📗رمان📕 عاشقانه 💞مذهبی💚 ❤️#بدون_تو_هرگز💔 ⚜️#قسمت_چهل_ویکم📖 :)👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻

❤ بسم رب الشهدا ❤ #داستان_عاشقانه_مذهبی ❤️#بدون_تو_هرگز💔 #قسمت_چهل_ویکم #قسمت_آخر #پاسخ_یک_نذر 💌اون، صادقانه و بی پروا، تمام حرف هاش رو زد و من به تک تک اونها گوش کردم و قرار شد روی پیشنهادش فکر کنم. وقتی از سر میز بلند شدم لبخند عمیقی صورتش رو پر کرد. 🌠–هر چند نمی دونم پاسخ شما به من چیه اما حقیقتا خوشحالم بعد از چهار سال و نیم تلاش بالاخره حاضر شدید به من فکر کنید. 🔵از طرفی به شدت تحت تاثیر قرار گرفته بودم ولی می ترسیدم که مناسب هم نباشیم. از یه طرف، اون یه تازه مسلمان از سرزمینی با روابط آزاد بود و من یک دختر ایرانی از خانواده ای نجیب با عفت اخلاقی و نمی دونستم خانواده و دیگران چه واکنشی نشون میدن... 💐برگشتم خونه و بدون اینکه لباسم رو عوض کنم ،بی حال و بی رمق همون طوری ولو شدم روی تخت... 🔴–کجایی بابا؟ حالا چه کار کنم؟ چه جوابی بدم؟ با کی حرف بزنم و مشورت کنم؟ الان بیشتر از هر لحظه ای توی زندگیم بهت احتیاج دارم بیای و دستم رو بگیری و یه عنوان یه مرد، راهنماییم کنی... 💦بی اختیار گریه می کردم و با پدرم حرف می زدم.چهل روز نذر کردم ،اول به خدا و بعد به پدرم توسل کردم ،گفتم هر چه بادا باد، امرم رو به خدا می سپارم.... 💘اما هر چه می گذشت، محبت یان دایسون، بیشتر از قبل توی قلبم شکل می گرفت، تا جایی که ترسیدم... –خدایا! حالا اگر نظر شما و پدرم خلاف دلم باشه چی؟ 🌟روز چهلم از راه رسید... تلفن رو برداشتم تا زنگ بزنم قم و بخوام برام استخاره کنن.قبل از فشار دادن دکمه ها، نشستم روی مبل و چشم هام رو بستم، 🔷–خدایا! اگر نظر شما و پدرم خلاف دل منه، فقط از درگاهت قدرت و توانایی می خوام. من، مطیع امر تو ام. و دکمه روی تلفن رو فشار دادم... 💠“همان گونه که بر پیامبران پیشین وحی فرستادیم،بر تو نیز روحی را به فرمان خود، وحی کردیم.تو پیش از این نمی دانستی کتاب و ایمان چیست ولی ما آن را نوری قرا دادیم که به وسیله آن،هر کسی از بندگان خویش را بخواهیم هدایت می کنیم و تو مسلما به سوی راه راست هدایت می کنی” 💢سوره شوری، آیه52 و این پاسخ نذر40روزه من بود... 💯تلفن رو قطع کردم و از شدت شادی رفتم سجده.خیلی خوشحال بودم که در محبتم اشتباه نکردم و خدا، انتخابم رو تایید می کنه،اما در اوج شادی،یهو دلم گرفت. 💮گوشی توی دستم بود و می خواستم زنگ بزنم ایران، ولی بغض، راه گلوم رو سد کرد و اشک بی اختیار از چشم هام پایین اومد... 🔶وقتی مریم عروس شد و با چشم های پر اشک گفت: با اجازه پدرم بله، هیچ صدای جواب و اجازه ای از طرف پدر نیومد،هر دومون گریه کردیم،از داغ سکوت پدر... 👌از اون به بعد هر وقت شهید گمنام می آوردن و ما می رفتیم بالای سر تابوت ها روی تک تک شون دست می کشیدم و می گفتم: –بابا کی برمی گردی؟ 🔘توی عروسی، این پدره که دست دخترش رو توی دست داماد می گذاره،تو که نیستی تا دستم رو بگیری،تو که نیستی تا من جواب تایید رو از زیونت بشنوم،حداقل قبل عروسیم برگرد،حتی یه تیکه استخون یا یه تیکه پلاک.هیچی نمی خوام،فقط برگرد... 💫گوشی توی دستم،ساعت ها، فقط گریه می کردم.بالاخره زنگ زدم.بعد از سلام و احوال پرسی، ماجرای خواستگاری یان دایسون رو مطرح کردم،اما سکوت عمیقی، پشت تلفن رو فرا گرفت.... ✔اول فکر کردم، تماس قطع شده اما وقتی بیشتر دقت کردم،حس کردم مادر داره خیلی آروم گریه می کنه. بالاخره سکوت رو شکست... ❌–زمانی که علی شهید شد و تو تب سنگینی کردی،من سپردمت به علی. همه چیزت رو... تو هم سر قولت موندی و به عهدت وفا کردی... بغض دوباره راه گلوش رو بست... 💠–حدود10 شب پیش علی اومد توی خوابم و همه چیز رو تعریف کرد.گفت به زینبم بگو من، تو رو بردم و دستتون رو توی دست هم میزارم توکل بر خدا ،مبارکه.... ✳گریه امان هر دومون رو برید. –زینبم  نیازی به بحث و خواستگاری مجدد نیست جواب همونه که پدرت گفت مبارکه ان شاء الله... 🌟دیگه نتونستم تلفن رو نگهدارم و بدون خداحافظی قطع کردم. اشک مثل سیل از چشمم پایین می اومد  تمام پهنای صورتم اشک بود. 💥همون شب با یان تماس گرفتم و همه چیز رو براش تعریف کردم. فکر کنم من اولین دختری بودم که موقع دادن جواب مثبت، عروس و داماد هر دو گریه می کردن. ♨توی اولین فرصت، اومدیم ایران پدر و مادرش حاضر نشدن توی عروسی ما شرکت کنن. ❤مراسم ساده ای که ماه عسلش سفر10روزه مشهدو یک هفته ای جنوب بود... هیچ وقت به کسی نگفته بودم،اما همیشه دلم می خواست با مردی ازدواج کنم که از جنس پدرم باشه. 💟توی فکه تازه فهمیدم چقدر زیبا داشت ندیده رنگ پدرم رو به خودش می گرفت.... 💕شادی ارواح طیبه ی شهدا صلوات💕 "پایان داستان بدون تو هرگز" ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋 💚ممنون از همراهی شما💚 🕊🌹🔑کلیدبهشت🕊🌹🔑 @kelidebeheshte

💚بسم رب المهدی💚 #تولد_در_توکیو🎉🎈 #قسمت_چهل_ویکم #بی_خیالی_محسن_کار_دستم_داد 👝 بار و بندیلم را بسته بودم و ایستاده بودم دم در. یک ساعت بیشتر تا پرواز نمانده بود و هول داشتم. 🛁 محسن همین چند دقیقه ی پیش، از راه رسیده بود و رفته بود دوش بگیرد. آرام و ریلکس داشت کارهایش را انجام می‌داد. انگار نه انگار یک ساعت دیگر هواپیما بلند می شود. 👕 هر چه بهش غر میزدم فایده ای نداشت. سر حوصله موهایش را سشوار کرد و بعد رفت پیراهنش را پوشید و بعد جلوی آینه، دانه دانه دکمه هایش را بست و پیراهنش را کرد توی شلوارش و رفت سر کمد دنبال کتش و من هم همان جا کنار در، چمدان به دست ایستاده بودم. 🤦🏻‍♀ دست آخر جیغ زدم سرش که: بدو دیرم شد. او هم بدون اینکه ذره ای به سرعتش اضافه کند کتش را پوشید و همان طور که داشت جوراب هایش را پا میکرد گفت:{ فرودگاه همین بغلت. ده دقیقه راه بیشتر نیست.} گفتم:[ روی نقشه حداقل چهل کیلومتر راهه! کجاش ده دقیقه است! زود باش توروخدا.] ⌚️ حالا داشت ساعت و انگشترهایش را دست میکرد. گفت:{ بابا دو ساعت وقت داریم تا پروازت.} گفتم:[ مگه نگفتی پرواز ساعت دو ئه.] گفت:{ نه بابا ساعت سه ئه.} هر چه اصرار کردم بلیت را نشانم بده. نشان نداد. میگفت:{ مطمئنم ساعت سه ئه.} هروقت روی چیزی سمج میشد، حرف حرف خودش بود. می دانستم آسمان هم به زمین بیاید بلیت را نشان نمیدهد. بخاطر همین بیشتر اصرار نکردم. 🛫 وقتی رفتیم کارت پروازم را بگیریم مرد قد بلندی که پشت کانتر نشسته بود. گفت:(ساعت خواب؟! پروازتون دو ساعت پیش پریده. تا حالا کجا بودین؟!) به محسن گفتم:[ترجمه میکنی؟! ] محسن بلیت را گرفت جلوی صورتش و شروع کرد به خواندن. گفتم:[ چی میگه این آقا؟! ترجمه کن] اولش خیلی جدی بود، ولی یکهو زد زیر خنده. گفت:{ میگه برید دو هفته ی دیگه بیایید پرواز مال دو هفته ی دیگه است.} یکهو توی دلم خالی شد. به خانواده قول داده بودم سر یک ماه برگردم. گفتم:{مگه میشه؟! بده من ببینم. و بلیت را از دستش قاپیدم. دیدم نوشته ساعت پرواز، دوازده! } 🌀 سرم گیج رفت. نزدیک بود بخورم زمین. محسن زیر بغلم را گرفت و بردم سمت صندلی های وسط سالن. نشستم روی صندلی. دوید رفت برایم آب معدنی خرید. 🍹 کمی که حالم بهتر شد دوباره رفت و چند دقیقه بعد با آب هویج بستنی برگشت. توی این فاصله فقط داشتم به ژاپن فکر میکردم. به اینکه به پدر و مادرم چه بگویم. به اینکه برنامه هایم به هم ریخته بود. مرخصی که از کارخانه گرفته بودم هم یک ماه بیشتر نبود. احتمال داشت کارم را از دست بدهم. همه ی این به فکرم هجوم آورده بود. سرم داشت سوت کشید. سرم را بین دستانم گرفته بودم و به زمین سنگ فرش شده ی گرافیتی فرودگاه خیره شده بودم. محسن نشست کنارم و آب هویج بستنی بهم تعارف کرد. سرم را آوردم بالا و گفتم:[ گند زدی به همه چیز و نشستی داری آب هویج بستنی میخوری؟! ] گفت:{ دیدی هی میگفتم مرد ایرانی زنش را ول نمیکنه؟! حالا باورت شد؟!} آرام و بی خیال خندید. به لب های کوچکش که بین آن همه ریش، حالا داشت میخندید نگاه کردم و خنده ام گرفت. انگار نه انگار همین چند لحظه ی پیش ناراحت بودم. گفتم:[ تو دیوونه ای.] و آب هویج را از دستش گرفتم. 👈🏻با ما همراه باشید... ❤️ ادامه دارد... ⛔️کپی بدون ذکر منبع جایز نیست⛔️ 🕊🌹🔑کلیدبهشت🕊🌹🔑 @kelidebeheshte

💗#رهایی_از_شب💗 #قسمت_چهل_ویکم تلفنم زنگ خورد. کاش میشد جواب نداد. کاش میشد تمام پلهای ارتباطیم با سایه های شوم زندگیم ویران میشد.. خیلی دلم میخواست بدونم اگر فاطمه میدانست چه دردسرهایی پشت خط انتظارم رو میکشند باز هم بهم تذکر میداد گوشیم رو جواب بدم؟؟ از زیر چادرم با دستان عرق کرده گوشی رو نگاه کردم. نسیم بود. می‌دانستم چرا زنگ زده و اینجا بین این دونفر واقعا نمیشد با او بحث کرد.گوشیم رو در حالت بی صدا گذاشتم . نگاه معنی داری بین من وفاطمه رد وبدل شد.دیگه غذا از گلوم پایین نمیرفت.گوشیم لرزش کوتاهی کرد.قاشقم رو روی بشقابم انداختم و پیامک نسیم رو از لای چادرم باز کردم.نوشته بود: گوشی رو جواب بده..داری چه غلطی میکنی؟ نمیدانم چرا اینقدر میترسیدم. اصلا تمرکز حواس نداشتم.قلبم طبق معمول محکم به قفسه ی سینه ام میکوبید و تنفسم رو مختل کرده بود.حاج مهدوی کاملا مشخص بود که فهمیده مشکلی هست.فاطمه هم با نگرانی نگاهم میکرد. حاج مهدوی در حالیکه سالادش رو چنگال میزد با لحنی خاص پرسید: - ببخشید مشکلی پیش اومده؟  من سرم رو بالا گرفتم ونگاهی کوتاه به صورت محجوب و مغرور او انداختم و مثل نجوا گفتم:نه... صدای ویبره گوشیم کلافه ام کرد با عصبانیت گوشی رو در دستم فشار دادم و خواستم خاموشش کنم که حاج مهدوی دوباره با حالتی خاص گفت: گوشیتون رو جواب نمیدید!!! این یعنی مشکلی هست!! در یک لحظه فکر کردم وتصمیم نهاییم رو گرفتم. صندلیم رو عقب کشیدم وبا حرکتی سریع بلندشدم -عذر میخوام.اگر اجازه بدید من جواب تلفنم رو بدم وبرگردم. حاج مهدوی با نگاهی خاص و سوال برانگیز گفت: اختیار دارید.راحت باشید. و من در حالیکه گوشی رو کنار گوشم می‌گذاشتم به سمت بیرون رفتم و با نفسی عمیق سعی کردم عادی صحبت کنم. _بله نسیم بدون سلام احوالپرسی با عصبانیت بهم حمله کرد: _حالا دیگه گوشی رو جواب نمیدی؟؟ معنی این کارها چیه؟! چیشده؟ نمیگی ما نگرانت میشیم؟ ! هه!! فکر کن منم باور شه که تو نگرانمی!! با لحنی سرد وناراحت گفتم: _چیشده حالا یک دفعه دلتنگ من شدی؟! تو هیچ وقت اینقدر پشت هم زنگ نمیزدی!  _خیلی بی انصافی! ! من تا حالا بهت زنگ نمیزدم؟! _نگفتم زنگ نمیزدی.!!! گفتم پشت هم میس نمینداختی.حتما اتفاق مهمی افتاده که اینقدر مسر بودی باهام حرف بزنی!  او نفس عمیقی کشید و گفت:  _اول بگو الان کجایی؟ ! _مسافرت!!! سوال بعدی؟؟ او با تعجب سوالم رو تکرار کرد. _مسافرت؟؟؟؟ تو که جایی نداشتی بری؟! کس وکاری نداشتی!! کجا رفتی؟ دروغ گفتم: _اومدم قشم!! و فرداصبح برمیگردم _تو درقشم چیکار میکنی؟ چرا تنها رفتی؟!چرا بی خبر.؟ _توقع داشتی با کی برم؟ با کامران که کار دستم بده؟؟ یا با تو که همش تو اون شرکت لعنتیت هستی!!! خسته بودم ..احتیاج داشتم آب وهوایی عوض کنم.این کجاش اشکال داره؟ او که لحنش آرومتر ومهربانتر شده بود با نگرانی پرسید: _ببینم چیشده عزیزم؟ کسی اذیتت کرده؟ نکنه کامران حرکتی کرده؟ حدسم درست بود.زنگ زده بود تا از زیر زبانم حرف بکشد چرا کامران را دک کردم.پس کامران با مسعود تماس گرفته بود.حالا چه حرفهایی بینشون رد وبدل شده بود خدا میدانست.هرچند پیش بینی آن حرفها زیاد هم سخت نبود. گفتم:نه کامران تا حالا که یک جنتلمن کامل و بوده واز ناحیه ی او خطری تهدیدم نکرده! او با کلافکی پرسید: _پس دیگه چه مرگته؟؟ حوصله ی سین جین شدن نداشتم .با بی حوصلگی گفتم: _نسیم من واقعا حوصله ی حرف زدن ندارم.وقتی برگردم همه چیز رو توضیح میدم.. فقط الان کاری به کارم نداشته باشید. نسیم آهی کشید و با لحن دوستانه ای تهدیدم کرد: _والا من که نفهمیدم تو دقیقا چه مرگته.وحتی نفهمیدم تو چطوری تک وتنها رفتی قشم! فقط امیدوارم این تنهایی کمکت کنه تصمیم درستی بگیری و کاری نکنی که بعدها پشیمون شی. بی اعتنا به تهدیدش گفتم: _بسیارخوب ممنون که درک میکنی...فعلا .. و گوشی رو قطع کردم. رفتم سمت میزمون.حاج مهدوی اونجا نبود.فاطمه تا منو دید در حالیکه باقی مونده ی غذاها رو داخل ظرف یکبار مصرف میریخت گفت: دیرکردی چقدر!!! غذات از دهن افتاد! پرسیدم :حاج آقا کجاست؟  گفت:نمیدونم.غذاشو سریع خورد و پاشد رفت.بنده خدا معذب بود.نباید اصرارش میکردی اینجا بشینه. 🍁نویسنده : ف مقیمی 🍁 🕊🌹🔑کلیدبهشت🕊🌹🔑 @kelidebeheshte

💗#گامهای_عاشقی💗 #قسمت_چهل_ویکم بعد همه باهم رفتیم سمت آشپز خونه سارا هم پشت سرم میاومد یعنی چپ میرفتم همرام میاومد ،راست همرام می اومد کلافه ام کرده بود وسیله ها رو روی میز گذاشتیم همه نشستن منم رفتم پیش بابا بشینم که سارا هم اومد کنارم نشست - سارا جان ،من امیر نیستمااا ،امیر اونجا نشسته برو پیشش بشین چیه مثل آهنربا هر جا میرم میای دنبالم سارا قرمز شدو چیزی نگفت مامان: عع آیه ،چیکارش داری ،بزار راحت باشه - مامان جان ،آدم در کنار شوهرش باید راحت باشه نه کنار خواهر شوهرش با گفتن این حرف امیر زد زیر خنده - کوفت ، مگه جوک گفتم میخندی ؟ بشقاب سارا رو گرفتم گذاشم کنار بشقاب امیر - سارا جان پاشو برو پیش امیر بشین سارا یه نگاهی به بابا کرد - بابا جان سارا داره نگاهتون میکنه ،اجازه میخواد... بابا خندید و چیزی نگفت ولی با خنده بابا سارا بلند شد و رفت کنار امیر نشست بعد از خوردن ناهار با سارا ظرفا رو شستیم و بماند که حین ظرف شستن چقدر فوحش نثارم کردبعد ازظرف شستن رفتم سمت اتاقم ،سارا هم رفت اتاق امیر تمرکزمو گذاشتم روی درسم که فردا گند نزنم جلوی هاشمی نفهمیدم کی زمان گذشت و غروب شد در اتاق باز شد سارا وارد اتاق شد - جایی میخواین برین سارا: اره میخوایم بریم خونه ما - چه زود ؟ لااقل چند روزی بودی! سارا: کیف و کتابمو نیاوردم ،باز چند روز دیگه میام -باشه ،به خانواده سلام برسون ،درستم بخون فردا آبروت نره سارا خندید : باشه ،چشم - در ضمن ،شیرینی هم یادت نره ،کل دانشگاه فهمیدن تو شوهر کردی ،نیاری پوستت و میکنن سارا: چشم،باز دستور دیگه ای نداری ؟ - چرا ،شبم زود بخوابین که فرداصبح دیر نکنین سارا: لووووس ،خداحافظ - به سلامت اولین شبی بود که امیر خونه نبود ،و خونه سوت و کور شده بود... 🕊🌹🔑کلیدبهشت🕊🌹🔑 @kelidebeheshte

💗#گامهای_عاشقی💗 #قسمت_چهل_ویکم با نوازش دستای بی بی روی موهام بیدار شدم بی بی لبخند زد و با دیدن لبخند بی بی جون گرفتم - سلام بی بی: سلام به روی ماهت ،دانشگاه نداری؟ - چرا ،الان بلند میشم بی بی: باشه ،بیا برات صبحانه آماده کردم - دستتون درد نکنه بلند شدمو رفتم دست و صورتمو شستم و رفتم سمت سمت پذیرایی دیدم بی بی کنار سفره صبحانه نشسته رفتم رو به روش نشستم مشغول صبحانه خوردن شدم بی بی هم درباره اتفاق دیشب هیچ حرفی نزد چون میدونست داغونم ،انگار بی بی هم شکسته شدن غرورمو دیده بود بعد از خوردن صبحانه بلند شدمو رفتم توی اتاق لباسمو پوشیدم کیفمو برداشتم و رفتم بیرون از بی بی خداحافظی کردم کفشمو پوشیدم و رفتم سمت در حیاط درو باز کردم ،دیدم ماشین امیر جلو در پارکه ،خودش هم داخل ماشین خوابیده! چند تقه به شیشه ماشین زدم که بیدار شد شیشه رو پایین داد - سلام ،اینجا چیکار میکنی؟ امیر: سلام ،منتظر تو بودم ،سوار شو میرسونمت چیزی نگفتم سوار ماشین شدم و حرکت کردیم - از کی اینجایی،چرا نیومدی داخل ؟ امیر: از دیشب اینجام ،خونه نرفتم - چیی؟ خونه نرفتی،؟ یعنی از دیشت تو ماشین بودی؟ امیر: میترسیدم قولی که از من خواستی و بزنم زیرش ،تنها راهش همین بود - پس چرا نیومدی خونه بی بی اونجا بخوابی؟ امیر: اینقدر حالم خراب بود ،میترسیدم وقتی دوباره چشماتو ببینم دست به کاری بزنم که نباید میزدم با شنیدن حرفش آروم شدم ،خدا رو شکر کردم که امیر و دارم دیگه چیزی نگفتیم و رفتیم سمت دانشگاه از امیر خداحافظی کردمو از ماشین پیاده شدم چند قدم رفتم سمت دانشگاه که امیر صدام زد برگشتم نگاهش کردم امیر: آیه بعد کلاس زنگ بزن بیام دنبالتون - باشه امیر داشت میرفت که یه ماشینی براش بوق داد خوب دقت کردم دیدم هاشمی بود هر دوتا از ماشین پیاده شدن و نزدیک هم رفتن با هم صحبت میکردن منم برگشتم و به راهم ادامه دادم... 🕊🌹🔑کلیدبهشت🕊🌹🔑 @kelidebeheshte

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم تقدیم‌به‌ساحت‌مقدس‌حضرت‌زینب(س) #رمان‌زیبای‌عطرخدا #قسمت_چهل_ویکم ..... اگه یه اتفاقی برای من افتاد 😢خیلی مراقبت زهرا..... حرفم را قطع کرد 😢 گفت:خدا نکنه خانمم 😊 ان شاء الله صحیح و سالم برمیگردیم خونه ☺️ گفتم:ان شاء الله 😔 به بیمارستان رسیدیم 😢 نمی‌توانستم راه بروم 😢 پاهایم درد میکرد 😭 محمد کمک کرد تا به در اصلی بیمارستان رسیدیم 😢 نمی‌توانستم راه بروم 😢 یکی از پرستار ها دوید و کنارم آمد 😢 روی زمین نشستم و دست به بازویم گرفتم 😭 محمد هم کنارم نشست وگفت:چیزی نیست زینب‌جان،نگران نباش 😊 پرستار گفت:چه اتفاقی افتاده؟ محمد گفت:خانمم دستش قبلا تیر خورده بود،حالا امروز درگیری پیش اومده و زخم دستش دوباره باز شده😢 پرستار به چهره ام نگاه کرد 😢 خونی وخاکی 😭 چادرم هم پاره شده بود 😢 گفتم:محمد، چادر عربیم،برام بیارش،تو ماشینه 😢 چادرم تماما پاره شده بود 😢 جز تکه پارچه نابود شده ای نمانده بود 😢 پرستار رفت وبا دو پرستار دیگر برگشت 😢 کمکم کردند تا بلند شدم 😢 محمد هم چادر را از سرم در آورد وچادر عربی را سرم کرد 😢 داخل اتاقی رفتیم 😢 دستم را ضد عفونی کردند و بعد پانسمان کردند 😢 به محمد نگاه کردم و گفتم:با این لباسا بیام خونه بابام اینا که مامانم غش میکنه 😢 محمد گفت:چند لحظه میریم خونه،لباستو عوض کن بعد بریم اونجا☺️ پرستار گفت:چی شده؟ چرا اینطوری شدی؟ گفتم:چند وقتی پیش با همسرم ودخترم بیرون بودیم،وقتی برگشتیم خونه،یه نفر تو خونمون بود 😢بعد تیر اندازی کرد وتیر خورد به دستم 😢 امروز از دانشگاه برمیگشتم خونه که سه نفر اومدن وشروع کردن به زدن من 😢اونجا زخم دستم دوباره باز شد 😭 بعد محمدم از راه رسید وگرنه شاید زنده نمیموندم 😔 محمد گفت:خدا نکنه خانمم 😊 پرستار دستم را بست وگفت:ان شاء الله بهتر باشی 😊 محمد دستم را گرفت واز تخت پایین آمدم 😢 سویچ ماشین را به دستم داد و گفت:بشین تو ماشین الان میام ☺️ گفتم:زود بیای ها دیر وقت میشه 😢 گفت:چشم 😊 در ماشین را باز کردم صندلی خاکی شده بود 😢 صندلی را با دستم تمیز کردم ونشستم 😢 محمد آمد و سوار ماشین شد 😊 ماشین را روشن کرد وبه سمت خانه راه افتادیم 😢 محمد گفت:زینب چی شد؟از کجا پیداشون شد 😢 گفتم:محمد،نبودی ببینی چادرمو از سرم کشیدن وبعد شروع کردن به زدن من 😭 دستامو بستن 😭 محمد،همه وسایلامو جلو چشم داغون کردن 😭 چادرمو پاره کردن 😭 با طناب به دست وپام زدن 😭 یکیشونم سیلی به صورتم زد وصورتم اینطوری زخم شد 😭 محمد گفت:اگه بودم که این بلاها سرت نمیومد 😔ببخش 😢باید میومدم دنبالت 😭کوتاهی کردم 😢 گفتم:تقصیر تو نیست که 😢اونا غیرت نداشتن 😔 مهم اینه که تو غیرت داشتی ومنو نجات دادی 😢 گفت:بازم بخاطر من 😔بخاطر من اینطوری شدی 😔 گفتم:چرا بخاطر تو 😨 گفت:اینا همونایی بودن که اومدن در پادگان و برعلیه سپاه شعار دادن 😔منم با فرمانده هماهنگ کردم وچند تاشونو دستگیر کردیم 😔این سه نفرم بینشون بودن که فرار کردن 😔حالا اومدن برای تلافی 😢😔 گفتم:اشکالی نداره عزیزم 😢حالا هم اتفاقی نیفتاده 😢برای پاسداری،یه وقتایی باید فدا کرد 😊 محمد نگاهم کرد 👀 لبخند زد 🙂 در خانه رسیدیم 🙂....... نویسنده ✍🏻: #کنیز_الزهرا