✡ شوکران فیلمفارسی در سینمای پس از انقلاب (1)
🎬 تابوشکنی مرحله‌ای در سینمای ایران (قسمت سوم)
1⃣ تا پیش از انقلاب اسلامی، هر فیلم و اثر سینمایی ایرانی که در آن صحنه‌های رقص، آواز و هم‌بستری وجود داشت، تحت عنوان #فیلمفارسی (Persian Film) شناخته شده و ذیل آثار سینمایی بی‌ارزش دسته‌بندی می‌شد. در تاریخ سینمای ایران از این آثار با عنوان #فیلم‌های_آبگوشتی نیز تعبیر می‌شد.
2⃣ گرچه اصطلاح #سینمای_آبگوشتی، از دهه ۱۳۳۰ رایج و در سینمای ایران باب شد، اما گُستره‌ی استفاده از این واژه در اوایل دهه ۱۳۵۰ و با ساخت فیلم‌های سینمایی شاخصی همچون «کلبه آن‌سوی رودخانه» به اوج خود رسید. همچنین منتقدین و مخاطبین سینما از الفاظی چون مُبتذل یا مُنحرف برای این‌گونه فیلم‌ها بهره می‌بردند.
3⃣ پس از حضور نخستین گروه از بازیگران بی‌عفت و بی‌حیای بومی در صنعت سینمای ایران و بالأخص پس از بازی #زری_خوشکام به‌عنوان نخستین زن کاملاً عریان و برهنه در سینمای ایران، دیگر عریان‌شدن بازیگران، رقص و اعمال جنسی، با حضور جریانات فرهنگی خاص و حمایت‌های ویژه‌ی حاکمیت #پهلوی به عُرفی رایج در محصولات سینمایی آن دوران مبدل گردید.
4⃣ یکی از دلایل اصلی ورشکستگی صنعت سینمای ایران در آن سال‌ها و بالأخص در اواسط دهه ۱۳۵۰، همین حضور پُررنگ سینمای آبگوشتی و کثرت تولید فیلم‌های مغایر با ارزش‌ها و باورهای عمومی مردمِ مسلمان ایران بود؛ آثار سینمایی پُرتعدادی که تحت عنوان سینمای اجتماعی، در سطحی گسترده عرضه می‌شد و جُز محدود مخاطبانی در آن روزگار، اسباب انزجار عمومی جامعه را فراهم می‌ساخت.
✍ سید وصال مهدوی
📖 متن مقاله در سایت اندیشکده:
👉 goo.gl/Jx46U7
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
1⃣ مشی #سینمای_ایران در بی‌هویتی و اصالت بخشیدن به موضوع سرگرمی در طول جنگ جهانی دوم و پس از آن، عینیّتی غیر قابل انکار به خود گرفت و نشان داد که نه‌تنها دغدغه‌ای برای توجه به موضوعات ملی و فراملی ندارد، بلکه سعی می‌کند تا به‌عنوان ابزار رسانه‌ای متجدد، دائماً به بُن‌مایه‌های سنتی فرهنگ انسانِ مسلمانِ ایرانی و باورهای دینی او بتازد.
2⃣ جنگ جهانی دوم تأثیرات فرهنگی بسیاری بر جامعه‌ی مسلمان ایران گذاشت و این در حالی بود که سینمای ایران سعی نمود تا به‌جای حساسیت نسبت به موضوعاتی نظیر اشغال ایران توسط نیروهای متفقین و قحطی و نابسمانانی کشور و فرار رضاشاه کبیر! به امر دول بیگانه و حضور شاه فاسد جوانی چون محمدرضا پهلوی بر اریکه‌ی سلطنت و تشکیل یکی از مهمترین اجتماعات تاریخ جنگ با حضور رؤسای جمهور انگلیس، آمریکا و شوروی در تهران تحت عنوان کنفرانس تهران در آذرماه سال ۱۳۲۲ (۱۹۴۳م) که بدون هماهنگی با تهران صورت گرفت و همچنین صدها موضوع مهم دیگر، همچنان بر اساس مشیِ عاشقانه‌سازی اولیه خود که در آثاری همچون دختر لُر و طوفان زندگی و شرمسار و… تبلور می‌یافت، ادامه‌ی مسیر دهد و با افزودن بر حجم #ضدمذهبی آثارش، بر تولید آثار بی‌مایه‌ی عاشقانه و مؤنث‌محور تأکید ورزیده و تا به آنجا پیش رود که گونه‌ای جدید و سبکی منحصر به‌فرد از فیلم‌سازی را با عنوان #فیلمفارسی عرضه کند!
👇👇👇
✡ هنوز «اردشیر ریپورتر» مرشد فکری سینمای ماست! (٣)
🎯 پرسش و پاسخی با استاد سعید مستغاثی
2⃣ #اردشیر_ریپورتر یکی از بنیادهای سینمای ایران را می‌نهد. او آقای #عبدالحسین_سپنتا را به هند و نزد #انجمن_پارسیان_هند می‌فرستد تا فیلم بسازد و سینمای ایران جلو بیاید.
🔸 یا آدم‌هایی همانند #دکتر_کوشان که از تیم بهرام شاهرخ، سرجاسوس سرویس‌های اطلاعاتی انگلیس است و با همکاری گروهی از #یهودیان صهیونیست که اسمشان در کتاب آقای جمال امید هم هست، کسانی همانند #سلمان_هوگی و #سلیم_سومخ، یا روتارین‌هایی چون #اسفندیار_یگانگی كه استودیو پارس فیلم را درست می‌کند و در واقع #فیلمفارسی شروع می‌شود.
🔸 و برادران رشیدیان از رفقای کوشان هستند که به‌نوشته همه مورخین امریکایی همانند جیمز دیل، برنارد لوئیس و مارک گازیوروسکی، از پیشانی‌سفیدهای سفارت انگلیس بودند که همین‌ها بنیان‌گذاران سینمای ما بودند. از آن طرف دفتر #اشرف و دفتر #فرح را داریم که حضور پررنگی در سینمای فارسی داشتند.
🔸 خب این‌ها #سینما را برای چه راه انداختند؟ برای سرگرمی؟ برای اعتلای هنر و فرهنگ ایران؟ آن‌چه سینما برای آن وارد ایران شد، هویت‌زدایی دین و ریشه‌های ملی ایرانیان بود. این سینما ظاهراً یک برنامه داشت که هویت‌زدایی و اسلام‌زدایی کند. برای همین است که از اولین فیلم‌های این سینما، «حاجی آقا، آکتور سینما» است. برای همین است که فیلمفارسی همه زندگی ایرانیان را در #کاباره و اخلاق کاباره‌ای تبلیغ می‌کند.
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter