eitaa logo
مرکز رشد و توانمندسازی جوانه
34 دنبال‌کننده
526 عکس
235 ویدیو
73 فایل
مرکز رشد و توانمندسازی جوانه با هدف ارتقای بینشی، گرایشی و رفتاری فعالان فرهنگی و اجتماعی مناطق محروم شکل گرفته است. جهت ارتباط با ما:👇 @ertebat_99
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰هی می‌گفتند نمی‌شود با این قدرتها درافتاد، بیایید بسازیم! 🔹لکن شما دیدید وقتی ملت خواست، شد. وقتی یک ملتی یک چیزی را می‌خواهد، می‌شود، خدا همراهش است. حالا هم که می‌گویند ما نمی‌توانیم مثلًا بشویم نخیر، می‌توانیم، و باید همت کنیم و بشویم. 📅امام خمینی(ره) | ۱۱ آبان ۱۳۵۸ ♻️ @javaneh_ir
مرکز رشد و توانمندسازی جوانه
🌐 #بخش_دهم لازم شد بار دیگر ویژگی های مردم را در این نوشتار مرور کنیم: افرادی واجد حق انتخاب، داری
🌐 ✅ برکات مردمی بودن در مرحله مصرف: 1_یکی از اهداف اصلی مان که تاثیرگذاری واقعی در جامعه است، تحقق می یابد. 2_امکان ارزیابی برای محصول و برنامه ی ما توسط تعداد زیادی از مردم فراهم میشود. میتوانیم خودمان را با این ارزیابی ها اصلاح کنیم. 3_ سرمایه های اقتصادی مردم، پشتوانه تدوام فعالیت های ما میشود. برکتی که در این سرمایه ها نهفته است، سلامت کارمان را تضمین میکند. 4_از وابستگی به سرمایه های مشکوک دولتی و غیر دولتی بی نیاز میشویم. 5_پول مردم، زبانمان را رسا میکند و مانع از سقوط در دام محافظه کاری میشود. 6_به تدریج، مخاطب مردمی تبدیل به مشتری ما میشود. مشتری شدن، مشوق و محرک ما در تداوم محصول یا برگزاری برنامه خواهد بود. ✍️ ادامه دارد... ♻️ @javaneh_ir
مرکز رشد و توانمندسازی جوانه
🌐 #بخش_یازدهم ✅ برکات مردمی بودن در مرحله مصرف: 1_یکی از اهداف اصلی مان که تاثیرگذاری واقعی در جام
🌐 ❇️ اصل دوم « مشارکت پذیری حداکثری » 🔷قبل از هر حرف و حدیثی، بیایید کلاهمان را قاضی کنیم و به یک پرسش، صادقانه پاسخ دهیم: « اگر حق انتخاب و اختیار داشته باشیم، چه جور جاهایی را برای رفتن و نشستن و وقت گذاشتن ترجیح میدهیم؟» 🔹احتمالا همه ی ما در یک بخش از پاسخ هم نظر باشیم: «هر جا که بیشتر محلمان بگذارند و تحویلمان بگیرند.» به زبان عامیانه موقعیت ها و جاهایی را بیشتر میپسندیم که در آن موقعیت ها ما را هم بازی بدهند. اگر جایی برویم و میزبان محلمان نگذارد و به قول معروف برایمان تره خُرد نکند، آیا آنجا برایمان جذابیتی خواهد داشت؟ آیا آنجا خواهیم ماند؟ 🔷اصلاآدم چرا باید جایی برود که بود و نبودش هیچ فرقی به حال میزبان ندارد؟ بله، ممکن است دقایقی در رودربایستی گیر کنیم یا اصلا حرمت میزبان را نگه داریم و آنجا بمانیم، اما مسلما این ماندن طولانی نخواهد بود و مسلم تر اینکه دیگر پایمان را آنجا نخواهیم گذاشت. 🔹 حالا این واقعیت را در آنجایی که قرار است کار فرهنگی انجام بدهیم ببینید؛ ده ها نفر نوجوان و جوان در مسجد، هیئت، مدرسه یا دانشگاه می آیند و میروند. چطور میشود این ها را آنجا نگه داشت و دل بسته کرد؟ «پاسخ روشن است، با محل گذاشتن، تحویل گرفتن و اعتنا کردن.» 🔷حالا در کار تشکیلاتی باید بگردیم دنبال یک معادل خوب برای این مفاهیم. محل گذاشتن، تحویل گرفتن، و اعتنا کردن در کار فرهنگی یعنی چه؟ اگر بخواهیم در کار فرهنگی کسی را تحویل بگیریم یعنی چه باید بکنیم؟ 💠 باید او را هم در کار « » دهیم و مشارکت در کارها جز از راه نقش دادن امکان ندارد. 🔹با این مقدمه، میرسیم به اصل «مشارکت پذیری» در کار فرهنگی. بر اساس این اصل، هر کار و برنامه ی فرهنگی، باید قابلیت مشارکت پذیری بالایی داشته باشد. یعنی باید بتواند تعدادی از افراد مستعد، علاقمند و خواهان مشارکت را حول خود جمع کند. این اعداد هر چه بیشتر باشد بهتر است. 🔷در یک فضای فرهنگی، هیچ کسی نباید بیکار و بی مسئولیت باشد. هر کس که از در وارد شد باید بتوانیم برایش نقشی تعریف کنیم؛ به گونه ای که حتی برای یک لحظه هم احساس بیهودگی میکند. این مشارکت دادن، هم به حال افراد مفید است و هم به حال مجموعه. این گونه نیست که فقط برای سرگرم کردن افراد، ان ها را در کارها مشارکت بدهیم. ✍️ ادامه دارد... ♻️ @javaneh_ir
مرکز رشد و توانمندسازی جوانه
🌐 #بخش_دوازدهم ❇️ اصل دوم « مشارکت پذیری حداکثری » 🔷قبل از هر حرف و حدیثی، بیایید کلاهمان را قاضی
🌐 ❇️ آیا همه ی کارهای فرهنگی مشارکت پذیرند؟ 💠 هر کاری که به جامعه/جمع مربوط باشد، حتما مشارکت پذیر است. کار فرهنگی ما اگر اجتماعی هم باشد، این قابلیت را دارد که با بیش از یک نفر انجام شود. پس این همه کار که تنها توسط یک نفر انجام میشود چیست؟ 💠 بله؛ 💠ممکن است یک نفر بتواند خیلی از کارها را به تنهایی پیش ببرد. گاهی حتی ممکن است نتیجه ای هم بگیرد؛ اما این کارها دیگر کار فرهنگی مطلوب نیست. آن فرد در واقع یک کنتراتچی است که صرفا به یک نتیجه نقطه ای می اندیشد. او نمیخواهد دست افراد دیگری توی کار باشد. او نمیداند که مشارکت دیگران چه برکاتی دارد. ✍️ : 🔷یکی از سه شنبه ها گذرم به مسجدی افتاد. دعای توسل داشتند. ورودی مسجد، بنده خدای میان سالی، کتاب های دعا را گذاشته بود کنارش و هر کسی وارد میشد، یکی میداد دستش. هفت_هشت تا نوجوان هم مدام وارد مسجد میشدند و چندلحظه مینشستند و دوباره بلند میشدند و میرفتند بیرون. 🔷از نحوه ی مواجهه ی بچه ها با آن بنده خدای میان سال متوجه شدم که او مسئول مجوعه است. یعنی نفر اول نجا !!! تعجب کردم چرا توزیع کتاب دعا را خودش انجام میدهد. نزدیک شدم و از او سوال کردم: « چرا این کتاب ها را نمیدهید دو نفر از این نوجوان های نا آرام توزیع کنند؟» 🔷پاسخ داد: « نمیتوانند!!!» تعجبم بیشتر شد!!!!!!!! دیدم این این بنده خدا حتی کاری به این سادگی را هم به هیچ کسی نمیسپارد. معلوم بود همه ی کارها روی کاکل خودش میچرخد. دوباره به آن نوجوان های بی قرار نگاه کردم و به انها حق دادم که آنجا ننشینند. در همان دعای توسل هفتگی میشود به هفت_هشت تای آن نوجوانان بی قرار نقش داد. 🔷برگزاری دعای توسلی که در یک مسجد برگزار میشود، کار چندان خطیری نیست که نشود اجرایش را به نوجوان ها و جوان ها سپرد. هیچ کاری هم بلد نباشند، توزیع کتاب دعا که دیگر کاری ندارد! ✍️و باز هم یک مثال دیگر: 🔹فرض کنید میخواهیم برای روز 132 تیر « سالروز حمله ناو آمریکایی به هواپیمایی مسافربری ایران در سال 1367» را در محله ی مدنظر فضا سازی تبلیغاتی انجام دهیم. این کار را یک نفر هم میتواند انجام دهد. اما چگونه؟ این گونه که مسئول پایگاه بسیج زنگ میزند به یک موسسه تبلیغاتی و میگوید ما چندتا بنر سه در چهار میخواهیم با این موضوع. تبلیغاتچی از مسئول پایگاه طرح میخواهد. طرحی در کار نیست، پس خودش میرود سراغ گوگل و اولین طرح را که با این موضوع گیرش می آید سرهم بندی میکند و اسم پایگاه را هم میزند زیر طرح و چاپ میکند. 🔹برای نصب هم داربست چی اش را میفرستد. کجا نصب شود؟ به صلاحدید خودِ داربست چی!!!!! مسئول پایگاه کارش را انجام داد، بنر نصب شد. اما... 🔹اما هیچ نیرویی حتی خود همین مسئول، در هیچ مرحله ای از کار«ایده پردازی، تولید، نصب» و... نقش نداشت. همین کار را چگونه میشود مشارکت پذیر کرد؟ اینگونه: ✍️ ادامه دارد... ♻️ @javaneh_ir
مرکز رشد و توانمندسازی جوانه
🌐 #بخش_سیزدهم ❇️ آیا همه ی کارهای فرهنگی مشارکت پذیرند؟ 💠 هر کاری که به جامعه/جمع مربوط باشد، حتما
🌐 ✅گام اول: ایده پردازی! یادآوری این مناسبت را بهانه قرار میدهیم برای آشنایی جمعی یا واقعه ی حمله به هواپیمای مسافربری ایران توسط امریکا. جلسه ایده پردازی با حضور همه نیروها تشکیل میدهیم. طزح موضوع میکنیم و از بچه ها میخواهیم ایده های خود را برای معرفی این واقعه بیان کنند. 🔎مسلما اولین نکته در این ایده پردازی، تلاش افراد حاضر برای آشنایی با اتفاق خواهد بود. بعد هم ایده ها رد و بدل میشود. هر کسی چیزی میگوید؛ میتوانیم خودمان پوستر تولید کنیم، در آن روز فیلم مستند مرتبط با واقعه را در مسجد اکران کنیم، سرودی را آماده کنیم در محله بخوانیم. تصاویر شهدای این واقعه را در محله نصب کنیم ، جملات تاثیرگذار در مورد ماهیت تروریستی آمریکا را کلیشه کنیم و بزنیم در معابر عمومی، ... 🔎در همین ایده پردازی، چندین نفر احساس نقش میکنند. اصلا در این مرحله، بخشی هدف اصلی مان که همان تبلیغ یک مناسبت است، محقق شده است. ✅گام دوم: اجرای ایده ها ! از همین جمع کسانی برای اجرایی کردن هر کدام از این ایده ها اعلام امادگی میکنند. حتی اگر قرار باشد فقط نصب بنر نصب کنیم در محله، طراحی اش را همین بچه ها عهده دار میشوند. 🔎وهمین طور گام های بعدی... ✍️و باز هم مثال دیگری را خدمتتان عرض میکنم: 🔖 فکر میکنید در برگزاری یک نوبت نماز جماعت، چه نقش هایی میتوان تعریف کرد؟ 🔖 «هر روز یک نفر» هر هفته میشود 7 نفر. 🔖 «برای هر نماز یک نفر». اگر فرض کنیم که فقط نماز مغرب و عشا داریم، هر روز 2 نفر مکبر نیاز داریم، هر هفته میشود 14 نفر. مسئول آماده سازی جانماز و توزیع مهر، هر روز یک گروه 4 نفره ، هر هفته 28 نفر. 🔖 مسئول سیستم صوتی، هر روز یک نفر، هر هفته 7 نفر. 🔖 گلاب پاش هر روز یک مفر، هر هفته 7 نفر. 🔖 معرفی کتاب، نقل حدیث، تذکر مناسبت ها و... در بین هر روز الصلاتین هر روز یک نفر، هر هرفته 7 نفر. و... 🌐 حسابش را بکنید و ببینید فقط در برگزاری یک نوبت نماز جماعت چندنفر را میتوان صاحب نقش کرد. اگر از نقش امام جماعت و نمازگزاری بگذریم،برای اجرای نماز جماعت میتوان برای 70 نفر نقش تعریف کرد. آیا در این صورت، نوجوانی بدون مسئولیت در جمع بچه ها خواهیم داشت؟ تازه این بچه ها به مرور رشد میکنند و میتوانند نقش های متنوع تر و مهمتری را برعهده بگیرند. ✍️ ادامه دارد... ♻️ @javaneh_ir
مرکز رشد و توانمندسازی جوانه
🌐 #بخش_چهاردهم ✅گام اول: ایده پردازی! یادآوری این مناسبت را بهانه قرار میدهیم برای آشنایی جمعی یا
🌐 ✅ یک نکته: 🔷 این نکته را باید همین جا بگوییم، اگر چه بعدا هم به صورت مفصل درباره اش حرف خواهیم زد. وقتی میگوییم موذن و مکبر و... لازم داریم، بعضی ها میگویند «آخه ما کسی رو نداریم بلد باشه.» اینجاست که باز هم پای وسط می آید. «آموزش واقعی». اموزش واقعی باید نیاز ما را رفع کند. اگر موذن نداریم باید آموزش دهیم، اگر مکبر نداریم باید تربیت کنیم. در همین فرایند آموزش، یک تعداد هم دیگر از افراد را صاحب نقش میکنیم. مثلا اسمشان را میگذاریم «مربی اذان و تکبیر». مگر ما دنیال چیزی جز این هستیم؟ 💠 مشارکت چه برکاتی دارد؟ 1_ تجربه اندوزی 2_ تربیت افراد در دل کار 3_تقویت همبستگی جمعی 4_تقویت احساس مسئولیت 5_ رشد قوه ی ابتکار و خلاقیت 6_ کاهش هزینه ها 7_ ماندگاری و تداوم کار در غیاب تعدادی از اعضاء 8_ظرفیت سازی برای آینده 9_افزایش همت ها با انرژی جمعی 10_ جلوگیری از محفلی شدن کارها 💠در مشارکت دادن و تقسیم کار، چه نکاتی را رعایت کنیم؟ الف: تقسیم کار باید مبتنی برا نیاز واقعی و ضرورت های اصلی باشد. مقصود اصلی ما از تقسیم کار، واقعا باید تسریع و تعمیق کار باشد. ب: تقسیم کار نباید نمایشی و تشریفاتی باشد. نباید صرفا برای سرگرم کردن افراد، عنوانی ظاهری به آن ها بدهیم که در میدان واقعی هیچ کار و نقش مشخصی برای تعریف نشده است. ج: در تقسیم کار باید به «استعداد» «قابلیت و علاقه افراد» توجه کنیم. اگر به این نکته بی توجه باشیم، هم کارمان پیش نمیرود، و هم افراد را دچار فرسودگی میکنیم. د: برای نقش هایی که به افراد میسپاریم، « » داشته باشیم. یعنی در ان نقش، امکان پیشرفت و تحرک وجود داشته باشد. فرد باید بداند که اگر در مرحله ای از کار موفق بود، در آن نقش پیشرفت میکند. نمیشود یک فرد را چند سال فقط در یک نقش تکرای نگه داشت. و : از خود افراد برای بهتر کردن نقش آفرینی اش نظر بخواهیم. «تجربه ی عملی» او را ارزشمند بدانیم. ✍️ ادامه دارد... ♻️ @javaneh_ir
✅ بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ 🌹روزمان را با قرآن و تدبر در آیات الهی شروع کنیم💐 🌻🌹🌻🌹🌻🌹🌻 يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِنْ رَبِّكُمْ فَآمِنُوا خَيْرًا لَكُمْ ۚ وَإِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّـهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿١٧٠﴾ ای مردم! پیامبر (ی که انتظارش را می‌کشیدید،) حق را از جانب پروردگارتان آورد؛ به او ایمان بیاورید که برای شما بهتر است! و اگر کافر شوید، (به خدا زیانی نمی رسد، زیرا) آنچه در آسمانها و زمین است از آن خداست، و خداوند، دانا و حکیم است. 💟 ♻️ @javaneh_ir
(عج) فرمودند: 🍃 به اخبار شما علم داریم. هیچ چیزی از اخبار شما بر ما پوشیده نیست. از لغزش و کاستی‌های عملکرد شما آگاهیم و چیزی بر ما پوشیده نمی‌ماند. 📖بحارالانوار، ج۵۳،ص ۱۷۵ ♻️ @javaneh_ir
مرکز رشد و توانمندسازی جوانه
🌐 #بخش_پانزدهم ✅ یک نکته: 🔷 این نکته را باید همین جا بگوییم، اگر چه بعدا هم به صورت مفصل درباره اش
🌐 💠 گروه محوری: پس از انکه درها را باز کردیم و افراد آمدند و به آنها نقش دادیم، باید در اندیشه کنار هم قرار دادن این نقش های متفرق باشیم. نقش های جدا از هم به درد نمیخورد. باید گروه بسازیم. اما میدانیم که هر کنار هم قرار گرفتنی گروه نمـیسازد؛ باید گروه بسازیم. اما میدانیم هر کنار هم قرار گرفتنی گروه نمیسازد. علمای اجتماعی، گروه را تجمع تعدادی از افراد میدانند که دارای اهداف مشترک و ارزش های مشابه اند و با یکدیگر تعامل منظم و اگاهانه دارند. پس ما با تشکیل گروه، این امکان را فراهم میکنیم که افراد به دنبال اشتراکات خود بگردند و براساس این اشتراکات، با هم همکاری و تعامل داشته باشند. نوجوانانی که تازه چشم به جامعه باز کرده اند، در اولین تجربه های اجتماعی خود در گروه قرار میگیرند و میتوانند خود را رشد دهند. از همه مهمتر اینکه بچه ها با قرار گرفتن در گروه، احساس «هویت اجتماعی» میکنند. ان ها در گروه، خیلی زود به تجربه ی بالا میرسند. بیراه نیست کسانی که تجربه ی فعالیت های گروهی در مساجد دارند، بیشتر از سن شناسنامه ای، پخته تر و کارمدآمد تر نشان میدهند. تشکیل گروه های مختلف در مراکز فرهنگی مانند مساجد و پایگاه های بسیج، کم هزینه ترین و نزدیک ترین راه برای رشد افراد است. ❇️ تشکبل گروه چه ثمراتی دارد؟ به صورت خلاصه میتوان برای گروه چنین ثمرات و نتایجی را بر شمرد: 1_تقویت قدرت تعامل منظم و الگودار بین اعضا 2_شکل دهی به احساسات، تمایلات، و عواطف مشترک بین اعضا 3_فهم و ارتقای اهداف مشترک بین اعضا 4_ایجاد روابط نسبتا پایدار بین افراد 5_ ایجاد تشکل سازمان یافته به جای توقف در یک مجتمع بی هدف 6_کمک به شکل گیری هویت مشترک بین افراد 7_ امکان شناخت افراد از یکدیگر 8_تقویت روحیه ی تعاون و کارجمعی 9_ایجاد دلبستگی بین اعضاء 10_امکان اصلاح نقاط ضعف در سایه ی تعامل ✍️ : بار دیگر مثال های مربوط به اصل مشارکت پذیری را مرور کنید. آنجا میتوانیم مجموعه ی نقش های ذکر شده را در قالب «گروه مراسم و مناسبت ها» «گروه طراحی و گرافیک» و «گروه برگزاری نماز جماعت» سازمان بدهیم. به این ها اضافه کنید گروه های مختلف دیگر را که با توجه به نیازهای مجموعه و استعداد افراد شکل میگیرند و هرکدام، باری از روی دوش مسجد و پایگاه بر میدارند. با این گروه ها، هیچ گاه شاهد رکود در فعالیت ها نخواهیم بود. هیچ گاه نخواهیم گفت «آدم نداریم». چون گروه ها همیشه با سازوکارهای کم هزینه، نیروهایی را در دل خود پرورش میدهند. ✍️ ادامه دارد... ♻️ @javaneh_ir
✅ بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ 🌹روزمان را با قرآن و تدبر در آیات الهی شروع کنیم💐 🌻🌹🌻🌹🌻🌹🌻 إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّـهِ قَدْ ضَلُّوا ضَلَالًا بَعِيدًا ﴿١٦٧﴾ کسانی که کافر شدند، و (مردم را) از راه خدا بازداشتند، در گمراهی دوری گرفتار شده‌اند. 💟 ♻️ @javaneh_ir
(ع)فرمودند: 🍃 هر کس از ترس فقر نکند نسبت به لطف خداوند بدگمان شده است. چرا که خداوند می‌فرماید: اگر آنان فقیر باشند خداوند از فضل و کرم خود بی نیازشان می‌کند. 📖 من لا یحضره الفقیه، ج3، ص251 ♻️ @javaneh_ir
مرکز رشد و توانمندسازی جوانه
🌐 #بخش_شانزدهم 💠 گروه محوری: پس از انکه درها را باز کردیم و افراد آمدند و به آنها نقش دادیم، باید
🌐 ❇️ هنر محوری: 🔷 شما دهه فجر را با چه نشانه هایی به خاطر سپرده اید؟سال های دفاع مقدس را چطور؟اگر سن و سالتان قد بدهد و احیانا در جریان مبارزات پیش از انقلاب بوده باشید یا تجربه ی حضور در جبهه را داشته باشید، قطعا خاطرات ویژه ای از آن دوران دارید. اما اگر چنین تجربه هایی ندارید و دانش آموزی بوده اید که در مسجد با دهه فجر و دفاع مقدس آشنا شده اید، حتما یکی از پاسخ های شما این خواهد بود : 🔹«دهه فجر را با سرودهای انقلابی شناخته ایم و سالهای جنگ را بامداحی های آهنگران و سرودهای گبریز و قره باغی و بچه های آباده.» 🔹فکر نکنید چون بچه بوده اید سرود و اهنگ و مداحی و... یادتان مانده؛ نه! این ماندگاری ربطی به سن و سال ندارد. خاصیت هنر همین است. نه تنها بچه ها که وقتی بزرگترها هم از انقلاب حرف میزنند، حتما گوشه ای از ذهنشان «دیو چو بیرون رود» و «خمینی ای امام» و «برخیزید» و... را هم دارند؛ یا وقتیبه سال های جنگ سفر میکنیم، مستقیم یا غیر مستقیم «ای لشکر صاحب زمان آماده باش» و «خلبانان» و «خجسته باد این پیروزی» و... را زمزمه میکنیم. 🔹بله همه این نشانه ها با هنر ارتباط دارند. نه فقط سرودها و نوحه ها، بلکه پارچه نوشته ها و نقاشی های شهدا و عکس های آن دوره، همگی انعکاس هنر گروهی از هنرمندان این سرزمین بوده اند. تاریخ معاصر ما را همین هنرها برای ما زنده نگه داشته است. اگر آن هنرمندی ها نبود، شک نکنید که امروز دستمان از گذشته خالی بود. ✍️ خلاصه اش این است که جامعه و فرهنگی را زنده نمی باید مگر اینکه به هنر تکیه کرده باشد. «انقلاب اسلامی هم حجز با هنر پیش نرفت.» در آن جنگ بزرگ، که 8 سال طول کشید و آن همه سختی داشت، ما فقط متکی به ابزار و ادوات جنگی نبودیم؛ که اگر این طور بود خیلی زود باید شکست را میپذیرفتیم. 🔖هسته های مقاومت فرهنگی و هنری در پشت جبهه، شیرازه ی جامعه را نگه داشته بود و به صورت مستمر، جبهه ها را پشتیبانی و حمایت میکرد. در این هسته های مقاومت، هنر و شاخه های مختلفش، رکن اصلی محسوب میشد. 🔖 بگذریم. ♻️الان حرف سر این است که اگر هنر این قدرت در مبارزات انقلابی و دوران دفاع مقدس موثر و کارساز بوده، چرا باید در دوره جدید به حاشیه برود یا نقشش کمرنگ شود؟ ما باید به دنبال احیای هنر در فعالیت های فرهنگی مان باشیم. اما بگذارید همین جا و پیشاپیش، تکلیفمان را با نوعی نگاه به هنر روشن کنیم. تا بعدا دچار خطا نشویم. اگر توضیحات بعدی را بخوانید، به ما حق خواهید داد که در مورد هنر، این قدر وسواس به خرج دهیم. ❇️ هنر به عنوان یک ابزار یا هنر به عنوان روح کار؟ 🔹 اغلب ما، وقتی مفهوم «هنر» را میشنویم، بلافاصله ذهنمان میرود به سمت قالب های هنری؛ ، ، ، ، ، ، و... اینکه ایرادی ندارد. ما هنر را همینطوری شناخته ایم.اینجا اما نکاه ی ظزیفی وجود دارد. که خیلی وقت ها فراموشمان میشود. 🔹آفت بزرگی که در نوع برخورد ما با هنر وجود دارد «نگاه صرفا ابزاری به هنر است.» یعنی انواع هنرها را فقط به عنوان یک وسیله ببینیم و بس؛ خب ، مگر سطحی فراتر از این هم میشود برای هنر قائل بود؟ بله، هنر، غیر از آنکه در قالب های مختلفی ظهور میکند، میتواند به عنوان روح کلی حاکم بر کارهای ما هم باشد. یعنی چه؟ ❇️ برای پاسخ به این پرسش باید ببینیم هنر چه ویژگی هایی دارد؟ نترسید! 🔹نمیخواهیم خیلی پیچیده اش کنیم. حرف خیلی فلسفی هم نمیزنیم. بسیار ساده و خودمانی عرض میکنیم؛ ما در هنر عناصری مانند زیبایی و خلاقیت و تناسب را میبینیم. 🔹وقتی از هنر محوری در کار فرهنگی حرف میزنیم، منظورمان این است که علاوه بر به کار گیری قالب های مختلف هنر در فعالیت ها، کلیت کار فرهنگی ما نیز باید هنرمندانه باشد. یعنی در کل کار زیبایی و خلاقیت و تناسب وجود داشته باشد. در این صورت، کارمان اثرگذار خواهد بود. هم برای مخاطب و هم برای نیروهای فعال در مجموعه. ✍️ ادامه دارد... ♻️ @javaneh_ir