eitaa logo
کانون سبحان
4.7هزار دنبال‌کننده
54.8هزار عکس
11.7هزار ویدیو
450 فایل
"کوهدشت لرستان" آدرس پایگاه خبری کانون سبحان: http://kanoonsobhan.ir/ دارای مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سوژه های خبری(عکس،فیلم و..) را برای ما بفرستید. ارتباط مستقیم با مدیر کانال: @hamidadami
مشاهده در ایتا
دانلود
47.53M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
▪️ سخنرانی مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی دام ظله در محرم 1400 ▫️ عاشورای حسینی ▫️ تاریخ: 1400/05/27 🆔 @a_javadiamoli_esra
امام خمینی در بیان علامه جوادی آملی امام راحل، شاگرد برومند ائمه اطهار 🔸 امام راحل (قدّس سرّه) (علیهم‌السلام) بود و البتّه حساب آنها با احدی هماهنگ نیست، چنانکه در بیانات نورانی حضرت امیر المؤمنین (علیه‌السلام) در «نهج البلاغه» آمده است که «لا یُقاسُ بهم أحدٌ من النّاس»؛ احدی از مردم با امام معصوم قیاس نمی شود. ولیّ عصر (علیه‌السلام) و امام معصوم کسانی هستند که «بیُمنهم رُزقَ الوَری». پس احدی را با آن ذوات مقدّسه (علیهم‌السلام) نمی تواند سنجید، خواه آنها روی خاک بخوابند، نظیر ائمهٴ بقیع (علیهم‌السلام)، خواه زیر گنبد طلا، نظیر حضرت امام رضا (علیه‌السلام)، برای آنها این جهت فرقی نمی کند، زیرا آسمان و زمین به آنها بسته است: «و بوجودهم ثبتت الأرضُ و السّماءُ». 🔸 امام راحل این مکتب بود، او تنها، رهبر ایران نبود، او رهبر مسلمین جهان بود، متولّی اسلام بود، این فکر بلند با افکاری که دیگران داشتند، فاصله فراوان داشت و همان طور که هیچ کسی را با امام معصوم (علیه‌ السلام) نمی توان قیاس کرد، هیچ کسی از علمای عادی را هم با امام امّت نمی توان قیاس کرد، زیرا او حساب دیگری دارد.
گزیده ببانات علامه جوادی آملی 💠 حجابِ فهم 🔹 فهمیدن قرآن، احكام دین، دستورات الهی و معارف اسلامی لذیذ هست ولی یك مانعی دارد؛ دنیا، دنیا، دنیا، دنیا اینها مانع است، اینها مانع است. هم داشتن مانع است و هم نداشتن، آن كه دارد مغرور و فریب خورده است آن كه ندارد محزون و غمگین است؛ یا مغرور است، یا مغموم، در هر دو حال توان یادگرفتن ندارد. ما قبل از هر چیز باید دست و بال قلبمان را باز كنیم. 🔹 یك انسان بسته در قفس او دیدگاهش محدود است، او فقط در و دیوار قفس را می ‌بیند هر روز ممكن است این قفس را رنگ كند، آن مرغ هایی كه بیرون در فضای باز پرواز می ‌كنند این مرغ اسیر در قفس را سرزنش می ‌كنند كه قفس رنگ كردن ندارد! ما كه در قفس دنیاییم هر روز داریم دنیا را رنگ می ‌كنیم آنها به ما می‌ خندند كه رنگ كردن قفس كار آدم عاقل نیست. 🔹 ما برای اینكه دست و بالمان باز بشود باید پیام كسانی را كه هستنند را بشنویم. قرآن كریم می‌ فرماید وقتی قارون با آن زیورش از منزل بیرون آمد افراد ناآگاه می ‌گفتند ﴿یا لَیتَ لَنا مِثْلَ ما أُوتِی قارُونُ﴾ ای كاش ما هم مثل قارون از تمكن مالی برخوردار بودیم این حرف افراد ناآگاه، اما ﴿وَ قالَ الَّذینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَیلَكُمْ ثَوابُ اللّهِ خَیرٌ﴾ فرمود طبقه آگاه به طبقه ناآگاه می‌ گفتند وای بر شما زر و زیور قارون خیر نیست خیر است. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1374/02/12 @monadianehag98
گزیده سخنان علامه جوادی املی 💠 ناز و نیاز 🔸 این دعای مباهله قوی‌ تر و غنی‌ تر از دعای سحر هر شب ماه مبارک رمضان است که عرض می کنیم: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ مِنْ بَهَائِكَ بِأَبْهَاهُ» تا آخر؛ این دعایی که امام صادق (سلام الله علیه) برای روز مباهله مشخص کرده است، به مراتب علمی ‌تر، غنی ‌تر و قوی ‌تر از دعای سحر ماه مبارک رمضان است؛ یک است با یک ترجیع ‌بند! 🔸 در دعای سحر فقط عرض می کنیم: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ»، سؤال می ‌کنیم؛ اما این دعای نورانی مباهله که امام صادق فرمود، یک مطالبه است، ترجیع ‌بند است؛ چند جمله از دعا که گذشت عرض می کند: «فَاسْتَجِبْ لِی‏»؛ خدایا تو قرار گذاشتی گفتی: ﴿ادْعُونی‏ أَسْتَجِبْ لَكُمْ﴾، من دعا کردم، باید جواب بدهی! این طور حرف زدن برای کیست؟ آدم باید رویش بشود با خدا این‌طور حرف بزند! تو گفتی بخوان، من هم خواندم؛ تو گفتی بیا، من هم آمدم؛ ترجیع ‌بند گونه است، یکی دو بار نیست، دو سه جمله دعا می کند بعد عرض می کند خدایا تو گفتی بخوان من خواندم، تو گفتی اجابت می‌ کنم اجابت بکن، مشکل مرا حل کن! 🔸 این‌طور دعا کردن، این‌طور حرف زدن با خدا چگونه است؟ آیا یک خواستن محتاجانه از خداست؟ محتاج که گداست، گدا که این‌طور حرف نمی ‌زند، گدا که طلبکارانه حرف نمی ‌زند؛ این است. این بیان نورانی حضرت وجود مبارک که در دعای «افتتاح» هر شب در ماه مبارک رمضان می ‌خوانیم، مگر غیر از امام کسی می ‌تواند این طور حرف بزند بگوید من آمدم «مُدِلًّا عَلَیك‏»؟! این ادلال از دلال است، دلال یعنی غنج، یعنی ناز؛ خدایا من در ماه مبارک مهمان تو هستم، می‌ خواهم ناز کنم برای تو! مگر نگفتی صائمین «ضیوف الرّحمان» هستند _حجاج در آن سرزمین «ضیوف الرحمان» هستند، صائمین در این زمان مهمان خدا _ گفتی مهمان هستند، من می ‌خواهم برای تو ناز کنم. این را غیر از امام کسی می ‌تواند بگوید؟! خدایا من «مُدِلًّا عَلَیك‏»، می‌ خواهم دلال کنم، می ‌خواهم غنج کنم، می‌ خواهم ناز کنم برای تو! 🔸 این مناجات «شعبانیه» که از وجود مبارک حضرت امیر است که البته همه ائمه این مناجات را می ‌خواندند، در آن ادلال هست، ناز هست. غیر از اینها ممکن بود، کسی این‌طور حرف بزند؟! در همین مناجات «شعبانیه» آمده است: «إِلَهِی إِنْ أَخَذْتَنِی بِجُرْمِی أَخَذْتُكَ بِعَفْوِكَ»؛ خدایا اگر مرا مؤاخذه کنی، بگویی چرا گناه کردی، من هم تو را مؤاخذه می‌ کنم که تو که بزرگ ‌تر بودی چرا عفو نکردی! این از چه کسی بر می ‌آید؟ ما چنین ائمه ‌ای داریم، چنین اولیایی داریم که با خدا این‌طور حرف می ‌زنند. به ما هم گفتند بخوان، نگفتند این مخصوص آنهاست؛ عرض می کند: «إِلَهِی إِنْ أَخَذْتَنِی بِجُرْمِی أَخَذْتُكَ بِعَفْوِكَ»؛ می ‌گویم تو که بزرگ ‌تر بودی، چرا آبروی ما را بردی! ما با اینها رو به ‌رو هستیم؛ هیچ کسی عذری ندارد. اینها را همین علی گفت؛ اینکه گفتند خدا می ‌نازد به علی، این است! یعنی شما فرض می ‌کنید در عالم کسی پیدا بشود که این‌طور حرف بزند و مناجات کند؟ به ما هم گفتند شما هم بخوانید! آپارات: https://aparat.com/v/EDYb9 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1397/06/13 @monadianehag98
💠 مراتب قرآن 🔹 قرآن درجاتی دارد مراتبی دارد؛ در آغاز سوره «زخرف» فرمود: ﴿إِنَّا جَعَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِیا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ٭ وَ إِنَّهُ فی‏ أُمِّ الْكِتابِ لَدَینا لَعَلِی حَكیمٌ﴾ یك طرف آن عربی است، یك طرف آن نه عربی است نه عِبری است نه فارسی است، بلکه «عَلِی حَكِیم» است. 🔹 شما می ‌بینید «ذریحِ مُحارِبی» رفته خدمت امام صادق (سلام الله علیه) عرض كرد: این آیه ﴿ثُمَّ لْیقْضُوا تَفَثَهُم﴾ یعنی چه؟ حضرت فرمود: «لِقَاءُ الْإِمَامِ». وقتی «ذرِیح» گفت من رفتم خدمت حضرت، حضرت فرمود این «لِقَاءُ الْإِمَامِ» است، برخی آمدند خدمت حضرت گفتند ما سالیانی است خدمت شما هستیم چنین تفسیری نكردید! فرمود: «مَنْ یحْتَمِلُ مَا یحْتَمِلُ ذَرِیح»؛ یعنی همان است كه فرمود برخی از احادیث ما «صعب» است «مستصعب» است «لَا یحْتَمِلُهُ إِلَّا نَبِی مُرْسَلٌ أَوْ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ أَوْ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِیمَانِ»؛ فرمود شما شاگردی مثل «ذرِیح» پیدا كنید تا ما را هم بگوییم؛ فرمود: «مَنْ یحْتَمِلُ مَا یحْتَمِلُ ذَرِیحٌ»؛ كسی كه را بتواند بشنود، چنین كسی است. 🔹 قرآن كتابی نیست كه مثل باران نازل شده باشد، خداوند قرآن را نینداخت، قرآن را آویخت؛ اینكه فرمود است، اینكه فرمود یك طرف آن به دست شماست و یك طرف آن به دست خداست، خب اگر آدم قدری بالاتر برود مطلب دقیق‌تری را كسب می‌ كند. آیا آن‌طوری كه پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) می ‌فهمد، دیگران می ‌فهمند؟! آن‌طوری كه ائمه (علیهم السلام) می ‌فهمند، علما می ‌فهمند؟! آن‌طوری كه علما می ‌فهمند، توده مردم می ‌فهمند؟! مرحوم كلینی(رضوان الله علیه) در همان جلد اول كافی نقل كرد كه وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در تمام مدت عمر به اندازه عقل خودش با كسی حرف نزد: «مَا كَلَّمَ رَسُولُ اللَّهِ(صلّی الله علیه و آله و سلّم) الْعِبَادَ بِكُنْهِ عَقْلِهِ قَطُّ»؛ البته اهل بیت مستثنا هستند و حضرت با كُنه عقل خودش با حرف می ‌زد؛ حضرت به اندازه عقل خودش با هیچ كسی حرف نزد جز با خواص مثل اهل بیت و اهل بیت هم همین‌طور بودند. اینكه وجود مبارك حضرت امیر فرمود: «هَا إِنَّ هَاهُنَا لَعِلْماً جَمّاً» با چه كسی؟ گاهی دست كمیل را می‌گرفت به گوشه ای می ‌برد و چند مورد را به او می ‌گفت و می‌ فرمود این‌ سینه پر از علم است و من كسی را پیدا نكردم که بگویم! اگر كمیل پیدا شد یا افرادی مثل عمارِ یاسر و مقداد پیدا می ‌شدند با آنها درد دل می ‌كردند. این‌چنین نیست كه قرآن همین باشد كه ما در مسابقات و مانند آن نقل می ‌كنیم، این كفِ قرآن است؛ ما اگر بالا بیاییم، از عربی مبین تا «عَلِی حَكِیم» خیلی راه است. 📚 سوره مبارکه ص جلسه 9 تاریخ: 1393/02/28 @monadianehag98
💠 هنر متعالی 🔹 مرحوم شهید آوینی از دوستان ما بود که دیدارهای مكرّری با هم داشتیم، یاد این شهید بزرگوار را گرامی می ‌داریم و از خدای سبحان مسئلت می‌ كنیم با اجداد گرامی ‌شان محشور باشند! 🔹 اول انقلاب، هنر به نیمه شكوفایی خود رسید، بعد كم كم رشد نكرد، ایستا شد یا ركود كرد. بعد از جنگ جهانی اول و دوم و كودتای ننگین 28 مرداد ملّت پِرِس شدند و در 22 بهمن 1357 آزاد شدند، تمام هنرهای هنرمندان در راستای بود و هیچ كار مثبتی درباره اینكه كجا برویم ارائه نكردند. حرف جناب مولوی این است كه از بند كشیدن هنر نیست, كجا خود را بند كنیم هنر است: خود هنر دان دیدنِ آتش عیان ٭٭٭ نی گپ دَلَّ عَلی النّارِ دُخان 🔹 آن ‌كه می‌ گوید خدایی هست و قیامتی هست و بهشت هست این گپ می زند، این هنر ندارد، هنر این است كه آدم چشمِ جان را باز كند؛ بهشت كه هست, جهنم كه هست, شعله که هست، خب ببین! در خطبه نورانی حضرت امیر آمده است كه كسانی هستند كه «هُمْ وَ النَّارُ كَمَنْ قَدْ رَآهَا»؛ این خطبه نورانی علوی (سلام الله علیه) مولوی تربیت می ‌كند. مولوی می ‌گوید: خود هنر دان، دیدنِ آتش عیان ٭٭٭ نی گپ دَلَّ عَلی النّارِ دُخان # آن ‌كه می‌ گوید خدا هست و حكیم است و یك روز به كیفر می رساند این دارد گپ می ‌زند؛ مثل كسی كه آتش را ندیده، دود را می ‌بیند و می ‌گوید چون دود هست آتش هست؛ این گپ زدن است، دود كه آدم را متأثر نمی ‌كند، آتش اثر می ‌كند، آتش را ببین! اگر در آن چند ماه هنر شكوفا شد، هنر رهایی بود؛ بله همه نجات پیدا كردیم اما كجا برویم؟ به چه كسی باز گردیم؟ با چه كسی سخن بگوییم؟ نماز ما چیست؟ با چه كسی داریم حرف می ‌زنیم؟ روزه ما چیست؟ این حرف ها برای هنرمندان مطرح نبود. 🔹 هنرمند آن است كه بفهمد که مرگ را می‌ میراند! هنر این نیست كه آدم بمیرد, هنر این نیست كه بپوسد, این است كه از پوست به در بیاید؛ هنر آن است كه انسان بگوید ما یك دشمن داریم به نام مرگ و من كسی هستم كه مرگ را می‌ میرانم؛ هنر یعنی این! مرگ را می ‌میرانم یعنی چه؟ یعنی من هستم كه هستم! 📚 دیدار سازمان بسیج هنرمندان سپاه علی ‌بن ‌ابی ‌طالب (علیه‌السلام) با حضرت استاد تاریخ: 1393/01/20 @monadianehag98
💠 کیاست علوی 🔹 حضرت امیر در آن خطبه دویست فرمود آن جلوی ما را گرفته وگرنه مگر معاویه از ما سیاستمدارتر بود؟! اگر دستور الهی نبود اگر فرمان خاصّ ذات اقدس الهی نبود نه «لكنتُ من أدهی العرب», بلکه «لَكُنْتُ مِنْ أَدْهَی النَّاسِ»، برای اینكه علم باشد که ما داریم همه شرایط را بلدیم قدرتش را هم كه داریم. 🔹 در خطبه دویست فرمایششان این است: «وَ اللَّهِ مَا مُعَاوِیةُ بِأَدْهَی مِنِّی وَ لكِنَّهُ یغْدِرُ وَ یفْجُرُ وَ لَوْ لاَ كَرَاهِیةُ الْغَدْرِ لَكُنْتُ مِنْ أَدْهَی النَّاسِ» نه «أدهی من العرب» و اما بدانید این‌ چنین نیست كه حالا ما مكر نمی‌ كنیم، مكر بتواند در ما اثر كند و فریب بخوریم آن هم نیست: «وَ اللَّهِ مَا اُسْتَغْفَلُ بِالْمَكِیدَةِ وَ لاَ أُسْتَغْمَزُ بِالشَّدِیدَةِ»؛ قسم به خدا هیچ كسی نمی ‌تواند ما را فریب بدهد؛ منتها ما هم فریب نمی‌ دهیم برای اینكه فریب دادن چیز بدی است، نه اینكه ما ساده باشیم یا فریب كسی را بخوریم. قسم به خدا احدی نمی ‌تواند علی را فریب بدهد ولی ما هم فریب نمی‌ دهیم؛ این می ‌شود علی! 📚 سوره مبارکه فرقان جلسه 25 تاریخ: 1390/12/11 @monadianehag98
💠 مائده قرآن 🔹 فرمود: ﴿وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِی هذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ﴾؛ اینكه بارها عرض شد قرآن یك كتاب عمومی است برای همین جهت است. شما كتاب علمی ای ندارید كه این كتاب علمی بخواهد به افراد تحصیل ‌نكرده، مطلب بفهماند؛ هر كتاب علمی بالأخره موضوعی دارد محمولی دارد مبادی ای دارد، انسان باید مدتی درس بخواند تا آن را بفهمد؛ اما قرآن, آیاتی دارد كه این آیات, مطالب را به صورت مَثل و داستان بیان می‌كنند که اگر كسی خواست قرآن را برای گروهی كه اهل تحصیل نیستند تفسیر كند كاملاً می ‌فهمند. 🔹 فرمود ما مَثل ‌های زیادی ذكر كردیم؛ قصص انبیا از یك طرف مَثل ‌های قرآن از یك طرف؛ ﴿لَقَدْ صَرَّفْنَا لِلنّاسِ فِی هذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ﴾، ﴿لَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِی هذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ﴾. امثال فراوانی در قرآن كریم هست كه اگر كسی بخواهد جلسات موعظه و تفسیری داشته باشد، برای نوجوان ‌ها می ‌تواند, برای تحصیل ‌نكرده‌ ها می ‌تواند, برای دانشجویان می ‌تواند, برای علما هم می ‌تواند؛ قرآن كتاب نوری است كه همه را روشن می‌ كند. شما كه نباید توقع داشته باشید آن آقا كه تحصیل نكرده است آن آیات برهانی ﴿لَوْ كَانَ فِیهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتَا﴾ را بفهمد؛ اینها هم اگر توفیق پیدا می ‌كردند و به حوزه می ‌آمدند مثل ما یا بالاتر می ‌شدند. هیچ مطلبی در قرآن كریم نیست كه قابل تفهیم برای ساده ‌ترین افراد نباشد منتها حالا آن گوینده باید این آیات را این مَثل‌ ها را این قصه‌ های انبیا را شناسایی بکند تنزّل هم بدهد تا در دسترس فهم آنها باشد. 📚 سوره مبارکه روم جلسه 21 تاریخ: 1391/12/02 @monadianehag98
💠 فرهنگ عقلانی ▫️ این عصر، است که فرهنگ، است، دلالی است، نه تحقیق و نه استدلال. در چنین عصری خدیجه کبریٰ عالمه، عابده، زاهده، موحده ‌ای بود، مادرمان این است. ما فخر می ‌کنیم که چنین مادری داریم! درست است او دوازده معصوم و معصومه به بار آورد؛ اما مادر ما هم هست، فرمود ﴿وَ أَزْواجُهُ أُمَّهاتُهُم‏﴾، قدر این مادرها را بدانیم! چه کسی آن روز او را موحّد کرد؟ در کدام مکتب درس خواند؟ این «حنفاء» قبلاً این طور بودند، این بخش فرهنگی که وجود مبارک مادر ما خدیجه کبریٰ(عَلَیها آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) آمده، را در فضای جاهلی پیاده کرد. چون آن فرهنگ فرهنگ جاهلی بود، اقتصاد جاهلی هم داشتند و اقتصاد جاهلی در محدوده ربا دور می ‌زند. ▫️ در جاهلیت کهن که دین در سوره «احزاب» به ما گفت، نه جاهلیت کهنه، نه جاهلیت تازه ﴿لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیةِ الْأُولى‏﴾، در آن جاهلیت که ربا یک پیمان تجاری و اقتصادی رسمی بود، از یک سو؛ دامن‌فروشی یک تجارت رسمی بود که فرمود: ﴿لا تُكْرِهُوا فَتَیاتِكُمْ عَلَی الْبِغاءِ إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّنا﴾، از سوی دیگر؛ هر دو را خدیجه خط بطلان بست، مال فراوان داشت، هم ربا را تحریم کرده بود، هم بغاء را. این کار مادر ماست. آن ثروت کلان، نیازی نداشت که انسان کالای مال التجاره را در آن راه ناامن از شام به مکه و از حجاز به مکه ببرد، این با می ‌توانست آسوده زندگی کند، هم جلوی ربا را گرفت که تجارتِ رسمی عده ‌ای بود، امروز هم در فضای مجازی یک عده است، همان جاهلیت کهن است، جلوی آن را گرفته است، این کار مادر ماست، پس را عوض کرده، را عوض کرده، را عوض کرده، را تحریم کرده و عمل کرده، این کار مادر ما بوده است. ▫️ بنابراین ما اگر بخواهیم ببینیم آن ره ‌آوردش در اسلام چیست؟ الآن امروز ما باید همین کار را بکنیم، [یعنی] تبدیل فرهنگ جاهلیت به فرهنگ عقلانی، یک؛ تحریم بانک‌های ربوی، دو؛ تحریم مراکز فساد، در فضای مجازی و غیر مجازی، سه. آپارات: https://aparat.com/v/xuHLG 📚 سخنرانی در همایش ملی ام المؤمنین خدیجه کبری (سلام الله علیها) تاریخ: 1395/10/02 @monadianehag98
💠 ایمانِ متعالی ▫️ اولین كسی كه بعد از وجود مبارك امیرالمؤمنین (علیه افضل صلوات المصلین) به نبی اكرم (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) ایمان آورد بود. خدیجه نه مقام نبوت داشت نه مقام ولایت داشت نه مقام امامت داشت. درباره فاطمه زهرا (صلوات الله و سلامه علیها) حسابش جداست؛ اگر كسی درباره او سخن بگوید، بعد بگوید حضرت زهرا (صلوات الله و سلامه علیها) حسابش جداست، خب سخن حقی گفته است؛ ولی درباره خدیجه كه نمی‌ توان گفت او حسابش جداست. او با معجزه ایمان نیاورد؛ معجزه برای افراد عادی است، آن كه راه دلش بسته است راه چشم را می ‌گشاید تا پیغمبر برای او معجزه ‌ای ‌بیاورد مثلا مرده ‌ای را زنده كند و مانند آن. ▫️ كسی كه گرفتار چشم و گوش است و از دل پیامی نمی‌ شنود، این‌ چنین است كه قرآن فرمود که اگر تمام آیات و معجزات را برای اینها بیاوری اینها ایمان نمی ‌آورند، ولی هیچ كدام از این معجزات را خدیجه (سلام الله علیها) مسئلت نكرد؛ سرّش آن است كه باز است که بالاتر از راه چشم و گوش است و این راه انعطاف در زن ها خیلی بیش از مردهاست. 📚 سخنرانی عمومی در جمع خواهران طلبه ـ مشهد مقدس تاریخ: شهریور 1372 @monadianehag98
💠 کوثرِ حکمت 🔹 این كتاب, حكیم است؛ خدای حكیم, كتاب حكیمانه نازل كرده است. در قرآن كریم هم بر مطالب اطلاق می ‌شود هم بر و موعظه اطلاق می‌ شود هم بر . گاهی تفصیل، قاطع شركت است نظیر آنكه فرمود: ﴿ادْعُ إِلَی سَبِیلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِی هِی أَحْسَنُ﴾؛ آنجا به قرینه اینكه تفصیل، قاطع شركت است، حكمت در مقابل موعظه و جدال است اما وقتی گفته می ‌شود قرآن كتابِ حكیم است درس حكمت می ‌دهد، حكمت به معنای عام است. 🔹 در سوره مباركه «اسراء» معارفی از عقاید, اخلاق, فقه, حقوق و مانند اینها را بیان فرمود بعد فرمود: ﴿ذلِكَ مِمَّا أَوْحَی إِلَیكَ رَبُّكَ مِنَ الْحِكْمَةِ﴾؛ فرمود اینها مطالب حكیمانه ‌ای است كه ذات اقدس الهی به تو القا كرده است. قرآن کریم هم مسائل فقهی را حكمت می ‌داند هم مسائل اعتقادی و كلامی و عقلی را حكمت می ‌داند هم مسائلی چون احترام به پدر و مادر و امثال ذلك را. 🔹 آنچه در هست حكمت است و هر كسی بخشی از این معارف قرآن را فرا بگیرد بخشی از را فرا گرفته است و آن ‌كه كلّ قرآن در اختیار اوست و او در اختیار كلّ قرآن است مثل اهل بیت (علیهم السلام) اینها حقیقت كوثرند هستند كوثر تكوینی ‌اند؛ اختصاصی به صدیقه كبرا (سلام الله علیها) ندارد این چهارده ذات مقدس (علیهم السلام) همه‌ شان كوثرند چه اینكه قرآن كریم هم كوثر است بنابراین چون قرآن, حكمت است ﴿وَمَن یؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِی خَیراً كَثِیراً﴾ اگر كسی بخشی از قرآن را فرا گرفت به همان اندازه از تكاثر نجات پیدا كرد و به كوثر رسیده است منتها این برای كسانی است كه هم دارند هم . 📚 سوره مبارکه لقمان جلسه 1 تاریخ: 1391/12/05 @monadianehag98
💠 وحدت بیرون 🔸 مستحضرید كه فرد فرد مردم یك مملكت اگر واجد شرائط بودند می ‌توانند مدینه فاضله تشكیل بدهند، وگرنه آن توان را نخواهند داشت. وجود مبارك رسول اكرم (صلی الله علیه و آله) مردم را به و برادری دعوت كردند و بین آنها بستند فرمودند: «تَآخَواْ فِی اللهِ اَخَوَینَ اَخَوینَ»؛ هر دو به دو برادر هم باشید؛ وقتی عقد اخوت بستید آن اختلافات اوس و خزرج ‌ها رخت بربست و آن اختلافات داخلی سپری شد، آن گاه توان آن را دارید كه كشورتان، شهرتان و دیارتان را بسازید. 🔸 پس یك كشور را مردمی می ‌سازند و در آن مستقر می ‌كنند كه با هم متحد باشند، این چیز روشنی است، آنچه پیچیده است و نیاز به بحث دارد آن است كه ما چه كنیم كه با هم متحد باشیم (این در بخش ). در جریان هم همین طور است؛ وقتی امنیت عمومی تأمین می ‌شود كه هر فردی در قلمرو مسئولیت خود امین باشد و الگوی زندگی او باشد، این هم یك چیز روشن است؛ اما آنچه پیچیده است آن است كه ما چه كنیم که در محدودهٴ خود نه یعنی در محل كار نه یعنی در اموال مردم، حقوق مردم، آرای مردم، بلكه در داخلهٴ زندگی خصوصی خود امین باشیم. ما تا درباره خود امین نباشیم هرگز نسبت به مسائل دیگر امین نخواهیم بود و هرگز توان تأمین را نخواهیم داشت، چه اینكه در داخله خود با خودمان اگر متحد نباشیم هرگز توان آن را نداریم كه با برادرمان با همسایه‌ مان با همكارمان متحد باشیم تا بتوانیم این وحدت ها و اتحادهای مقطعی و موسمی را زمینه قرار بدهیم برای تأمین وحدت محلی. هر كدام از ما باید با خودمان بشویم اولاً، هر كدام از ما در قلمرو خودی خود باید باشیم ثانیاً، تا تك تك ما كه با خود متحد بودیم و در محدوده خود امین بودیم با برادران و همكارانمان متحد و امین باشیم تا بعد بتوانیم شهر یا استان یا كشور واحد و امینی داشته باشیم. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1379/01/17 @monadianehag98
💠 خلیفه شیطان 🔹 آنچه در خارج هست منظّم است و انسان خلیفه «الله» است كه مطابق این حركت كند اما متأسفانه به جای اینكه خلیفه «الله» باشد شده است و دارد اوضاع را به هم می‌ زند. تنها مسئله آسیب به محیط زیست نیست، فسادهای فراوانی ایجاد كردند: ﴿ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِبِما كَسَبَتْ أَیدِی النَّاسِ﴾. دریا را آلوده كردند، فضا را آلوده كردند، صحرا را آلوده كردند، محیط زیست را آلوده كردند، انبیا را شهید كردند، صُحُف و كتب آسمانی را دگرگون كردند، انسان ها را به وسیله بدآموزی‌ها منحرف كردند و از مسیر مستقیم بیرون بردند و گرفتار ضلالت كردند؛ انسان به جای اینكه خلیفه «الله» شود، شده خلیفه ابلیس! 🔹 اگر ذات اقدس الهی از انسان ها با یاد كرد فرمود: ﴿لَقَدْ كَرَّمْنا بَنی آدَمَ﴾، هشدار داد كه این كرامت، ذاتی انسان نیست، این‌ چنین نیست كه انسان ذاتاً كریم باشد، بلکه چون است از كرامت برخوردار است و اگر انسان كرامتش به استناد خلافت اوست، خلیفه آن است كه حرف «مستخلف‌ عنه» را بزند و دستور «مستخلف ‌عنه» را انجام بدهد. اگر كسی كنار سفره خلافت نشست و از كرامت طَرْفی بست ولی حرف خودش را زد و كار خودش را كرد و ﴿أَ فَرَأَیتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ﴾ شد، آن‌گاه همین خدایی كه فرمود: ﴿لَقَدْ كَرَّمْنا بَنی آدَمَ﴾, همین خدایی كه فرمود: ﴿إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلیفَةً﴾ درباره این گروه می ‌فرماید: ﴿أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ﴾. این گروه عالم را فاسد كردند، ﴿ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَیدِی النَّاسِ﴾ شد، جامعه بشری را كه «إِرْباً إِرْبا» كردند، انبیا را هم كه ﴿یقْتُلُونَ النَّبِیینَ بِغَیرِ حَقٍّ﴾ به قتل رساندند، كتب آسمانی را هم كه ﴿یكْتُبُونَ الْكِتابَ بِأَیدیهِمْ ثُمَّ یقُولُونَ هذا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ﴾ كه ﴿یحَرِّفُونَ الْكَلِمَ﴾. 🔹 قرآن كریم هشدار می ‌دهد كه عالم منظّم است انسان ها منظّم‌ هستند انبیا هماهنگ‌ هستند صُحف آسمانی منظّم اند؛ ما اگر چند روزی به شما دادیم که ببینیم چه می ‌كنید، توجه داشته باشید كه كلّ این بی ‌نظمی ‌ها را ما بالاخره می ‌دهیم. 📚 سوره مبارکه شوری جلسه 14 تاریخ: 1394/03/06 @monadianehag98
💠 خطابِ زنده 🔹 در بیانات امام صادق (سلام الله علیه) هست كه خستگی و رنج گرفتن را، شنیدن ندای ﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَیكُمُ الصِّیامُ﴾ از بین می ‌برد. به قدری این ندا است كه هرگز صوم برای انسان خستگی نخواهد آورد، البته اگر كسی این ندا را بشنود! 🔹 اینكه به عنوان ادبِ تلاوت گفته‌ اند وقتی كه خدای سبحان با شما سخن می ‌‌گوید، شما بگویید «لبّیك»، معلوم می ‌شود این ندا هم‌اكنون است. اگر گفته شد وقتی شنیدید ﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا﴾، بگویید ، معلوم می ‌شود هم‌ اكنون خدای سبحان با انسان سخن می‌ گوید و این ندا الآن زنده است، وگرنه لبّیك گفتن برای یك ندای فرضی كه زمانش گذشت، این جداً متمّشی نمی‌ شود. تمشی جدّ ِ وقتی است كه ندا حاضر باشد. اگر یك منادی الآن انسان را صدا می زند، انسان به طور جدّ می ‌تواند بگوید «لبّیك» و امّا اگر ندای جدّی و فعلی نباشد گفتن «لبّیك» به نحو جدّ متمشّی نخواهد شد. 📚 سوره مبارکه بقره جلسه 48 @monadianehag98
💠 فروغ هدايت 🔸 هر كدام از شما باید یك باشید در محیط زندگی ‌تان؛ این دستور وجود مبارك امام حسن است فرمود شما باشید. درباره چراغ هدایت، ذات اقدس الهی در آینه نور سوره «نور‌» فرمود این چراغ هدایت است و از روغن زیتی ارتزاق می ‌كند كه آن روغن زیت ﴿لا شَرْقِیةٍ وَ لا غَرْبِیةٍ یكادُ زَیتُهَا یضی‏ءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُورٌ عَلَی نُورٍ﴾. 🔸 آن درختی كه در قسمت شرق باغ است صبح آفتاب می ‌گیرد ولی عصر آفتاب نمی ‌گیرد، آن درختی كه در قسمت غرب باغ است عصر آفتاب دارد ولی صبح آفتاب ندارد؛ ولی درختی كه است بلکه در وسط باغ ایستاده است، این از صبح تا غروب از آفتاب برخوردار است؛ این درخت زیتون هر چه بیشتر آفتاب بخورد روغنش شفاف ‌تر است و حرارتش بیشتر. فرمود چراغ هدایت ‌اند و این چراغ هدایت از روغنی استفاده می ‌كند كه این روغن از درختی است كه این درخت در باغ معرفت است و نه سمت دیوار شرقی است نه سمت دیوار غربی است كه یك قسمت از روز بی ‌‌آفتاب باشد، بلکه این از صبح تا غروب آفتاب می ‌گیرد، خب چنین درختی بالأخره میوه ‌اش شاداب ‌تر است. بیان نورانی این است كه ظرف دانش باشید (یك) و به محیطتان نور بدهید (دو)، حالا اگر توانستید مثل آفتاب باشید که به كل جهان نور بدهید چه بهتر، نشد، به یك منطقه نور بدهید، نشد، به محله خودتان نور بدهید. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1376/04/13 @monadianehag98
💠 صلای محبوب 🔹 سید علی خان مدنی (رضوان الله تعالی علیه) در همان مقدمه شرح صحیفه می ‌گوید وقتی وجود مبارک پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) به رفت و برگشت، از حضرت سؤال کردند شما که به معراج مشرّف شدید سخنانی گفتید سخنانی شنیدید، آن سخنانی که شنیدید به لهجه چه کسی بود؟ به هر حال شما صوتی شنیدید کلامی شنیدید حرفی شنیدید، می ‌گویید خدا این طور گفت، اینها را شما شنیدید که نقل می ‌کنید، این سخنان به لهجه چه کسی بود؟ 🔹 گفت ذات اقدس الهی می ‌دانست که به لهجه علی با من حرف می ‌زد. کفی بذلک فخرا! خدا ـ معاذالله ـ حنجره که ندارد، این حرف را باید ایجاد کند، این حرف را به لهجه چه کسی ایجاد می ‌کند؟ فرمود چون علی محبوب من بود و خدا می‌ دانست، به لهجه علی این کلمات را ایجاد کرد. این مطلب را این سید بزرگوار در اوّل همان شرح صحیفه سجادیه نقل می‌ کند که حشر او و همه علما با قرآن و عترت باشد! 📚 سوره مبارکه مجادله جلسه 14 تاریخ: 1396/11/18 @monadianehag98
💠 زمینه دل 🔹 اگر دلی مستعدّ درمان باشد و این قرآن در آن دل بتابد، یقیناً شفا را به همراه دارد: ﴿وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ﴾ اما همین قرآن، ﴿وَلَا یزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلَّا خَسَارًا﴾؛ همین قرآن نه قرآن دیگر، همین قرآن وقتی بر قلب تبهكاران می ‌تابد آن دل سیاه‌ تر می ‌شود؛ چرا؟ چون به مبارزه با این نور می ‌پردازد، ﴿یرِیدُونَ لِیطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ﴾ می ‌شود، همین مبارزه كردن علیه نور، مایه تیره‌ تر شدن دل های آنهاست؛ مثل اینكه شما برای مهمان های خودتان یك ظرف گلابی پخته و شیرین و پرآب حاضر كردید، بعضی از مهمان ها سالم ‌اند و برخی به بیماری دستگاه گوارش مبتلایند، آن كه سالم است این میوه را می ‌خورد و فربه می ‌‌شود، آن كه زخم معده دارد همین گلابی بر دردش می ‌افزاید؛ همین گلابی است كه دردآور است نه چیز دیگر. 🔹 برای مؤمنین هیچ شبی به عظمت نیست كه عبادت یك شبه به اندازه عبادت هزار ماه است، برای تبهكاران هم هیچ شبی بدتر از شب قدر نیست، چون معصیت در شب قدر كه با معصیت در سایر شب ها یكسان نیست. پس یك امر نسبت به دو زمینه مختلف، دو اثر گوناگون دارد: ﴿وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ﴾؛ اما ﴿وَ لاَ یزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلَّا خَسَاراً﴾. همین قرآنِ كوه‌ افكن اگر بر قلب مؤمن بتابد را مستحكم‌ تر می ‌كند: ﴿أَلاَ بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ﴾ و اگر همین قرآ‌ن بر دل سیاه سیه‌ دلان كه ﴿فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ﴾ است بتابد، چون آنها عكس ‌العمل نشان می ‌دهند مضطرب ‌تر می ‌شوند. @monadianehag98
💠 عظمت شب قدر 🔹 در شب قدر گذشته از نزول ‌قرآن چه حادثه‌ ای رخ می‌ دهد؟ نزول ‌قرآن كه یك امری بود گذشت، اما در هر سال هست، هر سال ماه مبارك رمضانی دارد و در هر ماه مبارك رمضان لیله قدر هست، آیا این فضیلت وصف گذشته است كه چون یك بار در آن ‌قرآن نازل شده است برای همیشه لیله قدر پربركت شد یا نه لیله قدر در هر سال است؟ 🔹 فرمود نه شب قدر در هر سال خبر جدیدی است! در هر شب قدری از شب های ماه مبارك رمضان سال ها كه هر سال ماه مبارك رمضانی دارد و در هر ماه مبارك رمضان شب قدری است ﴿تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ﴾، فرشتگان در صحبت روح كه اعظم الملائکه است به دستور و اذن خدا با همه اموری كه در _بشر در بشر نقش دارد ﴿أَسْبَغَ عَلَیكُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَ بَاطِنَةً﴾ در شب قدر نازل می ‌شوند. انسان از هر راه بخواهد به مقصد برسد فرشتگان راه را آن شب می ‌آورند و نشان می ‌دهند. 🔹 است، مگر اینكه انسان عمداً خود را به آفت بزند، وگرنه تمام درهای غضب بسته است، مگر اینكه انسان عمداً در غضب را باز كند و تمام درهای رحمت باز است مگر اینكه انسان عمداً در رحمت را به چهره ‌اش ببندد. ‌قرآن منتهی الیه سیرش «فی لیله القدر» و قلب مبارك حضرت است، ﴿تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ﴾ هم این‌چنین است، فرشتگان همه امور را می ‌آورند و به كه ولی خداست و هست تقدیم می ‌كنند ﴿سَلامٌ هِی حَتّی مَطْلَعِ الْفَجْرِ﴾ این شب تا طلوع فجر است، است. 🔹 اگر خدای سبحان اعلان سلامت داد فرمود این لیله، است كسی از درون یا از بیرون كاری به شما ندارد مگر اینكه خود علیه خود قیام كنید. است شبی است كه انسان می‌تواند را تأمین كند و بگوید ﴿السَّلامُ عَلَی یوْمَ وُلِدْتُ وَ یوْمَ أَمُوتُ وَ یوْمَ أُبْعَثُ حَیاً﴾. 📚 سخنرانی در ماه مبارک رمضان تاریخ: سال 1378 @monadianehag98
💠 فریدِ اصحاب ▪️ پیرامون حضرت امیر (سلام الله علیه) هر اندازه انسان بحث بكند است و این فكر اصلاً درست نیست كه ما را كجا و نیل به مقام آنها كجا، مگر ما درباره آنها موظفیم به كُنه آنها راه پیدا كنیم؟! این را كه كسی از ما نخواست ولی آن مقداری كه مقدور ماست عبادت است و وظیفه ماست. حضرت امیر یك بیان نورانی در یكی از خطبه ‌های نهج البلاغه دارد كه درباره معرفت خدا هم این چنین است؛ راه یابی به كُنه خدا نه مقدور كسی است نه مورد تكلیف اما آن اندازه كه ذات اقدس الهی مقدور است، بحثش و فحصش واجب است. فرمود: «لَمْ یطْلِعِ الْعُقُولَ عَلَی تَحْدِیدِ صِفَتِهِ وَ لَمْ یحْجُبْهَا عَنْ وَاجِبِ مَعْرِفَتِهِ»؛ فرمود ذات اقدس الهی هیچ عقلی را به كُنه معرفت ذات اقدس الهی مطلع نکرده است اما مقدار واجب را هم محجوب نكرد، پس اكتناه نه مقدور است نه واجب نه مورد تكلیف اما غیر اكتناه هم مقدور است هم واجب؛ این درباره ذات اقدس الهی. خلفای الهی هم این‌‌چنین ‌اند؛ نه راه یابی به كُنه اینها مقدور است نه تحصیلش واجب. وجود مبارك حضرت امیر را بهترین كسی كه معرفی می ‌كند خود اوست و پیغمبر و ائمه (علیهم السلام)؛ آن مقامی كه برای خود حضرت است را باید جستجو كرد وگرنه آنچه نزد ما دشوار است آن را نباید نزد حضرت امیر به حساب آورد! ▪️ ابن ابی الحدید در وصف حضرت امیر در جلد دوم شرح نهج البلاغه مطلبی دارد كه عملش برای خیلی از ما دشوار است اما ابن ابی الحدید این را به عنوان فضل ممتاز حضرت به حساب نمی ‌آورد، فضل علوی را در جلد ششم بازگو می ‌كند. در جلد دوم شرح نهج ‌البلاغه می‌گوید حضرت امیر (س لام الله علیه) «یكنِسُ بَیتَ المالِ كُلَّ جُمُعَةٍ و یصَلّی فیهِ رَكعتَینِ و یقولُ لِیشهَدَ لی یومَ القِیامَةِ»؛ هر هفته هر چه در بیت المال بود توزیع می ‌كرد، آن مکان را جارو می ‌كرد، دو ركعت نماز می‌خواند بعد می‌گفت تا در قیامت برای من شهادت بدهند. به جلد ششم كه می‌رسد می‌ گوید: «واعلم انّ التوحید و العدل و المباحث الشریفة الالهیة»، اینها است و غیر از علی احدی این حرف ها را نزد _ البته وجود مبارك رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) كه معلم كل است مستثنی است او خارج از بحث است فوق بحث است _ می ‌گوید مباحث در اسلام به بركت این مرد الهی شناخته شده و از هیچ یك از صحابه پیامبر این حرف ها نرسیده «و لا کانوا یتصورونه و لو تصوروه لذكروه»؛ ابن ابی الحدید می ‌گوید سایرین اصلاً اینها را درك نمی ‌كردند، خب اگر درك می ‌كردند می ‌گفتند؛ احدی از صحابه این حرف ها را ندارد! 📚 سخنرانی در کنگره امام علی علیه السلام تاریخ: 1376/08/22 @monadianehag98
💠 ضیافت الهی 21 ▪️ مودّت نسبت به اهل بیت(علیهم السلام)، دوستی پایدار، مستمر، مستقر و منحصر است. ▪️ بر همه ما لازم است در همه ایام سال محبت خود را به اهل بیت (علیهم السلام) ابراز کنیم اما علاقمندی ما به این حضرات گاهی در حد است در حالی که باید به مرتبه بالاتر از محبت یعنی برسیم. ▪️ آنچه است و از ما خواسته شده مودت است. این مودت باعث می شود به ولایت این حضرات معتقد شویم، سپس احکام و حکم اینها را یاد بگیریم، سپس به آنها عمل کنیم و در مرحله بعد آنها را تبلیغ و ترویج نماییم. ▪️ دوستی اهل بیت (علیهم السلام) یک امر عادی است چرا که ممکن نیست کسی اهل بیت را بشناسد و به ایشان علاقمند نشود! این سطح از علاقمندی نیست، بلکه مراد از «فی القربی» در آیه، دوستی پایدار، مستمر، مستقر و منحصر، نسبت به این حضرات است. آنگاه جا برای دوستی غیر اهل بیت (علیهم السلام) نمی ماند؛ چراکه در یک دل جای دو محبوب نیست! 📚 درس اخلاق تاریخ: 1398/05/24 @monadianehag98
💠 صعود طیب ▫️ انزال قرآن به صورت است نه به صورت تجافی، یعنی آن طوری كه خداوند باران را نازل كرد یا تگرگ و برف را نازل می ‌كند، قرآن را به آن صورت نازل نكرد كه به صورت انداختن و القا باشد بلكه قرآن را آویخت نه انداخت؛ لذا بشر اگر عنایت بیشتری كند می‌تواند این حبل را بگیرد نجات پیدا كند (اولاً) و تدبّر كند و بالا برود (ثانیاً). ▫️ در مقابل انزال قرآن, صعود كلمات طیبه است. اگر بعضی از مشایخ سیدناالاستاد امام (رضوان الله علیهم اجمعین) فرمودند دعا, است این تا حدودی برگرفته از آیه ده سوره مباركه «فاطر» است، در آنجا فرمود: ﴿إِلَیهِ یصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّیبُ﴾؛ عقاید طیب، براهین طیب, افكار طیب، مطالب علمی طیب، اخلاق طیب و اعمال طیب به طرف خدا صاعد است. صعود ، مطالب علمی طیب و گفتار و نوشتار طیب به طرف خدا نظیر صعود دود و بخار و دخان نیست؛ همان طوری كه نزول قرآن شبیه نزول باران و تگرگ نیست، صعود عقاید و مطالب علمی طیب به طرف خدا هم شبیه صعود بخار و دخان نیست كه تجافی باشد. بخار یا دخان وقتی در كف زمین است صاعد نیست و وقتی به فضا رفت دیگر در كف زمین نیست، رفتنِ آن هم به نحو تجافی است نه به نحو تجلّی. اگر كسی صاحب عقیدهٴ طیب شد فكر طیب شد خُلق طیب شد عمل طیب شد، این از زمین تا بالا نظیر نردبان, صاعد است؛ همان طوری كه قرآن نظیر حبلِ متین آویخته است نه انداخته, عقاید علمی هم كه بالا می‌رود نظیر نردبانِ بالا رفته است نه نظیر دود و دخانِ بالا رفته؛ هم ﴿إِلَیهِ یصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّیبُ﴾ به نحو تجلّی است هم ﴿أَنزَلْنَاهَا وَفَرَضْنَاهَا وَأَنزَلْنَا فِیهَا آیاتٍ بَینَاتٍ﴾ به نحو تجلّی است، پس راه, دو طرفه باز است. ▫️ قرآن از مقام آمده نازل شده, شده عربی مبین كه در آغاز سوره مباركه «زخرف» فرمود: ﴿إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآناً عَرَبِیاً لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ٭ وَإِنَّهُ فِی أُمِّ الْكِتَابِ لَدَینَا لَعَلِی حَكِیمٌ﴾ یعنی این قرآن یك طرفش علی حكیم است یك طرفش عربی مبین. شما كه با عربی مبین كار دارید اگر دارای علمِ طیب و اخلاق و عمل صالحِ طیب بودید، به آن علی حكیم می‌رسید چون شما دارید بالا می‌روید؛ اگر كلمهٴ طیب بالا می‌رود و بالا رفتنش به نحو تجلّی است نه به نحو تجافی و كلمهٴ طیب وصف است، پس خود انسان بالا می ‌رود زیرا وصف كه بدون موصوف بالا نمی ‌رود. این طور نیست كه بالا رفتنش نظیر دود باشد (یك) این طور نیست كه این را از مغز و قلب و هویت انسان بِكَنند و بالا ببرند (دو) پس خود انسان بالا می ‌رود؛ این انسانی كه می‌ گوید: ﴿إِنَّا لِلّهِ وإِنّا إِلَیهِ رَاجِعُونَ﴾ خودش دارد بالا می‌ رود، این می‌ شود . 📚 سوره مبارکه نور جلسه 3 @monadianehag98
💠 لطف خفی 🔹 این مسئله كه امام (رضوان الله تعالی علیه) به آن اشاره كردند همین بود؛ با یك مُشت شن, مشكل طبس حل شد یعنی آمریكا زمین ‌شناسی كرده زمان ‌شناسی كرده دریاشناسی كرده هواشناسی كرده همه شناسایی ‌ها را كرده بعد آن نیروی نظامی را فرستاده طبس، این‌طور نیست كه وقتی می‌ خواهد نیرو در طبس پیاده كند هواشناسی نكند ولی از شن طبس باخبر نبود، با یك مشت شن مسئله حل شد! الآن هم همان است؛ این خدا همان خداست این دین همان دین است این بادها همان بادها هستند این ﴿فَأَرْسَلْنَا عَلَیهِمْ رِیحاً﴾ همان است. این را در جریان حمله نظامی همه ما دیدیم؛ مسئول درجه اول مملكت كه امام (رضوان الله علیه) بود بی‌ خبر بود مسئولین رده دوم بی‌ خبر بودند مسئولین رده سوم بی ‌خبر بودند مردم هم بی ‌اطلاع! 🔹 پنجاه تا شصت‌تا پرچم اگر در این شب‌های حمله بود همه ‌اش یا عباس, یا زهرا, یا حسین, یا علی بود؛ ما اگر بخواهیم كشور را به دست صاحب اصلی ‌اش بدهیم با یا زهرا, یا زهرا می ‌شود؛ اگر این كشور به لطف الهی بخواهد بماند، تنها راهش است. 📚 سوره مبارکه احزاب جلسه 6 @monadianehag98
💠 محرمان اسماء 🔹 القابی كه ذات اقدس إلهی به انبیا می ‌دهد مایه‌ های علمی فراوانی دارند؛ بسیاری از اینها اسمای حسنای الهی اند. همان كه ذات اقدس إلهی خود را به آنها مسما می ‌داند و به مضمون آنها موصوف می ‌داند، همان ها را برای انبیا قائل است. این «حفیظ» و « علیم» از اسمای حسنای ذات اقدس إلهی است، خدا حفیظ است خدا علیم است؛ وجود مبارك یوسف (سلام الله علیه) هم می‌گوید: ﴿إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ﴾. یك كه مظهر اسمای الهی است هم به اسمای الهی متصف می ‌شود منتها ذات اقدس إلهی بالاصاله اینها بالتبع (یك)؛ از اینها بالاتر خدای سبحان بالذات اینها بالعرض (دو) و از اینها بالاتر خدا بالحقیقه و اینها بالمجاز (سه)، حالا تا خواننده چه كسی باشد و آیه را چه كسی بخواند و آیه را چه كسی تفسیر كند! 🔹 در جریان هم همین طور است؛ ذات اقدس إلهی خود را به عنوان «رئوف» و «رحیم» معرفی كرده است، آن گاه همین دو صفت ممتاز را ذات اقدس إلهی برای پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) خویش قرار داده است؛ در آیه 128 سوره مباركه توبه كه تقریباً بخش پایانی آن سوره است آمده است: ﴿لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ﴾ و همین «رئوف» و «رحیم» در بخش های دیگر جزء اسمای حسنای الهی است كه به خدا اسناد داده شده است. 📚 سوره مبارکه یوسف جلسه 50 @monadianehag98
💠 امامت متقیان 🔹 فرشته ‌ها مرغ هایی نیستند كه در جهت پرواز كنند، اینها از جهت پرواز می ‌كنند. مرغ های مهاجر برای طمع طعمه و تالاب یا از شمال به جنوب می ‌آیند یا از شرق به غرب می روند و مانند آن اما فرشته ‌ها به ما می ‌گویند به طمع طعمه و تالاب حركت نكنید، در جهت حركت نكنید، بلکه ، از این لجن بیرون بیایید. این كار شدنی است؛ به همان دلیل كه قرآن از شیاطین الانس خبر داد ملائكة الانس هم شدنی است؛ اگر قرآن خبر داد که یك عده جزء شیاطین الانس‌ هستند و نقشه می‌ كشند، خب یك عده هم جزء ملائكة الانس ‌اند. فرمود از جهت پرواز كنید نه در جهت! 🔹 در همین مازندران ما مرحوم كار یك امامزاده را می ‌كرد، مثل فرشته ‌ها حركت می‌ كرد؛ در آن محدوده مثل این بود که مردم امامزاده ‌ای را می ‌دیدند! پس این راه رفتنی است؛ اینها همه به است. خب چرا ما پیشگام نباشیم؟! 🔹 دین به ما فرمود در كوشش نكن، بكوش باشی، در كوثر هر چه بخواهی جلوتر بروی و از خدا بخواهی، نه بد است نه كسی اعتراض می ‌كند و نه كسی جلوی شما را می‌ گیرد; اما اگر سخن از تكاثر باشد از هر سه جهت مزاحم داریم. قرآن كریم هم به ما فرمود شما از خدا بخواهید، بخواهید بخواهید، بگویید: ﴿وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقینَ إِماماً﴾ یعنی خدایا‌! آن توفیق را به ما بده كه خوبان جامعه به دنبال ما حركت كنند؛ فرمود از خدا بخواهید كه باشید و خوبان به دنبال شما راه بیفتند: ﴿وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقینَ إِماماً﴾. 📚 دیدار مسئولین سازمان تبلیغات مازندران با حضرت استاد تاریخ: 1395/05/18 @monadianehag98
💠 روز جهانی قدس 🔸 ماه مبارک رمضان خداست، هم انسان می‌تواند مهمان ویژه پروردگارش باشد، هم می‌تواند میزبان ویژه خدای سبحان باشد. دل‌ های شکسته میزبان خداست، این فرصت را مغتنم بشمارید، این اصل اوّل. حادثه ‌ای که این روزهای اخیر مسلمین را تهدید می ‌کند جریان بحرین از یک سو، یمن از سوی دیگر، فلسطین و غزّه از سوی دیگر، جریان لبنان از سوی دیگر و داعشی ‌ها از سوی دیگر، این میزبانی و مهمانی را در ذائقه جهان اسلام تلخ می ‌کند. بر همه ما لازم است که این تلخی را به شیرینی تبدیل کنیم، این میزبانی ویژه را از دست ندهیم، این را از دست ندهیم. این اصل دوم. 🔸 را در پیش داریم که (رضوان الله تعالی علیه) است. تنها روز قدس برای آزادسازی محرومان فلسطین نیست، بلکه روز قدس قداستی دارد به طول و عرض جهان اسلام، اوّلین مسئله مسلمین در بیش از نیم قرن اخیر جریان فلسطین بود. 🔸 ما از جامعه جهانی بخواهیم به فکر و و کشورها باشند و هم دست استکبار و صهیونیسم را باز نگذارند آن تجربه تلخ جنگ جهانی اوّل و دوم هنوز در ذائقه بشریت هست کشورها با کشتن به آزادی نمی ‌رسند، بشریت با خونریزی و کشتن به آزادی نمی‌ رسد. الآن استکبار اگر قد کشید و طولی دارد، برای اینکه روی بیش از هفتاد میلیون قبر ایستاده است؛ هفتاد میلیون یا بیش از هفتاد میلیون قبر زیر پای این استکبار است. جنگ جهانی اوّل، جنگ جهانی دوم حداقل هفتاد میلیون کشته داد، اینها روی این قبرها ایستاده‌ اند و قد کشیده ‌اند و فریاد می‌زنند، هرگز کشتن و کشتار بشر را متمدّن نمی ‌کند. 🔸 روز قدس و راه ‌پیمایی روز قدس از است که بر همه ما لازم است شرکت کنیم! 📚 ویژه برنامه ماه مبارک رمضان تاریخ: 1395/04/02 @monadianehag98
💠 خودِ ملکوتی 🔹 عقل كه با آمیخته است و آن عقلِ عملی كه خدا او را مُلهم كرده به فجور و تقوا, نورانیتی است در درون انسان، موجود مجرّدی است در درون انسان كه خدا این را به ما تملیك نكرد, این را به ما داد كه ما از این چراغ استفاده كنیم؛ مثل اینكه چراغی را دیگری می ‌دهد می‌ گوید آقا این چراغ را بگیر و این راه را برو، دیگر تملیك نكرده, این چراغ را به او به عنوان امانت داده، حالا اگر او شیشه این چراغ را بشكند یا این شیشه را غبارآلود كند كه نور این چراغ به جایی نرسد خب به این چراغ ظلم كرده، به صاحب چراغ ظلم كرده و حقّ دیگری را برده است. 🔹 آن ﴿فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیهَا﴾ مِلك ما نیست، آن ﴿وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ٭ فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا﴾ است مِلك ما نیست. اگر كسی در بخش اندیشه به آن عقل اهانت كند، به آن خودی که امانت الهی است ظلم كرد؛ اگر در بخش انگیزه, شهوت و غضب به آن عقلی كه «عُبد به الرحمن»، تعدّی بكنند، او را به بند بكشند و خودشان امیر قافله بشوند، به آن خود ظلم كردند. ما دو خود داریم: یك خود كه امانت الله است و یك خود كه به حسب ظاهر مِلك ماست. در سوره مباركه «حشر» و در سوره مباركه «آل‌عمران» بین این دو خود فرق گذاشته است؛ در سوره «حشر» فرمود اینها چون خدا را فراموش كردند خدا اینها را از یاد خودشان برد و اینها خودشان را فراموش كردند: ﴿لاَ تَكُونُوا كَالَّذِینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ﴾، آن گاه در آیه دیگر درباره همین افرادی كه خودشان را فراموش كردند فرمود اینها فقط به فكر خودشان ‌اند: ﴿أَهَمَّتْهُمْ أَنْفُسُهُمْ﴾. 🔹 خب چطور می ‌شود كه فرمود اینها خودشان را فراموش كردند بعد فرمود اینها فقط به فكر خودشان ‌اند؟ این كدام خود است كه انسانِ معصیتكار به فكر اوست و آن كدام خود است كه انسان تبهكار او را فراموش كرده است؟ خدای سبحان این را به ما داد كه ما با آن زندگی می ‌كنیم اما آن اوصافی دارد مَلكاتی دارد حقوقی دارد كه ما امینِ آن هستیم كه باید را حفظ بكنیم. 📚 سوره مبارکه نور جلسه 1 @monadianehag98
💠 عید اولیا 🔹 اگر کسی ماه مبارک رمضان را به عنوان دانست، چه اینکه در دعای وداع امام سجاد (سلام الله علیه) آمده است، این را گرامی می‌ دارد و به آن سلام عرض می‌ کند می‌ گوید: «السَّلامُ عَلَیکَ یا شهر الله الاکرم و یا عِیدَ أَولِیاءِ اللهِ» و در هنگام وداع، نگران و مضطرب است. کردن ماه مبارک رمضان برای آن کسی است که با ماه مبارک رمضان بود، در خدمت روزهایش بود با روزه و در خدمت شب‌ هایش بود با نماز شب و دعا و مناجات؛ امّا اگر کسی ـ معاذالله ـ در خدمت ماه مبارک رمضان نبود چگونه با آن وداع کند؟! اگر با آن همراه نبود آن را درک نکرد و با آن بدمهری کرد چگونه آن را وداع کند؟! 🔹 چون ذات اقدس الهی ماه مبارک رمضان را به نزول قرآن ستود فرمود: ﴿شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ﴾ یعنی ماه مبارک رمضان را به ماه روزه معرّفی نکرد بلکه به معرّفی کرد، معلوم می ‌شود که اصالت برای قرآن است، زیرا ماه مبارک رمضان و روزه ماه مبارک رمضان جزء ره ‌آورد قرآن است. اگر کسی ماه مبارک را احیا کرد شب قدر را احیا کرد قرآن را احیا کرد، خویشتن را احیا کرده است؛ اینها اند همواره زنده‌اند، اگر کسی با وجه ‌الله که است مأنوس بود و از این آب حیات جرعه‌ نوشید، زنده می‌ شود. 🔹 فضیلت کمتر از ماه مبارک رمضان نیست، فضیلت روز عید فطر کمتر از روزهای ماه مبارک رمضان نیست، چون جایزه این یک ماهه را در شب و روز عید فطر عطا می ‌کنند. ما بکوشیم که از ذات اقدس الهی که ﴿یدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ﴾ است خود را دریافت کنیم. 📚 رمضان و ضیافت الهی جلسه 15 @monadianehag98