#فیش_روضه #حضرت_خدیجه سلام الله علیها (صوت اجرای متن 👆) السلام علیک یا زوجة سید المرسلین *شکر خدا که عبد خدای خدیجه ایم ما بنده‌ای و زیر لوای خدیجه ایم *ما عاقبت به خیر دعای خدیجه ایم سینه کبود های عزای خدیجه ایم *از لطف فاطمه است است که ما مادری شدیم با یک دعای فاطمه است که ما مادری شدیم *وقتی خدیجه مادر ما شیعه ها بُود دیگر چه غم که جای من و تو کجا بُود باید بی‌بی خدیجه رو بهتر بشناسیم، بانویی که تمام ثروتش رو، تمام دار و ندارش رو، برا دین پیغمبر خرج کرده... بانویی که اونقدر مقام داره، وقتی پیغمبر می‌خواد از معراج برگرده، جبرئیل به پیغمبر می‌گه از طرف خدا و از طرف من، به خدیجه سلام برسان و لذا تو زیارتنامه ش این‌جوری می‌خونیم  اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا مَنْ سَلَّمَ عَلَیْها جَبْرَئِیلُ، وَ بلَّغَهَا السَّلامَ مِنَ اللهِ الْجَلِیلِ *با یک دعاش حاجت ما هم روا بود دل‌هاتون آماده ست با همین یه بیت می‌خوام روضه بخونم با یک دعاش حجت ما هم روا بود از چه پی عبای رسول خدا بود اون لحظات آخر دخترش فاطمه زهرا را صدا زد، گفت فاطمه جان من دارم از دنیا می‌روم ولی کفن ندارم، دلم می‌خواد همون عبایی که بابات پیغمبر باهاش نماز می خونه و وحی برش نازل می‌شه رو، برا من کفن کنه خودم خجالت کشیدم به بابات پیغمبر بگم حالا بی‌بی خدیجه از دنیا رفت پیغمبر بدن نازنینش رو غسل داد همین‌که خواست عبای مبارک را کفن کنه جبرئیل نازل شد صدا زد یا رسول‌الله این کفن از بهشت برای خدیجه فرستاده شد... لذا آقا رسول‌الله، هم با عبای مبارک، هم با کفن بهشتی خدیجه را کفن کرد الحمدلله بدن خدیجه بدون کفن نموند اما دل‌ها بسوزه برا غریب کربلا حسین افتاده بود روی زمین و کفن نداشت آن یوسف شهید بتن پیراهن نداشت پیکر بدون سر به روی خاک مانده بود سر روی نیزه بود و اثر از بدن نداشت بعد سه روز، وقتی بنی‌اسد اومدن این بدن‌های مطهر و به خاک بسپارند، هر چی نگاه کردن، دیدن هیچ کدومه از این بدن ها سر ندارن، خدا ! چجوری این بدن ها رو شناسایی کنیم... یه مرتبه دیدن یه سواری داره از دور میاد، فرمود بنی اسد : من این بدن ها رو می شناسم یکی یکی بدن ها رو معرفی کرد، این بدن برادرم علی اکبره، این بدن عموجانم ابالفضله، یه مرتبه دیدن اومد تو گودال قتلگاه، بدن نازنین پدر را در آغوش گرفت، بدنی که همه چیزش رو به غارت بردند، یه وقت صدا زد بنی اسد، بوریا بیارید بعد از سه روز آن گل بی غسل و بی کفن جز بوریا برای تن خود کفن من نداشت ناله بزن یا حسین حاج اسماعیلی

❁﷽❁ روضه ی تنور خولی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ از لطف زهرا(س) ما گرفتار حسینیم شکر خدا گرمی بازار حسینیم هر کس که پرسید از مقام ما بگوئید ما جزو نوکرهای دربار حسینیم کاری به کار مردم دنیا نداریم تنها در این عالم پی کار حسینیم تو بحرین ، یه مادریه، فقط یه دونه پسر داشت اونم به بلایی دچار شد و از دنیا رفت هر روز می‌نشست برا داغ فرزندش گریه می کرد، یه روز اومد از خونه بره سر خاک پسرش ، دید خونه ی همسایه ، صدای روضه میاد اومد تو مجلس روضه نشست، بعد روضه همینکه راه افتاد پیاده بره سمت قبرستان، به خودش یه نهیبی زد گفت فلانی، تو یه دونه بچه داشتی و اونم از دنیا رفت، دیدی چجور مردم اومدن، با چه احترامی، پسرتو تشییع کردن، به خاک سپردن ، هر موقع بیتاب شدی زنها اومدن زیر بغلتو گرفتن ، چقدر احترامت کردن، هی اینا رو با خودش می گفت ، بعد میگفت: اما جگرگوشه های فاطمه ی زهرا، تو کربلا نه تنها حسین فاطمه رو کشتند بلکه سر از بدنش جدا کردند، نه تنها سر از بدنش جدا کردند، بلکه اولادش و اهل و عیالش رو به اسارت بردن، هی اینا رو با خودش میگفت چشماش پر اشک شده بود، اومد تا قبرستان رسید همینکه رسید کنار مزار فرزندش، دید یه خانمی چادر به سر، کنار مزار پسرش نشسته، اومد جلو سلام کرد خانوم شما کی هستید؟ اینجا قبر پسر منه، یه مرتبه اون خانم چادر بسر، صداش زد فلانی، تو امروز اومدی برا بچه های من گریه کردی، منم اومدم کنار مزار پسر تو، خانوم، شما کی هستید؟ صدا زد من مادر حسینم، آه، این رفت و آمدهای ما معنیش این است دیوانه ی یک لحظه دیدار حسینیم امشب برا غم و غصه های مادر سادات گریه کنیم، کأنّ مادر سادات داره گریه میکنه برا حسینش چجوری گریه میکنه؟ بخونم زبان حالی که این ایام مادر سادات براش گریه میکنه امام بود، ولی پیکرش به مسلخ بود آی حسین فاطمه بدنش تو کربلا بود این بدنش سر بریدۀ او در میان مطبخ بود سرشو آوردن تو کوفه چگونه بود که باید امامِ قرآنی تنور را کند از نور خویش نوررانی! چگونه بود که کوفه امام را نشناخت و یا شناخت ولی دینِ خود بدنیا باخت! آه سَری که زینت اسلام و جان زینب بود چه شد که داخل خورجین خولی آنشب بود تنورِ گرم، سرِ خسته، هیزمش بِستر من از مادر سادات شرمندم. بی بی جان منو حلال کنید این روضه، خیلی جانسوزه، منو ببخشید تنورِ گرم، سرِ خسته، هیزمش بِستر محاسنِ پرِ خون بود، غرقِ خاکستر آه تلاوت پسر فاطمه چنان پیچید که سوز نغمۀ قرآن به آسمان پیچید پیمبر و علی و مجتبی و زهرا را نه، بلکه جذب خودش کرد اهل بالا را آه، همسر خولی میگه نیمه های شب ، از خواب بیدار شدم یه مرتبه دیدم تمام خانه رو نور عجیبی گرفته ، همه جا روشن شده، تعجب کردم ، سراغ نور رو گرفتم دیدم از تنور خانه نوری به آسمان بلنده، اومدم در تنور رو کنار زدم دیدم یه سر نورانی میان تنوره، داره با خدای خودش مناجات میکنه، صدا زدم آی سر، بگو ببینم کی هستی ؟!اینجا چه میکنی؟! دیدم لبها به حرکت در اومد انا الغریب انا المظلوم گفتم آقا من نمیشناسم، میشه بیشتر معرفی کنی،صدا زد انا العطشان دیدم هنوز لبهاش، خشکیده ست ، صدا زد انا الحسین کدام حسین؟ انا بن النبی من نوه ی پیغمبرم، شروع کردم به سر زدن، آه.. رسید در وسط آنهمه نوا و خروش أنابنُ فاطمه از آن سرِ بریده بگوش من پسر فاطمه ی زهرام أنالحسین، أنابنُ نبی، أناالعطشان أناالغریب، أنابنُ علی، أناالعریان میگه تو همین اثنا یه مرتبه دیدم چند زن مجلله، از آسمان پایین میان، یکی از این بانوان هی با مشت به سینه میکوبه ، هی ناله میزنه، فهمیدم مادرش فاطمه ی زهراست صدای نالۀ زهرا بلندتر شده بود شبی به گریه گذشت و دگر سحر شده بود میگه دیدم فاطمه ی زهرا، نشست کنار تنور، دست برد سر نورانی حسین رو بالا آورد سر رو دامن گذاشت شروع کرد با گوشه ی معجرش این خونها و خاکسترها رو پاک کردن، یه مرتبه دیدم با گریه وفغان شروع کرد فاطمه ی زهرا، حرف زدن، ولدی ، ولدی یا حسین ایهاالشهید ایها المظلوم قتلوک کشتنت وماعرفوک نشناختنت و من شرب الماء منعوک یه قطره آبم بهت ندادن حسین...... آه، از آب هم مضایقه کردند کوفیان خوش داشتند حرمت مهمان کربلا بودند دیو و دد همه سیراب و می مکید خاتم ز قحط آب، سلیمان کربلا ✍شاعر: محمود ژولیده ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ #روضه_تنور_خولی #دهه_دوم_محرم #استادحاج_اسماعیلی #فیش_روضه #دشتی

❁﷽❁ #متن_روضه #حضرت_موسی_بن_جعفر (علیه السلام السلام علی المعذب فی قعر السجون روز شهادت آقامون ،موسی بن جعفر ،باید به دخترش بی بی فاطمه ی معصومه تسلیت بگیم، ما ایرانی‌ها مدیون آقا موسی بن جعفریم ، تو هر روستا که میری تو هر شهری که میری یکی از امامزاده ها از نوادگان آقا موسی بن جعفر مهمانه، در صدر همه ی امامزاده ها خود امام رضا و دخترش بی بی فاطمه ی معصومه ما سائلان محضر موسی بن جعفریم در سایه سار دختر موسی بن جعفریم ایران بدون مشهد و قم ارزشی نداشت ما ساکنان کشور موسی بن جعفریم شاگردهای مکتب قرآن و عترتیم حلقه به گوش محضر موسی بن جعفریم عمری مدافعان حریم ولایتیم سربازهای سنگر موسی بن جعفریم ما اهل قم رها نکنیم انقلاب را تا در پناه دختر موسی بن جعفریم زهرا قبول کرده که ما گریه کن شویم مدیون لطف مادر موسی بن جعفریم اما امروز که روز شهادت آقا موسی بن جعفره، پر می کشیم رو به سوی شهر کاظمین محو ضریح انور موسی بن جعفریم چقدر دلمون میخاست یه همچین روزی کاظمین بودیم، به زیارت حرم نورانی آقا موسی بن جعفر می رفتیم روز عزای حضرت موسی بن جعفر است بی تابِ شورِ محشر موسی بن جعفریم اما دلتون آماده شده میخام وارد روضه بشم گفتند آب شد بدنش در سیاهچال گریانِ زخم پیکر موسی بن جعفریم یکی از شیعیان آقا موسی بن جعفره، میگه هر طوری که بود اجازه گرفتم اومدم به ملاقات آقا موسی بن جعفر، منو بردن داخل یه سیاهچال، چندین متر زیر زمین، تاریک، نمور، از یه سوراخ تنگ، گفتن از همینجا داخلو نگاه کن ، هر چی نگاه کردم گفتم چیزی پیدا نیست، زندانبان ملعون گفت باید بیشتر نگاه کنی، خوب که نگاه کردم دیدم یه عبای نازنین ، میانه ی زندان، گفتم من غیر این عبا چیزی رو نمیبینم، گفت نه بیشتر نگاه کن، خوب که نگاه کردم دیدم بدن نازنین آقا موسی بن جعفر آنقدر نحیف شده ، از زیر عبا چیزی پیدا نیست مثل مادرش فاطمه ی زهرا، بدن نازنینش، آنقدر نحیف و لاغر بود این روزای آخر تو زندان ، سر به سجده ناله میزد خدایا دیگه خلاصم کن، دیگه خسته شدم، خدا لعنت کنه سندی بن شاهک، اون زندانبان یهودی، میگن آقا موسی بن جعفر روزها روزه میگرفت دم افطار که می‌شد این زندانبان ملعون با تازیانه میومد آنقدر بر بدن امام کاظم میزد، ای کاش فقط همین بود صدای ناله ی آقا بلند میشد هر چقدر میخای منو بزن اما دیگه به مادرم جسارت نکن قربونت برم آقاجان...قربونت برم یا موسی بن جعفر..... خدایا آرزو دارم ببینم بچه هایم را در این خلوت اجابت کن دوباره ربنایم را آرزوی هر پدریه، لحظه های آخر بچه هاش کنارش باشن، اما آقا موسی بن جعفر، چی میگه دلم تنگ است میخاهم کنار دخترم باشم چه می شد باز بر دوشم بیاندازد عبایم را خیلی بی بی فاطمه ی معصومه به انتظار بابا نشست ، میگن هر کاروانی که از سمت بغداد میومد تو مدینه، بی بی فاطمه ی معصومه می‌رفت به استقبالش، هی سراغ می گرفت شما از بغداد میاید آیا از بابای من موسی بن جعفر خبر دارید یا نه؟ از اینجا یه گریز بزنم ، یا فاطمه ی معصومه، شما یه عمری چشم انتظار باباجانتون بودید اما یه روز خبر آوردن آقا موسی بن جعفر به شهادت رسید شاید بی بی فاطمه ی معصومه هم اولین سوالی کنه این باشه، بابام چی شد؟؟ حالا که بابام ب شهادت رسید بگید ببینم بدن بابامو به خاک سپردن یانه؟ آیا تشییع جنازه ای برا بابام گرفتن یا نه؟؟ شاید امام رضا دلداری بده خواهرو، غصه نخور معصومه جان، اره، مردم شیعه ی بغداد جمع شدن آنقدر به بابای ما احترام کردن، چه تشییع جنازه ی با شکوهی برپا شد، این یه دختر امام، منتظره باباش بود اما من یه دختر سه ساله سراغ دارم تو خرابه ی شام، میگن روزها میومد جلو در خرابه می‌نشست هی به خواهرش سکینه میگفت خواهرجان، بگو ببینم این مردمانی که دارن از اینجا رد میشن ، کجا میرن؟ جواب می‌داد خواهر خوبم، اینا دارن میرن خونه هاشون، خواهر جان، پس چرا ما خونه نداریم، بعضی وقتا بچه ها رو می دید دستشون تو دست باباهاشون بود یه طوری با حسرت نگاه می کرد صدا می زد خواهرم سکینه، بگو ببینم بابای من کی بر می گرده؟؟عاقبت یه نیمه شب سر بابا رو براش آوردن، سر بابا رو بلند کرد فرفعته من الطشت از تو تشت بلند کرد هاضمت الیل یعنی سر رو در آغوش گرفت هی سوال می کرد ابتا ابتا...من ذا الذی ایتمنی علی صغر سنی، کی منو در این کودکی یتیم کرد، هر جا نشستید ناله بزنید یا حسین... #فیش_روضه #آواز_دشتی #دستگاه_همایون #مرکب_خوانی #استادحاج_اسماعیلی