eitaa logo
کلام معصومین علیهم السلام
1.7هزار دنبال‌کننده
3.8هزار عکس
837 ویدیو
131 فایل
کلام و ادعیه معصومین علیهم السلام شناسه مدیر @ASK110 کپی مطالب حلال اگر مقدور بود #صلوات ی برای سلامتی و تعجیل در فرج آقا #امام_زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف عنایت بفرمایید. https://rubika.ir/kalam_maesoumin
مشاهده در ایتا
دانلود
💢نُهم‌ربیع مناسبتی برگرفته از فرهنگ غالیان ✍مهدی مسائلی روز نهم‌ربیع‌الاوّل نزد بعضی از شیعیان به روز کشته شدن خلیفهٔ دوم شهرت یافته است. اما با رجوع به کتاب‌های تاریخی به این مطلب می‌رسیم که تمامی آن‌ها به اتفاق اواخر ماه ذی‌الحجه را به‌عنوان ایام کشته‌شدن خلیفه دوم معرفی نموده‌اند و هیچ منبع تاریخی، ماه دیگری را برای این واقعه ثبت نکرده است. افزون بر این بسیاری از بزرگان و علمای شیعه نیز هنگام بحث از قتل خلیفهٔ دوم، تاریخ آن را در ماه ذی‌الحجه دانسته‌اند و حتی بعضی با صراحت قتل او در روز نهم‌ربیع‌ را نادرست دانسته‌اند. (برای مطالعه بیشتر رک: به کتاب نهم‌ربیع جهالت‌ها خسارت‌ها) اعتقاد به کشته‌شدن خلیفه دوم در روز نهم‌ربیع مستندی جز روایتی معروف به «رُفع‌القلم» ندارد. این روایت به یکی از اصحاب امام هادی(ع) به نام احمد بن اسحاق نسبت داده شده است و از طریق او و از قول امام فضیلت‌هایی را برای این روز بر می‌شمرد. در ارزیابی این روایت باید گفت منبع نقل آن، کتاب‌های متأخر شیعه مربوط به بعد از قرن هفتم و هشتم قمری هستند که اتقان و اعتبار روایی ندارند. سند این روایت نیز از جهات مختلفی ضعیف و غیرقابل‌ اعتماد است و افزون بر وجود راویان ناشناخته‌ای که منحصر به این روایت هستند، افتادگی تعدادی از راویان نیز بر ضعف آن می‌افزاید.(رک: نهم‌ربیع جهالت‌ها خسارت‌ها، ص۲۲-۳۷) اما نکته مهم این‌که طبق تحقیقات انجام شده، روایت نهم‌‌ربیع برگرفته از کتاب‌های غالیان نُصیریه است که امروزه به اسم علویون در سوریه شناخته می‌شوند. شواهدی در متنِ آن نیز این مطلب را تأیید می‌کنند. یادکرد از نهم‌ربیع در منابع نُصَیریه مربوط به قرن سوم قمری و اوایل پیدایش این فرقه است. یکی از منابع متقدم نُصَیریه که به تفصیل به این موضوع پرداخته است، کتابی معروف به «مجموع الاعیاد» نوشته ابی‌سعید میمون بن قاسم طبرانی نُصیری( 358-426هـ) است. وی در ابتدای این کتاب نهم‌ربیع را در کنار نوروز و مِهرگان(جشنی باستانی در ۱۶ مهرماه) از اعیاد فارسی برمی‌شمارد و سپس در یک فصل مُجزا دو روایت و دو دعا درباره این روز می‌آورد. یکی از این دو روایت تقریباً همان روایتِ مشهورِ رُفِع‌َالقَلَم است که به کتب شیعه راه یافته است. روایت دیگر که اعتقاداتی همچون تناسخ در آن وجود دارد، نیز با اين روايت از جهت گزارش‌گری هم‌سنخ است و از یک منشأ داستان‌پردازی برخوردار است.(طبرانی، مجموع‌الاعیاد، برلین: ۱۹۴۶، ص۱۳۱-۱۴۸) به نظر می‌رسد کمرنگ بودن گزاره‌های غالیانه‌ مربوط به خداباوری امامان یا اموری همچون تناسخ علت راه‌یابی روایت رُفِع‌َالقَلم از منابع نُصیریه به کتب شیعه بوده است. همچنین ناشناخته بودن اکثر راویان آن، و وجود یک راوی اهل‌سنت و یک راوی شیعه (احمد بن اسحاق)، نیز احتمالا در حساسیت‌زدایی از آن و راه‌یابی‌اش به منابع متأخر شیعه بی‌تاثیر نبوده است. البته با دقت در متن این روایت، خصوصیات مربوط به غُلات نُصَیریه در آن مشهود است. زیرا در نقلی از آن آمده است که راویانش درباره ابوخطاب که یکی از بزرگان و اصحابِ سِرِ غُلات است، با هم اختلاف داشتند و از این جهت به احمد بن اسحاق مراجعه کردند. افزون بر این، می‌دانیم که غلات در کنار ترویج اعتقاد به خداباوری امامان، به ترویج فرهنگ گذر از شریعت و لااُبالی‌گری نیز می‌پرداختند. در فرازی از این روایت که نام‌گذاری‌اش به رفع‌القلم نیز بدین‌‌خاطر است، به نقل از پیامبر(ص) به خدای متعال چنین نسبت می‌هد: «به فرشتگان نویسندهٔ اعمال دستور دادم به مدت سه روز قلم را از همهٔ مردم(خَلق کُلُّهُم) بردارند و هیچ چیزی از گناهان آنان را ننویسند، به کرامت تو و وصیت.» بر اساس این فرازِ غالیانه قلم تکلیف از تمام خلق، چه مسلمان و چه غیر مسلمان، سه روز برداشته می‌شود و هیچ کدام از گناهان و خطایای آن‌ها ثبت نمی‌شود. متأسفانه بعضی که به مناسبت پایه‌گذاری شده توسط این روایت دل‌بسته‌اند، تلاش زیادی در توجیه این تعبیر غالیانه دارند، و بدون توجه به منبعِ اصلی آن، گاهی آن را با عنوان مهلت در توبه توجیه می‌کنند و گاهی آن را با شفاعت تطبیق می‌دهند. مواردی که نه با ظاهر این فراز هم‌خوانی دارد و نه با سایر نصوص قرآنی و روایی موافقت دارد. در مجموع باید گفت از همان ابتدای پیدایش جریان غالیانه‌ی نُصیریه، نهم‌ربیع در میان آنها به عنوان یک عید معروف بوده است و سپس به مرور به آثار شیعه وارد شد. در زمان صفویه، با بالاگرفتن منازعات مذهبی شیعه و سنی، ترویج این مناسبت قوت بیشتری در شیعه پیدا کرد و با حمایت پادشاهی صفوی، بعضی از عالمان نیز به دفاع از آن پرداختند، به گونه‌ای کم‌کم مناسبتی با عناوینی همچون عیدالزهراء، و... در فرهنگ مذهبی شیعه نفوذ پیدا کرد. البته در سالیان اخیر آگاهی و هوشمندی جامعه شیعه جلوی تبلیغ بیشتر آن را گرفته است.
🔺حکم اهانت به مقدسات دیگر مذاهب: ▫️منبع: https://www.leader.ir/fa/content/16920
﷽ 🔻 در روایته که روز خدواند هزار نسیم رحمت و عنایت داره که به افراد خاصی به هر مقدار بخاد میده. 🔺 ولی هرکس 👈 عصر جمعه ۱۰۰ بار سوره قدر👉 بخونه، اون هزار نسیم رحمت دو برابرش بهش داده میشه. 👌 متن عربی روایت:‌ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ قَالَ: إِنَّ لِلَّهِ يَوْمَ الْجُمُعَةِ أَلْفَ نَفْحةٍ مِنْ رَحْمَتِهِ يُعْطِي كُلَّ عَبْدٍ مِنْهَا مَا يَشَاءُ فَمَنْ قَرَأَ إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ بَعْدَ الْعَصْرِ يَوْمَ الْجُمُعَةِ مِائَةَ مَرَّةٍ وَهَبَ اللَّهُ لَهُ تِلْكَ الْأَلْفَ وَ مِثْلَهَا. منبع: امالی صدوق، ص 606. 👌 آیت الله سید جمال گلپایگانی: 🍒طول هفته هر کار مستحبی رو ترک کردید، صد مرتبه سوره قدر عصر جمعه رو ترک نکنید!! @kalam_maesoumin کانال ما در روبیکا https://rubika.ir/kalam_maesoumin
7.28M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
. ♻️ این تصویر در روز آغاز امامت حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) و هدیه به کسانی است که در حوزه‌های علمیه مشغول به تحصیل‌اند یا لباس خدمت طلبگی را به تن دارند یا در آینده می‌خواهند وارد حوزه شوند. بدانیم در چه جایی هستیم.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🍀 فرمایش آیت الله بهجت(ره) برای تقویت حافظه 🍀 🔹️ در برنامۀ ، راه متعارف را پیش گیرید؛ اشکالی داشتید، سؤال کنید! برای پیشرفت در تحصیلات نافعه(سودمند)، به [خواندن] تعقیبات مشترکه ملتزم باشید «سُبحانَ مَن لایَعتَدی عَلی أَهلِ مَملِکَتِه...». 🔹️ از صلی‌الله‌علیه‌وآله روايت شده كه به علیه‌السلام فرمود: هر گاه خواستى هر چه را كه مى‏‌شنوى و مى‏‌خوانى ، اين دعا را در تعقيب تمام نمازها بخوان: سُبْحَانَ‏ مَنْ‏ لَا يَعْتَدِي‏ عَلَى‏ أَهْلِ‏ مَمْلَكَتِهِ‏، سُبْحَانَ‏ مَنْ‏ لَا يَأْخُذُ أَهْلَ الْأَرْضِ بِأَلْوَانِ الْعَذَابِ، سُبْحَانَ الرَّءُوفِ الرَّحِيمِ، اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِي فِي قَلْبِي نُورًا وَ بَصَرًا وَ فَهْمًا وَ عِلْمًا، إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ‏. 📚 به سوی محبوب، ص۷۸ ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄
11.5M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
♦️پیرمرد عارف شهر بابل مازندران می‌گفت: هر کس این دو دقیقه زمان رو گذاشت و کارش حل نشد، به من لعنت کنه. من نود سالمه، آخر عمرمه، الکی لعنت برا خودم نمی‌خرم!!
🔻شغل قحط است که انسان آخوند بشود. 🎤مرحوم : 🔸 در هر زمانی در معرض اغفال و فریب قرار دارند، منتها زمان‌ها فرق می‌کند؛ در عصر و زمان ما، توبیخ و ملامت در کار بود، می‌گفتند شغل قحط است که انسان بشود. 🔹روحیه را سست می‌کردند و امیدها را مبدل به یأس و ناامیدی می‌نمودند، ولی ما از ملامت و سرزنش آنان اغفال نشدیم و با آقا امام‌زمان عليه‌السلام ساختیم؛ وفا نشان دادیم و دیدیم. 🔸اما عصر و زمان شما عصر است، هم حقوق و پول را مطرح می‌کنند و هم مقام و پست وعده می‌دهند، تا شما را فریب دهند، مراقب باشید نسبت به امام زمان(عج) نکنید، استقامت کنید؛ وفادار باشید تا به مقصد برسید.
15.78M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
داستان شنیدنی مرحوم فاطمی نیا در مورد کسی که از ترس ریا، نماز شب را نخواند...
18.06M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎬 این کلیپ رو ببینید و حتماً تو گروه هایی که عضوید ارسال کنید، شاید جوانی از جوانان این مرز و بوم این کلیپ رو دید و دیدگاهش تغییر پیدا کرد. ✍ مبادا کوتاهی کنیم و روز قیامت جوابی برای امام و شهدا نداشته باشیم...😔
❌ لعن های کذایی 👈 دستور عجیب میرزای شیرازی بزرگ ! حاج آقا رضا صدر از حاج انصاری مرحوم، واعظ معروف و ایشان از مرحوم آقای حاج شیخ عبدالکریم حائری نقل میکرده: دریکی از ملاقاتهای عمومی میرزای بزرگ شیرازی میبینند که نظر ایشان به یک شخص معین معطوف است. هرچه اشخاص جلو می آیند و بعد از دستبوسی میرزا میروند، بازهم توجه میرزا به همان شخص و همان نقطه است؛ تا اینکه بالاخره نوبت به آن شخص موردنظر میرزا میرسد و می آید دست میرزا را می بوسد. میرزا از او سؤال میکند اهل کجایی؟ میگوید: اهل کربلا. می پرسد برای چه اینجا آمده ای؟ میگوید: آمده ام تا در سامرا درس بخوانم. میرزا میفرماید: من به شما حکم میکنم که همین حالا مراجعت کنید به کربلا و شهریه و حقوقی هم که در اینجا به طلبه ها داده میشود در کربلا به شما داده می شود و همین حالا برگردید. میرزا نوکرش را صدا میزند و به او میگوید: قطار کی حرکت میکند؟ میگوید مثلاً نیم ساعت دیگر. می فرماید این آقا را الآن ببرید پای قطار و آنجا باشید تا ایشان مشرف شوند کربلا و بعد مراجعت کنید. نیم ساعت بعد میرزا مرتب می پرسد: خادم نیامد؟ همینطور منتظر بوده و دقیقه شماری میکرده که خادم برگردد. بالاخره خادم برمیگردد، میرزا میگوید: او را راه انداختی؟ میگوید بله. میگوید: خودت آنجا بودی موقع حرکت قطار؟ میگوید بله. میگوید: قطعی شد حرکتش؟ میگوید: بله. میرزا خیلی استنطاق میکند تا قطعی شود که آن شخص به کربلا برگشته است. بعداً بعضی از اصحاب از ایشان می پرسند: چرا این شخص را با این اهتمام به کربلا برگرداندید؟ ◀️میرزا میفرماید: «از خصوصیات این شخص فهمیدم که اگر در اینجا بماند کار دست ما می دهد و از آن لعن های کذایی می خواند و ما که زحمت کشیدیم مشکله اختلاف بین شیعه و سنی را به زحمت حل کردیم، او با یک عملش ممکن است این زحمات را از بین ببرد، یک لعن در حرم بخواند و تمام این زحمات به هدر رود». بعد که خود آن شخص را دیده بودند، گفته بود: خوش انصاف میرزا، نگذاشت اقلاً یک لعنی بخوانیم! 📚منبع: آیت الله العظمی شبیری زنجانی، جرعه ای از دریا، ج ۱، ص ۱۱۹-۱۲۰
📌تاریخچه بر امیرمؤمنان علی(ع) در لازم به ذکر است که از نظر شیعیان شهادت بر امیرمؤمنان علی(ع) در از باب جزئیت در اذان نیست؛ بلکه از باب تقرب و تهیت به امیرمؤمنان علی اظهار می گردد؛ چنانکه شیخ صدوق(م381ق) نیز در همان اوائل عصر غیبت کبرا بر آن تذکر داده است. در سیف الدوله حمدانی بعد از تأسیس دولت ، دستور داد تا برای اولین بار جمله "محمد و علی خیر البشر" که برگرفته از کلام رسول خدا درباره منزلت امیرمؤمنان است، در وسط گفته شود و به صورت یک سنت درآمد. در سال 296 قمری ابوعبدالله شیعی نیز دستور داد تا در اذان «حی علی خیرالعمل و علیٌ خیرالبشر» گفته شود. افزون بر حلب در اظهار "اَشهَدُ انَّ علیّاً ولی المؤمنین،" شیعیان امامی مذهب عصر آل بُوَیه نیز «اَشهَدُ انَّ علیّاً وَلِی الله» را در اذان خود اعلام کردند. بنابر گزارش ابن کثر(م774ق) سنی، بیشتر مردم نیز در سال 366 قمری "حی علی خیرالعمل" را در اذان اظهار می کردند. در سال 443 قمری نیز محله «اشهد انَّ علیّا ولی الله» را در اذان خود اعلام کردند. برخی نیز بر سر در خانه ها و خود این فراز را با طلا نوشتند. 📚بلاذری، أنساب الأشراف‏، ج2، ص103؛ 📚شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج3، ص493. 📚ابن عدیم، بغیه الطلب فی تاریخ حلب، ج2، ص476- 475، 944 📚ابن حماد، اخبار ملوک بنی عبید و سیرتهم، ج1، ص50. 📚ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج11، ص270. 📚شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج1، ص290. 📚ابن جوزی، المنتظم فی التاریخ الامم و الملوک، ج15، ص329، ص335؛ 📚مقریزی، المواعظ و الاعتبار بذکر خطط و آثار، ج2، ص271، ص274.