#مذهبی 🔹دعای ندبه سال ۶۱، اردوگاه #موصل_یک قدیم، روزهای جمعه مراسم #دعای_ندبه برگزار میکردیم. بدین صورت که بعد از نظافت وصبحانه، در یک آسایشگاه جمع می‌شدیم و #دعا را بصورت دست جمعی می خواندیم. بعد از دعا هم معمولا یک نفر #سخنرانی می کرد که اکثرا سخنران آقای #جبرئیل_فلاح بود (ایشان یکی از مفاخر آزادگان هستند). عراقی ها در برابر مراسم، هیچ عکس العملی نشان نمی دادند و ما تصور می کردیم که آنها از مراسم دعا، اطلاع دارند و عکس العملی نشان نمی‌دهند. غافل از اینکه آنها خبر نداشته، هفته به هفته هم برشکوه این مراسم افزوده می شد. روز# ۲۲_بهمن سال ۶۱، تعداد ۴۰۰ #اسیر جدید که بسیاری از آنها کم سن و سال (به اصطلاح عراقیها، #اطفال) بودند، به اردوگاه آوردند و ما آنها را نیز به این مراسم دعوت کردیم. قرار شد #گروه_سرود آسایشگاه ۱۳ (آسایشگاه کم سن ترها)، در برنامه دعای ندبه، #سرود بخوانند. این در حالی بود که عراقی ها رفت و آمد آنها (کم سن و سال ها) را به آسایشگاه های ما ممنوع کرده بودند. دعا شروع شد و گروه سرود نیز در جایگاه مستقر شدند تا در زمان مناسب اجرا کنند. وسط دعا یکباره سر وکله #سرباز_بعثی پیدا شد، آمد داخل آسایشگاه و با دیدن جمعیت تعجب کرد و برگشت. سرباز دیگری را صدا کرد، #سرباز دوم آمد و وقتی اتاق را پر از جمعیت دید، در را از بیرون قفل کرد و رفت . در این فاصله ما دست به کار شدیم و بچه های گروه سرود را از بالای در و بین میله ها از اتاق خارج کردیم. طولی نکشید که سروان سیاه با تمام سربازان مسلح به چوب و چماق و کابل آمدند، در اتاق را باز کردند و گفت افراد این اتاق از بقیه جدا شوند. بعد از اینکه آنها در گوشه ای جمع شدند، گفت به شما کاری نداریم ولی حساب بقیه را می‌رسیم.😳 شروع کردند، ده نفر از اتاق بیرون می آوردند و تا #سلول_انفرادی آنها را #کتک می زدند، دوباره جلو سلول یکبار دیگر مفصل می زدند، بعد بر می گشتند و ده نفر دیگر. شاید بیش از دوساعت این نمایش ادامه داشت تا این که همه را آوردند جلو سلول، ولی سلول جا نداشت و به تعداد همه نبود، بقیه را جلوی سلول جمع کردند و بعد شروع به #تهدید که اگر یکبار دیگر تکرار شود، چنین و چنان می کنیم. بالاخره #علی_صنیعی (معاون #ارشد_اردوگاه)، آمد وضمانت کرد و قول داد که دیگر تکرار نشود، تا اینکه، جمع را آزاد کردند. علی آقا، آنروز بخاطر اذیت شدن بچه ها، چشماش پراشک و بغض کرده بود، رو کرد به بچه ها وگفت شما را بخدا دیگر از این کار ها نکنید و خلاصه خاطره آن دعا ماند گار شد. راوی #علی_علیدوست (قزوینی) 👈لطفا با معرفی کانال ما به دوستان و گروه‌های ایتا، در اشاعه فرهنگ ایثار و مقاومت سهیم شوید.. ❓سوالات و پیشنهادات https://eitaa.com/Ganjineh_Esarat ✍️روایت خاطرات https://eitaa.com/Khaterat_Revaiat 📌کانال ناگفته هایی از اسارت https://eitaa.com/khaterate_Azadegan

#فرهنگی/#ورزشی 🔹مدال‌های کشتی با توجه به اشتغال به روزمرگی‌ها و فقدان سالنامه و #تقویم، #اسرا معمولاً از مناسبات و ایام غافل بودند. لکن دوستان فعال در زمینه‌های فرهنگی، قبل از فرارسیدن مناسبات #مذهبی و #سیاسی، رفت و آمدها و هم قدمی‌های معناداری داشتند که تقریباً ما تقویم خود را با شدت گرفتن تحرکات آنها تنظیم می‌کردیم.😂 #سیاست_گذاری کلی، حتی اجرای برنامه‌های اردوگاهی توسط دوستانی مثل #ناصر_رنجبر، #علی_قزوینی، #جبرئیل_فلاح، #حسین_فرهنگ و ....، انجام می‌شد. در هر آسایشگاه نیز مسئولین فرهنگی و مجریانی عهده‌دار زنده نگه داشتن #یادواره‌ها و مناسبات بودند. برنامه‌ها معمولاً شامل یک یا چند آیتم #سخنرانی، اجرای #سرود و #تئاتر، #پذیرایی، #مسابقه و ...، بود. #بهمن ماه معمولا در آسایشگاه ما #مسابقات_کشتی برگزار می‌شد. #رحیم_گلبوستانی، #محمد_مشایخی، #تقی_اسماعیلی و دوستانی دیگر از مجریان و داوران و کشتی‌گیران این مسابقات بودند. عصرها بعد از بستن در آسایشگاه توسط عراقی‌ها، تشک‌ها در کنار هم پهن می‌شد و پس از علامت دهی دیده بانها برای شروع برنامه، بچه‌ها دور تشک‌ها به تماشا نشسته و #مسابقات شروع می‌شد. در پایان مسابقات هم که معمولاً به روش حذفی یا دوره‌ای انجام می‌شد، #مدال‌هایی که توسط #حسین_نیکنام #قلم_زنی شده بود، به رسم #یادگار به برندگان داده می‌شد😳😄 راوی #حسین_نواب 👈لطفا برای فوروارد و هدایت پیام به افراد، کانال‌ها و گروه‌های دیگر از گزینه "<----" یا هدایت با نقل قول استفاده نمائید. ❓سوالات و پیشنهادات https://eitaa.com/Ganjineh_Esarat ✍️روایت خاطرات https://eitaa.com/Khaterat_Revaiat 📌کانال ناگفته هایی از اسارت https://eitaa.com/khaterate_Azadegan