📌نکته ها ✨جمله‌ى‌ «يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ» را دو گونه مى‌توان معنا كرد: 💠الف: قرآن به پايدارترين شيوه هدايت مى‌كند. 💠ب: قرآن استوارترين ملّت‌ها و امّت‌ها را هدايت مى‌كند. 📬پیام ها💌 📤1- خرافات و اوهام در منطق استوار قرآن راه ندارد. «يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ» 📤2- قرآن تنها كتابى است كه قوانين ابدى و ثابت دارد. «يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ» @khybariha 🌷🍃🍃🍃

●❥ ﷽ ❥● 🌺هم نشینی آیات و تصاویر🌺 🔷 إِلَّا الَّذِينَ تابُوا وَ أَصْلَحُوا وَ بَيَّنُوا فَأُولئِكَ‌أَتُوبُ‌عَلَيْهِمْ وَأَنَا التَّوَّابُ‌الرَّحِيمُ‌🔷 🔶مگر آنها كه #توبه كردند و (اعمال بد خود را با اعمال نيك) اصلاح نمودند و (آنچه را كتمان كرده بودند) آشكار ساختند، كه من (لطف خود را) بر آنان بازمى‌گردانم، زيرا من توبه پذير مهربانم🔶 📙سوره بقره آیه ۱۶۰ @khybariha 🌷🍃

#معرفی_کتاب فایل کامل پی دی اف رمان من با تو (هانیه) @khybariha 🌷🍃🍃🍃

بــااچادر دلبری نکنیمــــــ❗️❗️❌🚫 #تبرج #به_هر_چادر_پوشی_چادری_نگوییم #حیا #مدافع_حريم #دختران_چادری @khybariha 🌷🍃🍃🍃

سلام دوستان و همراهان عزیز. برای رفتن به اول هر رمان و کانالمون میتونید از لینک های زیر استفاده بکنید.😉 🔸👈اول کانالمون https://eitaa.com/khybariha/3 🔸️👈پی دی اف رمان آخه حجاب به چه دردی میخوره https://eitaa.com/khybariha/1192 🔸️👈 پی دی اف رمان دا https://eitaa.com/khybariha/345 🔸️👈پی دی اف رمان خاک های نرم کوشک https://eitaa.com/khybariha/239 🔸️👈پی دی اف رمان فتخ خون https://eitaa.com/khybariha/498 🔸️👈پی دی اف رمان خیانت به فرمانده https://eitaa.com/khybariha/797 🔸👈 پی دی اف،رفاقت به سبک تانک(مجموعه طنز) https://eitaa.com/khybariha/1295 🔸👈رمان تب مژگان https://eitaa.com/khybariha/234 🔸👈خاطرات شهید بی سر خیبر https://eitaa.com/khybariha/4 🔸👈رمان نسل سوخته https://eitaa.com/khybariha/611 🔸👈رمان زیبای آیه های جنون https://eitaa.com/khybariha/1312 🔸👈کتاب چگونه یک نماز خوب بخوانیم(اثر استاد پناهیان) https://eitaa.com/khybariha/1532 🔸👈پی دی اف رمان من با تو (هانیه) https://eitaa.com/khybariha/2236 @khybariha 🌷🍃🍃🍃

✒️📃 🕚قرارشبانه ساعت 23 🕚 💎ﻫﺮ ﺷﺐ #ﺩﻋﺎی_فرج به نیابت از اهل بیت 👥هزاران نفر هر شب ساعت 23 دعای فرج میخوانند. 📡 شما نیز ساعت ⏰ خود را تنظیم کنید تا همه با هم این دعا را بخوانیم و دعا تاثیر بیشتری داشته باشد. 💠 دعـــــــــــای فـــــــــــرج 💠 🔸بسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیم🔸 ⚜اِلهی عَظُمَ الْبَلاَّءُ وَبَرِحَ الْخَفاَّءُ وَانْکَشَفَ الْغِطاَّءُ وَانْقَطَعَ الرَّجاَّءُ وَضاقَتِ الاْرْضُ وَمُنِعَتِ السَّماَّءُ واَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَاِلَیْکَ الْمُشْتَکی وَعَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّهِ وَالرَّخاَّءِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ اُولِی الاْمْرِ الَّذینَ فَرَضْتَ عَلَیْنا طاعَتَهُمْ وَعَرَّفْتَنا بِذلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلا قَریباً کلمح الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ یا مُحَمَّدُ یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ یا مُحَمَّدُ اِکْفِیانی فَاِنَّکُما کافِیانِ وَانْصُرانی فَاِنَّکُما ناصِرانِ یا مَوْلانا یا صاحِبَ الزَّمانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی السّاعَهَ السّاعَهَ السّاعَهَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمین بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرینَ.⚜ 💠دعــای ســلامتی امــام زمـــان(عج)💠 ⚜"اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَهِ بنِ الحَسَن، صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ، فِی هَذِهِ السَّاعَهِ وَ فِی کُلِّ سَاعَهٍ، وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناً، حَتَّی تُسْکِنَهُ اَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا"⚜ ⛅️اللّٰهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجُ⛅️ 🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂 📡مبلغ این فرهنگ باشید و برکاتش را در زندگیتان ببینید...📡 @khybariha 🌷🍃🍃🍃

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_شصت_و_هشتم #سوره_ی_پنجم #بخش_اول نگاهم را در اطراف مے چرخانم و نفس عمیقے میڪشم‌ بوے گلاب و عطر خوشے در بینے ام مے پیچد،مطهرہ چند متر آن طرف تر ایستادہ. چشمانم را بہ سنگ قبر هادے مے دوزم و آرام دستم را روے نامش میڪشم. چند روزیست این سنگ مهمانِ جسمِ فرماندہ ے من شدہ! لبخند میزنم،از آن لبخندهاے دلبرانہ! _سلام یارِ عجول! حالت خوبہ؟ چند لحظہ مڪث میڪنم و چشمانم را روے نامش میخڪوب. بغض بہ گلویم چنگ مے اندازد،سعے مے ڪنم صدایم نلرزد! _سہ روز پیش ڪنڪور دادم،جالب نبود! یعنے.... مهم نیست چہ خوب چہ بد دادم رفت! بغضم شدت مے گیرد،صدایم ڪمے مے لرزد:هادے! میدونم الان دارے منو میبینے و صدامو مے شنوے،حتے مطمئنم میدونے چے تو دلم میگذرہ! خیلے با خودم ڪلنجار رفتم بیام اینجا این حرفا رو بزنم اما بالاخرہ خودمو یہ دل ڪردم. میگن دیگہ هیچ نسبتے باهات ندارم،میگن باید ازت دل بڪنم و ڪم ڪم برم دنبال زندگیم! میگن تو از ناراحتے من عذاب میڪشے و باید بذارم با خیال راحت پرواز ڪنے پیش خدا! آرام آرام اشڪانم روے گونہ هایم سُر میخورند،لبانم را چند بار باز و بستہ میڪنم اما نمے توانم چیزے بگویم‌. دستم را از روے نامش برمیدارم و نفسے میگیرم،لبانِ لرزانم را از هم باز میڪنم:مے...مے...میخواستم تا آخر عمرم هر روز بیام سر مزارت و حال بدمو ببینے! شاڪے ام هادے! از خودم از تو از بابام از عمو مهدے از سیاست از جنگ از قلبم! از هر چیزے ڪہ منو بہ تو وصل ڪرد و تو رو ازم گرفت! اما بہ قول سارا نمیخوام تو رو بین این ور اون ور لنگہ پا نگہ دارم! برو عزیزم! با خیال راحت برو! قلب و احساس و غماے آیہ حلالت! ریزش اشڪانم شدت مے گیرند،سعے میڪنم هق هق نڪنم! _نمیگم ازت دل ڪندما! مگہ میشہ؟! اما نمیخوام تو رو عذاب بدم نمیخوام نگاہ پر ترحم بقیہ روم باشہ! بابات میگفت یہ گروہ براے یہ مستند میخوان باهام مصاحبہ ڪنن،باباتم گفتہ حال من خوب نیست. اونا گفتن اینطورے بهترہ!قصہ ے ما از اون قصہ هاست ڪہ بیشتر اشڪ مردمو درمیارہ! نمیتوانم جلوے هق هقم را بگیرم:میخوان منو،دخترے ڪہ دوستش داشتے رو مثل گوشت قوربونے بشونن پاے دوربین ڪہ اشڪ مردم دربیاد! ڪہ مخاطب برنامہ شون برہ بالا! چرا نمے فهمن قصہ ے ما جدایے و نرسیدن بہ وصال نبود؟! قصہ ے ما تویے و ایمانت! باید تو رو نشون بدن! تویے ڪہ اهل ریا نبودے و دوست نداشتے ڪاراتو تو بوق و ڪرنا ڪنے! از بابا خواستم بہ هیچ عنوان آدرس یا شمارہ مو بہ ڪسے ندہ،من دنبال اشڪ و آہ مردم نیستم چون از تو یاد گرفتم باید با خدا معاملہ ڪنم. اگہ همسرت بودم شاید قضیہ فرق میڪرد مثل خودت مثل ڪوہ استوار وایمیسادم و محڪم بہ همہ ے دنیا معرفیت میڪردم. ولے میترسم بشم ابزار! میترسم خونے ڪہ ازت ریختہ شدہ یہ جاهایے بجوشہ! میترسم غیرتت بہ درد بیاد هرڪسے اشڪِ دختر ڪوچولوے قصہ تو ببینہ و بشہ رونق بساطِ یہ عدہ نامرد! آدمش نیستم هادے! هنوز بہ اندازہ ے تو بزرگ نشدم! ولے از بابامهدے خواستم هروقت حالشون بهتر شد همونطور ڪہ هستے بہ یہ ایران معرفیت ڪنن،نہ ڪمتر نہ بیشتر! مطمئنم از پسش برمیان و خیلیا متوجہ هدف و بزرگے تو و دوستات میشن‌. القصہ یارِ عجول! دیگہ مثل سابق بهت سر نمیزنم! میرم ڪہ برم ڪہ راحت برے! هوامو از آسمونا داشتہ باش! این را مے گویم و مے ایستم،با دست اشڪانم را پاڪ میڪنم. میخواهم بہ سمت مطهرہ بروم ڪہ یادِ حلقہ مے افتم! حلقہ اے ڪہ هیچ گاہ دستم نڪردم! مُردد دستم را بہ سمت گردنبندم مے برم و حلقہ ام را از داخلش بیرون میڪشم. خم میشوم و همانطور ڪہ حلقہ را میان پسوند شهید و نامش میگذارم نجوا میڪنم:قول دادم دستم نڪنم و فقط خودت دستم ڪنے! الوعدہ وفا! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃

‍ •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_شصت_و_هشتم #بخش_اول براے آخرین بار دستم را روے نامش میڪشم و لبخند میزنم:دختر ڪوچولوے قصہ ت خیلے دوستت داشت! این را مے گویم و سریع بلند میشوم همانطور ڪہ سعے میڪنم بغضے ڪہ دوماہ است گریبان گیرم شدہ قورت بدهم رو بہ مطهرہ مے گویم:بریم مطے! مطهرہ نگاہ غمگینے بہ مزار هادے مے اندازد و بہ سمتم قدم برمیدارد. میخواهیم از ڪنار مزار عبور ڪنیم ڪہ بوے یاس بہ مشامم میخورد. بے ارادہ سر برمیگردانم،هادے را مے بینم ڪہ ڪنار مزارش ایستادہ و با لبخند نگاهم میڪند! از آن لبخندهایے ڪہ از ڪنجش حبہ حبہ قند مے ریزد. جلوے ریزش اشڪانم را میگیرم و سعے میڪنم لبخند بزنم،دستش را بہ نشانہ ے خداحافظے بالا مے برد. من هم دستم را بالا میبرم و برایش بہ نشانہ ے خداحافظے تڪان میدهم،لب میزنم:خداحافظ سورہ ے ناتموم آیہ! قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمش مے چڪد:خداحافظ دختر ڪوچولویِ بزرگِ قصہ! پلڪے میزنم و میرود... بہ لطافتِ یڪ یاس... ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 💔از رفتن تو قافلہ اے رفت ز شهرم آرام جدا،صبر جدا،هوش جدا رفت💔 @khybariha 🌷🍃🍃🍃

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_شصت_و_هشتم #سوره_ی_پنجم #بخش_دوم سست دستم را پایین مے اندازم و با قدم هاے بلند براے خروج راہ مے افتم،قبل از اینڪہ پشیمان بشوم! مطهرہ متعجب نگاهے بہ مزار هادے مے اندازد و سپس بہ من. بدون حرف خودش را بہ من مے رساند و ڪنارم قدم برمیدارد. نفسم را با شدت بیرون میدهم،قلبم مے سوزد! بد هم میسوزد! تمام تنم گُر گرفتہ،اما خدا را شڪر! هادے را با خیال راحت راهے ڪردم،براے همیشہ.... 🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱 مطهرہ با پَرِ چادرش خودش را باد میزند و بہ نیمڪتے خالے اے اشارہ میڪند:خیلے گرمہ! یڪم بشینیم؟ نفس عمیقے میڪشم:ما ڪہ از بهشت زهرا تا اینجا با تاڪسے اومدیم! ڪولر ماشینم روشن بود! پشت چشمے نازڪ میڪند:خب هوا گرمہ! حالا دو دیقہ بشینیم چے میشہ؟! لبخند ڪجے میزنم:مامانم گفتہ بیرون نگهم دارے حال و هوام عوض بشہ؟! محتاط نگاهم میڪند:خستہ شدم! هوس بستنے ام ڪردم،فڪر ڪنم اون دڪہ بستنے داشتہ باشہ. نفس عمیقے میڪشم و بدون حرف بہ سمت نیمڪت راہ مے افتم. مطهرہ پر انرژے میگوید:تو بشین،الان منم بستنے میگیرم میام! روے نیمڪت مے نشینم،مطهرہ لبخند تصنعے اے میزند و بہ سمت دڪہ میرود،مشغول صحبت با فروشندہ میشود اما شش دونگ حواسش پیش من است! نگاهم را از مطهرہ مے گیرم و بہ درختان بلند و سر سبز مے دوزم. دلشورہ ے عجیبے دارم،دستانم مے لرزند و انگار هم تب دارم هم دماے بدنم سرد است! از آن حال هاے بدِ توصیف ناشدنے! مدام خاطرات ڪوتاہ هادے مقابل چشمانم رژہ میروند. از اولین بارے ڪہ آمد خواستگارے تا همین چند دقیقہ پیش ڪہ سر مزار برایم دست تڪان داد! نفس عمیقے میڪشم،خیلے عمیق! اگر این نفس ڪشیدن نباشد فرقے با یڪ مُردہ ندارم،مادرم میگفت در این دوماہ رنگ و رویم زرد شدہ،زیر چشمانم گود افتادہ و انگار پنج شش ڪیلو وزن ڪم ڪردہ ام! حالے ندارم خودم را در آینہ نگاہ ڪنم،دوماہ است حواسم از خودم پرت شدہ! صداے مطهرہ باعث میشود سرم را برگردانم:چہ عمیق و متفڪر بہ درختا زل زدے! _دارم تابلوے نقاشے زندہ تماشا میڪنم شاید روح نصفہ جونم یڪم ڪیف ڪنہ! بستنے قیفے اے بہ سمتم میگیرد:فعلا بستنے تو بخور و ڪیف ڪن! وقت براے تماشاے درختا هست. بستنے را از دستش میگیرم و میگویم:شاید نباشہ! ڪے از یڪ ثانیہ بعد خودش خبر دارہ؟! میدونے رفتن هادے دارہ بهم یاد میدہ ڪہ چرا فڪر میڪردم همہ چیز ابدیہ و اینطور راحت بہ چیزاے فانے دلبستم؟! حداقلش اینہ از این بہ بعد چیزے رو از دست بدم محڪم تر با نبودش برخورد میڪنم. واقعا هم همینطور شد! بہ اندازہ ے چشم بر هم زدنے همہ چیزم را از دست دادم و خم بہ ابرو نیاوردم! از درون سوختم و خود خورے ڪردم اما بہ روے ڪسے نیاوردم! محڪم ایستادم! مطهرہ مردد مے پرسد:واقعا دیگہ نمیخواے سر مزار هادے برے؟! آروم شدے؟! _هم آرومم هم ناآروم! سر مزارش میرم نہ مثل سابق! مثل یہ دوست یہ سایہ یہ خاطرہ ے ڪوتاہ! خیال همہ راحت میشہ! _میتونم یہ سوال بپرسم؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم. _چرا سر مزار هادے اونطور حرف زدے؟! گفتے میخوان باهات مصاحبہ ڪنن... یعنے بہ نظرم یڪم دارے زود قضاوت میڪنے! بہ نظرت بودن این برنامہ ها لازم نیست ڪہ مردم بفهممن آیہ ها چے میڪشن؟! ابروهایم را متعجب بالا میدهم و زمزمہ میڪنم:آیہ ها! سریع میگوید:نمیدونم چطورے با همسر شهدا جمع ببندمت! تو شبیہ هیچڪدومشون نیستے! اصلا باورم نمیشہ... _خودمم تازہ دارہ باورم میشہ... مڪثے میڪنم و ادامہ میدهم:منظورم همہ ے برنامہ ها نبودن! اما یہ سرے برنامہ ها هستن فقط دنبال خط گرفتن و ابزار ڪردن یہ عدہ ان براے حزب یا سیاست خاصے! یا دنبال جذب مخاطبن بہ قولے نونشون رو از اشڪ مردم درمیارن! اونطورے گفتم چون اگہ براے اونا شان هادے و ڪارش مهم بود اینطور مطرح نمیڪردن! میذاشتن حال من یڪم بهتر بشہ! تازہ من برم تو مستند چے بگم؟! جز یہ قصہ ے ڪوتاہ و مبهم چے از هادے براے گفتن دارم؟! من عادتاے هادے رو نمیدونم،اخلاقاشو ڪامل نمیدونم،اعتقاداتشو ڪامل نمیدونم،ڪارا و طرز زندگے شو نمیدونم! در واقع جز یہ سرے مسائل ظاهرے هیچے از هادے نمے دونم! برم چے بگم؟! فقط آہ و نالہ سر بدم؟! اگہ هدف تحت تاثیر قرار دادن مردمہ باید با صداقت پیش رفت و من باید اول از هادے و ایمان و اخلاق و هدفش حرفے براے گفتن داشتہ باشم بعد حال و روزاے الانم! هادے براے من ناشناختہ ست! تازہ میخواستم بشناسمش. هادے مثل ما انسان بود با تمام اخلاقاے خوبش حتما ڪم و ڪاستے هایے هم داشتہ! من نہ اخلاقاے خوبشو ڪامل میدونم نہ ڪم و ڪاستے هاشو! نمیخوام ازش چیزے ڪہ نبود رو بسازم یا فقط یہ بُعدِ ظاهرے از شخصیتش رو بزرگ ڪنم. فیلم اخراجے ها رو ڪہ دیدے؟! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_شصت_و_هشتم #بخش_دوم سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهد،ادامہ میدهم:یہ دیالوگشو خیلے دوست دارم! اون دیالوگ ڪہ گفت جنگ و شهدا رو درست نشون بدیم نہ درشت! مطهرہ متفڪر بہ صورتم چشم دوختہ،سرفہ اے میڪنم و میگویم:حتما پدر و مادرش میتونن شخصیتش رو اونطور ڪہ هست معرفے ڪنن. ابروهایش را بالا میدهد:اونطور ڪہ بودہ یا هست؟! لبخند میزنم:اونطور ڪہ هست! متعجب نگاهم میڪند اما حرف دیگرے نمیزند،مشغول خوردن بستنے اش میشود و میگوید:بخور تا آب نشدہ. نگاهے بہ بستنے ام مے اندازم و لب میزنم:میل ندارم! با اخم نگاهم میڪند:دیگہ یہ بستنے میل داشتن و نداشتن نمیخواد! بخور تا منم بگم چہ تصمیمایے گرفتم. بہ چشمانش زل میزنم:چہ تصمیمایے گرفتے؟ بہ بستنے ام اشارہ میڪند:فعلا بستنے تو بخور! بے میل ڪمے از بستنے ام را میخورم،مطهرہ لبخند ڪم رنگے میزند و میگوید:فڪر ڪنم نتیجہ ے ڪنڪور مورد رضایتم باشہ. از صمیم قلب لبخند میزنم:خیلے عالیہ! یعنے باید خانم وڪیل صدات ڪنم؟! مے خندد:نہ در اون حد! فڪر ڪنم یہ رتبہ ے چهار رقمے خوب بیارم،میخوام مدیریت بخونم یا روانشناسے! _خوبہ! ڪمتر از یہ ماہ دیگہ نتیجہ هاے اولیہ میاد. _تو چے؟! نفس عمیقے میڪشم:جالب نبود! یعنے افتضاح دادم فڪر ڪنم امسال پشت ڪنڪور بمونم. گرفتہ نگاهم میڪند:حالا حتما باید حقوق بخونے؟! رشتہ ے ما این همہ زیر شاخہ دارہ،اصلا برو دانشگاہ فرهنگیان از اون خانم معلم نمونہ ها میشے! مے خندم:بعید میدونم رتبہ م در حد دانشگاہ فرهنگیان باشہ! نفسش را با شدت بیرون میدهد،معلوم است ناراحت شدہ. سعے میڪند دلدارے ام بدهد:فداے سرت! سال بعد میترڪونے! چشمانم را باز و بستہ میڪنم:امیدوارم! مُردد نگاهم میڪند،من من ڪنان مے پرسد:یہ چیزے بپرسم ناراحت نمیشے؟! _نمیدونم ڪہ چے میخواے بپرسے! _راجع بہ.... ادامہ نمیدهد،نگاهش میڪنم:راجع بہ هادے؟! سرش را تڪان میدهد،جدے مے گویم:بپرس! لبش را مے گزد:میخواے تا ابد پاش بمونے؟! نگاهم را از صورتش میگیرم:نمیدونم! شاید آرہ شاید نہ! فقط میدونم حالا حالاها نمیتونم اون آدم قبل بشم! نفس راحتے میڪشد! _خوبہ ڪہ نمیخواے عجولانہ تصمیم بگیرے! _شاید! ترجیحم اینہ تا توے شوڪ نبودنشم هیچ تصمیم قطعے اے نگیرم! _خوب میڪنے منطقے ترین تصمیمہ! لبخند تلخے میزنم:همہ چیز با منطق نیست! یہ جاهایے فقط باید بہ قلبت گوش بدے و پاے تصمیماے قلبت بمونے! میخواهد دهان باز ڪند ڪہ پشیمان میشود،حرفش را میخورد! علاقہ اے بہ ادامہ ے این بحث ندارم،براے اینڪہ از بحث من و هادے خارج بشویم میگویم:داشتے از تصمیمات میگفتے! نگاهش را از صورتم مے گیرد و بہ ڪفش هایش مے دوزد:گفتم دیگہ! _دوماہ حال و هوا و هوشم با خودم نبودہ اما حالا هست،یہ چیزے میخواے بگے ڪہ خجالت میڪشے یا دارے پیش من احتیاط میڪنے! سریع گونہ هایش گل مے اندازد،آرام مے گوید:نہ چیز مهمے نیست! شانہ اے بالا مے اندازم:اگہ راحت نیستے نگو. سرش را بلند میڪند اما سعے میڪند مستقیم بہ چشم هایم نگاہ نڪند. تردید را ڪنار میگذارد و دهان باز میڪند:اون قضیہ رو یادتہ؟! قضیہ ے .... دوبارہ حرفش را قورت میدهد،ڪمڪش میڪنم:قضیہ ے مهندس ساجدے؟ گونہ هایش سرخ تر میشوند:آرہ! _خب! _نمیتونم فراموشش ڪنم! _نمیتونے یا نمیخواے؟ _هردو! _بابت فعل اولے میتونم صحبت ڪنم و قانعت ڪنم اما براے دومے نہ! تا نخواے نمیتونے! بے توجہ بہ حرفم مے گوید:میدونے ڪہ بابام تو شرڪتشون ڪار میڪنہ،میگفت یہ منشے دارن ڪہ چند سالہ اونجاست و امینِ مهندسہ اما حالا ماہ هاے آخر بارداریشہ و باید یہ مدت برہ مرخصے. دنبال یہ منشے موقت ان،براے چندماہ نهایتا یڪ سال! چشمانم را ریز میڪنم:و تو قصد دارے با وساطت پدرت بہ عنوان منشے وارد شرڪت بشے؟! آب دهانش را قورت میدهد و چیزے نمے گوید،سرم را تڪان میدهم:از تو بعیدہ مطهرہ! متاسفم اما رڪ میگم خیلے بچگانہ و دور از اعتقادات دارے فڪر میڪنے و تصمیم میگیرے. اخم میڪند:یہ جورے میگے انگار دارم گناہ ڪبیرہ میڪنم! _نگفتم گناہ میڪنے اما انگار میخواے زمینہ شو فراهم ڪنے! بخاطرہ مردے ڪہ از جنس تو نیست! محڪم میگوید:علاقہ و عشق خیلے چیزا رو تغییر میدہ! پیشانے ام را بالا میدهم:و تو صد در صد مطمئنے اون بهت علاقہ مند میشہ و تغییر میڪنہ؟! نفس پر حرصے میڪشد:نہ! من ڪہ هیچ شناختے از اون ندارم،اینطورے هم خودم بیشتر وارد اجتماع و ڪار میشم هم استقلال مالے پیدا میڪنم هم... ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_شصت_و_هشتم #بخش_دوم _هم شانستو براے بہ دست آوردن دلش امتحان میڪنے،بہ بعدشم فڪر ڪردے؟ بہ بعدے ڪہ اون تو رو نخواد؟! اصلا از ڪجا مطمئنے زن یا نامزد ندارہ؟! _مجردہ! _دختر دیگہ اے چے؟! میدونے دخترے ڪہ بهش علاقہ مند باشہ تو زندگیش هست یا نیست؟ چشمانش را مے بندد:نہ! سرزنش گرانہ میگویم:اونوقت بهت میگم دارے عجولانہ و بچگانہ تصمیم میگیرے ناراحت میشے،تا جایے هم ڪہ بہ چهرہ ش میخورہ بعید میدونم پسر بیست و چهار پنج سالہ باشہ! آرام لب میزند:سے سالشہ! بے اختیار بلند مے گویم:چے؟! مطهرہ سریع میگوید:هیس!‌ نگاهے بہ اطراف مے اندازم و با حرص مے گویم:دوازدہ سال اختلاف سنے چیز ڪمے نیست! اون از یہ دهہ و نسل دیگہ ست تو از یہ دهہ و نسل دیگہ! _بہ نظرم تفاهم مهم ترہ! آشفتہ نگاهم را از چهرہ اش میگیرم:نمیدونم!‌ ولے میدونم این تصمیمت درست نیست! مطهرہ میخواهد چیزے بگوید ڪہ صداے زنگ موبایلم بلند میشود،موبایلم را از ڪیفم بیرون میڪشم و بہ شمارہ ے ناشناس چشم مے دوزم. مطهرہ مے پرسد:نمیخواے جواب بدے؟ _نہ! ناشناسہ! چند لحظہ بعد خودش قطع میڪند،میخواهم ادامہ ے حرفم را از سر بگیرم ڪہ دوبارہ موبایلم زنگ میخورد. نگاهے بہ مطهرہ مے اندازم و میگویم:همون شمارہ ست. مطهرہ نگاهے بہ صفحہ ے موبایلم مے اندازد:شاید آشناست ڪار مهمے دارہ! شانہ اے بالا میندازم:خب پیام بدہ خودشو معرفے ڪنہ! موبایل را داخل ڪیفم برمیگردانم و ادامہ میدهم:ولش ڪن،آشنا باشہ خودشو معرفے میڪنہ بعد زنگ میزنہ. زنگ موبایل قطع میشود،مطهرہ میخواهد بحث را عوض ڪند:از ڪے میخواے درس خوندنو شروع ڪنے؟ چادرم را ڪمے جلو میڪشم و میگویم:فعلا ڪہ نمیتونم،اول باید دینے و عربے و ادبیاتا رو براے شهریور پاس ڪنم! فعلا هم اوضاع روحیم براے درس خوندنِ خوب مساعد نیست. با ذوق مے گوید:میخواے یہ ڪلاسے ثبت نام ڪنیم؟ نقاشے اے خطاطے اے چیزے. ڪمے فڪر میڪنم:راجع بهش فڪر میڪنم. _ڪلاس ڪامپیوتر چے؟ بہ دردت میخورہ ها! منم تازہ مدرڪمو گرفتم. بہ شوخے میگویم:آرہ! براے منشے شدن خیلے بہ ڪار میاد! آرام بہ بازویم مے ڪوبد:بے مزہ! لبخند ڪم رنگے میزنم و میگویم:بیشتر فڪر ڪن! خیلے بیشتر! ساڪت با بند ڪیفش مشغول بازے میشود،از روے نیمڪت بلند میشوم:برگردیم خونہ! مطهرہ هم بلند میشود،چند قدم ڪہ برمیداریم صداے زنگ موبایلم بلند میشود. بے حوصلہ مے گویم:چقدر گیرہ! _خب جوابشو بدہ! نفسم را بیرون میدهم و زیپ ڪیفم را میڪشم،همانطور ڪہ موبایلم را بیرون میڪشم غر میزنم:وقت گیر آوردے! مُردد جواب میدهم:بعلہ؟! صداے جدے شهاب مے پیچد:سلام! میخواهم موبایل را از گوشم جدا و تماس را قطع ڪنم ڪہ سریع مے گوید:میخوام جدے باهات صحبت ڪنم! راجع خودمو پدرت و ڪارایے ڪہ ڪردم! محڪم میگویم:علاقہ اے بہ شنیدنشون ندارم! با تحڪم میگوید:ولے باید بشنوے! پوزخند میزنم:بایدے براے من وجود ندارہ،حداقل از جانب تو! مے خندد:زبونت برگشتہ! توے این دوماہ ڪہ جنازہ ے متحرڪ بودے چے شد؟! غم و غصہ ت تموم شد؟! حالت جا اومد؟! خونم بہ جوش مے آید،ڪمے از مطهرہ فاصلہ میگیرم و آرام میگویم:بہ تو هیچ ربطے ندارہ! بشاش میگوید:نہ ندارہ! اما ڪاراے پدرت بہ تو ربط دارہ. راستے گفتم یڪے هست ڪہ خیلے دوست دارہ ببینتت! بے حوصلہ مے گویم:قابل اعتماد نیستے! تجربہ اینو ثابت ڪردہ. _دارم جدے صحبت میڪنم بدون نقشہ و ڪلڪ! _خب چرا میخواے بہ من بگے با خود پدرم صحبت ڪن! پوزخند میزند:میترسہ خانوادہ ش گند ڪارے هاشو بفهمن،تورم از ترس من بہ عسگریا پاس داد. میخواهم چیزے بگویم ڪہ اجازہ نمیدهد:از من توقع نداشتہ باش براے پدرت احترام قائل باشم،باشہ بہ وقتش با مادرت صحبت میڪنم! میخواهد قطع ڪند ڪہ سریع میگویم:بہ مادرم چہ ربطے دارہ؟! با لحن تمسخر آمیزے مے گوید:خیلے ربط دارہ! خداحافظ! سریع میگویم:میخواے چہ آتیشے بہ پا ڪنے؟! ڪجا همو ببینیم؟! خندہ در صدایش موج میزند:هرجا ڪہ میتونے بیاے،روزو آدرسو ساعتو براے همین شمارہ اس ام اس ڪن. سپس قطع میڪند! متحیر و گیج موبایل را از گوشم جدا میڪنم و بہ شمارہ چشم مے دوزم. حس میڪنم راز بزرگے براے برملا ڪردن دارد ڪہ همہ چیز را آشفتہ تر میڪند! 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 محتاط بہ اطرافم نگاہ میڪنم و عینڪ دودے را بہ چشمانم میزنم. بہ زور توانستم مادرم را راضے ڪنم براے هواخورے تنها بیرون بیایم،دو روز از تماس شهاب گذشتہ و دل توے دلم نیست! دلم شور میزند،احساس میڪنم باز نقشہ اے دارد! در راہ صد بار پشیمان شدم و خواستم بہ خانہ برگردم اما بہ زور خودم را بہ اینجا ڪشاندم. مقابل ڪافے شاپ مے ایستم،ڪافہ اے معمولے و ڪوچڪ در خیابان انقلاب. آب دهانم را با شدت قورت میدهم و وارد ڪافہ میشوم،نگاهے بہ اطراف مے اندازم. ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃

‍ •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_شصت_و_هشتم #بخش_دوم خبرے از شهاب نیست،دختر و پسر جوانے وسط ڪافہ پشت میزے نشستہ اند و ریز مے خندند. گوشہ ے ڪافے شاپ هم در اشغالِ چهار پنج دخترِ جوان است. بے میل بہ سمت میز دونفرہ اے ڪہ نزدیڪ در است میروم و پشت میز مے نشینم. ڪیف و موبایلم را روے میز میگذارم و عیڪنم را برمیدارم،ڪافے من بہ سمتم مے آید و مودبانہ خوش آمد مے گوید و سپس مے پرسد:چے میل دارید؟ آرام میگویم:منتظر ڪسے هستم. سرے تڪان میدهد و از میز دور میشود،دہ دقیقہ اے میگذرد و خبرے از شهاب نمیشود. لبم را بہ دندان میگیرم و مضطرب بہ ساعت روے دیوار چشم مے دوزم. چند لحظہ بعد صداے قدم هاے مردانہ اے از پشت سرم مے آید،سرم را برمیگردانم. شهاب عینڪ آفتابے اش را از روے چشمانش برمیدارد و با لبخند ڪجے نگاهم میڪند. استرسم بیشتر میشود،دستے یہ یقہ ے پیراهن سدرے رنگش مے ڪشد و بہ سمت میز مے آید. بدون اینڪہ بہ اطراف نگاہ ڪند پشت میز مے نشیند،عینڪ دودے و موبایلش را روے میز میگذارد و بہ چشمانم زل میزند. نگاهم را بہ میز خالے سمت چپم مے دوزم و محڪم میگویم:میشنوم! با لحن تمسخر آمیزے مے گوید:السلام علیڪ و الرحمة اللہ و برڪاتہ! جوابے نمیدهم،مے گوید:فڪر میڪردم شماها متعقدید جواب سلام واجبہ. جدے میگویم:من براے سلام و احوال پرسے اینجا نیومدم. ڪافے من را صدا میزند و سپس رو بہ من میگوید:اے بابا! چہ ڪم حوصلہ و بد اخلاق! نفس عمیقے میڪشم و توجهے نمیڪنم،چند لحظہ بعد ڪافے من نزدیڪمان میشود. با خوشرویے مے پرسد:چے میل دارید؟ شهاب نگاهے بہ منو مے اندازد و میگوید:یہ اسپرسو! ڪافے من از من مے پرسد:و شما؟ خشڪ مے گویم:چیزے نمیخورم. شهاب نگاهش را میان من و ڪافے من مے چرخاند:براشون یہ آب پرتقال یا آناناسِ شیرین و خنڪ بیارید،ممڪنہ فشارشون بیوفتہ! ڪافے من از میزمان دور میشود،شهاب نگاهے بہ موبایلش مے اندازد و مے گوید:تسلیت میگم! مثل اینڪہ حالت بهترہ! _گفتم ڪہ براے سلام و احوال پرسے اینجا نیستم. ڪے میخواست منو ببینہ؟ چرا تنها اومدے؟ دستش را میان موهاے طلایے اش مے برد و لبخند ڪج و ڪولہ اے میزند:اومدہ! بحث مون بہ جاهاے خوبش برسہ میارمش! بے ارادہ نگاہ دقیقے بہ ڪل ڪافہ مے اندازم،مے گوید:داخل نیاوردمش! محڪم مے گویم:سریع تر حرفاتو بزن باید برم! بے خیال مے گوید:چے بگم؟! _ڪے اے؟! پدرمو از ڪجا میشناسے؟! چہ خصومتے بین تونہ و دلیل این رفتارات چیہ؟! از ڪجا این همہ اطلاعات دارے؟! _سوالاے خوبے ان! بذار سفارشا رو بیارن بعد میگم. اخم میڪنم:شمارہ ے منو از ڪجا آوردے؟! از ڪجا میدونستے گاهے ڪجام و چے ڪار میڪنم؟! عجیب نگاهم میڪند:همہ ے آدما یہ قیمتے دارن،خریدنے ان! ابروهایم را بالا میدهم:خب ڪے رو خریدے؟! آرام مے خندد:من آدم فروش نیستم خانم ڪوچولو! نیش میزنم:آدم فروش نیستے یا هنوز بهش احتیاج دارے؟! خونسرد میگوید:گزینہ ے اول! ڪافے من نزدیڪمان میشود و سفارش ها را روے میز مے چیند. شهاب فنجان قهوہ اش را بلند میڪند و همانطور ڪہ فنجان را بہ لبانش مے چسباند مے گوید:اما میگم ڪیہ! چون از آدماے خائن خوشم نمیاد! ڪنجڪاو نگاهش میڪنم،جرعہ اے از قهوہ اش مے نوشد و ادامہ میدهد:بهنام! شاگرد پدرت تو مغازہ! فنجان را از لبانش جدا میڪند و ابروهایش را بالا میدهد:بہ پدرت بگو بہ هرڪسے اعتماد نڪنہ! متعجب میگویم:امڪان ندارہ! پوزخند میزند:دارہ! گفتم ڪہ همہ ے آدما یہ قیمتے دارن! ضبط صوت من درست ڪنار پدرت بود،ارزونم خودشو فروخت! البتہ از پدرت دلخوشے ندارہ. تمام مڪالمہ هاے تلفنے پدرت و رفت و آمداش و رفت آمداے بقیہ بہ مغازہ رو برام مو بہ مو ضبط و ثبت میڪرد. پوزخند میزنم:خداے من! بعضیا... حرفم را ادامہ نمیدهم،طعنہ میزند:تو خودتم فروختہ شدے! قیمتت بالاتر بود! پدرت با یہ تیر دو نشون زد هم دخترشو میداد بہ تڪ پسر عسگرے هم دخترشو از من دور میڪرد ڪہ با مرگ پسرِ عسگرے... سریع حرفش را قطع میڪنم و با حرص مے گویم:هادے نَمُردہ شهید شدہ! بے تفاوت نگاهم میڪند:فرقشون چیہ؟! شمردہ شمردہ مے گویم:خیلے...خیلے...خیلے فرق دارن! اسم هادے رو توے این بحثا نیار! با حالت عجیبے نگاهم میڪند و چیزے نمے گوید،دستش را داخل جیب شلوارش مے برد و ڪیف پولش را بیرون مے ڪشد. بے حرف بہ حرڪات دستانش نگاہ میڪنم،عڪس سہ در چهارے را از داخل ڪیف پولش بیرون میڪشد و مقابلم میگذارد. ڪنجڪاو و با دقت بہ عڪس خیرہ میشوم... ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌟مے روید از جاے قدم هایت در یڪ نفر حال پریشانے پروانہ اش گم میشود وقتے پَر مے ڪشے با بال پنهانی🌟 #زینب_باباخانے @khybariha 🌷🍃🍃🍃