🥀🌴🌹🕊🌹🌴🥀 #قسمت_دوم یک دقیقه نگذشت که بلندگو شروع کرد به سوت کشیدن. آقا همین‌طور که صحبت می‌کردند، گفتند: «آقا این بلندگو را تنظیم کنید.» بعد خودشان را به سمت چپ کشیدند و از پشت تریبون کمی عقب آمدند و به صحبت ادامه دادند: «در زمان امیرالمؤمنین، زن در همه‌ی جوامع بشری، نه فقط در میان عرب‌ها مظلوم بود. نه می‌گذاشتند درس بخواند، نه می‌گذاشتند در اجتماع وارد بشود و در مسائل سیاسی تبحر پیدا بکند، نه ممکن بود در میدان‌های... #انفجار! #آقا که هنگام سخنرانی رو به جمعیت و پشت به قبله بودند، با یک چرخش ۴۵ درجه‌ای به طرف چپ جایگاه افتادند. اولین محافظ خودش را بالای سر #آقا رساند. مسجد کوچک بود و همان یک محافظ، به تنهایی تلاش کرد که #آقا را بیاورد بیرون. امام جماعت، متحیر وسط مسجد مانده بود. چشمش به یک #ضبط صوت ‌افتاد که مثل یک کتاب، دو تکه شده بود. روی جداره‌ی داخلی ضبط شکسته، با ماژیک قرمز نوشته بودند « عیدی گروه فرقان به جمهوری اسلامی » بیرون از مسجد، در آغوش محافظ، لحظاتی به هوش آمدند. سرشان را آوردند بالا، اما زود سرشان افتاد. محافظ‌ها بلیزر سفید را انگار که ترمز نداشت، با سرعتی غیر قابل تصور می‌راندند. در مسیر بیمارستان، هر وقت به هوش می‌آمدند، زیر لب زمزمه‌ای می‌کردند؛ #شهادتین می‌گفتند. لب‌ها و چشم‌ها تکان می‌خوردند؛ خیلی کم البته. در خیابان قزوین، خودرو به یک درمانگاه کوچک رسید. پنج نفر آدم با قیافه‌ی خون‌آلود و اسلحه به دست، وارد درمانگاه شدند و #آقا را روی دست این طرف و آن طرف ‌بردند. با آن صورت خون‌آلود، کسی #امام_جمعه‌ی شهر را نشناخت. دکتری ضربان #قلب را گرفت: «نمی‌شود کاری کرد.» محافظ‌ها با سرعت به سمت در خروجی رفتند. پرستاری که تازه از راه رسیده بود، پرسید: «ایشان کی هستند‌؟ دارند تمام می‌کنند» اسم #آقای_خامنه‌ای را که شنید، گفت: «ببریدشان بیمارستان؛ اما یک کپسول اکسیژن هم با خودتان ببرید.» #ادامه_دارد 🥀🌴🌹🕊🌹🌴🥀

🌹🕊🥀🌴🥀🕊🌹 #قسمت_دوم به ساعتم نگاه کردم، وقت #نماز_ظهر بود. با خود گفتم، کاش در اینجا نبودم و می‌توانستم #نماز را #اول_وقت بخوانم. انتظارم برای آمدن #ژنرال طولانی شد. گفتم که هیچ کار مهمی بالاتر از #نماز نیست، همین جا #نماز را می‌خوانم. #انشاءالله تا #نمازم تمام شود، او نخواهد آمد. به گوشه‌ای از #اتاق رفتم و #روزنامه‌ای را که همراه داشتم به #زمین انداختم و مشغول #نماز شدم. در حال خواندن #نماز بودم که متوجه شدم #ژنرال وارد اتاق شده است. با خود گفتم چه کنم؟ #نماز را ادامه بدهم یا #بشکنم؟ بالاخره گفتم، #نمازم را ادامه می‌دهم، هر چه #خدا بخواهد همان خواهد شد. سرانجام #نماز را تمام کردم و در حالی که بر روی صندلی می‌نشستم از #ژنرال معذرت ‌خواهی کردم. #ژنرال پس از چند لحظه #سکوت نگاه #معناداری به من کرد و گفت: چه می‌کردی؟ گفتم: #عبادت می‌کردم. گفت: بیشتر توضیح بده. گفتم: در دین ما #دستور بر این است که در ساعت‌های #معین از #شبانه_روز باید با #خداوند به #نیایش بپردازیم و در این ساعات #زمان آن فرا رسیده بود، من هم از نبودن شما در #اتاق استفاده کردم و این #واجب_دینی را انجام دادم. #ژنرال با توضیحات من سری تکان داد و گفت: همه این مطالبی که در #پرونده تو آمده مثل این که راجع به همین کارهاست. این طور نیست؟ پاسخ دادم: آری همین‌طور است. او لبخندی زد. از نوع نگاهش پیدا بود که از #صداقت و #پای_‌بندی من به #سنت و فرهنگ و #رنگ نباختنم در برابر #تجدد جامعه آمریکا خوشش آمده است. با چهره‌ای #بشاش خود نویس را از جیبش بیرون آورد و #پرونده‌ام را #امضا کرد. سپس با حالتی #احترام_‌آمیز از جا برخاست و دستش را به سوی من دراز کرد و گفت: به شما #تبریک می‌گویم. شما قبول شدید. برای شما آرزوی #موفقیت دارم. من هم متقابلاً از او #تشکر کردم. احترام گذاشتم و از #اتاق خارج شدم. آن روز به اولین محل #خلوتی که رسیدم به پاس این #نعمت بزرگی که #خداوند به من #عطا کرده بود، دو رکعت #نماز_شکر خواندم . 🌹 #سالروز_شهادت🌹 #روحش_شاد #یادش_گرامی #راهش_پر_رهرو 🕊 🥀🌹*