eitaa logo
کلام معصومین علیهم السلام
1.7هزار دنبال‌کننده
3.7هزار عکس
675 ویدیو
120 فایل
کلام و ادعیه معصومین علیهم السلام شناسه مدیر @ASK110 کپی مطالب حلال اگر مقدور بود #صلوات ی برای سلامتی و تعجیل در فرج آقا #امام_زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف عنایت بفرمایید. https://rubika.ir/kalam_maesoumin
مشاهده در ایتا
دانلود
📌برخورد امام حسن(ع) با سست مذهبان کوفه امام مجتبی(ع) در جریان سنت زدایی خطاب به و مردم فرمود: اگر مردم سخن خدا و رسولش را به گوش مى‌گرفتند، آسمانْ خويش را به آنان مى‌بخشيد و زمين را به ايشان عطا مى‌كرد و هيچ دو شمشيرى در اين امّت [به نزاع] ردّ و بدل نمى‌شد و تا روز ، مردم از سرسبزى و طراوت زمين بهره مى‌بردند. 📚شیخ طوسی، الأمالی، ص٥٦٦. ◀️ امام حسن مجتبی علیه السلام مبارک باد.
📌شبهه: با اینکه جزء ماه هاي است، چرا امام (علیه‌السلام) در اين ماه کرد؟ 📣پاسخ: پيش از اسلام نیز در ميان ماه هاي قمري، چهار ماه رجب، ذي القعده، ذي الحجه، ماه حرام نامیده می شدند که طبق آن و خون ريزي و پيکار در آن زشت شمرده مي شد و هر قبيله اي هم که با هم جنگ داشتند، در این ماه ها ترک جنگ می کردند. مانند: و که 120 سال با هم نزاع و پيکار مي کردند، اما در اين چهار ماه متارکه جنگ مي کردند. نیز بر این حرمت مهر تایید زد و جنگ در این چهار ماه را اعلام نموده است، مگر اینکه حرمت این ماه را شکسته و ضمن تعرض به حریم مسلمانان وارد جنگ شوند که در نتیجه و دفاع از خود را دارند و کار حرامی صورت نگرفته است. 📚بقره: ۱۹۴ در جریان حوادث مرتبط با امام (ع)، امام که پس از امتناع از با به رفته بود، به منظور جلوگیری از ریخته شدن خونش در ماه حرام، در روز هشتم ذی الحجه مکه را به سمت ترک کرد، اما یزیدیان، راه وی را در دوراهی کوفه بسته و امام به سمت حرکت کرد و به دستور آماده جنگ با امام شدند؛ امام حسین(ع) برای حفظ حرمت ماه حرام، طی به عمر بن سعد، آیات مربوط به ممنوعیت جنگ در این ماه ها را متذکر شد، اما این هشدارها در وی اثر نکرد و وی در روز نه تنها وارد جنگ با امام حسین(ع) شد، بلکه اعلام کرد: آگاه باشید؛ من اولین کسی هستم که به لشکر حسین (ع) انداختم. بنابراین، آنکه در کربلا حرمت ماه حرام را شکست و وارد جنگ شد لشکر یزید بود و امام حسین(ع) به دلیل اینکه در حال بود، عملش مطابق با نص قرآنی بود و دفاع از جان خود و مردم در این ماه ها اشکالی ندارد.
📌زیارت قبر امام (ع) در عصر اهل بیت(ع) در زمان امام (ع) مردم اطراف و نواحي ديگر اعم از زن و مرد براي قبر امام حسين(ع) و يارانش به مي‌رفتند و به قرائت ، ذکر و نوحه‌گري و مرثيه‌سرايي مي‌‌پرداختند. 📚ابن قولویه قمی، کامل الزیارات، ص539 ـ 538.
📌 نتیجه حکومت ظلم، و است. هنگامی که اسرا و سرهای را به بردند، لعنت الله علیه، با که در دستش بود، ساعتی بر و دندان امام (ع) میزد. به وی اعتراض کرد و گفت: به خدای یکتا سوگند، رسول خدا(ص) لب های حسین(ع) را می بوسید. آنگاه زید گریه اش گرفت و بیرون رفت و با خودش می گفت: ابن زیاد است و او هم مردم را به بردگی گرفته است. شما ای مردم عرب، از این پس همگی برده اید. پسر (س) را کشتید و پسر را به پذیرفتید. او نیکان شما را می کشد و بدان شما را به می گیرد. شما تن به دادید. 📚طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۵۶؛ 📚خوارزمی، مقتل الحسین، ج۲، ص۴۵؛ 📚بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۴۱۲.
📌برخورد امیرمؤمنان علی(ع) با ها و تحریک کنندگان حَنظَلةبن رَبیع، که جزو لشکریان امیرمؤمنان (ع) در جنگ بود، هنگام حرکت سپاه اسلام به سوی جنگ با ، روحیه مردم را می کرد و حتی حضرت را از جنگ با معاویه برحذر می داشت. امام در مرحله اول به او فرمود: آیا بر ضد ما هستی یا با ما؟ او اظهار داشت: نه بر ضد شما و نه با شما هستم. امام باتوجه به زمان خاص و موقعیتی که برای حرکت به سوی معاویه تشخیص داده بود، را به رُها(شهری بین موصل و شام) کرد، ولی وی از اجرای حکم تخلف کرد و شبانه از گریخت و به معاویه پیوست. امیرمؤمنان علی(ع) نیز با قاطعیت دستور داد که او را در کوفه کنند، تا درس عبرتی برای دیگران باشد. 📚منقری، وقعة صفین، ص97.
📌رشوه اموی امام (ع) از کوفی که به وی ملحق شده بودند، اوضاع را پرسید. مجمع بن عبدالله عايذى كه يكى از آن چهار نفر ملحق شده به امام بود، گفت: بنی امیه، برای جذب نیرو، به بزرگان قوم ‏هاى كلان داده ‏اند، جیب های آنان را پر كرده‏ اند و بر ضد شما متفقند؛ اگرچه دل های عده ای از مردم به شما مايل است، اما فردا شمشيرهاي آنان بر ضد شما كشيده مى‏شود. 📚طبری، تاريخ الأمم و الملوك، ج5، ص404
📌مدیریت در سیره اميرمؤمنان علی(ع) اميرمؤمنان (ع) هر روز با در دست داشتن چوب دستی، از بيرون آمده و در بازارهاى می‌گشتند و میان کاسبان مى‌ايستاد و می‌فرمود: اى ! 1⃣ پيش از داد و ستد، از خداوند طلب کنید، 2⃣ با آسانگيرى در معامله، از خداوند جوئيد، و به خريداران نزديك شويد. 3⃣ خود را به زينت و بردبارى زینت دهيد، 4⃣ از سوگند خوردن، خوددارى كنيد، 5⃣ از دروغ و ستم به مردم بپرهيزيد، 6⃣ با مظلومان به انصاف رفتار نمائيد و به نزديك مشويد. 7⃣ كم فروشى نكنيد، چيزى از حقّ مردم كم نگذاريد و در منجلاب فرو نرويد. سپس ایشان بازمى گشتند و در محلّى براى رسيدگى به كارهاى مردم مى‌نشستند. 📚شیخ مفید، امالی، ص۱۹۸
بسم الله 🔵قاطعیت امیرالمؤمنین علیه السلام در شاعران دگراندیش غالبا با علی ع بیعت کرده بودند اما طبقات بالای انصار و عصر عثمان با ایشان بیعت نکردند. سه تن از این رانتخواران انصاری این شاعران عثمانی بودند: بن ثابت، بن مالك و نُعمان بن بشير. با توجه به جایگاه شعر و نفوذ شاعر در آن روزگار می‌توان این شاعران را اصحاب آن روزگار نیز دانست. 🔻این افراد به محضر امیرالمؤمنین علیه‌ السلام رسیدند و درباره مظلوم بودن یا ظالم بودن خلیفه مقتولشان به ایشان گفتند: «تعجب می‌کنیم از یقین خودمان به مظلومیت خلیفه و شک تو! در حالیکه عرب گمان می‌کند علم هرآنچه که ما در آن اختلاف داریم در نزد تو هست. پس علمت را رو کن تا ما هم بفهمیم!» (و قد زعمت العرب أن عندك علم ما اختلفنا فيه، فهاته نعرفه)! () حضرت دیدگاهی را که درباره قتل عثمان داشت با آنان در میان نهاد و برایشان توضیح داد که نه بی‌تقصیر بوده و نه معترضان بی‌تقصیر بوده‌اند! ولی پاسخ آنها در حدی نامربوط بود که حضرت به آنها فرمودند: «أُخرجوا عني، و لا تجاوروني في بلد أنا فيه أبدا» از اینجا بیرون بروید و هر گز در شهری که من ساکن آن هستم با من مجاورت نکنید! 🔺چنین بود که این سه شاعر سرشناس به شام رفتند و با معاویه درآمیختند. نیز به حسان و کعب هر کدام هزار دینار پول داد و به نعمان که اهل سیاست بود، نیز حکومت حمص را داد و بعدها او را به حکومت گماشت! 📚الأغاني، ابو الفرج اصفهانى، ج‏16، ص: 420 و 421
📌چرایی صلح امام (ع)؟ اگر امام (ع) صلح نمی‌کرد، چه می‌شد؟ علامه در پاسخ به این پرسش بیان می دارد: اگر امام حسن(ع) نمی‌کرد، می‌آمد و را فتح می‌کرد، آن چه را می‌خواست قتل عام می‌کرد و می‌گفت: این‌ها [قاتلان] عثمان هستند، آن‌هایی که باید بمانند، روایاتی که در فضائل حضرت امیر (ع) و اهل بیت(ع) است و تا امروز در صحاح و مسانید هست، آن‌ها قتل عام می‌شدند، در این جنگ فرهنگی، ارتش امام حسن(ع)، ارتش پیامبر (ص) کشته می‌شدند، به نام چه؟ [خونخواهی عثمان].
📌 زندگی نامه امام مجتبی(ع) ◀️نام پدر: بن ابیطالب. ◀️نام مادر: . ◀️متولد: ۱۵رمضان سال سوم هجری. ◀️روز هفتم تولد، سر او را تراشیده و هموزن آن را نقره دادند و رسول خدا(ص) به امر خدا نام او را نام گذاشت و برای وی گوسفندی کرد. ◀️به سن ۶سالگی در حضور داشت. ◀️كنيه آن حضرت و شبيه ‏ترين مردم به رسول الله(ص) بود. ◀️ذهبى(م748ق) در وصف آن حضرت نوشته است: «اين امام، بزرگ منش، زيباروى، ، متين، ، ، ، ، با حشمت و از هر كس فاضل تر، و بود. ◀️امام منتقد جدی خلفا بود و از پدر حمایت جدی کرد و مردم را برای کمک به پدرش در جنگ بسیج کرد. ◀️در جهاد علیه و نیز حضور داشت. ◀️بعد از پدر، عموم مردم با وی در کوفه با کردند که خلیفه مسلمانان باشد. ◀️دربرابر نظامی معاویه ایستاد، اما به دلیل سستی یاران و معاویه، برای حفظ اسلام و جان ، اجباری را پذیرفت. ◀️بعد از صلح، به رفت و را در تربیت و احیای نام پیامبر(ص) و علی(ع) آغاز کرد. ◀️امام حسن(ع)با مکر معاویه و به دست همسرش در ۲۸صفر سال۵۱ در سن۴۸ سالگی به شهادت رسید. ◀️زنان بنى هاشم براى شهادت امام حسن(ع) يك ماه مجلس برپا داشتند. 📚ابن اثير، أسد الغابة فى معرفة الصحابة، ج1، ص493. 📚ذهبی، سير اعلام النُبلاء، ج3، ص253. 📚ر.ک: ابن سعد، ترجمة الإمام الحسن من کتاب الطبقات.
📌ترجمه حدیث هذا ادب جعفر 🌞روزی از خدمت امام (ع) رسید و امام درباره و منبع تعالیم شیعی به وی فرمود: ⬅️ای زید به هریک از مردم که فکر میکنی از من اطاعت کرده و به گفتار من عمل میکند، سلام من را برسان 🌻هرکس از شما که در دینش باشد؛ 🌻 باشد 🌻 را به صاحبش برگرداند 🌻 با مردم خوب باشد میگویند این است. و این من را خوشحال می کند و می گویند: این از آثار تعالیم جعفربن محمد است و اگر غیر از این باشد برای من پسندیده نیست. بخدا سوگند پدرم(امام ) فرمود: یکی از امیرمومنان (ع) در قبیله ای بود که آنان بود. ⬅️وی امانت دارترین، عادلترین در قضاوت، آنان در امور زندگی مردم بود و مردم آن قبیله می گفتند چه کسی مثل این شیعه است؟ 📚کلینی، الکافی، ج۲، ص۶۳۶.
📌شهادت مسلم بن عقیل سران قبائل و افراد با نفوذ و تهدیدهاي عبیدالله بن زیاد و مزدورانش، سبب پراکندگی مردم از اطراف مسلم شد. مسلم پس از دستگیري در 9 ذيحجه سال 60 قمري نامه اي را براي امام حسین(ع) نوشت که در منزل به دست امام رسید. ابن زیاد به مسلم زیادي کرد و او و امام (ع) را †متهم به ایجاد تفرقه بین مسلمانان نمود. مسلم نیز در پاسخ عملکرد بنی امیه را ظالمانه خواند و هدف از حسینی را اجراي در بین مردم دانست. ابن زیاد گفت: او را بالاي قصر ببرید و گردنش را بزنید و جسدش را به دنبال سرش پایین بیندازید.
📌بلایی که بر سر منکران آمد امیرمؤمنان (ع) هنگامی که وارد گردید، در میدان یا مسجد کوفه درباره حدیث جانشینی خود در روز غدیر، گواهی خواست و آنان را سوگند داد تا کسانی که سخنان رسول خدا(ص) را دراین باره شنیده اند، شهادت دهند، اما جز 12نفر از ، کسی برنخواست.» امیرمؤمنان علی(ع) نیز منکران را نفرین کرد و هر کدام به دردی مبتدا شدند. 📚ابن حنبل، مسند، ج1، ص88؛ 📚شیخ مفید، الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد، ج1، ص352.
📌غدیر در تاریخ شیعه در سالگرد روز روز امام (ع) در غذایی تدارک دیده بود که امیرمؤمنان (ع) به همراه شیعیان فقیر و غنی در آن شرکت کردند. 📚شیخ طوسی، مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد، ج2، ص758.
📌 منزلت امام (ع) ابی المهزم می گوید: را دیدیم که خم شد و خاک پای بن علی(ع) را -از باب تبرک- در لباسش گذاشت! 📚ذهبی، سير أعلام النبلاء،ج3،ص287. حسین بن علی(ع) در راه است و چند روز دیگر به می رسد.
🏴 جنایاتی که خود کوفیان برنتافتند. چون زنی از طایفه در سپاه سعد دید که لشکر به و خمیه های امام (ع) حمله کرده و به آنان مشغول اند، دست به برد و به طایفه خود حمله ور شد و گفت: آیا دختران پیامبر(ص) را می کنید؟ حکمی جز حکم خدا نیست، ای خون خواهان رسول‌خدا(ص). 📚سیدبن طاوس، الهوف، ص180، 📚ابن نمای حلی، مثیرالحزان، ص77.
📌 نتیجه حکومت ظلم، و است. هنگامی که اسرا و سرهای را به بردند، لعنت الله علیه، با که در دستش بود، ساعتی بر و دندان امام (ع) میزد. به وی اعتراض کرد و گفت: به خدای یکتا سوگند، رسول خدا(ص) لب های حسین(ع) را می بوسید. آنگاه زید گریه اش گرفت و بیرون رفت و با خودش می گفت: ابن زیاد است و او هم مردم را به بردگی گرفته است. شما ای مردم عرب، از این پس همگی برده اید. پسر (س) را کشتید و پسر را به پذیرفتید. او نیکان شما را می کشد و بدان شما را به می گیرد. شما تن به دادید. 📚طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۵۶؛ 📚خوارزمی، مقتل الحسین، ج۲، ص۴۵؛ 📚بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۴۱۲.
صحابی دوم کربلا 🔍 از میان افرادی که به عنوان رسول‌خدا در حادثه نام برده می‌شوند درباره دو نفر می‌توان با اطمینان سخن گفت زیرا آنان را صحابی دانسته‌اند. ☝️از انس بن حارث در متن شماره ۴۲ مستبین سخن گفته شد. 2️⃣ نفر دوم عبدالرحمان بن عبد رب انصاری خزرجی است، 🔴 او از راویان حدیث به شمار می‌رود. 📖 فُضیل رسّان گوید: او نزد تربیت شده و آموخته بود. @Mostabin 🔷 صحابه‌نگاران نام او را ثبت کرده و گفته‌اند وقتی (ع) در از مردم درباره پرسید، بیش از ده نفر از جمله عبدالرحمن بن عبد رب بلند شدند و گفتند شنیدیم فرمود: 📣 ألا إن اللَّه عز و جل وليّى و أنا ولىّ المؤمنين، ألا فمن كنت مولاه فعلى مولاه، اللَّهمّ وال من والاه‏ و عاد من عاداه، و أحب من أحبه و أبغض من أبغضه و أعن من أعانه‏. 👈 این همان کسی است که در صبح عاشورا بریر با او مزاح می‌کرد. ✍️ از غلام این عبدالرحمن گزارش می‌کند که آقایم به بُریر گفت چه وقت شوخی است؟! بریر گفت من به آنچه در انتظارمان است شادمانم. 📚 اسد الغابه ۳۶۶/۳ تاریخ الطبری ۴۲۳/۵
📌شدت دشمنی بنی امیه با کاروان اسرای کربلا امام (ع) در مورد رفتار دشمن نسبت به ايشان چنين مي‌فرمايد: «من را بر شتري لاغر و عريان و لنگ، سوار كردند (كه ناهموار راه مي‎رفت) درحالي كه سرِ (ع) بر نيزه و خاندان ما پشت سر من، سوار بر شتراني لاغر و استخواني مي‎آمدند و بچه‎هاي كوچك و بزرگ پشت سرِ ما و نيزه‎ها گرداگرد ما بود. اگر اشکي از چشم يکي از ما جاري مي‌شد، با به سرش مي‌زدند، تا آنکه وارد شديم آن‌گاه امام سجاد اضافه کرد: حتي اذا دخلنا الدمشق صاح صائح: يا اهل‌الشام هولاء سبايا اهل‌البيت الملعون» بنا به نقل ابن‌اعثم و خوارزمي، مأموران عُبَيْدالله‌بن‌زياد، حرم (ص) را از تا شام بر محمل‌هاي بي پرده و پوشش، شهر به شهر و منزل به منزل بردند، آن‌‌گونه که اسيران كافر ترک و ديلم را مي‌بردند. 📚سيدبن‌طاووس، الاقبال بالاعمال‌الحسنة فيما يعمل مرة في السنة،‌ ج3،‌ ص 89. 📚ابن‌اعثم، كتاب الفتوح، ج5، ص 127؛ 📚خوارزمي، مقتل‌الحسين، ج2، ص 56 ـ 55.
📌درس عبرتی برای تضعیف کنندگان قدرت نظامی کشور حَنظَلةبن رَبیع، که جزو لشکریان امیرمؤمنان (ع) در جنگ بود، هنگام حرکت سپاه اسلام به سوی جنگ با ، روحیه مردم را می کرد و حتی حضرت را از جنگ با معاویه برحذر می داشت. امام در مرحله اول به او فرمود: آیا بر ضد ما هستی یا با ما؟ او اظهار داشت: نه بر ضد شما و نه با شما هستم. امام باتوجه به زمان خاص و موقعیتی که برای حرکت به سوی معاویه تشخیص داده بود، را به رُها(شهری بین موصل و شام) کرد، ولی وی از اجرای حکم تخلف کرد و شبانه از گریخت و به معاویه پیوست. امیرمؤمنان علی(ع) نیز با قاطعیت دستور داد که او را در کوفه کنند، تا درس عبرتی برای دیگران باشد. 📚منقری، وقعة صفین، ص97.