#دعای_روز_شانزدهم_ماه_رمضان
اللَّهُمَّ وَفِّقْنِي فِيهِ لِمُوَافَقَةِ الْأَبْرَارِ وَ جَنِّبْنِي فِيهِ مُرَافَقَةَ الْأَشْرَارِ وَ آوِنِي فِيهِ بِرَحْمَتِكَ إِلَى (فِي) دَارِ الْقَرَارِ بِإِلَهِيَّتِكَ يَا إِلَهَ الْعَالَمِينَ
#خدایا در اين روز مرا بر موافقت #نیکان عالم موفق بدار و از رفاقت اشرار جهان دور گردان و مرا در #بهشت دار القرار به رحمتت منزل ده به حق الهيت و معبوديتت اى خداى عالميان.
@khademinekoolebar
#تلنگر
#امام_خامنه_ای:
گاهی انسان به خود تلقین میکند که من نمیتوانم بر #هوای_نفس فائق بیایم. روزهی #ماه_رمضان به انسان ثابت میکند که انسان میتواند؛ آن وقتی که #اراده بکند، عزم راسخی به کار ببندد، میتواند بر هوسها فائق بیاید و پیروز شود. این ارادهی قوی میتواند ما را چه از عادات شخصی ناپسند خودمان و چه از عادات اجتماعی خودمان جدا کند.
@khademinekoolebar
#حدیث_روز
قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبى (عَلَيْهِ السَّلام) :
إنَّ الْقُرْآنَ فيهِ مَصابيحُ النُّورِ، وَ شِفاءُ الصُّدُورِ، فَيَجِلْ جالَ بَصَرُهُ، وَ لْيَلْجَمُ الصِّفّةَ قَلْبِهِ، فَإنَّ التَّفْكيرَ حَياةُ الْقَلْبِ الْبَصيرِ، كَما يَمْشي الْمُسْتَنيرُ فىِ الظُّلُماتِ بِالنُّورِ
حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) فرمود:
همانا در #قرآن چراغ هاى روشنائى بخش; و #شفا بخش دردها و گرفتارى هاى درونى وجود دارد، پس كسى كه (خود را) با #قرآن جلى دهد چشمانش قوى و روشن مى گردد; و قلب و درون خويش را صفا خواهد داد، چون كه تفكّر و انديشه (در قرآن سبب) حيات قلبِ آگاه مى باشد، همچنان كه شخص روشن دل در تاريكى ها به وسيله نور چراغ حركت مى نمايد و راه مى رود.
كلمة الإمام الحسن (عليه السلام) : ص 209.
@khademinekoolebar
#دعای_روز_هفدهم_ماه_رمضان
اللَّهُمَّ اهْدِنِي فِيهِ لِصَالِحِ الْأَعْمَالِ وَ اقْضِ لِي فِيهِ الْحَوَائِجَ وَ الْآمَالَ يَا مَنْ لاَ يَحْتَاجُ إِلَى التَّفْسِيرِ وَ السُّؤَالِ يَا عَالِماً بِمَا فِي صُدُورِ الْعَالَمِينَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ
#خدایا در اين روز مرا به #اعمال_صالح راهنمايى كن و حاجتها و آرزوهايم برآورده ساز اى كسى كه نيازمند به شرح و سؤال بندگان نيستى اى خدايى كه به سراير خلق است آگاهى درود فرست بر محمد و آل اطهار او.
@khademinekoolebar
#حدیث_روز
قالَ الاْمامُ علىّ بن أبی طالِب أمیرُ الْمُؤْمِنینَ (عَلَیْهِ السلام):
اَلا أُخْبِرُکُمْ بِالْفَقیهِ حَقَّ الْفَقیهِ؟ مَنْ لَمْ یُرَخِّصِ النّاسَ فى مَعاصِى اللّهِ وَلَمْ یُقَنِّطْهُمْ مِنْ رَحْمَةِ اللّهِ وَلَمْ یُؤْمِنْهُمْ مِنْ مَکْرِ اللّهِ وَلَمْ یَدَعِ القُرآنَ رَغْبَةً عَنْهُ إِلى ما سِواهُ، وَلا خَیْرَ فى عِبادَة لَیْسَ فیها تَفَقُّهٌ. وَلاخَیْرَ فى عِلْم لَیْسَ فیهِ تَفَکُّرٌ. وَلا خَیْرَ فى قِراءَة لَیْسَ فیها تَدَبُّرٌ
امیرالمومنین امام علی(علیه السلام) فرمودند:
آیا شما را از #فقیه_کامل، خبر ندهم؟
آن که به مردم اجازه نـافرمانى خـدا را ندهـد، و آنهـا را از رحمت خدا نومید نسازد، و از مکر خدایشان آسوده نکند، و از #قرآن رو به چیز دیگر نکنـد، و خیـرى در #عبـادت_بدون_تفقّه نیست، و خیـرى در #علم بدون تفکّر نیست، و خیرى در #قرآن خواندن بدون تدبّر نیست.
أعیان الشّیعه: ج 1، ص 350
بحارالأنوار: ج 41، ص 150، ضمن ح 40
@khademinekoolebar
#دعای_روز_هجدهم_ماه_رمضان
اللَّهُمَّ نَبِّهْنِي فِيهِ لِبَرَكَاتِ أَسْحَارِهِ وَ نَوِّرْ فِيهِ قَلْبِي بِضِيَاءِ أَنْوَارِهِ وَ خُذْ بِكُلِّ أَعْضَائِي إِلَى اتِّبَاعِ آثَارِهِ بِنُورِكَ يَا مُنَوِّرَ قُلُوبِ الْعَارِفِينَ
#خدایا مرا در اين روز براى #بركات_سحرها بيدار و متنبه ساز و دلم را به روشنى انوار #سحر منور گردان و تمام اعضاء را براى آثار و بركات اين روز مسخر فرما به حق نور خود اى روشنى بخش دلهاى عارفان.
@khademinekoolebar
♦سیره امامان در #شب_قدر
#عبادت و شب زنده دارى
از اعمالى که در طول سال، مخصوصا شبهاى مبارک رمضان و على الخصوص در #شب_قدر بدان سفارش اکید شده است، اِحْیا و شب زنده دارى است. پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمود:
«مَنْ اَحْیا لَیْلَةَ الْقَدْرِ حُوِّلَ عَنْهُ الْعَذابُ اِلَى السَّنَةِ الْقابِلَةِ
کسى که شب قدر را زنده بدارد، عذاب تا سال آینده از او روى می گرداند.»
و معصومان علیهم السلام همه این سنت حسنه را پاس و گرامى میداشتند و از آن بهره می بردند:
1. پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله نه تنها در شب قدر بیدار بود، بلکه دهه سوم ماه مبارک رمضان کاملاً بستر خواب را جمع می کرد و به عبادت می پرداخت.
حضرت على علیه السلام در این باره فرموده است: أنَّ رَسُولَ اللّهِ کانَ یَطْوى فِراشَهُ وَ یَشُدُّ مِئْزَرَهُ فِى الْعَشْرِ الاْءَواخِرِ مِنْ شَهْرِ رَمَضانَ وَ کانَ یُوقِظُ أَهْلَهُ لَیْلَةَ ثَلاثٍ وَ عِشْرینَ وَ کانَ یَرُشُّ وُجُوهَ النِّیامِ بِالْماءِ فى تِلْکَ اللَّیْلَةِ
رسول خدا صلی الله علیه و آله [این چنین] بود که رختخواب خویش را جمع می کرد و کمربند [همّت براى عبادت] را در دهه آخر از ماه رمضان محکم می بست و همیشه این گونه بود که اهل و عیالش را در شب بیست و سوم بیدار نگه می داشت و بر روى خواب رفتگان در آن شب آب مى پاشید [تا از درک شب قدر، و درک شب زنده دارى محروم نشوند].»
حتى در شب هاى بارندگى در حالى که مسجد مدینه سقف نداشت، عبادت و شبزنده دارى را ترک نمىکرد و دیگران را با رفتار خویش وا مى داشت که در همان گل و باران بیدار باشند و نماز گزارند.
2. امام على علیه السلام نیز در طول سال، شب هنگام آن گاه که شب پرده هاى تاریکى را انداخته بود، بیدار می شد و مشغول عبادت و شب زنده دارى می گشت. اما در شب هاى قدر حال ویژه اى داشت و در بدترین وضعى که مسجد مدینه را آب و گل فرا گرفته بود، مشغول عبادت و شب زنده دارى می شد و به ویژه در شب قدر آخر عمر خویش، حال فوق العاده عجیبى داشت.
3. فاطمه زهرا علیهاالسلام نیز آن قدر عبادت می کرد که امام حسن علیه السلام می فرماید:
«ما کانَ فِى الدُّنْیا اَعْبَدَ مِنْ فاطِمَةَ علیهاالسلام ، کانَتْ تَقُومُ حَتّى تَوَرَّمَ قَدَماها؛
عابدتر از فاطمه علیهاالسلام در دنیا نبود؛ همیشه این گونه بود که آن قدر به عبادت مى ایستاد که پاهاى [مبارکش[ ورم می کرد.»
علت نامگذارى او به «زهرا» نیز این است که شبها نور عبادت و شب بیدارى او به سوى آسمان می تابید و امّا در شب قدر، حال به خصوصى داشت، نه تنها بیدار بود که بچه ها و فرزندان خویش را نیز وادار می کرد که شب بیدار باشند؛ چنان که در روایتى می خوانیم:
«وَ کانَتْ فاطِمَةُ علیهاالسلام لا تَدَعُ اَحَدا مِنْ اَهْلِها یَنامُ تِلْکَ اللَّیْلَةَ وَ تُداویهِمْ بِقِلَّةِ الطَّعامِ وَ تَتَأَهَّبُ لَها مِنَ النَّهارِ وَ تَقُولُ مَحْرُومٌ مَنْ حُرِمَ خَیْرَها
روش فاطمه علیهاالسلام این بود که هیچ فردى از خانواده خویش را نمى گذاشت در آن شب (بیست و سوم) بخوابد و [مشکل خواب] آنها را با کمى غذا و آمادگى در روز درمان مى نمود و می فرمود: محروم است کسى که از خیر [و برکت] آن شب محروم شود.»
4. امام باقر علیه السلام فرمود: «هر کس شب قدر را احیا بدارد، خداوند مهربان گناهان او را مى آمرزد.» و شیخ عباس قمى نقل کرده که «امام باقر علیه السلام در شب بیست و یکم و بیست و سوم تا نیمه شب دعا می خواند و آن گاه به نماز مىپرداخت.»
5. امام هفتم علیه السلام نیز اهل شب زنده دارى و عبادت در طول سال بود. در زیارتنامه آن حضرت می خوانیم: «او شبها تا سحر بیدار بود، و طلب آمرزش می کرد و هم دوش سجده هاى طولانى، چشم گریان و اشکبار، و مناجات بسیار و زاری هاى پیوسته و پی در پى بود.»وقتى حضرت در غیر رمضان چنان باشد، حالِ آن حضرت در شب قدر براى ما قابل توصیف نخواهد بود.
او نه تنها خود شب زنده دارى و عبادت داشت که به دیگران نیز مى فرمود: «مَنِ اغْتَسَلَ لَیْلَةَ الْقَدْرِ وَ أَحْیاها اِلى طُلُوعِ الْفَجْرِ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ؛
کسى که در شب قدر غسل کرده و تا سپیده صبح شب زنده دارى کند، گناهانش آمرزیده می شود.»
6. امام حسن عسکرى علیه السلام نیز چون پدران خود، اهل مناجات هاى طولانى و شب زنده دارى در طول سال و مخصوصا در شب قدر بود. و به شیعیان خود نیز این اعمال را اکیدا سفارش میکرد.
از جمله، می فرمود:«فَلا یَفُوتُکَ إِحْیاءُ لَیْلَةِ ثَلاثٍ وَ عِشْرینَ؛پس بیدارى در شب بیست و سوم را از دست نده!»
@khademinekoolebar
♦سیره امامان در #شب_قدر
حضور در #مسجد
از مسائلى که معصومان علیهمالسلام نسبت به آن حساسیت ویژه نشان داده اند، حضور در #مسجد، در #شب_قدر است. قبلاً اشاره شد که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله حتى در شبهاى بارانى و گل بودن مسجد #مدینه، حضور در آن را در شبهاى قدر ترک نمی کرد. از آن بالاتر، پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در دهه سوم ماه مبارک رمضان، شب و روز در مسجد معتکف بود.
امام على علیهالسلام در این زمینه میفرماید: «فَلَمْ یَزَلْ یَعْتَکِفُ فِى الْعَشْرِ الاْءَواخِرِ مِنْ رَمَضانَ حَتّى تَوَفّاهُ اللّهُ»
پس [پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله ] همیشه در دهه آخر ماه رمضان در حال اعتکاف بود تا آن وقت که خداوند او را گرفت.»
یحیى بن رزین نقل نموده که «کانَ اَبُو عَبْدِ اللّهِ مَریضا مُدْنِفا فَأَمَرَ فَأُخْرِجَ اِلى مَسْجِدِ رَسُولِ اللّهِ فَکانَ فیهِ حَتّى أَصْبَحَ لَیْلَةَ ثَلاثٍ وَ عِشْرینَ مِنْ شَهْرِ رَمَضانَ؛امام صادق علیه السلام بیمارى شدیدى داشت، دستور داد او را به مسجد پیامبر صلی الله علیه وآله [با همان حال] ببرند. پس حضرت تا صبح شب بیست و سوم ماه رمضان در آنجا باقى ماند.»
@khademinekoolebar
♦سیره امامان در #شب_قدر
#قرآن_سرگرفتن در #شب_قدر
یکى دیگر از اعمال شب قدر که در سیره معصومان دیده مىشود مراسم قرآن سرگرفتن است. امام صادق علیه السلام در این باره فرمود: «براى سه شب قرآن کریم را مقابل خود قرار دهید و آن را بگشایید و بخوانید: «اَللّهُمَّ اِنّى أَسْئَلُکَ... .»
@khademinekoolebar
♦سیره امامان در #شب_قدر
#نماز_جماعت در #شب_قدر
از عباداتى که سخت در اسلام بر آن سفارش شده، مخصوصا در ماه مبارک رمضان، برپایى نماز جماعت است. انس بن مالک از پیامبر گرامى اسلام صلىالله علیه وآله نقل کرده که فرمودند:
«مَنْ صَلّى مِنْ اَوَّلِ شَهْرِ رَمَضانَ اِلى آخِرِه فى جَماعَةٍ فَقَدْ اَخَذَ بِحَظٍّ مِنْ لَیْلَةِ الْقَدْرِ؛
کسى که از اوّل تا آخر ماه رمضان در نماز جماعت حاضر شود، بهرهاى از شب قدر گرفته است.» و امام صادق علیه السلام نیز نماز صبح را به جماعت برگزار می نمود، و بعد از آن تا مدّتى مشغول تعقیبات مى شد.
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و یاران او و دیگر معصومان علیهم السلام در سخت ترین شرائط نماز جماعت شب قدر را ترک نمی کردند. حضرت على علیه السلام می فرماید: «شب بیست و سوم در عین حالى که باران شدیدى آمده بود و مسجد مدینه را گل و آب فرا گرفته بود، رسول خدا صلى الله علیه وآله ما را به نماز وامى داشت.» آنگاه فرمود: «فَصَلّى بِنا رَسُولُ اللّهِ صلى الله علیه وآله وَ إِنَّ أَرْنَبَةَ اَنْفِهِ لَفِى الطّینِ؛ پس رسول خدا صلی الله علیه وآله با ما نماز[جماعت] خواند، در حالى که نوک بینى حضرت در گل [فرو رفته[ بود.»
@khademinekoolebar
♦سیره امامان در #شب_قدر
#افطارى_دادن و #اطعام_نمودن
از اعمالى که در ماه مبارک رمضان مورد تأکید قرار گرفته، افطارى دادن به دیگران است. پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در خطبه معروف شعبانیه می فرماید:«مردم بیدار باشید! کسى که از شما به روزه دار مؤمن در این ماه افطارى دهد، پاداش آزاد نمودن یک برده و بخشش گناهان گذشته را همراه دارد. عرض شد: اى رسول خدا! ما توان افطارى دادن نداریم. حضرت فرمود: بترسید از آتش! ولو با دادن نصف دانه خرما و از آتش بپرهیزید! گر چه با دادن شربت آب باشد.»
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله از کسانى بود که هر چه به دیگران می فرمود، خود بیش از دیگران بدان عمل می نمود و در این مورد نیز چنین است. «ابو شیخ ابن حیان» از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله نقل کرده که حضرت فرمود:
«مَنْ فَطَرَ صائِما فى شَهْرِ رَمَضانَ مِنْ کَسْبٍ حَلالٍ صَلَّتْ عَلَیْهِ الْمَلائِکَةُ لَیالِىَ رَمَضانَ کُلَّها وَ صافَحَهُ جَبْرائیلُ لَیْلَةَ الْقَدْرِ وَ مَنْ صافَحَهُ جَبْرائیلُ یَرِقُّ قَلْبُهُ وَ تَکْثُرُ دُمُوعُهُ...»
کسى که با مالى که از راه حلال به دست آورده در ماه رمضان روزه دارى را افطارى دهد، در تمام شبهاى رمضان فرشتگان بر او درود مى فرستند و جبرئیل در شب قدر با وى مصافحه مىکند و هر کس جبرئیل با او مصافحه کند، قلبش نرم و اشک چشمش زیاد شود.»
امام على علیه السلام نیز در شبهاى مبارک رمضان و شبهاى قدر به مردم اطعام می کرد و آنها را موعظه می نمود؛ چنان که در روایتى می خوانیم:
«کانَ عَلِىُّ بْنُ أَبى طالِبٍ علیه السلام یَعُشُّ النّاسَ فى شَهْرِ رَمَضانَ بِاللَّحْمِ وَ لا یَتَعَشّى مَعَهُمْ فَإِذا فَرِغُوا خَطَبَهُمْ وَ وَعَظَهُمْ... وَ قالَ فى خُطْبَتِهِ إِعْلَمُوا أَنَّ مِلاکَ اَمْرِکُمُ الدّینُ وَ عِصْمَتَکُمُ التَّقْوى وَ زینَتَکُمُ الاْءَدَبُ وَ حُصُونُ اَعْراضِکُمُ الْحِلْمُ»
همیشه على بن ابى طالب علیه السلام شام[و افطارىِ تهیّه شده] از گوشت را به مردم در ماه رمضان مىداد، ولى خود از آن [گوشت] استفاده نمی کرد. پس هنگامى که [از خوردن شام] فارغ مىشدند، براى آنها خطبه مىخواند و آنها را موعظه مىنمود... و در خطبه اش فرمود: بدانید ملاک امر [و کارهاى] شما دین است و نگهدارنده شما تقوا، و زینت شما ادب، و دژهاى [نگهدارنده] آبروى شما حلم است.»
و امام زین العابدین علیه السلام نیز در طول ماه مبارک رمضان در راه خدا انفاق می کرد و صدقه می داد؛ چنان که در حدیثى مىخوانیم:
«کانَ إِذا دَخَلَ شَهْرُ رَمَضانَ تَصَدَّقَ فى کُلِّ یَوْمٍ بِدِرْهَمٍ فَیَقُولُ: لَعَلّى اُصیبُ لَیْلَةَ الْقَدْرِ»
(امام سجاد علیهالسلام ) روشش این بود که هر روز از ماه [مبارک] رمضان درهمى صدقه مىداد و آن گاه مىفرمود: شاید [با این کار صدقه] شب قدر را دریابم.»
و امام صادق علیهالسلام فرمود: «جدّم امام زین العابدین علیه السلام روزى که روزه مىگرفت، دستور می داد گوسفندى ذبح کنند و آن را تکه تکه نموده، بپزند. هنگام افطار که نزدیک مىشد، حضرت به دیگ ها سر می زد تا بوى آنها را استشمام کند، در حالى که روزه دار بود. سپس دستور می داد ظرفها را پر کنند و یکى یکى به در خانه افراد [فقیر] ببرند تا آنجا که غذا تمام مى شد. آن گاه خود با نان و خرما افطار مى نمود.»
و همچنین امام صادق علیه السلام نیز شب در خانه فقرا مىرفت و به آنها نان و خرما مىداد و سفارش می فرمود: «در ماه رمضان به مردم افطارى بدهید.»
@khademinekoolebar
#اعمال_مشترک_شبهای_قدر
شب نوزدهم اول شبهاى قدر است و شب قدر همان شبى است که در تمام سال شبى به خوبى و فضیلت آن نمىرسد و عمل در آن بهتر است از عمل در هزار ماه و در آن شب تقدیر امور سال مىشود و ملائکه و روح که اعظم ملائکه است در آن شب به اذن پروردگار به زمین نازل مىشوند و به خدمت امام زمان علیه السلام مشرف مىشوند و آنچه براى هر کس مقدر شده است بر امام علیه السلام عرض مىکنند و اعمال شبهاى قدر بر دو نوع است یکى آنکه در هر سه شب باید کرد و دیگر آنکه مخصوص است به هر شبى اما اول پس آن چند چیز است
اول: غسل است علامه مجلسى رحمة الله علیه فرموده که غسل این شبها را مقارن غروب آفتاب کردن بهتر است که نماز شام را با غسل بکند.
دوم: دو رکعت نماز است در هر رکعت بعد از حمد هفت مرتبه توحید بخواند و بعد از فراغ هفتاد مرتبه أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ بگوید در روایت نبوى صلى الله علیه و آله است که از جاى خود برنخیزد تا حق تعالى او را و پدر و مادرش را بیامرزد
سوم: قرآن مجید را بگشاید و بگذارد در مقابل خود و بگوید:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِکِتَابِکَ الْمُنْزَلِ وَ مَا فِیهِ وَ فِیهِ اسْمُکَ الْأَکْبَرُ وَ أَسْمَاؤُکَ الْحُسْنَى وَ مَا یُخَافُ وَ یُرْجَى أَنْ تَجْعَلَنِی مِنْ عُتَقَائِکَ مِنَ النَّارِ پس هر حاجت که دارد بخواهد
چهارم: آنکه مصحف شریف را بگیرد و بر سر بگذارد و بگوید:
اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الْقُرْآنِ وَ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ بِهِ وَ بِحَقِّ کُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِیهِ وَ بِحَقِّکَ عَلَیْهِمْ فَلا أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّکَ مِنْکَ پس ده مرتبه بگوید بِکَ یَا اللَّهُ و ده مرتبه بِمُحَمَّدٍ و ده مرتبه بِعَلِیٍّ و ده مرتبه بِفَاطِمَةَ و ده مرتبه بِالْحَسَنِ و ده مرتبه بِالْحُسَیْنِ و ده مرتبه بِعَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ و ده مرتبه بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ و ده مرتبه بِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ و ده مرتبه بِمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ و ده مرتبه بِعَلِیِّ بْنِ مُوسَى و ده مرتبه بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ و ده مرتبه بِعَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ و ده مرتبه بِالْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ و ده مرتبه بِالْحُجَّةِ پس هر حاجت که دارى طلب کن
پنجم: زیارت کند امام حسین علیه السلام را (در خبر است که: چون شب قدر مىشود منادى از آسمان هفتم ندا مىکند از بطنان عرش که حق تعالى آمرزید هر که را که به زیارت قبر حسین علیه السلام آمده)
ششم: احیا بدارد این شبها را (همانا روایت شده: هر که احیا کند شب قدر را گناهان او آمرزیده شود هر چند به عدد ستارگان آسمان و سنگینى کوهها و کیل دریاها باشد)
هفتم: صد رکعت نماز کند که فضیلت بسیار دارد و افضل آن است که در هر رکعت بعد از حمد ده مرتبه توحید بخواند
هشتم: بخواند: اللَّهُمَّ إِنِّی أَمْسَیْتُ لَکَ عَبْدا دَاخِرا لا أَمْلِکُ لِنَفْسِی نَفْعا وَ لا ضَرّا وَ لا أَصْرِفُ عَنْهَا سُوءا أَشْهَدُ بِذَلِکَ عَلَى نَفْسِی وَ أَعْتَرِفُ لَکَ بِضَعْفِ قُوَّتِی وَ قِلَّةِ حِیلَتِی فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْجِزْ لِی مَا وَعَدْتَنِی وَ جَمِیعَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِنَ الْمَغْفِرَةِ فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ وَ أَتْمِمْ عَلَیَّ مَا آتَیْتَنِی فَإِنِّی عَبْدُکَ الْمِسْکِینُ الْمُسْتَکِینُ الضَّعِیفُ الْفَقِیرُ الْمَهِینُ اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْنِی نَاسِیا لِذِکْرِکَ فِیمَا أَوْلَیْتَنِی وَ لا [غَافِلا] لِإِحْسَانِکَ فِیمَا أَعْطَیْتَنِی وَ لا آیِسا مِنْ إِجَابَتِکَ وَ إِنْ أَبْطَأَتْ عَنِّی فِی سَرَّاءَ [کُنْتُ] أَوْ ضَرَّاءَ أَوْ شِدَّةٍ أَوْ رَخَاءٍ أَوْ عَافِیَةٍ أَوْ بَلاءٍ أَوْ بُؤْسٍ أَوْ نَعْمَاءَ إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعَاءِ
و این دعا را کفعمى از امام زین العابدین علیه السلام روایت کرده که در این شبها مىخوانده در حال قیام و قعود و رکوع و سجود و علامه مجلسى رحمة الله علیه فرموده که بهترین اعمال در این شبها طلب آمرزش و دعا از براى مطالب دنیا و آخرت خود و پدر و مادر و خویشان خود و برادران مؤمن زنده و مرده ایشان است و اذکار و صلوات بر محمد و آل محمد علیهم السلام آنچه مقدور شود و در بعضى از روایات وارد شده است که دعاى جوشن کبیر را در این سه شب بخوانند فقیر گوید که دعاى جوشن در سابق گذشت (و روایت شده: که خدمت حضرت رسول صلى الله علیه و آله عرض شد که اگر من درک کردم شب قدر را چه از خداوند خود بخواهم فرمود عافیت را)
@khademinekoolebar
اعمال شب نوزدهم
اعمال شب نوزدهم چند چیز است :
اوّل صد مرتبه اَسْتَغْفِرُاللّهَ رَبّى وَ اَتُوبُ اِلَیهِ .
دوّم صد مرتبه اَللّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ .
سوّم بخواند:
يا ذَاالَّذى كانَ قَبْلَ كُلِّشَىْءٍ ثُمَّ خَلَقَ كُلَّشَىْءٍ ثُمَّ يَبْقى وَيَفْنى كُلُّشَىْءٍ يا ذَا الَّذى لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَى ءٌ وَيا ذَاالَّذى لَيْسَ فِى السَّماواتِ الْعُلى وَلا فِى الاْرَضينَ السُفْلى وَلا فَوقَهُنَّ وَلا تَحْتَهُنَّ وَلا بَيْنَهُنَّ اِلهٌ يُعْبَدُ غَيْرُهُ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً لا يَقْوى عَلى اِحْصاَّئِهِ اِلاّ اَنْتَ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمِّدٍ صَلوةً لا يَقْوى عَلى اِحْصاَّئِها اِلاّاَنْتَ
چهارم بخواند:
اَللّهُمَّ اْجْعَلْ فیما تَقْضى وَتُقَدِّرُ مِنَ الاْمْرِ الْمَحْتُومِ وَفیما تَفْرُقُ مِنَ الاْمْرِ الحَکیمِ فى لَیلَةِ الْقَدْرِ وَفِى الْقَضاَّءِ الَّذى لا یرَدُّ وَلا یبَدَّلُ اَنْ تَکتُبَنى مِنْ حُجّاجِ بَیتِک الْحَرامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ الْمَشْکورِ سَعْیهُمُ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمُ الْمُکفَّرِ عَنْهُمْ سَیئاتُهُمْ وَاجْعَلْ فیما تَقْضى وَتُقَدِّرُ اَنْ تُطیلَ عُمْرى وَتُوَسِّعَ عَلَىَّ فى رِزْقى وَتَفْعَلَ بى (کذا وَکذا) و به جاى این کلمه حاجت خود را ذکر کند
@khademinekoolebar
#حدیث_روز
قالَ الاْمامُ علىّ بن أبی طالِب أمیرُ الْمُؤْمِنینَ (عَلَیْهِ السلام):
أعَزُّ الْعِزِّ الْعِلْمُ، لاِنَّ بِهِ مَعْرِفَهُ الْمَعادِ وَالْمَعاشِ، وَأذَلُّ الذُّلِّ الْجَهْلُ، لاِنَّ صاحِبَهُ أصَمُّ، أبْكَمٌ، أعْمى، حَیْرانٌ
امیرالمومنین امام علی(علیه السلام) فرمودند:
عزیزترین عزّت ها #علم و #كمال است، براى این كه شناخت #معاد و تأمین معاشِ انسان، به وسیله آن انجام مى پذیرد.
و پست ترین ذلّت ها #جهل و #نادانى است، زیرا كه صاحبش همیشه در كرى و لالى و كورى مى باشد و در تمام امور سرگردان خواهد بود
نزهه الناظر و تنبیه الخاطر حلوانى: ص 70، ح 65
@khademinekoolebar
#دعای_روز_نوزدهم_ماه_رمضان
اللَّهُمَّ وَفِّرْ فِيهِ حَظِّي مِنْ بَرَكَاتِهِ وَ سَهِّلْ سَبِيلِي إِلَى خَيْرَاتِهِ وَ لاَ تَحْرِمْنِي قَبُولَ حَسَنَاتِهِ يَا هَادِياً إِلَى الْحَقِّ الْمُبِينِ
#خدایا در اين روز بهره مرا از بركاتش وافر گردان و بسوى خيراتش راهم را سهل و آسان ساز و از حسنات مقبول آن مرا محروم مساز اى راهنماى بسوى دين حق آشكار.
@khademinekoolebar
کمیته مرکزی خادمین شهدا سپاه و بسیج
ديشب اين طبع، بيقرار شما
خواست عرض ارادتي بكند
دست كم از دل شكستهتان
واژههايم عيادتي بكند
چشم بد دور، عمرتان بسيار
كس نبيند ملالتان آقا!
ما نمرديم خون دل بخوري
تخت باشد خيالتان آقا!
چيست روباه در مصاف شير؟!
چه نيازي به امر يا گفته؟!
تو فقط ابرويي به هم آور
ميشود خواب دشمن آشفته
هست خاموشيات پر از فرياد
در تو آرامشي است طوفاني
«الذي انزل السكينه» تو را
كرده سرشار از فراواني
واژهها از لبت تراويدند
پرصلابت، پرعاطفه، پرشور
آفريدند در دل مردم
عزت، آمادگي، حماسه، حضور
اين حماسه همه ز يمن تو بود
گرچه از آن مردمش خواندي
رهبرا! تا ابد ولي محبوب
در دل عاشقان خود ماندي
سهم دلدادگان تو سلوي
قسمتِ دشمنان تو سجيل
رهبري نيست در جهان جز تو
كه ز امت چنين كند تجليل
نسل سوم چو نسل اول هست
با شعف با شعور با باور
جاري است انقلاب چون كوثر
هان! «فصل لربك وانحر»
گرچه در باغ سينهات داري
لطفها، مهرها، محبتها
گفتي اما نميروي چو حسين
تا ابد زير بار بدعتها!
ناگهان در نماز جمعه شهر
عطر محراب جمكران گل كرد
بغض تو تا شكست بر لبها
ذكر يا صاحب الزمان (عج) گل كرد
جان ايران! چه شد كه جانت را
جان ناقابلي گمان كردي؟!
آبروي همه مسلمانان
اشك ما را چرا درآوردي؟!
جسم تو كامل است، ناقص نيست
ميدهد عطر يك بغل گل ياس
دستت اما حكايتي دارد...
رَحِمَ اللهُ عَمِي العباس
@Khademinekoolebar