✡ شوکران فیلمفارسی در سینمای پس از انقلاب (1) 🎬 تابوشکنی مرحله‌ای در سینمای ایران (قسمت سوم) 1⃣ تا پیش از انقلاب اسلامی، هر فیلم و اثر سینمایی ایرانی که در آن صحنه‌های رقص، آواز و هم‌بستری وجود داشت، تحت عنوان #فیلمفارسی (Persian Film) شناخته شده و ذیل آثار سینمایی بی‌ارزش دسته‌بندی می‌شد. در تاریخ سینمای ایران از این آثار با عنوان #فیلم‌های_آبگوشتی نیز تعبیر می‌شد. 2⃣ گرچه اصطلاح #سینمای_آبگوشتی، از دهه ۱۳۳۰ رایج و در سینمای ایران باب شد، اما گُستره‌ی استفاده از این واژه در اوایل دهه ۱۳۵۰ و با ساخت فیلم‌های سینمایی شاخصی همچون «کلبه آن‌سوی رودخانه» به اوج خود رسید. همچنین منتقدین و مخاطبین سینما از الفاظی چون مُبتذل یا مُنحرف برای این‌گونه فیلم‌ها بهره می‌بردند. 3⃣ پس از حضور نخستین گروه از بازیگران بی‌عفت و بی‌حیای بومی در صنعت سینمای ایران و بالأخص پس از بازی #زری_خوشکام به‌عنوان نخستین زن کاملاً عریان و برهنه در سینمای ایران، دیگر عریان‌شدن بازیگران، رقص و اعمال جنسی، با حضور جریانات فرهنگی خاص و حمایت‌های ویژه‌ی حاکمیت #پهلوی به عُرفی رایج در محصولات سینمایی آن دوران مبدل گردید. 4⃣ یکی از دلایل اصلی ورشکستگی صنعت سینمای ایران در آن سال‌ها و بالأخص در اواسط دهه ۱۳۵۰، همین حضور پُررنگ سینمای آبگوشتی و کثرت تولید فیلم‌های مغایر با ارزش‌ها و باورهای عمومی مردمِ مسلمان ایران بود؛ آثار سینمایی پُرتعدادی که تحت عنوان سینمای اجتماعی، در سطحی گسترده عرضه می‌شد و جُز محدود مخاطبانی در آن روزگار، اسباب انزجار عمومی جامعه را فراهم می‌ساخت. ✍ سید وصال مهدوی 📖 متن مقاله در سایت اندیشکده: 👉 goo.gl/Jx46U7 ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter