندگی های خودشان می‌روند؟ آنهایی که سن و سالی دارند یادشان می‌آید که در گذشته‌ها دوستانی خیلی پر شور و شوق‌تر از ماها همراه ما بودند آن قدری که آنها می‌دویدند و تلاش می‌کردند ما در خودمان این همت و عُرضه را نمی‌دیدیم ولی یواش یواش رفتند و به زندگی شان پرداختند و از این فضاها دور شدند. یکی وقتی دانشگاه قبول شد، رفت. یکی وقت متاهل شد، رفت. یکی وقتی بچه دار شدند، رفت. یکی وضع مالیش خراب شد، رفت و آرام آرام اطرافتان که نگاه می‌کنید می بینید که همان لاکپشت‌های سابق دارند می‌آیند و این خرگوش‌ها خیلی هایشان رفته اند، آنهایی که خیلی هم جوش و خروش داشتند رفته اند. در تاریخ برای این موارد صدها نمونه می‌توانید پیدا بکنید. اصلا تاریخ، تاریخ موج‌هایی است که برخاسته ولی بعد از مدت کوتاهی آن موج بزرگ، کوچک و کوچک و کوچک‌تر شده است و در آخر یک فکر روی آب بیشتر نماده است. یکی از مشکلات همه ماهایی که کار فرهنگی داریم همین است که بچه‌هایی را جذب می‌کنیم، می‌بینیم شور و شوق دارند گاهی صبح و ظهر و شب همراهند ولی آرام آرام، آرام می‌گیرند و از آن موج اول و فضای نخست جدا می‌شوند. چرا بچه‌ها را می‌گوییم؟ خودمان و اطرافیان مان، چرا اطرافیان مان را می‌گوییم؟ اصلا خود من، نگاه می‌کنم روزهای اول که آمده بودم هیچ چیز جلودارم نبود. الان هزار اولویت جدید در زندگی ام پیدا شده است و هزار کار تازه دارم و خودم هم می‌فهمم که من دیگر آن آدم روز اول نیستم. چرا انگیزه هایمان افت می‌کند و چرا آرام آرام دست از کار بر می‌داریم؟ این سوالِ مهم و بزرگی است. مراد از ، کاهش گرایش نسبت به یک هدف در طول زمان است. دقت کنید مراد از افت انگیزه تغییر اهداف نیست، خیلی از اوقات یک آدمی اول همراه ماست بعدا بحث‌های علمی و کارهایی را می‌بیند به حرف‌هایی می‌رسد که دیگر عاقلانه نمی‌داند با ما بیایید و درست نمی‌داند که همراهی کند. این شخص دچار افت انگیزه نشده است، بلکه به استدلال تازه‌ای رسیده است که زندگیش را جدا کرده و مسیر دیگری می‌خواهد برود و این، محل بحث ما نیست. شما اینگونه موارد را فقط در فضاهای فرهنگی مشاهده نمی‌کنید بلکه در امور خیر و کارهای خوب و حتی حرکت‌های انقلابی ولو غیر مذهبی نیز مشاهده می‌کنید و می‌بینید که افرادی خیّر تعدادی مدرسه ساخته اند و افرادی را اطعام کرده اند و همینطور جوانان مردم را در کارهای خوب مشغول کرده اند ولی می‌بینید بعد از مدتی انگار سیر شده و ارضا می‌شوند و آرام می گیرند؛ و به کارهای دیگر می‌پردازند. برای تحلیل این مسئله اولین نکته‌ای که به ذهن می‌آید این است که در واقع این، یک مکانیسم طبیعی در آدم و انسان است که فوران احساس دائمی نیست. گاهی اینطوری می‌شویم یعنی وقتی وارد می‌شویم هیجانی ما را می‌گیرد، حسی در ما می‌جوشد، ولی مکانیسم طبیعت ما این است که ما میزان اثرگذاری روانی یک حادثه و یک پیام و یک شور برایمان زمان دارد. بعد از مدتی به طور طبیعی چه اتفاقی می‌افتد؟ آن تصویر و حرف و صحنه دیگر اثر اول را ندارد. گاهی تکرارها قساوت کامل برای آدم می‌آورد و دیگر آدم هیچ حسی ندارد. ادامه مطلب در دوشنبه های فرهنگی مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
حالا نوبت شماست... یا نمیدونم!!! هستی یا نه نمیدونم!!! فعالی یا منفعلی اینم نمیدونم!!! ولی رو باب میگم... مگه چند بار توفیق پیدا میکنیم کار فرهنگی کنیم؟! از کجا معلوم تا کی زنده باشیم و بتونیم بنویسیم و بدوییم و حرکاتی بکنیم؟! الآن که خدا روزیمون کرده تو اینجور فضاها (فضاهای تربیتی و فرهنگی) نفس بزنیم، پس یه کاری کنیم کارستون... یه فکر نو... یه حرکت جدید... یه ایده خاص... یا همین تجربیات و اطلاعات رو یه جایی مکتوبش کنیم... ما فضای نشرش رو داریم... تا بقیه هم استفاده کنن پس یه جورایی همکاری کنیم با هم... در راهه ایده، تجربه، برنامه، فایل، جزوه یا هر چیزی که فکر میکنید به درد همسنگری هامون میخوره برامون بفرستید. منتظر مطالبتون هستم: @mojahedfarhangi
چرا باید تشکیلاتی باشیم؟ 🔸تشکیلاتی بودن یک ابزار است برای رسیدن به و حال این ابزار برای پیشبرد سیر تکاملی هدف ، نیازمند یک عامل یا عوامل انسانی است عامل یا عوامل انسانی همان ما هستیم که در یک مجموعه چند نفره در (مسجد) یا چند صد نفره (بسیج محلات) یا سایر مجموعه های فرهنگی و انقلابی ، برای میل و رسیدن به اهداف دور هم جمع شده تا فعالیت تشکیلاتی را با محوریت یک رهبر یا راهبر انجام دهیم. 🔸 در پله اول می بایست این عامل انسانی خود به درجه ای از خودسازی فردی رسیده باشد تا بتواند از ابزار تشکیلات برای رسیدن به اهداف استفاده کند. این را در نگاهی دیگر می توان خودشناسی نیز تعبیر کرد ، اینکه من بدانم خود وجودی ام در محیط پیرامونم به دنبال چه چیزی ست. لیکن این مرحله را می توان مرحله اول دغدغه مند ساختن تعریف کرد . برای مثال یک شخص مسلمان فکر میکند که در محیط زندگی خود با چه مواردی از رذایل اخلاقی روبرو ست ، همین تفکر و یافتن مشکلات و ناهنجاری ها نشان دهنده دغدغه‌ این شخص برای اصلاح جامعه است. و حال این شخص یا اشخاص دارای ، به صورت ، می بایست از ابزار تشکیلات استفاده کننده تا فعالیت هایشان دارای نتایج مثبت و اثری دائم برای جامعه باشد 🔸 عامل انسانی که در مرحله اول دغدغه مندی ست ، قبل از شروع کار بایستی خود را بسازد زیرا قدم اول در سازندگی ، ساختن خود است اگر انسان خود را نساخته باشد در ساختن دیگران موفق نمی شود ، ما باید و باید در مرحله اول به انچه که می گوییم رسیده باشیم ، مانند پیامبران اللهی که اول خود را ساخته بودند و بعد شروع به سازندگی دیگران می کردند. اگر پیامبر می گوید امین باشید اول خودش امین است و یا اگر می گوید صادق باشید اول خودش صادق است ، البته رهبران فعالیت های تشکیلاتی بایستی بیشتر به این نکته توجه کنند. حال اگر ما به مساله خودسازی توجه نداشته باشیم کارمان فایده لازم را نخواهد داشت چه بسا انرژی و وقت چندین ساله یک مجموعه برای رسیدن به یک هدف ارزشمند صرف شود ولی قدمی به سمت هدف تعریف شده برداشته نشود. این مطلب نه اینکه مختص به مسائل مذهبی باشد ، نه ، در هر کار گروهی و تشکیلاتی عامل انسانی بایستی این مرحله را طی کند یعنی باید خود را برای کار آماده کند ، یعنی عوامل موثر در رسیدن به هدف را در خود ایجاد کند. شرح هدف در کار تشیکلاتی سرفصلی است جداگانه ، که در پست های بعدی توضیح داده خواهد شد. مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
مجاهد فرهنگی مجاهد باشید تا شهید شوید! بسیاری از ما خوب می دانیم که در عصر کنونی ، جهاد فرهنگی کار بسیار سخت و طاقت فرسایی است شاید سخت تر از جهاد نظامی. اما این را هم خوب میدانیم که در حال جنگ هستیم ، جنگی که دیگر در ان خبری از فشنگ نیست ، در جنگی هستیم که اگر بخواهند کسی را کنند ، او را نا امید می‌کنند، جنگی که دیگر دشمن مقابلت نیست... نا امیدی در لحظه ی کنونی یک تاکتیک جنگی است، تاکتیکی که دشمن آن را به خوبی اجرا می‌کند، به نظر من جریان نفوذ نیز از همین جا تاثیر میگیرد. قصه ی مختص سیاست یا دولت نیست ، نفوذ در همه جا رخ میدهد‌. و به نظر من الان نفوذ در مساجد بیشتر از سیاست اتفاق می افتد. مثال میزنم که شاید خیلی از فعالان مسجدی با آن مواجه بوده اند. عده ای جوان که احساس و دغدغه ی کار فرهنگی داشتند در دور هم جمع شدند و مجموعه ای تشکیل دادند و شروع به فعالیت کردند. مدتی بعد از سوی هیئت امنای مسجد اذیت شدند و هیئت امنا آن هارا نه تنها همراهی نمیکرد ، بلکه در مقابل آن ها ایستادگی میکرد. جوانان که دیگر به جوش آمده بودند تصمیم به ..... ادامه ی داستان بالا ، با تصورات و تفکرات دینی شما کامل میشود. اگر باشید تصمیم به جهاد گرفته و در هر صورتی از کار فرهنگی خود دست بر نمیدارید چرا که جنگ را احساس کردید و نمیتوانید یک جا بنشینید ، چرا که که فرمانده کل قوا ، شمارا افسر جنگ نرم خوانده و روی شما حساب باز کرده ، اما روی دیگر داستان اینگونه به پایان میرسد که جمع شما از هم متلاشی شده و دیگر تصمیم میگیرید کار فرهنگی نکنید... شما از کدام دسته اید؟! هر چه ریشه ی تفکراتی خویش را در تالیفات رشد داده باشید ، در مقابل هجمه ی دشمن واکنشی سخت نشان خواهید داد. به یاد داشته باشید شما یک مجاهد هستید. مجاهد وقت کم می آورد ولی خسته نمیشود. بسیاری تصور میکنند در کار فرهنگی باید حلوا خیرات کرد یا .... آن ها درک نکرده اند که در حال مبارزه هستند ، در حال جهاد هستند. اگر کسی کمی احساس وظیفه کرد مطمئن باشد دیگر برای خوابش هم برنامه دارد. اگر کسی داشت و مسیر حرکتش با اهل بیت هم مسیر بود ، دیگر به زخم زبان های مردم اهمیت نمیدهد. اگر به او فحش دهند ، نا سزا بگوید برایش مهم نیست. برایش رضایت خدا مهم است و لا غیر‌... و این میشود همان چیزی که موجب رضایت خداست.... از حرکت خود نا امید نشوید ، در مقابل سختی ها ایستادگی کنید و وحدت جمعیِ به وجود آورید و آن را حفظ کنید. خود را در میدان جنگ ببینید و جهاد کنید ... آن وقت اگر روزی روزگاری ، بر گذشته ی خویش نگاه کردید ، از خود احساس رضایت خواهید کرد نه شرمساری... ما هنوز شهادتی بی درد می طلبیم غافل که شهادت را جز به اهل درد نمی دهند... وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِینَ مِنکُمْ وَالصَّابِرِینَ وَنَبْلُوَ أَخْبَارَکُمْ و شما را می آزماییم تا مجاهدان و صابرانتان را بشناسیم و حدیثتان را آشکار کنیم... سوره ی محمد،آیه ۳۱ ✍مصطفی کریمی مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
برای دهه فجر چه کنیم؟! تقریبا از الان همه مجموعه ها آماده ی برگزاری یک مراسم انقلابی میشوند. مراسم ملی بیست و دوم بهمن ماه و ایام دهه فحر همان روزی که جوان های انقلابی آن روزها دست به قیام بر علیه نظام شاهنشاهی زدند. حتما شما هم ی آن را دارید که این جشن را چگونه در مسجد و یا مجموعه خود برگزار کنید، هر مسئولی در راستای دغدغه هایش به فکر این مراسم است. اگر کسی واقعا متعهد به نظام باشد ، حتی اگر مسجد یا مجموعه امکاناتی هم نداشته باشد ، میرود از جایی قرض یا کرایه میکند.... این را مثال عرض کردم ، در برگزاری این جشن خیلی وارد جزئیات نمیشوم و جزئیات برگزاری باشد برعهده ی شما بزرگواران، چرا که در این امر سلایق متفاوت است. ولی در کل باید یادآور آن شوم که از موارد مهم غافل نشوید ، خود را جای تک تک افراد بگذارید ، از که شاید برای اولین بار جذب این جشن ملی شده یا شاید کهنه سالی که خود هم در جریان انقلاب بوده است ، برنامه ی خود را طوری بریزید که با بقیه برنامه ها متفاوت باشد ، یعنی به گروه سرود ، پخش چند کلیپ و در نهایت پذیرایی بسنده نکنید. برنامه باید جذاب و گیرا باشد ، برنامه باید بسیار عالی و مختصر برگزار شود ، برنامه باید دارای ظرافت های خاص خودش باشد، برنامه باید به بپردازد نه به فرع‌.... با گذاشتن تمام این آیتم ها به یک برنامه کامل و جامع میرسید . شما برای نشان دادن یک کار بزرگ آن را در آن وهله مقایسه میکنید با قدرت حریف ، و همین قدرت کار شما رو نشان میدهد. شما باید از سختی های انقلاب بگویید ، از قدرت ساواک و رژیم آن زمان بگویید ، از انحرافات اجتماعی و اختلاف طبقاتی که در آن زمان اتفاق افتاد بگویید. شما باید از شهدای برجسته انقلاب بگویید و مهم تر از آن باید بگویید که انقلاب اسلامی در دل خود نیروهایی کرد که در طول هشت سال دفاع مقدس با سن کمی که داشتن جزء فرماندهان جنگ بودند‌. حتما انقلاب اسلامی را متصل کنید به امام خمینی (ره) و شهدای دفاع مقدس را متصل کنید به انقلاب اسلامی . 👈 یادتان باشد اول کنید ، دوم و سوم خود را برای اجرا آماده کنید. از برنامه های کلیشه ای که هر سال در حال انجام است خودداری کنید ، همان برنامه هایی که دیگر صدا و سیما همه دچارش شده است. برای جشن پرشکوه انقلاب اسلامی ، فلان خواننده را دعوت میکنند ، و به جای روشنگری و ثمرات انقلاب ، دلقک دعوت کرده و برای مردم لطیفه های سخیف میگوید. نگذارید انقلاب اسلامی فراموش شود. نگذارید این جشن ملی ، به همین سادگی تمام بشود. نگذارید امام خمینی (ره) فراموش شود که اگر این شود سیلی محکمی خواهیم خورد... ✍مصطفی کریمی مـــــربی محـــــور؛ نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی https://telegram.me/joinchat/AAAAADxoR9Yw2D0z3_3oIA
🌀 دغدغه های فرهنگی 📍باید مسأله فرهنگ را با کلیتش، مسأله اول این کشور به حساب آورد. ما اگر توانستیم فرهنگ این کشور را با پایه های مستحکم و قویم و نهادهای صحیحی که کارآیی لازم را داشته باشند، پشتیبانی و تقویت کنیم، کار این کشور روی غلتک خواهد افتاد و پیشروی این کشور در همه زمینه های مورد نظر تضمین خواهد شد. چنانچه ما فرهنگ را اصلاح و دنبال نکردیم، به احتمال زیاد برنامه ریزی هایمان ابتر خواهد بود؛ یعنی مدتی تلاش می کنیم، زحمت می کشیم، اما نمی توانیم به نتایج قطعی آن امیدوار باشیم. 🔺رهبر انقلاب - ۷۵/۰۹/۲۰ ‌╭━━━⊰◇⊱━━━╮ @javaan_enghelabi🇮🇷 ╰━━━⊰◇⊱━━━╯
چرا باید تشکیلاتی باشیم؟ 🔸تشکیلاتی بودن یک ابزار است برای رسیدن به و حال این ابزار برای پیشبرد سیر تکاملی هدف ، نیازمند یک عامل یا عوامل انسانی است عامل یا عوامل انسانی همان ما هستیم که در یک مجموعه چند نفره در (مسجد) یا چند صد نفره (بسیج محلات) یا سایر مجموعه های فرهنگی و انقلابی ، برای میل و رسیدن به اهداف دور هم جمع شده تا فعالیت تشکیلاتی را با محوریت یک رهبر یا راهبر انجام دهیم. 🔸 در پله اول می بایست این عامل انسانی خود به درجه ای از خودسازی فردی رسیده باشد تا بتواند از ابزار تشکیلات برای رسیدن به اهداف استفاده کند. این را در نگاهی دیگر می توان خودشناسی نیز تعبیر کرد ، اینکه من بدانم خود وجودی ام در محیط پیرامونم به دنبال چه چیزی ست. لیکن این مرحله را می توان مرحله اول دغدغه مند ساختن تعریف کرد . برای مثال یک شخص مسلمان فکر میکند که در محیط زندگی خود با چه مواردی از رذایل اخلاقی روبرو ست ، همین تفکر و یافتن مشکلات و ناهنجاری ها نشان دهنده دغدغه‌ این شخص برای اصلاح جامعه است. و حال این شخص یا اشخاص دارای ، به صورت ، می بایست از ابزار تشکیلات استفاده کننده تا فعالیت هایشان دارای نتایج مثبت و اثری دائم برای جامعه باشد 🔸 عامل انسانی که در مرحله اول دغدغه مندی ست ، قبل از شروع کار بایستی خود را بسازد زیرا قدم اول در سازندگی ، ساختن خود است اگر انسان خود را نساخته باشد در ساختن دیگران موفق نمی شود ، ما باید و باید در مرحله اول به انچه که می گوییم رسیده باشیم ، مانند پیامبران اللهی که اول خود را ساخته بودند و بعد شروع به سازندگی دیگران می کردند. اگر پیامبر می گوید امین باشید اول خودش امین است و یا اگر می گوید صادق باشید اول خودش صادق است ، البته رهبران فعالیت های تشکیلاتی بایستی بیشتر به این نکته توجه کنند. حال اگر ما به مساله خودسازی توجه نداشته باشیم کارمان فایده لازم را نخواهد داشت چه بسا انرژی و وقت چندین ساله یک مجموعه برای رسیدن به یک هدف ارزشمند صرف شود ولی قدمی به سمت هدف تعریف شده برداشته نشود. این مطلب نه اینکه مختص به مسائل مذهبی باشد ، نه ، در هر کار گروهی و تشکیلاتی عامل انسانی بایستی این مرحله را طی کند یعنی باید خود را برای کار آماده کند ، یعنی عوامل موثر در رسیدن به هدف را در خود ایجاد کند. شرح هدف در کار تشیکلاتی سرفصلی است جداگانه ، که در پست های بعدی توضیح داده خواهد شد. ‌╭━━━⊰◇⊱━━━╮ @javaan_enghelabi🇮🇷 ╰━━━⊰◇⊱━━━╯
مجاهد فرهنگی مجاهد باشید تا شهید شوید! بسیاری از ما خوب می دانیم که در عصر کنونی ، جهاد فرهنگی کار بسیار سخت و طاقت فرسایی است شاید سخت تر از جهاد نظامی. اما این را هم خوب میدانیم که در حال جنگ هستیم ، جنگی که دیگر در ان خبری از فشنگ نیست ، در جنگی هستیم که اگر بخواهند کسی را کنند ، او را نا امید می‌کنند، جنگی که دیگر دشمن مقابلت نیست... نا امیدی در لحظه ی کنونی یک تاکتیک جنگی است، تاکتیکی که دشمن آن را به خوبی اجرا می‌کند، به نظر من جریان نفوذ نیز از همین جا تاثیر میگیرد. قصه ی مختص سیاست یا دولت نیست ، نفوذ در همه جا رخ میدهد‌. و به نظر من الان نفوذ در مساجد بیشتر از سیاست اتفاق می افتد. مثال میزنم که شاید خیلی از فعالان مسجدی با آن مواجه بوده اند. عده ای جوان که احساس و دغدغه ی کار فرهنگی داشتند در دور هم جمع شدند و مجموعه ای تشکیل دادند و شروع به فعالیت کردند. مدتی بعد از سوی هیئت امنای مسجد اذیت شدند و هیئت امنا آن هارا نه تنها همراهی نمیکرد ، بلکه در مقابل آن ها ایستادگی میکرد. جوانان که دیگر به جوش آمده بودند تصمیم به ..... ادامه ی داستان بالا ، با تصورات و تفکرات دینی شما کامل میشود. اگر باشید تصمیم به جهاد گرفته و در هر صورتی از کار فرهنگی خود دست بر نمیدارید چرا که جنگ را احساس کردید و نمیتوانید یک جا بنشینید ، چرا که که فرمانده کل قوا ، شمارا افسر جنگ نرم خوانده و روی شما حساب باز کرده ، اما روی دیگر داستان اینگونه به پایان میرسد که جمع شما از هم متلاشی شده و دیگر تصمیم میگیرید کار فرهنگی نکنید... شما از کدام دسته اید؟! هر چه ریشه ی تفکراتی خویش را در تالیفات رشد داده باشید ، در مقابل هجمه ی دشمن واکنشی سخت نشان خواهید داد. به یاد داشته باشید شما یک مجاهد هستید. مجاهد وقت کم می آورد ولی خسته نمیشود. بسیاری تصور میکنند در کار فرهنگی باید حلوا خیرات کرد یا .... آن ها درک نکرده اند که در حال مبارزه هستند ، در حال جهاد هستند. اگر کسی کمی احساس وظیفه کرد مطمئن باشد دیگر برای خوابش هم برنامه دارد. اگر کسی داشت و مسیر حرکتش با اهل بیت هم مسیر بود ، دیگر به زخم زبان های مردم اهمیت نمیدهد. اگر به او فحش دهند ، نا سزا بگوید برایش مهم نیست. برایش رضایت خدا مهم است و لا غیر‌... و این میشود همان چیزی که موجب رضایت خداست.... از حرکت خود نا امید نشوید ، در مقابل سختی ها ایستادگی کنید و وحدت جمعیِ به وجود آورید و آن را حفظ کنید. خود را در میدان جنگ ببینید و جهاد کنید ... آن وقت اگر روزی روزگاری ، بر گذشته ی خویش نگاه کردید ، از خود احساس رضایت خواهید کرد نه شرمساری... شهید چمران: ما هنوز شهادتی بی درد می طلبیم غافل که شهادت را جز به اهل درد نمی دهند... وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِینَ مِنکُمْ وَالصَّابِرِینَ وَنَبْلُوَ أَخْبَارَکُمْ و شما را می آزماییم تا مجاهدان و صابرانتان را بشناسیم و حدیثتان را آشکار کنیم... سوره ی محمد،آیه ۳۱ ✍مصطفی کریمی ‌╭━━━⊰◇⊱━━━╮ @javaan_enghelabi🇮🇷 ╰━━━⊰◇⊱━━━╯