خونه ما پشت ابراست اونور دلتنگی ماست:)🤍

من هرگز ضرورت اندوه را انکار نمی‌کنم چرا که می‌دانم هیچ چیز مثل اندوه، روح را تصفیه نمی‌کند و الماس عاطفه را صیقل نمی‌دهد؛ اما میدان دادن به آن را نیز هرگز نمی‌پذیرم؛ چرا که غم حریص است و بیشتر خواه و مرز ناپذیر و طاغی و سرکش و بدل گام. هر قدر که به غم میدان بدهی، میدان می‌طلبد و باز هم بیشتر و بیشتر.. و هر قدر در برابرش کوتاه بیایی قد می‌کشد، سلطه می‌طلبد و له می‌کند. غم عقب نمی‌نشیند مگر آنکه به عقب برانی اش. نمی‌گریزد مگر آنکه بگریزانی‌اش. آرام نمی‌گیرد مگر آنکه بی‌رحمانه سرکوبش کنی.

پس باز می‌گویم: این بزرگترین و پردوام‌ترین خواهش من از توست. مگذار غم سراسر زمین روحت را به تصرف خویش درآورد و جای کوچکی برای من باقی مگذار. من به شادی محتاجم و به شادی تو، بی‌شک، بیش از شادمانی خودم. حتی اگر از این سخن قدری طعم تلخ خودخواهی دارد، این مقدار تلخی را در چنین زمانه‌ای برای من ببخش. به خدایم قسم می‌دانم که چه دلایل استواری برای افسرده بودن وجود دارد اما این را نیز می‌دانم که زندگی در روزگار ما درافتادنیست خیر سرانه و لجوجانه با دلایل استواری که غم در رکاب خود دارد. غم همانند دشمنی تا بن دندان مسلح است اما عزیز من زمانی که اندوه به عنوان یک مهاجمِ بد قصدِ سخت جان می آید نه یک شاعر تلطیف کننده روان، حق است که چنین مهاجمی را به رگبار خنده ببندی..

نامه های نادر ابراهیمی>>>✨

‌

توی روزای بارونی عشق فوران میکنه‌. موقع قدم زدن آدم هایی رو میبینین ‌‌که باهم زیر یه چتر حرکت میکنن، دست هاشونو دور هم حلقه میکنن، نزدیک هم راه میرن تا خیس نشن و این همون محبتیه که بارون اونو به وجود میاره. ولی عشق این پدر به بچه هاش:

today>>>

یه چیزی که واقعا ناراحتم میکنه اینه که چیزای قشنگ دور و برمون که خدا بهمون هدیه داده برامون عادی میشه و یادمون میره بابتشون تشکر کنیم. خیلی آدما هستن که از چیزایی که برای ما خیلی معمولیه و حتی از نظرمون یه حقه که هر آدمی باید داشته باشه، عاجزن و هر لحظه برای داشتن اونها از خدا خواهش میکنن. اینکه می‌بینیم، اینکه میشنویم، اینکه حس میکنیم، اینکه عشق میورزیم و کسایی رو داریم که به ما عشق بورزن از اون چیزاییه که باید باباشون شکرگذار باشیم _البته این کمترین کاریه که میتونیم بکنیم.

اگه هیچ سنگی توی رودخونه نبود، آبش بی‌صدا می‌گذشت و می‌رفت و به دریا می‌رسید و نظر هیچکس رو جلب نمی‌کرد؛ اما وقتی به سنگ‌ها برخورد می‌کنه، با اون‌ها می‌جنگه و ازشون می‌گذره. سر و صدا ایجاد می‌کنه تا به همه بگه داره چه کار سختی می‌کنه. درست مثل زندگی آدم‌ها! اگه زندگی هم راحت و بی دردسر باشه، همه چی یکنواخت می‌شه؛ اما وقتی آدم‌ها با مشکلات و سختی‌های زندگی که مثل سنگ‌های این رودخانه هستند، می‌جنگند و ازشون عبور می‌کنند، با ابهت و قابل احترام‌ترند؛ عین این رودخانه خروشان. _راز شبحی در مه

تا وقتی که دارم سریالم رو نگاه میکنم همه چیز خوبه ، ولی وقتی سریال تموم میشه میفهمم همه چیز تو واقعیت خیلی داغونه..!

سوبوک انقدره🤏🏻💗

موجود کوچولوی دوست داشتنی😭✨✨

خونه هیچوقت یه 'مکان' نبود، خونه همیشه یه 'شخص' بود.

اگه اینطور باشه که حتما هست، موقعی که در حضور اون شخصی آرامش و حس امنیت خونه رو داری. آغوشش مثل پذیرایی دنج، بزرگی و گرمیه که بعد از یه روز خسته کننده بهت امید و شوق ادامه دادن میده. شونه هاش اتاق های خونن که میتونی با آرامش سرتو روشون بزاری و ضربان قلبت رو با صاحب اون شونه ها یکی کنی. صداش همون موسیقی آرامش بخشی که تو خونه جریان داره. صدای طلایی رنگی که دور قلبت میپیچه و باعث تند تر تپیدنش میشه. دست هاش..اون دست های قوی و در عین حال لطیف مثل عروسک هایی هستن که موقع ناراحتی و غم یا خوشحالی از ته دل تو دست های تو گرفته میشن. قلبش هم همون دفتر خاطرات سبز رنگ تو کشو تخته که حرف هات رو بدون هیچ توهین یا اذیتی میشنوه و بهت اجازه میده پیشش خود واقعیت باشی. بعدش هم سر حوصله راهنماییت میکنه تا بتونی تصمیم درست رو بگیری.

لیست دوستان و رفقای اروئیکا •انجمن بیکاران کتابخون •آروم •سبز تر از سبز •قاصدک آرت •جامانده •خواستار •دریاچه قوهای مشکی •نت های موسیقی •ابرنوشت •صدای درخشان •رویای خاموش •سپیدار •خموش •جادویی به نام هنر •رنگین کمان •فاطمه نیازی نیست باز ارسال کنین. نوشتمش بمونه همینجا. اگه خواستین اسم کانال قشنگ‌ شماهم تو این لیست باشه برام اینجا بفرستین.

یکی از نیازمندی‌ها؟ یه پنجره بزرگ.. از اونا که وقتی بازشون می‌کنی بوی خاک مرطوب و انعکاس نور خورشید از روی برگ‌های سبز درخت، امید رو به قلبت تزریق میکنه:)

پنجره‌ها واقعاً شگفت انگیزن. به نظر میان یه شیشه سادست که در برابر حشرات بهار، گرمای تابستون، بارون پاییز و سرمای زمستون، از خونه محافظت می‌کنه؛ ولی در واقع یه دره. دری که می‌تونی با باز کردنش تو دنیایی بزرگتر از فضای محدود و تکراری خونه، سرک بکشی. می‌تونی پیرمرد غرغروی سر کوچه رو ببینی یا پسر جذاب همسایه که داره از مغازه خرید می‌کنه. پسر بچه هایی که با جیغ و داد فوتبال بازی میکنن، دخترهای کوچولویی که پز عروسک های صورتی با موهای طلایی شون رو به هم میدن. یه عده لی لی بازی میکنن، دختر جوونی مشغول ناز کردن یه گربه نارنجیه. مرد میانسالی با لباس ورزشی مخصوص در حال دویدنه. این زندگی‌ها این لبخندها و شاید فریاد ها می‌تونه بخشی از تجربیات و شاید یه تیکه از روحت بشه اگه فقط پنجره رو باز کنی.

-

هیچکس کاملا از بین نمی‌رود. تکه‌هایی از ما در خاطره شخصی، یادداشت نویسنده‌ای، زمزمه بی‌کلام فردی یا شاید یادگاری که برای صاحبش عزیز است، هرگز نمی‌میرد!

این پیام حاوی اولین(؟) تقدیمی اروئیکاست✨ خب شما اول این پیام رو بازارسال میکنید کانال های قشنگتون و منم از بین ۴۰ نامه نادر ابراهیمی یکیشون رو که به نظرم نیاز دارید بشنویدش براتون مینویسم. ممنون کافیه

ترس از سقوط است که باعث می‌شود آدم ها اشتباه کنند‌. ما هراسان متولد نمی‌شویم. وقتی جوانیم، هنگام دویدن یا بالارفتن یا پریدن اشتباه نمی‌کنیم و نگران صدمه دیدن یا تحمل شکست نیستیم با اینکه زندگی واقعی طرد شدن و ترسیدن را یادمان می‌دهد، اما اگر حقیقتاً چیزی را بخواهی باید خطر کنی. _سنگ کاغذ قیچی

<3✨