. به سِرِّ جامِ جم آنگه نظر توانی کرد که خاکِ میکده کُحلِ بَصَر توانی کرد مباش بی می و مُطرب که زیرِ طاقِ سپهر بدین ترانه غم از دل به در توانی کرد گُلِ مرادِ تو آنگه نقاب بُگْشاید که خدمتش چو نسیمِ سحر توانی کرد گدایی درِ میخانه طُرفه اِکسیریست گر این عمل بِکُنی، خاکْ زر توانی کرد به عزمِ مرحلهٔ عشق پیش نِه قدمی که سودها کنی ار این سفر توانی کرد تو کز سرایِ طبیعت نمی‌روی بیرون کجا به کویِ طریقت گذر توانی کرد جمالِ یار ندارد نقاب و پرده ولی غبارِ رَه بِنِشان تا نظر توانی کرد بیا که چارهٔ ذوقِ حضور و نظم امور به فیض‌بخشیِ اهلِ نظر توانی کرد ولی تو تا لبِ معشوق و جامِ مِی خواهی طمع مدار که کارِ دگر توانی کرد دلا ز نورِ هدایت گر آگهی یابی چو شمع، خنده‌زنان تَرکِ سر توانی کرد گر این نصیحتِ شاهانه بشنوی حافظ به شاهراهِ حقیقت گذر توانی کرد خواجه

🎥 درخواست فرد دارای معلولیت از دکتر جلیلی برای انداختن عکس سلفی ✅ پایگاه اطلاع رسانی دکتر سعید جلیلی @saeedjalily یاالله تمام!😅 رئیس جمهور آن‌هایی انتخاب کنند که ندارند! من کسی رو دارم که از الآن سخنرانی‌هاشو گوش می‌کنم و خودم و دیگران از وجودش دلگرمی می‌گیریم! خدایی صحبت‌هاش رو گوش کنید! کجای دنیا بیرون از جمهوری اسلامی همچین آدم با شعور و فهمیده و باوقاری پیدا میشه!؟

. دکتر جلیلی: مهمترین فرصت، توانمندی های آحاد مردم ایران است. #یک_جهان_فرصت #یک_ایران_جهش #هر_ایرانی_یک_نقش_با_شکوه #دولت_مردم_دانش_بنیان 🔹مناسب برای پست و استوری اینستاگرام @behyaarstf_ir @eghtesad_daneshbonyan

. اگر پای سعید جلیلی نایستیم نمی‌توانیم پای خودمان هم بایستیم! جلیلی خود ماست بشرط اینکه خود را فارغ از سود و زیان و غرض‌ورزی‌ها برانداز کنیم! وقتی فکر ما دچار سود و زیان است دیگر چگونه می‌توانیم عالم خود را آشکار کنیم؟ و در میانه‌ی راه نبریم و این خود را هرچه هست ادامه دهیم؟ راستی ما چگونه فیلم خوب بسازیم و موسیقی خوب بسازیم وقتی که قرار است مراعات سلیقه و شرایط داوران و ناظران و شنوندگان را بکنیم؟ (چگونه ماشین و آسفالت و هواپیما و خیابان و دارو و پارچه‌ی خوب بسازیم وقتی داریم به سود و زیان فکر می‌کنیم) هنرمندی هم که دم از مردم می‌زند چه بسا که به سود و زیان خود می‌اندیشد! ای مردمان ای مردمان از من نیاید مردمی دیوانه‌هم نندیشد آن کاندر دل اندیشیده‌ام این شعر از مولوی است البته شاعر دوست مردم است ولی گاهی بین مردمی مردمان با خود آن‌ها و تمنایشان فاصله‌ و جدایی می‌افتد و شاعر که پاسدار وجود مردمان است وسعت و قدر آنان را به آنان گوشزد می‌کند! راستی که اگر مولوی پاسدار وجود مردمان نبود و سود خود می‌جست چه‌بسا هنگام سرودن این بیت دچار تردید و ترس می‌شد و از سرودن آن باز می‌ماند و ای بسا که دیگر مردمان شعر او را بیاد نمی‌سپردند و نمی‌خواندند! اما مگر نه اینکه خود او گفته است که: تو مپندار که من شعر بخود می‌گویم! اگر او بی‌خودانه شعر نمی‌گفت و سخنش سخن بی‌غرض نبود شاید به‌ترسی که گفتیم دچار می‌شد! اما چرا او از چنین نسبت‌هایی آزاد است و می‌تواند در بلای جان مرد کار بایستد و از خود انصراف ندهد؟ راستی شاعران در پی چه هستند که هیچ‌چیز آن‌ها را از راه بدر نمی‌برد و بقول خواجه دامنشان به موج‌ سر به‌فلک کشیده‌ی حوادث تر نمی‌شود؟ شاعر دل و جان و سر سپرده است و گوش به‌هیچ چیز جز رب و پرورنده‌ی خویش نمی‌دهد تا از وسعت و قدر خود نماند! راستی که ایران مملکت شاعران است و گرچه گاهی کمتر و گاهی بیشتر دیار حکومت شاعران بر فکر و اندیشه‌ی مردمان بوده است! شهدای ما نیز هنرمندان بزرگ همیشگی این آب و خاکند! و جان و زبان آن‌ها نیز بی‌غرض و فارغ از سود و زیان است! ما که می‌گوییم می‌خواهیم خودمان باشیم هم باید در تمنای چنین وجودی باشیم که با ترس‌ها و تردیدها از راه بدر نروند! که اگر بترسیم دیگر پرورش ما بدست ترس‌ها خواهد بود! این راه راهی است که بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران پیش روی ما گشود و مدام تحذیرمان داد که مبادا چشم ما به‌شرق و یا غرب باشد و هیچ‌یک از این دو را ترجیح بر دیگری نداد چرا که مسئله خود ما بودیم! امروز در کشور ما ظاهرا بروی خود ما بسته است و راه بیرونِ شرق و غرب باز است! و ما ماندن در کشور را بسان ماندن در طوفان‌ها می‌یابیم! و هر لحظه با موج حوادث و تندبادها محاسبه می‌کنیم که ماندن خطاست و اینگونه کنار می‌کشیم و از خود می‌مانیم! راستی فکر و سخنی هست که ما را در طوفان‌های سهمگین این روزگار نجات دهد؟ این سخن هر چه هست باید چشمش را به سودها و زیان و شرق و غرب بسته باشد و از راهجویان بلایا و مقاومان در آن مدد گرفته شود! در تصاویر جبهه دیده‌ایم که گاهی بسیجی جوانی در گوشه‌کناری چمباتمه زده و دفترش را بخود نزدیک کرده و چیزی می‌نویسد! این گفتگوی با خود رمز ماندن است وقتی که نمی‌خواهی به شرق و غرب بروی و بمانی و با خود صفا کنیم! جلیلی پای ما ایستاده و کاری با بیرون ما ندارد و از ما می‌خواهد که پای خود بایستیم تا کشورمان آباد شود

🔹ابوعبیده، سخنگوی گردان های قسام، شاخه نظامی جنبش مقاومت اسلامی (حماس) از زائران بیت الله الحرام خواست تا برادران خود در غزه و فلسطین را با دعای خالصانه خود در آن حریم مقدس یاد کنند. در این ایام بزرگ و پربرکت ، غزه و مردم صبور و مجاهدانش را یاد کنید. ادر حالی که میهمانان خدا به حج می‌روند، ما به نیابت از امت بزرگ اسلام، در برابر دشمنان خدا، جهاد می‌کنیم. عملیات طوفان الاقصی به منظور دفاع از مسجد الاقصی، سومین حرم امن الهی انجام شد.

🎥تکبیرگویی رزمندگان گردان های قسام در تونل های مقاومت در نوار غزه به مناسبت روز عرفه. آخرین اخبار از درون سرزمین‌های اشغالی 🔸 @AkhbareSarzamin

🎥اجابت درخواست ابوعبیده توسط حجاج 🔻یکی از حجاج بیت الله الحرام پس از شنیدن پیام ابوعبیده سخنگوی گردان های قسام به دعوت ایشان برای یاد کردن مردم غزه و مجاهدان آن در حج لبیک گفت. آخرین اخبار از درون سرزمین‌های اشغالی 🔸 @AkhbareSarzamin

🔹اعلام برائت حجاج ایرانی از استکبار و رژیم صهیونیستی آخرین اخبار از درون سرزمین‌های اشغالی 🔸 @AkhbareSarzamin

در اربعین غذاها ژتون ندارند و چایی‌ها صف ندارند و جا برای خواب زیاد است و مردمان با قدم‌های پیاده‌شان پا برهنه می‌شوند و آن‌ها که پا ندارند خود را بر زمین می‌کشند و از کنار آن می‌گذرند تا در این مسیر، زیارت و قدر خود را در یابند! سیاستی که درها را بروی مردم بسته است چگونه توقع مشارکت دارد؟ وقتی که مردم را شریک کار خود نمی‌کنیم و برخلاف لفظ‌ها و قربان‌صدقه‌ رفتن‌هایمان، درِ عرصه‌های مختلف را بروی ورود آن‌ها بسته‌ایم و مدام وعده و وعید می‌دهیم که برایتان چه می‌کنیم و چه نمی‌کنیم بیشتر دست نگاهِ ناسنجیده‌مان را رو می‌کنیم! رئیس جمهوری که بجای توانایی مردم کشور، روی توانمندی خود حساب کرده است کار چندانی از دست او ساخته نیست و عجیب اینکه ما از تجربه‌های قبلی درس نمی‌گیریم! یافته‌ایم و یا تکرار می‌کنیم که جمهوری اسلامی ایران حرم است! و وقتی مردم مجاهد خواستند خدمت حرم کنند و جان و مالشان را فدای آن کنند با در بسته‌ی جبهه‌ها مواجه می‌شوند! دولتی که می‌گوید شما بنشینید و من بجایتان کار می‌کنم بیشتر خاطرها را آزرده می‌کند! کدام دولت، حوصله‌ی فکر کردن به برپایی موکب‌های پیاده‌روی اربعین را دارد؟ جلیلی بجای اینکه بگوید چه می‌کنیم تمنای مشارکت مردم را دارد تا آن‌ها در عرصه‌ی فکر و سیاست و اقتصاد جا داشته باشند! و منتظر است تا ببیند این مردم چه می‌کنند واگرنه آن‌ها را به افکار و اندیشه‌های خود محدود می‌کرد و از این‌روست که او فرصت را( بجای اینکه چقدر پول داریم و می‌خواهیم با آن چه کنیم )وجود مردم یافته است! او در صحبت‌هایش از چیزی که هستیم حرف نمی‌زند بلکه چشمانش خیره به امکانی است که تا پیش از این ندیده بودیم! مردم برای او صرف یک کلمه‌ی خوب اخلاقی نیست بلکه سیلِ ۸۰ میلیون عزم و همت و توانایی است که معطل مانده است!

. اولین راهی که با جلیلی باز می‌شود راه زبان است! جلیلی نقد نقد است! جنّت نقد است اینجا عیش و عشرت تازه کن زانکه در جنّت خدا بر بنده ننویسد گناه/خواجه من آدم سیاسی نیستم و اگر امروز برای جلیلی می‌نویسم تنها از این جهت است که فقط با او می‌توانم باز هم بنویسم و سررشته‌ی انقلابی بودنم را از دست ندهم! و بجای وعده‌ی فقر شیطان وعده‌ی مغفرت و فضل خدا را باور داشته باشم! رو راست بگویم جلیلی خود من است که دست از ترس و بی‌همتی و جاه‌طلبی و قدرت‌طلبی برداشته و لب به‌سخن باز کرده است و اگر او نباشد رفاه و آسایش چه معنی دارد؟وقتی نتوانم از خودم بگویم کاری از دست رفاه و آسایش ساخته نیست شهادت رئیسی عزیز مرا هم سر دو راهی گذاشت و گفت بیا اینجا تا ببینی چه ده باصفائیه! و راستی که چه ده با صفائیست! جمهوری اسلامی ایران امام با جلیلی حرم امن و آسایش است که آرزو می‌کنی کاش همینجا گوشه‌کناری خاکم کنند! چند روز پیش یکی از دوستان صمیمی‌ام بمزاح در متنم دست برد و جای پزشکیان را با اسم جلیلی جابجا کرد و برایم فرستاد! من هم خندیدم ولی هماندم به این فکر کردم که من یکی از طرفداران سیاست‌های جلیلی نیستم! من خواهان خود او هستم و هرباره با او خودم را پیدا می‌کنم! راستی چرا بعضی‌ها سرودنی‌اند؟ و چرا نمی‌شود هرکسی را سرود؟ چرا نمی‌شود یک بیت از اشعار حافظ را برای فلان پادشاه مقتدر و بزرگ گفت و در عوض مایه‌ی عبرت‌اند؟: بهرام که گور می‌گرفتی همه عمر دیدی که چگونه گور بهرام گرفت؟ من بجز او نماینده برای آینه‌گری سراغ ندارم تا بتوانم از خودم انصراف ندهم و تا هست کنارش بمانم! مثل حاج قاسم مثل غزه و رئیسی

حسین رسید بکربلا