#حکایت 🌺 🔹🔹🔹بزرگواری تعریف میکرد👇 پدرم در سال چهل از دنیا رفت و من شش ماه بعد از وفاتش بدنیا آمدم ، در شش سالگی که کمی خواندن و نوشتن آموختم تازه فهمیدم که آن شعری که پدرم وصیت کرده بود تا بر سنگ قبرش بنویسند مفهومش چیست ( #در_بزم_غم_حسین_مرا_یاد_کنید ) بعدها و در جوانی همیشه کنجکاو بودم که آیا پدرم حقیقتا حسینی بوده ؟؟ روزی در سن حدودا بیست سالگی در کوچه میرفتم که مردی حدودا پنجاه ساله که نامش حسین بود و فهمیده بود من پسر حاج عباسعلی هستم ناگهان مرا در آغوش گرفت و سر بر شانه ام گذاشت و گریست و گریست !!! وقتی آرام شد راز گریستن خودش را برای من اینگونه تعریف کرد : در جوانی چند روز مانده به ازدواجم گرچه آهی در بساط نداشتم ولی دلم را به دریا زدم و با نامزد و مادر زنم به مغازه زرگری پدرت رفتیم و یواشکی به پدرت ندا دادم که پولم کم است لطفا سرویسی ارزان و کم وزن به نامزدم نشون بده طوری که مادر زن و همسرم متوجه نشوند از قضا نامزدم سرویس زیبا و‌ بسیار گرانی را انتخاب کرد ، من که همینطور هاج و واج مانده بودم که چکار بکنم ناگهان پدرت گفت : حسین آقا قربان اسمت ، با احتساب این سرویس طلایی که نامزدت برداشت الباقی بدهی من به شما از بابت اجرت بنایی که در خانه مان کردی صد تومان است و سپس (به پول آن زمان ) صد تومان هم از دخل در آورد و به من داد من همینطور هاج و واج پدرت را نگاه میکردم و در دلم به خودم میگفتم کدوم بدهی؟ کدوم بنایی ؟ من طلبی از حاجی ندارم !! بالاخره پدرت پول طلا را نگرفت که هیچ ، بلکه صد تومان خرج عروسی ام را هم داد و مرا آبرومندانه راهی کرد ، گذشت و گذشت تا اینکه بعد از مدتها شنیدم حاجی عباسعلی در سن چهل و یک سالگی پس از آمدن از سفر کربلا از دنیا رفته آمدم خانه خیلی گریه کردم و برای اولین بار به زنم راز خرید طلای عروسیمان را تعریف کردم وقتی همسرم شنید که حاجی طلاها را در موقع ازدواجمان مجانی به او داده زد زیر گریه و آنقدر ناله کرد که از حال رفت وقتی زنم آرام شد از او پرسیدم تو چرا اینقدر گریه میکنی و همسرم با هق هق اینگونه جواب داد : آنروز بعد از خرید طلا چون چادر مادرم وصله دار بود حاجی فهمید که ما هم فقیریم ، شاگردش را به دنبال ما فرستاد تا خانه ما را یاد گرفت و چون شب شد دیدیم حاجی به در خانه ما آمده و در میزند ، من و مادرم رفتیم و در را باز کردیم و حاجی بی آنکه به ما نگاه کند که مبادا ما خجالت بکشیم پولی در پاکت به مادرم داد و گفت خرج جهاز دخترتان است حواله ی آقا امام حسین علیه السلام است ، لطفا به دامادتان نگویید که من دادم !! تا همسرم این ماجرا را تعریف کرد باز هر دو به گریه زار زدیم که خدایا این مرد چه رفتار زیبایی با ما کرده ، بگونه ای که آنروز پول طلا و خرج عروسی مرا طوری داد که زنم نفهمید و خرج جهاز زنم را طوری داد که من نفهمیدم !!! وقتی این ماجرا را در سن بیست سالگی از زبان حسین آقای کهنه داماد شنیدم فهمیدم که پدرم همانگونه که در عزای امام حسین بر سر می زده دست نوازش بر سر یتیمان هم می کشیده ، همانگونه که در عزاء بر سینه میزده مرهمی به سینه درد مندان هم بوده ، و همانگونه که برای عاشورا سفره نذری مینداخته هرگز دستش به مال مردم و بیت المال آلوده نبوده و یک حسینی راستین بوده است ..... اللهم ارزقنا توفيق خدمة الحسين عليه السلام في الدنيا والاخره ⛔️⛔️⛔️ دل مردم درتلاطم است اگر کاری از دستت در این روزگار سخت بر می آید بخاطر خدا و امام حسین علیه السلام انجام بده 🌺حکایاتی از دارالصادقیون رفسنجان ‌‌‌‌‌‌

#بصیرت_مهدوی ✍ امير المؤمنين (علیه السلام) فرمودند: 🌱 شيعيان مرا به دو خصلت امتحان كنيد كه اگر داراي اين دو خصلت بودند ، شيعه اند : 💥اهمّيّت به نماز در اوّل وقت و دستگيري برادران ديني خود با مال، اگر اين دو در آن‌ها نبود، پس از ما دورند، دورند و دورند! 📚 جامع الاخبار، ص ۳۵

فیلم جلسه سوم آموزش تدبر در قرآن کریم، در این جلسه گزاره های تعقلی، تفکری، تطهیری و... توسط استاد تبیین می شود. همچنین تفاوت روشهای مختلف تدبر مقدماتی، کلمه ای، سوره ای، قران به قرآن و.. ارائه میشود. التماس دعا داریم🌹 تبلیغ این کانال صدقه جاریه میباشد 🌺 @khorshid_Mahdi 🌺

پیرو این فیلم این متنم بخونید🌹 ازتو عذرخواهم که تقدس و آسمانی بودنیت باعث شد، تو را در بالاترین نقطه خانه‌ام قاب بگیرم. گمان کنم بچه‌هایم هم کمتر تو را دیده باشند؛ آخر تو مقدسی و نباید دست غیرمطهری تو را لمس کند... . 🔹فقط نمیدانم در کدام ترجمه‌خانه‌ای، اینگونه مطهر و مقدس را برای ذهنم ترجمه کرده‌اند که انقدر بین ما جدایی انداخته‌اند. تو همان بالاسر خانه ما بمان و محافظت کن از ما... وقتی خانه هستیم و نیستیم، وقتی مریض می‌شویم، وقتی به مسافرت میرویم... . 🔸راستی یکی عین تو را به دخترم هدیه میدهم تا ببیند این تقدس تو چه می‌کند. به دوستانم می گویم که بر سر مزارم یس تو را بخوانند... . 🔹چقدرررر وحشتناک است این روایت، روایتی که در زندگی ما گاهاً یا بیشتر اوقات در جریان است. برای اینکه کم لطفی نکرده باشم، این را بگویم گروهی دیگر هستند که تو را می‌خوانند و روایت‌شان به این گونه نیست که تو را قاب کرده باشند اما... . 🔸اما دوست دارم در گروهی باشم که تو را عزیز دانسته و تقدست را در زندگی آفرینیت می‌دانند؛ یعنی صفحاتت را گاهی رمان‌گونه، گاهی به دقت یک کتاب‌درسی و گاهی هم شبیه یه #کتاب طبیعت‌شناسی و انسان‌شناسی می‌خوانند و زندگی می‌کنند تورا ... . 🔹آیات و جملاتی را رنگی و بعضی را برجسته می‌کنند. صفحات هر قرآن‌شان را یک رنگی زده‌اند، یادداشت برداری کرده‌اند و گاها از بس خواسته‌اند خوب بفهمند تو را، صفحاتت زخمی شده است. اما این نشان انجام رسالت توست. راستی بعضی نسخه‌هایت را برای بچه‌هایشان برگ برگ و نقاشی و جلد کرده اند تا وجود زیبای کودکانشان با زیبایی تو گره بخورد... . 🔸دوست دارم تو را در دست بگیرم، نشسته و ایستاده گاها دراز کشیده اما بخوانمت. ببینم برای این زندگی چه حرف هایی داری چه نسخه هایی می‌پیچی و می‌خواهم دوست باشیم. شاید دیر باشد اما هیچ عیبی ندارد تو آن‌قدر کریم هستی که زمان از دست‌داده را جبران کنیم. ان شاءالله #با_قران_راحت_باشیم #تدبر_در_قرآن #کتاب_زندگی تبلیغ این کانال صدقه جاریه میباشد 🌺 @khorshid_Mahdi 🌺

درس آموزش تدبر در قرآن کریم امروز تقدیم شما مهربانان و اعضای محترم کانال #خورشید_پنهان شد التماس دعا

🌺 با ما باشید 🌺 مبدا تفكر جدايى دين از سياست #پرسش_۱ . فكر جدايى دين از سياست از چه زمانى شروع و به وسيله چه كسانى ترويج شد؟ خاستگاه اصلى انديشه جدايى دين از سياست، غرب است. در قرون وسطى و پس از آن، عواملى دست به دست هم داد و اين انديشه را بر فرهنگ غرب حاكم ساخت. مسيحيت تحريف شده با مفاهيمى نارسا و غير معقول، در كنار حاكميت استبداد و اختناق رجال كليسا و نيز تعارض عقل و علم با آموزه هاى انجيل متحرَّف، باعث شد تعارضى آشكار ميان دين و تجدد در گيرد. تعارضى كه سرانجام به تفكيك دو حوزه «علم» و «دين» انجاميد و در نتيجه دين از همه عرصه هايى كه ادعا مى شد علم در آن سخن مى گويد، كنار رفت. در جهان اسلام انديشه جدايى دين از سياست، از سوى سه قشر مطرح شده است: گروه نخست؛ حاكمان ستمگر و جورى بودند كه در صدر اسلام مى خواستند جريان خلافت را به سلطنت تبديل كنند. به عنوان مثال وقتى معاويه در سال چهلم هجرى به خلافت رسيد، به عراق آمد و گفت: «من با شما بر سر نماز و روزه نمى جنگيدم؛ بلكه مى خواستم بر شما حكومت كنم و به مقصود خود رسيدم» [1] پس از او حكومت در جامعه اسلامى، عملاً از جنبه دينى خارج و به سلطنت تبديل شد. سلاطين جور در هر دوره اى، براى مبارزه با عالمان دين، همواره سياست را جداى از دين و شأن علما را بالاتر از دخالت در سياست، معرفى مى كردند [2] گروه دوم؛ استعمارگران خارجى بودند. بزرگ ترين ضربه هايى كه استعمار از ممالك اسلامى ديد، از سوى تعاليم دينى و علماى دين، رهبرى مى شد. از اين رو فرهنگى كه همواره از سوى استعمارگران براى ممالك اسلامى نسخه بندى و ترويج مى شد، فرهنگ «جدايى دين از سياست» بود [3] قشر سوم، جريان روشنفكرى بيمار بود كه از سوى تحصيل كرده هاى غرب آغاز شد. آنان سعى در تطبيق همان جريان جدايى دين از سياست در فضاى غرب بر حوزه اسلام كردند؛ ولى از چند مطلب غافل بودند: يكم. اسلام غير از مسيحيت است. دوم. آنچه به نام مسيحيت در غرب قرون وسطى بود، آيين ناب حضرت مسيح (علیه السلام) نبود. سوم. علماى اسلام، نه تنها داراى حاكميت استبداد و اختناق نبودند و هرگز با علم سر ستيز نداشتند؛ بلكه هرگاه قدرت به دست آنان يا در كنارشان بود، دوره شكوفايى و رشد علم شناخته مى شد. [1] ابن ابى الحديد، شرح نهج البلاغه، ج 4، ص 160. [2] صحيفه نور، ج 83، ص 217: درباره سخن رضا شاه به آيه اللّه كاشانى. [3] ر.ك: سروش، محمد، دين و دولت در انديشه اسلامى، صص 120 ـ 126. تبلیغ این کانال صدقه جاریه میباشد 🌺 @khorshid_Mahdi 🌺

نکاتی در پاسخ به جدايى دين از سياست #بخش_اول #یک_گستره_قوانين_اسلام با توجه به حجم عظيمى از احكام اجتماعى و اهداف سياسى ـ دينى اسلام، مى توان هدف گيرى اصلى اين دين مقدّس را شناخت. امام خمينى (رحمه الله) در اين باره مى فرمايد: «اسلام دين سياست است، با تمام شئونى كه سياست دارد. اين نكته براى هر كسى كه كمترين تدبّرى در احكام حكومتى، سياسى، اجتماعى و اقتصادى اسلام بكند، آشكار مى گردد. پس هر كه را گمان بر او برود كه دين از سياست جدا است، نه دين را شناخته و نه سياست را» [1] با مرورى كوتاه بر قوانين اسلامى و آيات قرآن، روشن مى گردد كه اسلام دينى جامع و همه سونگر است كه تمام ابعاد زندگى انسان (فردى، اجتماعى، دنيايى، اخروى، مادى و معنوى) را در نظر گرفته است و همان گونه كه مردم را به عبادت و يكتا پرستى، دعوت نموده و داراى دستورات اخلاقى و خودسازى فردى است؛ احكام و دستوراتى در مورد مسائل حكومتى، سياسى، اقتصادى، اجتماعى، قضايى، امور مربوط به اداره صحيح جامعه، روابط بين الملل و ... دارا مى باشد. بديهى است اجراى چنين احكام و دستوراتى، بدون قدرت اجرايى، امكان پذير نيست. به عبارت ديگر آموزه هاى سياسى و اجتماعى دين، لزوما حكومت دينى را نيز به دنبال دارد. حكومت دينى ـ به معناى صحيح آن ـ حكومتى است كه جامعه را بر اساس قوانين الهى اداره كند و زمينه هاى رشد استعدادها و امكان رسيدن انسان ها به كمال و ايجاد جامعه اى برين، صالح و شايسته را براى مردم آماده سازد و با فسادهاى اخلاقى، اجتماعى و ... مبارزه كند. [1] صحيفه نور، ج 1، ص 6. تبلیغ این کانال صدقه جاریه میباشد 🌺 @khorshid_Mahdi 🌺

نکاتی در پاسخ به جدايى دين از سياست #بخش_دوم #دو_سيره_پيشوايان_دين سيره و روش رسول اكرم (صلی الله علیه وآله) نشان دهنده اين است كه دين از سياست جدا نيست. آن حضرت ضمن تشكيل حكومت، مسئوليت اجرايى و قضايى آن را نيز بر عهده داشت. اميرمؤمنان على (علیه السلام) نيز حكومتى بر اساس عدل و اجراى دستورات الهى بنا نهاد. حكومت كوتاه مدت امام حسن (علیه السلام) ، قيام خونين امام حسين (علیه السلام) و مشروع ندانستن حكومت هاى وقت از سوى ديگر امامان (علیهم السلام) ، همه بيانگر اين واقعيت است كه آموزه هاى سياسى و «تشكيل حكومت صالح» از ضروريات دين اسلام است. تبلیغ این کانال صدقه جاریه میباشد 🌺 @khorshid_Mahdi 🌺

#ایستگاه_تفکر 🍁جدا شدن از ریشه🍁 🍃شاخه ای رو که از درخت جدا میکنی، همون لحظه خشک نمیشه، 🥀کم کم پژمرده میشه... 🍁جدا شدن از #خدا هم همین طوره... 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 تبلیغ این کانال صدقه جاریه میباشد 🌅 @khorshid_Mahdi 🌅

نکاتی در پاسخ به جدايى دين از سياست #بخش_سوم #سه_اهداف_سياسى_اجتماعى_بعثت_انبيا در نگاه قرآن، پرداختن به مسائل سياسى و اجتماعى، اصلاح امور جامعه و برقرارى مناسبات عادلانه، از اهداف نبوت و از تعاليم اساسى دين است. پاره اى از آياتى كه بر اين مطلب گواهى مى دهد، عبارت است از: 1. «لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَيِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْكِتابَ وَ الْمِيزانَ لِيَقُومَ النّاسُ بِالْقِسْطِ وَ أَنْزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَ مَنافِعُ لِلنّاسِ» [1] ؛ «به راستى كه پيامبران را با پديده هاى روشن گر فرستاديم و همراه آنان كتاب و ميزان نازل كرديم، تا مردم به دادگرى برخيزند و آهن را كه در آن نيروى سخت و سودهاى فراوان براى مردم است، پديد آورديم». 2. «وَ لَقَدْ بَعَثْنا فِى كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطّاغُوتَ» [2]؛ «و به راستى در هر امتى، پيامبرى فرستاديم كه خداوند را بندگى كنيد و از پيروى طاغوت دورى جوييد» [3] [1] حديد 57، آيه 25. [2] نحل 16، آيه 36. [3] براى آگاهى بيشتر ر.ك: نصرى، عبدالله، انتظار بشر از دين، پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامى. تبلیغ این کانال صدقه جاریه میباشد 🌅 @khorshid_Mahdi 🌅

نکاتی در پاسخ به جدايى دين از سياست #بخش_چهارم #چهار_مبانى_قرآنى_رابطه_دين_و_سياست 1. اختصاص حاكميت، ولايت و سرپرستى همه جانبه مادى، معنوى، دنيوى و اخروى براى خدا، رسول و اولياى خاص او: «إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُوتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ» [1]؛ «سرپرست و ولى شما تنها خدا و پيامبر او است و كسانى كه ايمان آورده اند؛ همان كسانى كه نماز به پا مى دارند و در حال ركوع زكات مى پردازند». 2. اثبات امامت و رهبرى سياسى ـ اجتماعى براى پيامبر (صلی الله علیه وآله) ، امام (علیه السلام) و منصوبان از ناحيه آنان: «إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُودُّوا الْأَماناتِ إِلى أَهْلِها وَ إِذا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ ... » [2]؛ «خداوند به شما فرمان مى دهد كه امانت ها را به صاحبانشان بدهيد و هنگامى كه ميان مردم داورى مى كنيد، به عدالت داورى كنيد». توضيح اينكه امانت در قرآن، گستره وسيعى دارد و يكى از مهم ترين عرصه هاى آن، مسئله امامت و رهبرى است. امام رضا (علیه السلام) در تفسير اين آيه، مى فرمايد: «اهل امانت امامان هستند؛ هر امامى امانت رهبرى را بايد به امام بعد از خود بسپارد ... » [3] 3. اثبات حكومت و خلافت در زمين براى برخى از پيامبران گذشته؛ مانند حضرت داود (علیه السلام) و سليمان (علیه السلام) : «يا داوُدُ إِنّا جَعَلْناكَ خَلِيفَةً فِى الْأَرْضِ فَاحْكُمْ بَيْنَ النّاسِ بِالْحَقِّ» [4] ؛ «اى داود! ما تو را خليفه در زمين قرار داديم، پس در ميان مردم به حق داورى كن». 4. قرآن، داورى و فصل خصومت در ميان مردم را از وظايف پيامبران الهى معرفى مى كند: «وَ داوُدَ وَ سُلَيْمانَ إِذْ يَحْكُمانِ فِى الْحَرْثِ ... » [5]؛ «و داود و سليمان هنگامى كه درباره كشتزارى داورى مى كردند ... ». 5. دعوت به كار شورايى و جمعى كردن: «وَ شاوِرْهُمْ فِى الْأَمْرِ فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ» [6]؛ «در كارها با آنان مشورت كن؛ اما هنگامى كه تصميم گرفتى، [ قاطع باش و] بر خدا توكل كن». 6. مبارزه با فساد و تباهى، ظلم زدايى و عدل گسترى از وظايف اصلى اهل ايمان است: «وَ لا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النّارُ» [7] «بر ظالمان تكيه نكنيد كه موجب مى شود آتش شما را فرا گيرد». 7. احترام به حقوق انسان ها و كرامت بخشى به انسان از اصول سياست اديان الهى است: «وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَنِى آدَمَ ...» [8] ؛ «ما آدمى زادگان را گرامى داشتيم ...». 8. امر به جهاد و مبارزه با طاغوت ها، مستكبران و ستمگران و لزوم تهيه امكانات دفاعى: «يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْكُفّارَ وَ الْمُنافِقِينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ»[9] «اى پيامبر! با كفار و منافقان پيكار كن و بر آنان سخت بگير». «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَ مِنْ رِباطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللّهِ وَ عَدُوَّكُمْ» [10] «هر آنچه از نيروى سلاح و اسبان آماده مى توانيد براى تهديد دشمنان خداوند و دشمنان خودتان فراهم سازيد». «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَكُمْ فَانْفِرُوا ثُباتٍ أَوِ انْفِرُوا جَمِيعاً» [11]؛ «اى اهل ايمان، سلاح جنگ برگيريد و آن گاه دسته دسته يا با هم براى جهاد بيرون رويد» «ما لَكُمْ لا تُقاتِلُونَ فِى سَبِيلِ اللّهِ» [12] ؛ «چرا در راه خدا جهاد نمى كنيد» ... . 9. عزت و آقايى را مخصوص خدا و اهل ايمان دانستن و نفى هرگونه سلطه و ذلت پذيرى: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا الَّذِينَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلى أَعْقابِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرِينَ» [13] «اى كسانى كه ايمان آورده ايد! اگر از كسانى كه كافر شده اند اطاعت كنيد، شما را به گذشته هايتان باز مى گردانند و سرانجام زيانكار خواهيد شد» 10. اثبات سلطنت و حكومت براى برخى از حاكمان صالح و عادل؛ مانند  طالوت و ذوالقرنين: «وَ قالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ اللّهَ قَدْ بَعَثَ لَكُمْ طالُوتَ مَلِكاً» [14]؛ «و پيامبرشان به آنان گفت: خداوند طالوت را براى زمامدارى شما مبعوث كرده است».[15] از آنچه گذشت روشن مى شود كه بخش عظيمى از معارف و آموزه هاى اسلامى شامل مسائل سياسى ـ اجتماعى است. و نه تنها تعيين خط مشى هاى مهمى در اين باره از سوى خداوند انجام شده است؛ بلكه مأموريت رهبرى و اجراى سياست هاى تعيينى، از سوى خداوند بر عهده پيامبران و ديگر اولياى الهى و مؤمنان برجسته، نهاده شده است. به تعبير حضرت امام (رحمه الله) «آن قدر آيه و روايت كه در سياست وارد شده است، در عبادت وارد نشده است. شما از پنجاه و چند كتاب فقه را ملاحظه كنيد؛ هفت، هشت تايش كتابى است كه مربوط به عبادات است. باقى اش مربوط به سياسات و اجتماع و معاشرات و اين طور چيزها است. ما همه آنها را گذاشتيم كنار و