〰❁🍃❁▪️❁🍃❁〰
#اسیر_بلاها_و_کشتۀ_اشک‌ها
❁(قسمت اول)
ادعیه و زیارات، مَرکب عروج هستند و انسان را در مسیری که قرآن نشان می‌دهد، همراهی می‌کنند. از مهم‌ترین زیارت‌ها، زیارت اربعین امام حسین(علیه‌السلام) است که در منابع معتبر شیعه، از امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده و خواندن آن در روز اربعین، از نشانه‌های مؤمن معرفی شده است. در این زیارت می‌خوانیم: «السَّلَامُ عَلَى أسِيرِ الكُرُبَاتِ وَ قَتِيلِ العَبَرَاتِ»؛ سلام بر اسیر بلاها و کشتۀ اشک‌ها.
اما برای امام معصوم، اسارت در بلا و سختی، چه معنایی دارد؟ او در بلندای هستی سیر می‌کند و فشارهای ناسوتی هرگز نمی‌تواند او را اسیر کند؛ پس منظور از اسارت در بلا چیست؟ هم‌چنین کدام اشک‌ها قاتل امام(علیه‌السلام) هستند؟ آن هم نه اشک‌های معمولی؛ بلکه «عبرات»؛ یعنی اشک‌هایی که از شدت سوز درونی، بی‌صدا و بی‌اختیار مانند سیل جاری می‌شوند.
برای پاسخ باید ده‌ها هزار نامه‌ای را به یاد آوریم که از کوفه برای امام فرستاده شد. دعوت‌نامه‌هایی پر از الفاظ زیبا که از محبت وصف‌ناپذیر کوفیان به امام زمانشان حکایت می‌کرد. اما تنها گذاشتن امام در کربلا نشان داد که محبت آن‌ها اصلاً اصولی نبود. عواطفشان در هنگام نیاز، آن‌ها را در همراهی امامشان یاری نکرد. اما چرا؟
کوفیان، مردمی احساساتی بودند و امام را به عنوان تنها مسیر عروج و کمال نمی‌شناختند. فقط می‌دانستند امام نوۀ پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) است و انسان خوبی است که هیچ‌کس به قدر او لایق خلافت بر مسلمانان نیست؛ پس می‌خواستند به امیال دنیوی و هواهای نفسانی‌شان نیز توجه کند و از دست ظلم یزید راحتشان نماید.
برگرفته از #بیانات_استاد_فاطمه_میرزایی
#اباعبدالله
#اربعین
@ketabezendagi
〰❁🍃❁▪️❁🍃❁〰
کتاب زندگی
〰❁🍃❁▪️❁🍃❁〰 #اسیر_بلاها_و_کشتۀ_اشک‌ها ❁(قسمت اول) ادعیه و زیارات، مَرکب عروج هستند و ان
〰❁🍃❁▪️❁🍃❁〰
#اسیر_بلاها_و_کشتۀ_اشک‌ها
❁ (قسمت دوم)
برخی می‌گویند امام که می‌دانست کوفیان احساساتی و بی‌وفا هستند؛ چرا دعوت‌ِ نامه‌ها را پذیرفت و راهی کربلا شد؟
هر انسانی وظیفۀ خود می‌داند که پناه‌جویِ مظلوم را یاری دهد؛ دیگر چه رسد به امام معصوم که در اوصاف الهی، از همه برتر است. از سوی دیگر وقتی کسی به مقام ولایت پناه ببرد، برای امام و ولیّ، مسئولیت می‌آورد و او نمی‌تواند از پناه‌دادن شانه خالی کند؛ اگرچه به علم لدنّی خود بداند پناهنده، صادق و ثابت‌قدم نیست و به عهد خود وفا نخواهد کرد.
به این ترتیب امام حسین(علیه‌السلام) خود را موظف می‌دانست که دعوت هزاران نامه را بپذیرد و راهی کوفه شود. اینجا بود که اسیر کربات شد؛ یعنی اسیر مشکلات و غصه‌های محدود مردمی که کمال خود را نمی‌خواستند؛ بلکه غرق هواهای نفسانی بودند. در عین حال که عمل‌کردن به صورت شریعت برایشان مهم بود، تأمین‌شدن زندگی دنیایی‌شان را طلب داشتند.
از این‌ها گذشته نامه‌ها از اشک و سوز کوفیان حکایت داشت؛ آن‌ها آمدن امام را می‌خواستند و در این آرزو، اشک‌هایشان جاری بود. اما همین که ابن‌زیاد در لباس امام حسین(علیه‌السلام) آمد و با مثلّث زر و زور و تزویر آن‌ها را فریب داد، اشکشان خشک شد و تن به ذلّت دادند! پس درواقع با گریه‌های خویش امامشان را کشتند و امام را زیر بار احساسات نازل و اشک‌های بی‌تعقّلشان فدا کردند. اینگونه بود که امام شد «أسِيرِ الكُرُبَاتِ وَ قَتِيلِ العَبَرَاتِ».
برگرفته از #بیانات_استاد_فاطمه_میرزایی
#اباعبدالله
#اربعین
@ketabezendagi
〰❁🍃❁▪️❁🍃❁〰
〰❁🍃❁▪️❁🍃❁〰
#اسیر_بلاها_و_کشتۀ_اشک‌ها
❁ ادعیه و زیارات، مَرکب عروج هستند و انسان را در مسیری که قرآن نشان می‌دهد، همراهی می‌کنند. از مهم‌ترین زیارت‌ها، زیارت اربعین امام حسین(علیه‌السلام) است که در منابع معتبر شیعه، از امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده و خواندن آن در روز اربعین، از نشانه‌های مؤمن معرفی شده است. در این زیارت می‌خوانیم: «السَّلَامُ عَلَى أسِيرِ الكُرُبَاتِ وَ قَتِيلِ العَبَرَاتِ»؛ سلام بر اسیر بلاها و کشتۀ اشک‌ها.....
#بیانات_استاد_فاطمه_میرزایی
#اباعبدالله
#اربعین
@ketabezendagi
〰❁🍃❁▪️❁🍃❁〰