💥 تنفّر یهود از اذان مومنان
1️⃣ بلال از جانب رسول خدا (ص) مأمور میشود تا با صدای بلند #اذان بگوید و مردم مسلمان را به نماز در مسجد فرا خواند.
2️⃣ وقتیکه #یهودیان صدای اذان را میشنوند، حسد میورزند: حَسَدَ الْيَهُودُ الرَّسُولَ حِينَ سَمِعُوا الْآذَانَ، و میگویند: بدعتی را آوردی که رسولان پیشین آن را نیاوردند: وَقَالُوا: ابْتَدَعْتَ شَيْئًا لَمْ يَكُنْ لِلْأَنْبِيَاءِ. و در ادامه حسدشان را اینگونه ابراز میدارند: فَمِنْ أَيْنَ لَكَ الصِّيَاحُ كَصِيَاحِ الْعِيرِ؟ فَمَا أَقْبَحَهُ مِنْ صَوْتٍ [١].
3️⃣ یهود و نصاری به فرمودهٔ کتاب خدا گرفتار مصیبتی هستند بهنام #حسد، و حسد بیماری روحی آزاردهندهای است که تحمّل مشاهدهٔ نعمت در غیر یهود و نصاری را از آنان سلب میکند، و آنان را به تلاش برای زوال آن نعمت وادار میسازد. خدای متعال تلاش آنان برای اینکه شما را بعد از آنکه ایمان آوردید، به کفر برگردانند و گرفتار مصیبت ارتداد و بیدینی سازند، به حسدی که در جان آنان است نسبت میدهد و میفرماید:
🕋 «وَدَّ كَثِيرٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُمْ مِنْ بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّارًا حَسَدًا مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ [بقره : ١٠٩]؛ بسیاری از اهل کتاب، از روی حسد -که در وجود آنها ریشه دوانده- آرزو میکردند شما را بعد از اسلام و ایمان، به حال کفر بازگردانند؛ با اینکه حق برای آنها کاملاً روشن شده است.».
4️⃣ و از همینرو زمانیکه منادی رسول خدا (ص) ندای نماز میداد و مسلمانها برای اقامهٔ نماز برمیخاستند، #یهودیان در جملهای که حکایت از نوعی نفرین داشت، میگفتند: قَدْ قَامُوا لَا قَامُوا، برخاستند که برنخیزند. یعنی نفرین بر شما مسلمانها! نفرین میکنیم که توان برخاستن و نماز گذاردن را نداشته باشید. و آنگاه که میدیدند مسلمانها برخاسته و به نماز ایستادند: اِسْتَهْزَأوا بِهِمْ وَ ضَحِكُوا مِنْهُمْ [٢]، به تمسخر آنها میپرداختند و به آنها میخندیدند.
5️⃣ خدای مهربان به تازهمسلمانها که برای تجمّع و گردآمدنشان از اذان و از مؤذن و مأذنه استفاده میکردند و شاید خودشان در ابتدا متوجّه دستاندازی یهود و نصاری نشدهاند، وحی میفرستد که:
🕋 «وَإِذَا نَادَيْتُمْ إِلَى الصَّلَاةِ اتَّخَذُوهَا هُزُوًا وَلَعِبًا [مائده : ۵٨]؛ و هنگامیكه [بهوسيلهٔ اذان، مردم را] به نماز میخوانيد، آن را به مسخره و بازى میگيرند».
6️⃣ تنفّر یهود و نصاری از اذان به حدّی است که در بسیاری از کتابهای تفسیری حکایتی دربارهٔ یک مرد #یهودی نقل شده است که هر وقت صدای مؤذن را میشنید که اذان میگوید، آن مرد یهودی میگفت: أَحْرَقَ اللهُ الْكَاذِبَ. خداوند دروغگو را بسوزاند. از قضا شبی خدمتگزار این مرد یهودی آتشی را به اندرونی خانهٔ او، جایی که خانواده و زن و فرزند او در خواب بودند، آورد. جرقهای از آن آتش در خانه افتاد، و اهل آن خانه بههمراه آن مرد یهودی در آتش سوختند [٣].
📚 پینوشتها:
[١] البحر المحیط فی التفسیر، ج۴، ص٣٠٣.
[٢] الدر المنثور، ج٣، ص١٠٧.
[٣] دلائل النبوة، ج۶، ص٢٧۵.
✍️ علی خلیل اسماعیل
✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود:
🇮🇷👉 @jscenter