✡ تابوشکنی به سبک سینمای رضا قزاق (7) 🎬 تابوشکنی مرحله‌ای در سینمای ایران (قسمت دوم) 1⃣ فیلم سینمایی «طوفان زندگی» به کارگردانی «علی دریابیگی»، محصول سال ۱۳۲۷ را می‌بایست نخستین اثر سینماییِ به‌اصطلاح #فیلم‌فارسی قلمداد نمود که ماجرای عشق و عاشقی دختر و پسری جوان در یک مجلس موسیقی و آوازخوانی را حکایت می‌کرد؛ اثری شاخص در #سینمای_ایران که به‌کلی با باورهای مذهبی و سنتی ایران مغایر بود و ساخت آن توسط فارغ‌التحصیلی از مدرسه آمریکاییان و مدرسی از سازمان پرورش افکار، کاملاً دیکته شده به نظر می‌رسید. 2⃣ بر این اساس پهلوی اول و دوم به‌وضوح می‌خواستند در #سازمان_پرورش_افکار، رویکرد و باورهای مردم را به سمتی که خودشان به آن مایل بودند، بکشانند. اگرچه این فیلم به‌دلیل هنجارشکنی‌هایی که داشت توسط مردم آن روزگار پذیرفته نشد و حتی موجبات ورشکستگی کمپانی تولید کننده‌اش، یعنی «میترا فیلم» را نیز فراهم آورد. 3⃣ این تابوشکنی‌ها تا جایی ادامه پیدا کرد که در دهه‌های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰، نمایش صحنه‌های غیراخلاقی و مفسده‌آمیز و یا قصه‌هایی که رکن اساسی آن‌ها فحشا و روابط نامشروع بود، پرده تمام سینماها را اشغال کرده بود و این روند #تابوشکنی از صحبت درباره رقصیدن دختری در کاباره‌ها در فیلم‌هایی همچون «دختر لر» شروع و تا برهنه شدن و نزدیکی در فیلم «کلبه‌ای آن سوی رودخانه» پیش رفته و جامعه اسلامی ایران را متاثر از خود ساخته بود. 4⃣ «کلبه‌ای آن‌سوی رودخانه»، اثری سینمایی به نویسندگی و کارگردانی «احمد شیرازی» و بر اساس داستانی از «منوچهر مطیعی» بود که در سال ۱۳۵۰ در سینمای ایران تولید گردید و برای نخستین بار، بازیگر زن این اثر سینمایی، یعنی خانم #زری_خوشکام، به‌عنوان نخستین زن ایرانی در مقابل دوربین کارگردان برهنه و عهده‌دار ایفای نقش و بازی صحنه‌های سکسی اثر گردید! شایان ذکر است که تا پیش از این عموماً بازیگران زن خارجی به ایفای نقش‌های سکسی و برهنگی در آثار فیلم‌فارسی مبادرت می‌ورزیدند. 5⃣ البته باید توجه داشت که ساز و کار تابوشکنی جز این را برنمی‌تابد. سودجویی عده‌ای که با ترفند گذر از خطوط قرمز سیاسی و اخلاقی سعی می‌کنند علاوه بر به انحراف کشیدن جامعه به سمت #سبک_زندگی مورد پسند خود، شرایط را جهت پیش بردن اهداف سیاسی مطبوع خود فراهم آورند. ✍ سید وصال مهدوی 📖 متن مقاله در سایت اندیشکده: 👉 goo.gl/GBrBms ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter

✡ شوکران فیلمفارسی در سینمای پس از انقلاب (1) 🎬 تابوشکنی مرحله‌ای در سینمای ایران (قسمت سوم) 1⃣ تا پیش از انقلاب اسلامی، هر فیلم و اثر سینمایی ایرانی که در آن صحنه‌های رقص، آواز و هم‌بستری وجود داشت، تحت عنوان #فیلمفارسی (Persian Film) شناخته شده و ذیل آثار سینمایی بی‌ارزش دسته‌بندی می‌شد. در تاریخ سینمای ایران از این آثار با عنوان #فیلم‌های_آبگوشتی نیز تعبیر می‌شد. 2⃣ گرچه اصطلاح #سینمای_آبگوشتی، از دهه ۱۳۳۰ رایج و در سینمای ایران باب شد، اما گُستره‌ی استفاده از این واژه در اوایل دهه ۱۳۵۰ و با ساخت فیلم‌های سینمایی شاخصی همچون «کلبه آن‌سوی رودخانه» به اوج خود رسید. همچنین منتقدین و مخاطبین سینما از الفاظی چون مُبتذل یا مُنحرف برای این‌گونه فیلم‌ها بهره می‌بردند. 3⃣ پس از حضور نخستین گروه از بازیگران بی‌عفت و بی‌حیای بومی در صنعت سینمای ایران و بالأخص پس از بازی #زری_خوشکام به‌عنوان نخستین زن کاملاً عریان و برهنه در سینمای ایران، دیگر عریان‌شدن بازیگران، رقص و اعمال جنسی، با حضور جریانات فرهنگی خاص و حمایت‌های ویژه‌ی حاکمیت #پهلوی به عُرفی رایج در محصولات سینمایی آن دوران مبدل گردید. 4⃣ یکی از دلایل اصلی ورشکستگی صنعت سینمای ایران در آن سال‌ها و بالأخص در اواسط دهه ۱۳۵۰، همین حضور پُررنگ سینمای آبگوشتی و کثرت تولید فیلم‌های مغایر با ارزش‌ها و باورهای عمومی مردمِ مسلمان ایران بود؛ آثار سینمایی پُرتعدادی که تحت عنوان سینمای اجتماعی، در سطحی گسترده عرضه می‌شد و جُز محدود مخاطبانی در آن روزگار، اسباب انزجار عمومی جامعه را فراهم می‌ساخت. ✍ سید وصال مهدوی 📖 متن مقاله در سایت اندیشکده: 👉 goo.gl/Jx46U7 ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter