💫بخش چهل و سه💫
توانایی تجربه ی شرم و کنار آمدن با آن ، بدون از دست دادن حس ارزشمندی ،با رعایت موارد زیر امکان پذیر است:
*شناسایی آنچه سبب برانگیختن شرم در شما میشود.
ما برخی ابعاد مشخص زندگی و کارهایی که انجام میدهیم به منزله بخشی از شخصیت خود میپذیریم.این موارد ممکن است به فرزند پروری یا ظاهر جسمانی یا خلاقیت ما مربوط باشد.وجود نقص در هر چه با حس ارزشمندی خود مرتبط میدانید،سبب بروز شرم در شما میشود.برای برانگیختن و حفظ حس ارزشمندی باید درک کنیم ارزش ما در جایگاه انسان به زندگی بدون اشتباه بستگی ندارد.
*بررسی واقعیت هر انتقاد و قضاوت های متعاقب آن .
قضاوت ها و نظریات ،چه از نظر دیگران چه در ذهن خود شما،واقعیت ندارند .آن ها روایت ها و داستان هایی هستند که سبب تغییری چشمگیر در تجربه ی ما از دنیا میشوند .پس مراقبت از احساس ارزشمند بودن مستلزم حذف ناسزاگویی و خود آزاری و در عوض تمرکز بر رفتارهای عینی خاص و پیامدهای آنهاست.به یاد داشته باشید که کامل نبودن،اشتباه کردن و شکست خوردن بخشی از انسان بودن است.پذیرش جایزالخطا بودن انسان ،یعنی پس از شکست احساس بی ارزشی نکنید.میتوانید از هر تجربه به نفع خود بهره بگیرید و از آن درسی بیاموزید.
*دقت در گفتار .
مغز برای حفظ امنیت به ما القا میکند که انتقاد همیشه تا حدودی آزار دهنده است.راه علاجی وجود ندارد که برای همیشه همه چیز را درست کند.در هر زرهی که باشید انتقاد به آن نفوذ خواهد کرد .زره به چه دردی میخورد وقتی بدترین منتقد در ذهن شماست .اظهار نظر یا انتقاد تند شما را به هم میریزد . طبیعتا تا پنج ساعت پس از آن ،این موضوع را در ذهنتان بارها واگویه میکنید.مغز آن را تهدید میپندارد و توجه خود را به آن متمرکز میکند .با هربار مرور موضوع مد نظر استرستان دوباره تحریک میشود و ناراحتی شما را صد چندان میکند.صرف زمان برای فکر کردن به انتقادی سازنده ،که به نفع ماست و کیفیت زندگی ما را بهبود میبخشد،کار درستی است،اما نشخوار فکری و دلواپسی برای اظهار نظرهای زننده،که به هیچ وجه سودی به حال شما ندارد ،در واقع استمرار حمله به شخصیت خودتان است.
*درست سخن گفتن با خود پس از انتقاد.
اگر میخواهید ظرفیت کنار آمدن با شرم و بازیابی شرایط قبل از آن را داشته باشید ،این مورد بسیار حیاتی است .هنگام شرمندگی ممکن است از خود نفرت داشته باشیم و خودمان را متقاعد کنیم که باید تخریب و سرزنش خود را ادامه دهیم ،خود را سزاوار رفتار توام با شفقت و احترام نمیدانیم و این کار را آسان گیری و محبت بیش از حد به خودمان تلقی میکنیم که سبب میشود قسر در برویم و دیگر برای تلاش بیشتر خود را به دردسر نیندازیم.کلید استفاده از انتقادات به نفع خود این است که هوای خود را داشته باشید و آنقدر به خود شفقت داشته باشید که هر انتقادی را بشنوید و تصمیم بگیرید کدام را بپذیرید و از آن به منزله ی تجربه ای بهره ببرید و کدام یک چیزی جز خدشه دار کردن اعتماد به نفس و عزت نفستان ندارد و آن را رها کنید.
*صحبت کردن درباره خود شرم.
با فردی معتمد حرف بزنید .پنهان نگه داشتن مشکل،سکوت و قضاوت شرم را تشدیدمیکند صحبت کردن با کسی که رفتاری همدلانه دارد ما را در پشت سر گذاشتن شرم و ادامه مسیر زندگی یاری میدهد.
شناخت خودتان
برای اینکه به رغم رویارویی با انتقاد ،به زندگی دلخواهتان بپردازید موضعتان را در این موارد مشخص کنید:
*چه دیدگاه هایی برای شما مهم اند و چرا .به نظر چه کسانی اهمیت میدهید؟جمله ((من به افکار دیگران اهمیت نمیدهم))به ندرت منظور واقعی گوینده و در واقع دنیایی از نا امنی پشت این جمله نهفته است.این جمله مانع برقراری روابط معنا دار با دیگران میشود؛زیرا تمامی راه های ارتباطی را که در آن نظر در دو طرف اهمیت دارد میبندد.فهرست افرادی که نظرشان واقعا برای شما مهم است باید کوتاه باشد .همچنین این موضوع را مد نظر قرار دهید که اهمیت دادن به نظر کسی به معنای مسولیت در قبال راضی نگه داشتن او نیست،بلکه به این معناست که شما به خواست خود به بازخوردها و صحبت های او گوش میدهید؛حتی اگر از شما تعریف نکند ؛زیرا میدانید حرف های او صادقانه و به نفع شما و در نتیجه به احتمال زیاد مفید است.
*چرا کاری را انجام میدهید؟تنها کسی که به تاییدش نیاز داریدخودتان هستید.وقتی روش زندگی خارج از محدوده ی ارزش ها و اولویت ها باشد ،زندگی کم کم بی معنا میشود و احساس نارضایتی به ما دست میدهد. شناخت فردی که میخواهید باشید و زندگی دلخواه و نقشتان در این دنیا،مسیری را که میخواهید طی کنید مشخص میکنند.وقتی دقیقا بدانید که چه کسی هستید و میخواهید چه کسی باشید روند انتخاب پذیرش یا رد انتقادها را آسان تر میکند.
*صداهای منتقد آشنا از کجا سرچشمه میگیرد و آیا این صداها برای بهتر زیستن ما ضروری و مفید است یا مضر.
#قصه_شب
#بخش_چهل_و_سه
#چرا_کسی_تا_به_حال_اینها_را_به_من_نگفته_بود
#کتاب_بخوانیم