#اخلاقی 🔹نجات از خودکشی من و #پرویز_تیموری از#حاج_آقا_ابوترابی وقت گرفته بودیم، در موضوعی با ایشان صحبت کنیم. حاج آقا معمولا، جای مشخصی نداشت و هر ساعت با شخصی قراری و در مکانی. از افرادی که فکر میکردیم بدانند ایشان کجاست سوال کردیم تا بالاخره در #بهداری ایشان را پیدا کردیم. وقتی به بهداری رسیدیم حاج آقا داشت، خوشحال از بهداری بیرون می‌آمد. متوجه شدیم ایشان موفق شده فردی که مدتی #اعتصاب_غذا کرده و نزدیک به #فوت بود را از تصمیمش منصرف کند. حاج آقا چند مرتبه از ایشان که از #اقوام_کرد بود، خواسته بودند که اعتصاب غذای خود را بشکند ولی نپذیرفته بود. این مرتبه حاج آقا #ریش_سفیدهای کُرد را جمع کرده و آنها را واسطه کرده بود. ما می‌دانستیم که این شخص #پناهنده شده به #عراق است و به قول خودش از زندان #جمهوری_اسلامی_ایران فرار کرده و پناهنده شده و دلیل اعتصاب او هم اینست که چرا عراقی ها ایشان را به #اردوگاه رزمندگان آوردند و باید به اردوگاه پناهندگان ببرند. وقتی حاج آقا ابوترابی، خوشحال از بهداری بیرون آمد، آقای تیموری گفت ما سوال دیگه ای داشتیم ولی این سوال هم الان پیش آمد. چرا شما این شخص که ضد جمهوری اسلامی است و به #دشمن پناهنده شده و الان هم با دست خودش می‌خواهد به زندگیش پایان دهد، نجات دادید؟ حاج آقا گفتند، وظیفه ما #نجات_بشر است. وظیفه ای که #پیامبر_اسلام داشتند. اگه ایشان راست بگوند و از زندان فرار کرده و پناهنده شده باشد، وظیفه #دادگاه و #محاکم_قضایی است که به جرم ایشان رسیدگی کنند. الان وظیفه ما این است از کاری که ایشان را به #عاقبت_خیر نمی‌رساند نجات دهیم. روحش شاد و راهش پر رهرو راوی #محمد_سهیلی 👈لطفا با معرفی کانال ما به دوستان و گروه‌های ایتا، در اشاعه فرهنگ ایثار و مقاومت سهیم شوید.. ❓سوالات و پیشنهادات https://eitaa.com/Ganjineh_Esarat ✍️روایت خاطرات https://eitaa.com/Khaterat_Revaiat 📌کانال ناگفته هایی از اسارت https://eitaa.com/khaterate_Azadegan

#مقاومتی 🔹شکنجه تا حد مرگ #محمود_رزمنده یکی از درجه داران #ارتش #جمهوری_اسلامی_ایران بود که در روز های آغازین #جنگ تحمیلی به #اسارت بعثی ها گرفتار شده بود. ابتدا به #اردوگاه_رمادیه و از آن جا به #موصل_یک منتقل شده بود. ایشان به دخترش قول داده بودم اگر در مدرسه قبول شد یا بیست گرفت، ببردش پارک و #شهر_بازی. ولی اسیر می شود. دخترش عکس کارنامه اش را برایش می فرستد و مرحوم در نامه ای به #هلال-احمر می نویسد من به دخترم قول داده بودم ببرمش شهر بازی قسمت نشد، شما زحمتش را بکشید و انها ایشان را می برند.😭😭😢 مرحوم #رزمنده، ظاهر بسیار آرام و ساکتی داشت و با کسی کاری نداشت و سرش در لاک خودش بود ولی در آرامی کامل دست به کارهایی می زد که قابل باور نبود. بعدها به او لقب "شاه کلید" دادند. هر در قفل شده ای بود به دست رزمنده باز می شد.😳😄 او با لباس مبدل به طبقه دوم اردوگاه (استراحتگاه سربازان عراقی) که ورودی هایش مسدود بود می رفت، به اتاق ها سر می زد و بدنبال #رادیو و اشیا مورد نیاز بود. او همچنین به انبارهایی که در گوشه های اردوگاه بود، سرکشی میکرد.😳😳 بالاخره او را لو دادند و دفعات مکرر برای #بازجوئی و #شکنجه بردنش ولی او مردانه #مقاومت می کرد و حرفی نمی زد. فقط شکنجه می شد و هیچ نمی گفت . او از جمله کسانی بود که در جریان لو رفتن آتش سوزی انبار تا حد مرگ شکنجه شد، ولی لب باز نکرد . #علی_حسین_جمالی، می گفت وقتی به همراه #شهید-فاتح (از شهدای در غربت که زیر شکنجه بعثیان #شهید شد) بالا بودیم (بالا، به مفهوم شکنجه گاه اسرا که در طبقه بالای اردوگاه بود)، #رزمنده، نیز بالا بود. او را روزی چند بار شکنجه می کردند وقتی از اتاق شکجنه می آمد، شروع می کرد به مالش دادن جای کابل ها و می گفت اگر مالش بدهیم سیاه نمی شود و ورم نمی کند. بعد از چند روز بدون این که لب به اعتراف باز کند و حرفی بزند او را آوردن پائین.... یکبار دیگر پائیز سال شصت و یک؛ یک رادیو لو رفت و بعثی ها رادیو را پیدا کردند و یک فرد خود فروخته ای چند نفری را بعنوان این که این افراد از رادیو خبر داشته اند به عراقی ها معرفی کرده بود. از جمله آنها مرحوم رزمنده بود. #مرغ_طوفان (افسر بازجو)، مرحوم رزمنده را نشانده بود کنار در اتاق شکنجه و یک در میان او را شکنجه می کرد یعنی یک نفر شکنجه می شد، می آمد بیرون، مرحوم رزمنده می رفت داخل شکنجه می شد و می آمد بیرون و سپس نفر بعدی و دوباره نوبت رزمنده بود. مرغ طوفان می گفت من مثل افراد قبلی نیستم که نتوانستند از تو #اعتراف بگیرند. من اینقدر تو را شکنجه می کنم تا اعتراف کنی یا بمیری!! رزمنده می گفت،، سیدی (خطاب به افسر عراقی) چه بگویم؟ تو بگو من چه بگویم من همان را می گویم.. مرغ طوفان می گفت، بگو رادیو دست کیه؟ رزمنده همان را تکرار می کرد و می گفت رادیو دست کیه؟ فریاد مرغ طوفان بلند می شد "قشمار، ازمار " (فحشهای عربی)، داری من را مسخره می کنی؟ بگو رادیو کجاست؟رزمنده می گفت نمی دانم.... این سناریو بیش از ده بار تکرار شد و رزمنده لب باز نکرد تا غروب شد و همه را آوردند پائین و فرستادن آسایشگاه... گرچه آن روز مرحوم رزمنده لب باز نکرد ولی آن شکنجه ها اثر خود را گذاشت و فقط چند سال بعد از اسارت مرحوم رزمنده پرکشید و به یاران شهیدش پیوست و از دنیا رفت. او گمنام بود و گمنام هم رفت. روحش شاد و یادش گرامی باد. راوی #علی_علیدوست(قزوینی) ❓سوالات و پیشنهادات https://eitaa.com/Ganjineh_Esarat ✍️روایت خاطرات https://eitaa.com/Khaterat_Revaiat 📌کانال ناگفته هایی از اسارت https://eitaa.com/khaterate_Azadegan