#تقریرات_شرح_زیارتنامه_حضرت_فاطمه(س) #جلسه_هشتم 🔷معرفت وجود مقدس و نازنین حضرت زهرا(س) 🔸نکته حائز اهمیت این است که علت تاکید ما بر روی #معرفت چیست؟ #معرفت_خوراک_انسان_است‌. خوراک تَن، تمام چیزهایی است که از زمین می‌روید و تمامی حیوانات و گیاهان از آن ارتزاق نموده و از نور خورشید استفاده مینمایند. انسانها نیز از زمین ارتزاق نموده و از نور خورشید استفاده میکنند و در واقع در حال تامین خوراک تَن هستند. 🔸نیازهای فیزیولوژیک بین انسان و سایر حیوانات مشترک است، اگر انسان صرفاً در این حیطه زندگی نماید، فرقی بین انسان(اشرف مخلوقات) و سایر حیوانات وجود ندارد. 🔸زمانی میتوان بین انسان و سایر حیوانات تفاوت قائل شد که انسان غذای انسانیت خود را بخورد، در اینصورت است که انسانیت رشد میکند. 🔸زمانی انسان پا به عرصه وجود می‌گذارد، سیر تکاملی بتدریج آغاز می‌شود، در مسیر تکاملی قوه به فعلیت تبدیل میشود. عنصری که قوه انسان را تبدیل به فعلیت مینماید، #معرفت نام دارد. 🔸اگر معرفت خوراک روح بشود، روح به سمت انسانیت رشد کرده و بتدریج به بارگاه انسانیت تشرف پیدا میکند، و بقدری لطیف و مقدس میشود که تمام ملائکه آسمان و زمین در مقابلش #کرنش_و_خضوع مینمایند. 🔸معرفت فضیلتش بالذات است بالغیر نیست، یعنی معرفت؛ خود، هدف است. معرفت به «ما هِیَ هِیَ» فضیلت دارد، معرفت، بعنوان مقدمه ای برای چیزهای دیگر نیست. معرفت خودش #رزق است. 🔸وَ فِي السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَ ما تُوعَدُونَ و (تقدیر) رزق و روزیِ شما و آنچه وعده داده می‌شوید، در آسمان است. ذاریات۲۲ 🔸فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى‏ طَعامِهِ بنابراین، انسان باید به غذایش توجه کند؛ عبس۲۴ 🔸الإمامُ الباقرُ(ع)في قَولهِ تعالى: «فَلْيَنْظُرِ الإنْسانُ إلى طَعامِهِ»: عِلمِهِ الّذي يَأخُذُه مِمَّن يَأخُذُه. امام باقر(ع) درباره آيه «انسان بايد به خوراك خود بنگرد» فرمود: يعنى دانشى را كه مى آموزد، مواظب باشد از چه كسى فرا مى گيرد. 🔸#طعام_انسان، معرفت است. لذا به هر اندازه که بفهمی و به هر اندازه با معرفت مأنوس باشی؛ به همان اندازه رشد میکنی و انسان هستی، چه بسا کسی ۱۰۰ سال در این دنیا زندگی کند و حیوان بمیرد. #تقریرات #فاطمیه 🔰@kashfolmorad

#تقریرات_شرح_زیارتنامه_حضرت_فاطمه(س) #جلسه_نهم 🔷انسان به معرفت زنده است. 🔸در جلسه قبل گفته شد که خوراک انسان، #معرفت است، انسان به معرفت زنده ست، حیات انسانی مرهون معرفت اوست. به هر اندازه انسان معرفت داشته باشد، به همان اندازه حیات انسانی دارد و زنده ست، به همان اندازه ای که انسان زنده ست، آثار حیاتش بیشتر و تاثیرش در عالم قوی تر است. انسان به جایی می‌رسد که آنقدر حیات او، زندگی او و هستی او قوی میشود که در عالم می‌تواند #تصرف نماید. 🔸انسان وقتی در وادی #توحید قدم برمیدارد، در وادی اول توحید؛ اثبات احدیت و واحدیت حضرت حق را مینماید. یعنی نفی شریک بیرونی و نفی ترکیب درونی. از یک طرف اثبات میکند #واجب_الوجود مرکب نیست و از طرفی اثبات میکند #واجب_الوجود شریک ندارد‌. 🔸یک قدم بالاتر که عبور میکند و به مرحله بعد می‌رسد، مرحله وحدت #شهود است‌. نه تنها واجب الوجود، مرکب نیست و نه تنها واجب الوجود شریک ندارد؛ یعنی واجب الوجود احدِ واحد است، علاوه بر این به وحدت شهود می‌رسد یعنی هر چه در این عالم هست؛ من فقط خداوند را میبینم. همه هر چه هستند از آن کمترند که با هستی اش نام هستی برند. 🔸اما یک قدم بالاتر که میرود وارد وادی #معرفت_اولیاءِ_معرفت و #اولیاء_حق میشود. آنجا دیگر سخن از وحدت شهود نیست، بلکه سخن از وحدت وجود است‌. یعنی آنجا فقط خدا هست و صفات خدا و افعال الهی و هر چه غیرخداست، تجلیات حضرت حق است. هر چه غیرخداست نمودی است از آن بود و ظهوری است از آن کمالات. 🔸انسان وقتی به این مرتبه از #معرفت برسد، زندگی اش متفاوت از بقیه میشود و وقتی بدین شکل عالم را ببیند، بعد از آن همه مصیبت در صحنه سنگین کربلا، در قتلگاه بدن قطعه قطعه شده برادر را میبیند و بجای ضعف در برابر دشمن غدار، بدن برادر را کمی بلند کرده و رو به آسمان میگوید: اللهم تقبل منا هذا قلیل القربان. خداوندا! این قربانی اندک را از ما بپذیر‌. یا وقتی وارد آن مجلس پلید می‌شود می‌گوید «مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا: من جز زیبایی چیزی ندیدم» 🔸فرق بین انسان و غیرانسان و مرز بین آن دو، معرفت است؛ چه بسا افرادی که تمام همّ و غم شان برآورده کردن نیازهای فیزیولوژیک(مادی)است و در مرتبه پایین تری از حیوانات قرار دارند، چون کمال حیوانی مسأله وفاداری است و افرادی هستند از این فضیلت هم محرومند. قرآن تعبیر زیبایی دارد: صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لا يَرْجِعُونَ (آنان در برابر حق و حقیقت) کر، لال و کورند و در نتیجه (از گمراهی‌شان) باز نمی‌گردند. بقره۱۸ حضرت علی(ع) میفرمایند: فالصُّورَةُ صُورَةُ إنسان و القَلبُ قَلبُ حَيوانٍ، لا يَعرِفُ بابَ الهُدى فَيتَّبِعَهُ ، و لا بابَ العَمى فيَصُدَّ عَنهُ و ذلكَ مَيّتُ الأحياءِ ! و صورتش صورت انسان است و دلش دل حيوان. نه راه هدايت و رستگارى را مى شناسد تا آن را بپيمايد و نه راه ضلالت را تا از آن دورى گزيند. پس او مرده زندگان است. 📚#نهج_البلاغة_الخطبة۸۷ 🔸لذا باید به این بلوغ برسیم که #انسانیت_با_معرفت_گره_خورده_است و اگر در جهل غوطه وریم، از انسانیت و شرافتِ مشرف شدن به اشرف مخلوقات محروم هستیم. گرچه ظاهر انسانی است اما باطن غیر انسانی ست. اینجاست که معرفت ارزش خود را نشان میدهد، اینجاست که معلوم میشود وقتی به خانه#امیر_المومنین هجوم میبرند، فقط عده قلیلی در کنار #انسان_کامل میمانند و خیلی‌ها گول #سقیفه را می‌خورند. ارتد الناس بعد رسول الله ألا ثلاث او خمس. بعدازوفات رسول الله(ص)همه مرتد شدند الا سه یا پنج نفر... 📚#بحارالأنوار،ج22،ص353 🔸بعد از پیامبر خیلی از افراد رجوع قهقرایی کردند به جاهلیت، به عصری برگشتند که انسان، انسانیت خود را گم کرده و گوهر وجودی خود را فراموش کرده بود. که مولوی به زیبایی به این موضوع اشاره نموده اند: دی شیخ با چراغ همی‌گشت گرد شهر کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست. #تقریرات #فاطمیه 🔰@kashfolmorad

#تقریرات_شرح_زیارتنامه_حضرت_فاطمه(س) #جلسه_دهم 🔷فضیلت معرفت و جایگاه آن 🔸در جلسات قبل، سخن در باب #معرفت بود، و اینکه انسان به نور معرفت زنده ست، و حیات انسانی به اندازه معرفت اوست. در ذیل بحث معرفت آیات و روایات فراوانی داریم، که اشاره به #فضیلت_معرفت و به #جایگاه_معرفت دارد. انسان در سایه معرفت انسان کامل میشود‌. یعنی انسان کامل در گردونه هستی، انسانی است که غایت حرکت وجودیه و غایت حرکت ایجادیه است. 🔸انسان کامل ثمره شجره وجود است، یعنی کل عالم هستی یک میوه دارد و آن هم انسان کامل است. به هر اندازه که معرفت داشته باشیم، به انسان کامل نزدیک تر میشویم. 🔸غایت حرکت وجودیه: کمال حقیقی است که برای انسان حاصل میشود، حرکت وجودیه در واقع حرکت استکمالی است که انسان به کمال حقیقی خود میرسد، چون خلقت عبث نیست و هر نوعی، در راه تکامل است و به کمالِ ممکن خویش می‌رسد و انسان از این کمال مستثنی نیست. 🔸غایت حرکت ایجادیه: ظهور حق در مظهر تام مطلق است که شامل جمیع جزئیات مظاهر است که انسان کامل است. یعنی انسان کامل به نهایت کمالات خود که می‌رسد، میشود غایت حرکت وجودی؛ و این انسان کامل که مظهر جمیع اسماء کمالیه حضرت حق است، میشود غایت حرکت ایجادیه. 🔸جمع حرکت وجودیه و ایجادیه، ثمره شجره وجود و هستی است، و فقط انسان است که در این مسیر قرار میگیرد و در سایه معرفت و تعالیم قدسی اولیاء خداوند میتواند به آن جایگاه برسد. نهایت درجه برای ولی خدا و معصوم عصر است؛ لیکن هر انسانی میتواند در این مسیر تلاش نماید تا رشد نموده و به همان اندازه از این حرکات وجودی و ایجادی استفاده نماید. 🔸با توجه به موارد موصوف، که انسانِ کامل غایت حرکت وجودی و ایجادی است، مفاد برخی روایات به شرح ذیل برای ما معلوم میشود. یعنی اگر انسان کامل نباشد هیچ چیزی در این عالم معنا پیدا نمی‌کند. 🔸در زیارت جامعه کبیره آمده است: وَبِكُمْ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَبِكُمْ يُمْسِكُ السَّماءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلّا بِإِذْنِهِ، و به خاطر شما باران فرو می‌ریزد و تنها برای شما آسمان را از اینکه بر زمین فرو افتد نگاه می‌دارد. 🔸«بیمنه رزق الوری و بوجوده ثبتت الارض و السماء». «از برکت وجود او (یعنی حجت و نماینده الهی) مردم روزی می خورند و به خاطر هستی او آسمان و زمین برپاست ». 📚#بحار_ج23_ص19  🔸حدیث قدسی از رسول اکرم(ص): یا أَحْمَدُ! لَوْلاک لَما خَلَقْتُ الْأَفْلاک، وَ لَوْلا عَلِی لَما خَلَقْتُک، وَ لَوْلا فاطِمَةُ لَما خَلَقْتُکما ای احمد! اگر تو نبودی افلاک را خلق نمی‌کردم و اگر علی نبود تو را خلق نمی‌کردم و اگر فاطمه نبود شما دو نفر را خلق نمی‌کردم. 📚#التمهید_فی_شرح_قواعد_توحید. صائن الدین علی بن ترکه 🔸ذیل آیه وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ من جن و انس را تنها از آن رو آفریدم که مرا بپرستند. ذاریات۵۶ روایتی نقل شده است: و ما خلقت جن النفوس و انس الابدان الا لیظهر علیهم صفاتی و کمالاتی فیعرفونی ثم یعبدونی، اذا العباده بقدر المعرفه و من لم یعرف لم یعبد. من عالم جن و انس را خلق نکردم مگر اینکه صفات و کمالاتم بر آنها ظهور پیدا کند، تا مرا بشناسند سپس مرا عبادت کنند به اندازه معرفت، هر کس معرفت نداشته باشد عبادت ننموده است. 📚#تفسیر_ابن_عربی،ج۲،ص۲۸۷ 🔸امیر المومنین علی(ع): فَقَالَ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ هَلْ رَأَيْتَ رَبَّكَ حِينَ عَبَدْتَهُ قَالَ فَقَالَ وَيْلَكَ مَا كُنْتُ أَعْبُدُ رَبّاً لَمْ أَرَهُ قَالَ وَ كَيْفَ رَأَيْتَهُ قَالَ وَيْلَكَ لاَ تُدْرِكُهُ اَلْعُيُونُ فِي مُشَاهَدَةِ اَلْأَبْصَارِ وَ لَكِنْ رَأَتْهُ اَلْقُلُوبُ بِحَقَائِقِ اَلْإِيمَانِ. گفت اى امير مؤمنان: پروردگارت را هنگام پرستش او ديده‌ ای! فرمود: واى بر تو! من آن نيستم كه پروردگارى را كه نديده‌ام بپرستم، عرض كرد: چگونه او را ديده‌اى‌؟ فرمود: واى بر تو ديدگان هنگام نظر افكندن او را درك نكنند ولى دلها با حقايق ايمان او را ديده‌اند. 📚الکافي_جلد۱_ص۹۷   #تقریرات #فاطمیه 🔰@kashfolmorad