⭕️ #امام_جعفر_صادق عليه السلام:
🔸قالَ لُقمانُ لاِبنِهِ: «يا بُنَيَّ، لا تَتَعَلَّمِ العِلمَ لِتُباهِيَ بِهِ العُلَماءَ، أو تُمارِیَ بِهِ السُّفَهاءَ، أو تُزانَ بِهِ فِی المَجالِسِ، وَ لا تَترُكِ العِلمَ زَهادَةً فيهِ وَ رَغبَةً فِی الجَهلِ».
🔹لقمان به پسرش گفت: «اى پسرم! دانش را براى فخرفروشى نزد دانشمندان، يا نزاع با سفيهان، يا زينت مجالس، نياموز، و همچنين دانش را از سرِ بىرغبتى به آن و تمايل به نادانى رها نكن».
📕بحارالأنوار، ج ۱۳، ص ۴۱۷، ح ۱۰
#امام_صادق
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️راهکارهایی قرآنی برای تقویت قوه بصیرت (بخش چهارم و پایانی)
🔸برای اینکه انسان بتواند از چالش های بسیار خطرناک حیات مادی و دنیوی به سلامت عبور نماید، نیازمند عناصر و ابزارهای کارآمد و مفید است. یکی از مهمترین عناصری که در این بین به انسان کمک شایانی می نماید، قوهی #بصیرت و آگاهی است. سؤال کلیدی که در ادامه به دنبال پاسخ آن هستیم این است که با چه ابزار و اهرمهای دینی و قرآنی می توان #قوه_بصیرت را در وجود خود و دیگران تقویت کرد؟
4⃣عنصر و ابزار عبرتگیری
🔹خدای متعال در آیات متعددی انسان را به #عبرت_گرفتن از حوادث و رخدادهای طبیعی و تاریخی دعوت کرده است. چه بسیار کاخهای مجلل و باشکویی که جز تله خاکی از آن باقی نمانده است، و چه اقوام و قبیله های پرقدرتی که در اثر ناسپاسی و فراموشی فرامین الهی، دستخوش عذاب الهی شده اند، و چه افرادی که به واسطه مغلوب شدن در برابر شیطان و هوای نفس، بوی سعادت و شادکامی را به خود ندیده اند. داستان های درس آموز و عبرت انگیز فراوانی از اشخاص مثبت و منفی در فرهنگ قرآن کریم مورد توجه و بیان قرار گرفته است، که اگر انسانها در طول حیات خود به خوبی قوه و ملکه عبرتگیری را تقویت می کردند، به بصیرت و آگاهی آنها اضافه می شد.
🔹در فرهنگ قرآن نیز رابطه مستقیمی میان #عبرت و #بصیرت بیان شده است: «...فَاعْتَبِرُوا یَا أُولِی الْأَبْصَارِ؛ [حشر، ۲] ...پس ای صاحبان بینش و بصیرت! عبرت گیرید.» باری به هر جهت توجه به حافظه تاریخی در زندگی و #عبرت_گیری از رخدادهای گذشته، می تواند پیام ها و درس های بزرگی برای افراد داشته باشد. از امام علی (ع) نیز در خصوص عبرت گیری و تقویت قوه بصیرت این چنین نقل شده است: «فی کُلِّ اعتِبارٍ استِبصارٌ؛ [۱] در هر عبرت آموختنى، بیناشدنى است».
پی نوشت ها:
[۱] عیون الحکم والمواعظ، ص۳۵۳ ح۵۹۶۲
منبع: وبسایت راسخون
#بصیرت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
⭕️درباره شخصیت اميرالمؤمنين (ع)
🔹درباره «حضرت امیر» - سلام الله علیه - این قدر گفته شده است و نوشته شده است و باز هم حقش ادا نشده است؛ یعنی، این معجزه الهی تا کنون معلوم نشده است که چه شخصیتی است. همه طوایف مختلفی که در اسلام هستند و خصوصاً در شیعه مذهبها، این حضرت را به خودشان نسبت میدهند. عرفا، حکما، فقها، فلاسفه و اقشار مختلفه حتی دراویش، صوفیه و حتی کسانی که به اسلام اعتقاد ندارند از کلمات ایشان استشهاد میکنند. آن وقت که من عراق بودم که حزب عفلقیای که اصلاً اعتقاد به اسلام ندارد، بلکه مضاد با اوست، مع ذلک، کلمات ایشان را در دیوارها برش استشهاد میکردند و هر کسی به یک نحو از ایشان اسم میبرد.
🔹در زورخانهها به عنوان یک پهلوان، در جنگها به عنوان یک جنگنده، در مدارس به عنوان یک ارزشمند فقیه و در هر جایی که ملاحظه میکنید به نظر هر یک و هر طایفهای حضرت یک وضعی دارد و همه آنها، او را از خودشان میدانند، الّا البته بعضی که اصلاً اعتقاد به اسلام ندارند، لکن مع ذلک، آنی که باید باشد این معما حل نشده است و نخواهد شد. این موجود یک اعجازی است که نمیشود در اطراف او آنچه هست صحبت کرد، هرکس به اندازه فهم خودش و به اندازه نظری که دارد در این باب صحبت کرده است و حضرت غیر از این معانی است؛ یعنی، ما نمیتوانیم برسیم به آن جایی که بتوانیم از ایشان به آن جور که هستند مدح کنیم...
بیانات حضرت امام ۶۵/۱۲/۲۳
منبع: وبسایت روح الله (ره)
#امام_علی #اميرالمؤمنين #امام_خمینی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
⭕️تحوّل و دگرگونی
🔹آنچه بنده از کلمهی #تحوّل به عنوان تحوّل اراده میکنم، عبارت است از تغییر بخش ها و نقاط معیوب؛ چه در نظام اسلامی، چه در جامعهی ایرانی. ما نقاط معیوب داریم، بخش های ضعیف داریم، ضعف هایی داریم؛ این ضعف ها را باید شناسایی کنیم، این نقاط را باید مشخّص کنیم و با ارادهی قاطع ـ که حالا خواهم گفت که کار آسانی هم نیست ـ ضعف ها را برطرف کنیم و تبدیل به قوّت کنیم... البتّه این کار دشوار و سنگینی است و احتیاج دارد به «اعتماد به نفس ملّی».
🔹اگر یک ملّتی به استعداد های خود اعتماد دارد، به توانایی های خود اعتماد دارد، قادر به اقدامات تحوّلی است؛ ملّتی که اعتماد به نفس دارد، میتواند اقدامات تحوّلی را بخوبی به سرانجام برساند؛ مسئولان این ملّت هم جرأت میکنند که دم از تحوّل بزنند و اقدام به تحوّل بکنند. خب، ملّت ما بحمدالله از اعتماد به نفس برخوردار است؛ ملّت ما، ملّتی است دارای عزّت نفس، دارای اعتماد به نفس، استقلال خواه، شجاع که حالا نمونههایش را همهی شماها دیدهاید... ملّت ما در عرصههای مختلف نشان داده که به خودش اعتماد دارد، به توانایی های خودش اعتماد دارد.
بیانات مقام معظم رهبری ۱۴۰۲/۰۱/۰۱
منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له
#امام_خامنه_ای
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (ع) چگونه مردم را به برقراری رابطه دوستی و محبت و دوری از قطع رابطه توصیه می نماید؟
🔹 #امام_علی (ع) در بخشی از نامه ۴۷ #نهج_البلاغه (وصیتنامه حضرت) مى فرمايد: «وَ عَلَيْكُمْ بِالتَّوَاصُلِ وَ التَّبَاذُلِ؛ و بر شما لازم است #پيوندهاى_دوستى و محبّت و بذل و بخشش را فراموش نكنيد»، سپس مى افزايد: «وَ إِيَّاكُمْ وَ التَّدَابُرَ وَ التَّقَاطُعَ؛ و بر حذر باشيد از اينكه به يكديگر پشت كنيد و رابطه خود را با هم قطع نماييد». «تواصل» از ريشه «وصل»، هرگونه ارتباط و پيوند معنوى و مادى و عقلانى و عاطفى را شامل مى شود و «تباذل» از ريشه بذل، از قبيل ذكر خاص بعد از عام است؛ زيرا يكى از طرق پيوند افراد جامعه با يكديگر بذل كمك هاى مادى به افرادى است كه به هر دليل نيازمند شده اند. «تدابر» از ريشه «دبر» (بر وزن عبد) به معناى پشت كردن به هم و قهر كردن و دشمنى با يكديگر نمودن و «تقاطع» به معناى هرگونه قطع رابطه است، و اين دو واژه به عكس دو واژه اوّل از قبيل ذكر خاص بعد از عام است؛ زيرا تدابر به معناى جدايى كامل است و تقاطع هر نوع قطع پيوند را شامل مى شود.
🔹مسأله پيوندهاى دوستى و محبّت كه گاه با زبان، و از طريق ملاقات و امثال آن انجام مى شود، در اسلام بسيار مهم است؛ همانگونه كه بى محبتى ها و جدايى ها و قطع پيوندها منفور است. احاديث بسيارى در نكوهش هجران و جدايى در منابع معتبر روايى ما آمده كه گاه پشت انسان را مى لرزاند. در حديثى كه مرحوم كلينى در كتاب كافى از امام صادق (ع) از رسول خدا (ص) نقل كرده است مى خوانيم: «هرگاه دو مسلمان از هم قهر كنند و سه روز بگذرد و آشتى نكنند، اگر در آن حال از دنيا بروند خارج از اسلام خواهند بود، و ولايت و پيوند اخوت اسلامى در ميان آنها قطع مى شود و به هنگام آشتى كردن، هر كدام پيشى گيرد او در قيامت براى رفتن به بهشت پيشى خواهد گرفت». [۱]
🔹همچنین امام صادق (ع) میفرماید: «هنگامى كه دو مسلمان از هم قهر كنند ابليس پيوسته شادى مى كند؛ ولى هنگامى كه با هم آشتى كنند زانوهاى خود را به هم مى كوبد و پيوندهاى جسمى او [گويا] از هم جدا مى شود و فرياد مى زند: واى بر من از اين مصيبتى كه دامنم را گرفت». [۲] حتى در آنجا نيز كه كسى خودش را مظلوم، و طرف مقابل را ظالم بداند، بايد براى برقرارى آشتى و از ميان رفتن مظالم تلاش كند، چنانكه در حديث ديگرى در كتاب «كافى» آمده است كه امام صادق (ع) فرمود: «هر گاه دو نفر با هم قهر كنند، يكى از آن دو مستحق لعن است و اى بسا هر دو مستحق باشند، راوى از امام (ع) سؤال مى كند: فدايت شوم ظالم بايد مستحق لعن باشد، مظلوم چرا؟ فرمود: به سبب آن است كه برادرش را به آشتى [معقولانه] دعوت نمى كند». [۳] اشاره به اينكه بايد به صورت منطقى و مسالمت آميز مشكل خود را با يكديگر حل كنند.
پی نوشتها؛
[۱] الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، چ چهارم، ج ۲، ص ۳۴۵
[۲] همان، ص ۳۴۶
[۳] همان، ص ۳۴۴
📕پيام امام اميرالمومنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلامية، چ اول، ج ۱۰، ص ۲۸۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم (بخش آئین رحمت)
#قهر #دوستی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
⭕️استحکام درونی نظام اسلامی و ملّت ایران، ناشی از «ایمان» است
🔹یکی از مهمترین نقاط قوّت ملّت ایران و جامعهی اسلامی ما این است که «بنیهی درونی جامعهی اسلامی» ما «قوی» و «مستحکم» است؛ روی این فکر کنید؛ این خیلی مهم است؛ استحکام بنیهی درونی نظام اسلامی و ملّت ایران... این استحکام بنیهی نظام اسلامی، این قوّت بنیهی نظام اسلامی، استحکام درونی نظام اسلامی و ملّت ایران، ناشی از #ایمان است.
🔹مردم ایران مردم مؤمنی هستند؛ حتّی آن کسانی که ممکن است به چشم به نظر برسد که به بعضی از احکام اسلامی پایبندی درستی ندارند، ایمان قلبیشان خوب است؛ به خدا ایمان دارند، به دین ایمان دارند، به قرآن ایمان دارند، به ائمّهی هدیٰ ایمان دارند؛ مردم باایمانی هستند. «ملّت ایران باایمان است»، با عزّت نفس است، با اعتماد به نفس است؛ اینها موجب شده است که ساخت درونی ملّت ایران و نظام اسلامی استحکام پیدا کند.
بیانات مقام معظم رهبری ۱۴۰۲/۰۱/۰۱
منبع: وبسایتدفترحفظونشرآثارمعظمله
#امام_خامنه_ای
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
⭕️امیرالمومنین امام على عليه السلام:
🔸وَ قَدْ سُئِلَ عَنْ تَفسيرِ السُّنَّةِ وَ الْبِدْعَةِ وَ الْجَماعَةِ وَ الْفُرْقَهِ: اَلسُّنَّةُ ـ و اللهِ ـ سُنَّةُ مُحمِّدٍ صلى الله عليه و آله وَ الْبِدْعَةُ ما فارَقَها وَ الْجَماعَةُ ـ وَ اللهِ ـ مُجامَعَةُ اَهْلِ الْحَقِّ وَ اِنْ قَلّوا وَ الْفُرقَةُ مُجامَعَةُ اَهْلِ الْباطِلِ وَ اِنْ كَثُروا؛
🔹در پاسخ به پرسش از معناى #سنّت، #بدعت، #جماعت و #تفرقه فرمودند: به خدا سوگند، سنّت، همان سنّت محمّد صلى الله عليه و آله است، و بدعت آنچه خلاف آن باشد، و به خدا قسم، جماعت، همدست شدن با اهل حق است هر چند اندک باشند، و تفرقه، همدستى با اهل باطل است هر چند بسيار باشند.
📕كتاب سليم بن قيس الهلالی، ج ۲، ص ۹۶۴
#امام_علی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️ابوزهره در تمجید از سجایاى اخلاقى «امام صادق (علیه السلام)» چه گفتارى دارد؟ (بخش اول)
🔸استاد محمد ابوزهره در تمجید از سجایاى اخلاقى و مکارم «حضرت امام صادق (علیه السلام)» سخنانى در کتاب خود «الامام الصادق (علیه السلام)» آورده که ما بخشى از آن را در اینجا ذکر مى کنیم:
💠اخلاص امام صادق (علیه السلام)
🔹وى در این باره مى نویسد: «امام صادق (علیه السلام) در طلب حقیقت از هر هواى نفس یا عرضى از اعراض دنیا برى و خالى بود. هیچ گاه به دنبال دنیا نبود؛ و به دنبال امرى که شباهت به شهوات داشته یا شبهه ناک بود نمى رفت، بلکه به دنبال طلب حقایق روشن و واضح و طلب حق به جهت خود حق بود... و هر گاه امرى که در آن شبهه بود بر او وارد مى شد، اخلاصش او را به حقیقتِ آن رهنمون مى ساخت... اخلاص، از مثل #امام_صادق (علیه السلام) ناشى از اصل و ریشه او است؛ زیرا او از #شجره_نبوت است، و اصل اخلاص در آن بیت طاهر ثابت است... آنان #اخلاص را از یکدیگر به ارث برده و فرع از اصل، اخذ کرده است. آنان هر چیزى را فقط به خاطر خدا دوست دارند و این را از #اصل_ایمان و #ظواهر_یقین مى دانند؛ زیرا پیامبر (صلى الله علیه و آله) فرمود: «لا یؤمن أحدکم حتّى یحبّ الشىء الاّ لله...؛ [۱] ایمان نمى آورد یکى از شما تا این که چیزى را به جز براى خدا دوست ندارد».
💠سخاوت امام صادق (علیه السلام)
🔹ابوزهره در این باره مى نویسد: «بسیارى از مفسرین مى گویند: آیه «وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى حُبِّهِ مِسْکِیناً وَ یَتِیماً وَ أَسِیراً؛ [۲] و غذاى خود را با این که به آن علاقه و نیاز دارند، به مسکین و یتیم و اسیر مى دهند»، در شأن على بن ابيطالب (علیه السلام) نازل شده است... مسلّم آن است که على بن ابيطالب (علیه السلام) از سخى ترین افراد صحابه، بلکه از سخى ترین عرب بود. نسل و ذریه او نیز بعد از آن حضرت همینطور بودند. علىّ بن الحسین زین العابدین (علیه السلام) غذا را شبانه به دوش مى کشید تا درب خانه هاى مستمندان توزیع نماید... هیچ عجیب به نظر نمى رسد که #امام_صادق (علیه السلام) - که در آن بیت کریم رشد کرده - سخى و اهل جود باشد. او کسى بود که به مستحقّان عطا مى کرد.
🔹همیشه برخى از پیروانش را امر مى کرد تا کارهایى را که در آن خسارت بوده تحمل کنند و به سبب آن باعث ایجاد خصومت بین مردم نشود. او مى فرمود: «لایتمّ المعروف الاّ بثلاثة: بتعجیله، و تصغیره و ستره؛ کار خیر به جز با سه چیز تمام نخواهد شد: با عجله کردن، کوچک شمردن و پوشاندن آن». و لذا در بیشتر اوقات عطا را مخفى مى کرد، و در این امر به جدّش على بن الحسین (علیه السلام) اقتدا مى نمود. هر گاه قحطى مى رسید انبانى از نان و گوشت و دراهم را برداشته و به پشت خود مى انداخت، آنگاه آنها را بین مستمندان اهل مدینه توزیع مى کرد، و این در حالى بود که کسى نمى دانست چه کسى این ها را عطا مى کند، تا وقتى که حضرت از دنیا رحلت نمود، و آنچه که مخفى بود بر ملا شد... در کتاب «حلیة الاولیاء» آمده است: «جعفر بن محمّد (علیه السلام) آنقدر به مستمندان کمک مى کرد که بر عیالش چیزى باقى نمى ماند». [۳] #ادامه_دارد...
پی نوشتها؛
[۱] الامام الصادق (ع)، ص ۶۱
[۲] سوره انسان، آیه ۸
[۳] الامام الصادق (ع)، ص ۶۴ و ۶۵
📕اهل بیت از دیدگاه اهل سنت، على اصغر رضوانى، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۸۵ ه.ش، ص ۹۴
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_صادق
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
⭕️غیر یقین را داخل یقینیات ما نکنند
🔹ملتفت باشید! خیلی احتیاط بکنید! ... باید خیلی سعی بکنید که غیر یقین را، داخل یقینیات ما نکنند؛ آب را توی شیر ما نریزند! اگر یک نفر، هزار کلمه حقی گفت، این هزار کلمه را خوب تأمّل بکنیم و از او بگیریم، بعد [تأمل کنیم که] هزار و یکم هم درست است، [یا] نه؛ آن ظن است، یقین نیست. هر کلمهای از هر کسی شنیدید، دنبال این بروید که «آیا این صحیح است، تام است، مطابق با عقل و دین هست، یا نه؟»
📕ر.ک به سوی محبوب، ص ۱۲۷-۱۳۶
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت (ره)
#آیت_الله_بهجت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
⭕️ قرائت هر روزه زیارت عاشورا
🔹حضرت آیت الله بهجت قدسسره هر روز #زیارت_عاشورا با صد لعن و صد سلام میخواند و میفرمود: «خدا چه برکتی به #امام_حسین (ع) داده، به این دستگاه داده، به این راه داده که اگر کسی زیارت عاشورا را [هر روز] بخواند و مداومت کند، در روز قیامت محشور میشود در حالی که مُلَطَّخاً بِدَمِه (آغشته به خون امام حسین علیه السلام) است.» با گفتن این جملهها، حالش تغییر میکرد و اشک در چشمانش حلقه میزد.
📕رحمت واسعه، ص ۲۲
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت (ره)
#آیت_الله_بهجت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چرا امتحان به غیبت امام زمان از شدیدترین امتحانات است؟ (بخش اول)
🔹یکی از حکمتها و اسرار غیبت و پنهان زیستی #امام_مهدی (عج)، #امتحان و آزمایش انسانها ـ به خصوص شیعیان ـ است. آنان در این ابتلا و آزمون، باید پایبندی و باور عمیق خود به #مهدویت و نیز میزان اخلاص و علاقه خود را نشان دهند. در غیبت #امام_موعود شباهت هایی به پیامبران پیشین وجود دارد؛ به ویژه آنکه آنها نیز دارای غیبت ـ کوتاه مدت یا طولانی ـ بودند. خداوند همانطور که با غیبت پیامبران، امت آنان را آزمایش کرده است، میخواهد امت اسلامی را نیز بیازماید و شاید این برابری طول غیبت خاتم الاوصیا با غیبت مجموع پیامبران، برای این باشد که می خواهد این امت را با آزمایش هایی سختتر از آزمون آنها، بیازماید.
🔹از روایات مختلف، به دست میآید که #مؤمنان در #دوره_غیبت، گرفتار آزمایش های بزرگی خواهند شد؛ چنانکه امت های پیش از این نیز دچار آزمونها و ابتلائات مختلفی بودند؛ «أَ حَسِبَ النَّاسُ أَن یُتْرَکُوا أَن یَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لَا یُفْتَنُون. وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَلَیَعْلَمَنَّ اللَّـهُ الَّذِینَ صَدَقُوا وَ لَیَعْلَمَنَّ الْکَاذِبِین؛ [۱] آیا مردم گمان کرده اند، همین که بگویند: ایمان آوردیم، رها می شوند و آنان [به وسیله جان، مال، اولاد و حوادث] مورد #آزمایش قرار نمی گیرند؟ در حالی که یقیناً کسانی را که پیش از آنان بودند، #آزمایش کرده ایم [پس اینان هم بی تردید آزمایش می شوند]، و بی تردید خدا کسانی را که [در ادعای ایمان] راست گفته اند می شناسد، و قطعاً دروغگویان را نیز می شناسد». به سبب طولانی شدن غیبت، عدهای از مردم دچار تردید، حیرت و می شوند و از باور به #ظهور_منجی_موعود، برمیگردند؟! این آسیبها و عوامل مشکلزا در عصر غیبت، عبارت است از:
1⃣حیرت و سرگردانی
🔹امام عسکری (ع) فرمود: «بدانید که فرزندم غیبتی خواهد داشت که نادانان، در آن دچار سرگردانی میشوند و آنها که برای ظهورش از پیش خود وقت تعیین میکنند، به دروغگویی میافتند». [۲] ابن عباس نیز گفته است: «پس از یک غیبت طولانی و حیرت ظلمانی، ظاهر میشود». [۳]
2⃣گمراهی و ضلالت
🔹در دوران پرآشوب غیبت، عدهای از مردم از مسیر حق برگشته، دچار اختلاف و گمراهی می شوند و از هدایت های الهی باز میمانند. پیامبر اکرم (ص) می فرمود: «تکونُ له غیبة و حیرة تَضِلُّ فیها الامم؛ [۴] برای او غیبت و برای امت حیرتی خواهد بود که خیلیها در آن دوران گمراه خواهند شد». سدیر میگوید: امام صادق (ع) فرمود: «...وای بر شما! در کتاب جَفر [۵] نظر انداختم... و در ولادت #قائم ما و غیبت او و طولانی شدن آن و مدت عمر وی، تأمل کردم و دیدم که مردم با ایمان، گرفتار بلاها و مصیبتها هستند و به جهت طولانی شدن دوران غیبت، در دلهایشان شک و تردید راه مییابد و بیشتر آنها از دینشان برمیگردند...». [۶]
3⃣برگشت از اعتقاد به مهدویت
🔹امام رضا (ع) از پدران بزرگوارش از امام علی علیهم السلام نقل میکند: «در #دوران_غیبت جز دینداران خالص ـ که یقین در جانشان رسوخ کرده و خداوند از آنان بر ولایت ما پیمان گرفته و ایمان در جانشان ثابت کرده و به دم الهی یاریشان نموده است ـ کسی بر اعتقاد خود، استوار نخواهد ماند». [۷] به همین مضمون از امام عسکری و امام سجاد علیهماالسلام نیز روایاتی نقل شده است. [۸]
4⃣قساوت و تیرهشدن دلها
🔹در روایت است: «به جهت طولانی شدن غیبتش، دلها سخت و تیره میشود و جز آنها که خداوند ایمان به او را در قلوبشان نشانده و به دم الهی یاریشان کرده است، کسی دیگر بر اعتقاد او باقی نماند». [۹]
5⃣عدم تحمل و برداری
🔹امام صادق (ع) نیز فرموده است: «شتاب مردم برای این کار آنان را هلاک میسازد. خداوند برای شتاب مردم، شتاب نمیکند. برای این امر، مدتی هست که باید پایان پذیرد. اگر مدت آن سرآید، نه ساعتی جلو میافتد و نه ساعتی تأخیر میشود». [۱۰] #ادامه_دارد...
پینوشتها؛
[۱] سوره عنکبوت، آيات ۲و۳
[۲] اثباتالهداة، شیخ حر عاملی، ج۳، ص۴۸۲، ح۱۸۹.
[۳] یومالخلاص، کامل سلیمان، ج۱، ص۳۴۶؛ الزام الناصب، یزدی حائری، ص۶۲.
[۴] کشفالغمة، اربلی، ج۱، ص۳۱۱؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۵۱، ص۷۲.
[۵] جَفْر عنوان کتاب حدیثی است که به املای پیامبر اکرم(ص) و خط امام علی(ع) بر پوست بزغاله نوشته شد. کتاب جفر از ودایع امامت و از منابع علم امام به شمار میآید که مطابق برخی از روایات، تنها پیامبر(ص) و اوصیای او میتوانند به آن نگاه کنند. [ویکی شیعه]
[۶] اثباتالهداة، شیخ حر عاملی، ج۳، ص۴۷۵، ح۱۶۲.
[۷] همان، ص۴۶۴، ح۱۱۷.
[۸] ر.ک: همان، ج۳، ص۷۹، ح۱۸۰؛ ص۴۶۷، ح ۱۲۷.
[۹] همان، ص۴۸۸، ح۲۰.
[۱۰] اصول کافی، کلینی، ج۱، ص۳۶۹؛ الغیبة، نعمانی، ص۱۵۸
منبع؛ پرسمان
#امام_زمان #امام_مهدی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (ع) لطف خداوند بر «اولیاء الله» و «متوکلان» را چگونه بیان می کنند؟
🔹 #امام_علی (ع) در آغاز خطبه ۲۲۷ #نهج_البلاغه با اين دعاى روح پرور و انسان ساز رو به درگاه خدا آورده و عرضه مى دارد: «اَللَّهُمَّ إِنَّكَ آنَسُ [۱] الانِسِينَ لاِوْلِيَائِكَ، وَ أَحْضَرُهُمْ بِالْكِفَايَةِ لِلْمُتَوَكِّلِينَ عَلَيْكَ؛ پروردگارا! تو براى دوستانت بهترين مونسى و براى كسانى كه بر تو توكّل كنند آماده ترين حلاّل مشكلات». اشاره به اينكه كسانى كه واجد اين دو صفت باشند؛ يعنى در زمره «اولياء الله» در آيند و يا در صف «متوكّلان» قرار گيرند، مشمول اين نعمت بزرگ خواهند شد، كه انسشان با خدا است و خداوند مشكلات آنها را برطرف مى كند. به اين ترتيب امیرالمومنین (ع) در ضمن مناجات با پروردگار درس انسان سازى هم مى دهد. از آنجا كه حل مشكلات منوط به آگاهى بر آنهاست در ادامه اين سخن مى افزايد: «تُشَاهِدُهُمْ فِي سَرَائِرِهِمْ، وَ تَطَّلِعُ عَلَيْهِمْ فِي ضَمَائِرِهِمْ، وَ تَعْلَمُ مَبْلَغَ بَصَائِرِهِمْ. فَأَسْرَارُهُمْ لَكَ مَكْشُوفَةٌ، وَ قُلُوبُهُمْ إِلَيْكَ مَلْهُوفَةٌ؛ [۲] تو درون آنها را مى بينى و از ضمير آنان آگاهى و از اندازه بينش عقل هاى آنها با خبرى، اسرار آنان بر تو مكشوف و قلوبشان سخت به تو مشتاق است».
🔹آرى! خداوند از سرائر و ضمائر همه آگاه است، چرا كه او به ما از خود ما نزديكتر است، چنان كه مى فرمايد: «وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الاِْنْسَانَ وَ نَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ». [سوره ق، آيه ۱۶] تفاوت ميان سرائر و ضمائر ممكن است از اين جهت باشد كه سرائر معمولا به حالات اخلاقى گفته مى شود، و ضمائر به نيّاتى گفته مى شود كه انسان در دل مى پروراند و به دنبال آن حركت مى كند. گاهى اين دو واژه به معناى يكديگر نيز استعمال مى شوند. بصائر جمع بصيرة به معناى بينش است كه معمولا به بينش عقلى و فكرى اطلاق مى شود. در هر حال اين تعبيرات نيز افزون بر تكميل مفهوم اين دعا پيامى براى همه انسانها دارد و آن، اينكه در همه حال مراقب ظاهر و باطن و نيّات و اعمال خويش باشند، زيرا خداوند متعال از همه آنها با خبر است. اسرار درون آنان بر خداوند مكشوف و نياتشان آشكار است.
🔹جمله «قُلُوبُهُمْ إِلَيْكَ مَلْهُوفَةٌ؛ دل هاى آنان به تو مشتاق است»، نتيجه ايمان و معرفت و توكل آنها بر خداست. هر چه علم و ايمان نسبت به او بيشتر باشد، اشتياق انسان نسبت به آن مبدأ رحمت و محبّت و كرم، افزون مى گردد. آنگاه در ادامه اين سخن به اين نكته اشاره مى كند كه «اولياء الله» و «متوكّلان» هرگز در برابر مشكلات و مصائب زانو نمى زنند و آرامش و اعتماد خود را از دست نمى دهند، مى فرمايد: «إِنْ أَوْحَشَتْهُمُ الْغُرْبَةُ آنَسَهُمْ ذِكْرُكَ، وَ إِنْ صُبَّتْ عَلَيْهِمْ الْمَصَائِبُ لَجَؤُوا إِلَى الاِْسْتِجَارَةِ بِكَ، عِلْماً بِأَنَّ أَزِمَّةَ الاُْمُورِ بِيَدِكَ، وَ مَصَادِرَهَا عَنْ قَضَائِكَ؛ اگر غربت آنها را به وحشت اندازد، ياد تو مونس تنهايى آنهاست، و اگر مصائب و مشكلات، بر آنان فرو بارد به سوى تو پناه مى آورند، زيرا مى دانند زمام تمام امور به دست تو و سرچشمه همه آنها در اختيار تو است». در واقع همه اين حالات و صفات از اعتقاد به توحيد افعالى ناشى مى شود، و نشان مى دهد اگر اين شاخه توحيد در درون جان انسان بارور شود، چه ثمرات گرانبهايى دارد، نه در برابر مشكلات احساس تنهايى مى كند و نه در تنهايى احساس غربت.
پی نوشتها؛
[۱] «آنس» صيغه افعل التفضيل از ريشه «اُنس» و در اينجا به معناى مأنوس ترين مونس هاست و حقيقت انس، آرامش در كنار چيزى و يا با چيزى به دست آوردن است و بعضى معتقدند كه انسان را بدين جهت انسان مى گويند كه روح اجتماعى دارد و انس مى گيرد.
[۲] «ملهوفة» به معناى مشتاق يا داغدار است و از ريشه «لهف» بر وزن «كهف» گرفته شده و در اينجا معناى اوّل مناسب تر است.
📕پيام امام امير المومنين (ع)، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلاميه، چ اول، ج ۸، ص ۴۵۷
#امام_علی #نهج_البلاغه
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد